main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

1 Αυγ 2022

Με το καραβάκι της Άγιας Μνήμης, Αύγουστο στο περιβόλι της Κυράς…

 


Ο πιο πλούσιος μήνας… ο καλός μας …να ΄ταν δυο φορές τον χρόνο! Με τα γάλατα του ανέλαιου πρώτου μισού του, θα φτιάξουν στο χωριό χυλοπίτες και τραχανά! Τη νύχτα που ξημερώνει του Σωτήρος, θα ανοίξουν και πάλι οι ουρανοί να δούμε το Άγιο Φώς, να κάνουμε ευχή, να ζήσουμε επιτέλους και εμείς την εν Χριστώ μεταμόρφωσή μας! Διαδοχικά απογεύματα ικεσίας θα κυλήσουν και πάλι όμορφα στις εκκλησιές, με τις ψυχές να αναπέμπουν ευχαριστίες και δεήσεις παρακλητικές, μια τη μικρή και μια τη μεγάλη! Και στα μέσα του αυτός θα αναστηθεί! Δεν θα κλάψει από λύπη, ούτε μοιρολόι θα πεί στην Κυρά του, γιατί γνωρίζει  πως αυτή μετέστη στο θρόνο της, δίπλα στον Θεό Λόγο και  Υιό της! Εκεί που κανείς άλλος δεν πλησίασε ακόμη…Θα κλάψει τούτος ο μήνας  μόνο από χαρά για την δεύτερη Ανάσταση!Από χαρά και βεβαιότητα ότι η Μάνα δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τα παιδιά της! Το βεβαίωσε και Εκείνος πάνω στο Σταυρό, όταν είπε σε όλους μας το…ιδού η μήτηρ σου!

Του Καλοκαιριού το Πάσχα έφτασε λοιπόν! Λαχταρά να ταξιδέψει η ψυχή, όπου η χάρη Της πάντα θα σκεπάζει τα βήματα όλων των Χριστιανών,μεσιτεύοντας ακαταπαύστως! Σε κάποια από τις αμέτρητες «Παναγιές» όλοι μας έχουμε  πάει, έστω και νοερώς ,παρακαλώντας την,ευχαριστώντας την,απορώντας και εξιστάμενοι. Μετρημένα τα προσωνύμιά της, αμέτρητος ο αδαπάνητος θυσαυρός της ζωής μας! Η Μείζων Αγία των Αγίων! Η Κυρία Θεοτόκος! Άξιον έστι, Πορταϊτισσα, Παναγία του Ακάθιστου, Μυροβλύτισσα, Τριχερούσα, Γοργοεπήκοος, Οδηγήτρια, Παραμυθία, Βηματάρισσα, Παντάνασσα, Οικονόμισσα, Γλυκοφιλούσα, Φοβερά Προστασία, Γερόντισσα, Αντιφωνήτρια, Αχειροποίητη, Προδρομίτισσα,  Εγγυήτρια… Μπροστά στα εικονίσματά τους, μας αξίωσε η μακροθυμία του Αγίου Θεού, να σταθούμε και να θαυμάσουμε. Η Βασίλισσα του κόσμου! Άνασσα κι ανάσα! Η Δέσποινα Παναγία, στο ταπεινό θρονί της, στο αχειρότευκτο τέμπλο, στο πολυλιβανισμένο προσκυνητάρι της, στο δικό της περιβόλι! Εκεί στην αέναη Αθωνίτισσα Κρήνη θα λαχταρά πάντοτε η άνυδρη ψυχή μας να βρίσκεται για να ξεδιψά σε όλους τους αγιασμένους μήνες της! Δεν υπάρχει κανένας από τους δώδεκα χωρίς γιορτή και σύναξη στη χάρη της! Μα αυτός ο όγδοος, σαν Απόστολος ηγαπημένος έρχεται με  καραβάκι πολυκαιρισμένο να μας οδηγήσει ξανά στον κλήρο και στους αρσανάδες της Κυράς, τους αγιασμένους απ’  τις αναμονές και τις υπομονές! Και τούτον τον Αύγουστο τον τόσο δυσκολεμένο, το βαρκάκι μας έχει στην πλώρη του γραμμένο  με λευκή μπογιά το όνομά του! ΑΓΊΑ ΜΝΉΜΗ! Θα πλεύσει με όλους μας επιβάτες, στα νερά που η σκιά του Άθωνα απλώνεται και έπειτα στα μονοπάτια που αγιάστηκαν από δάκρυα και δρωτάρια Αγίων ασκητάδων, αγγέλων εν σώματι, θα ξαναπερπατήσουμε, να δυναμώσει η ισχνή μας πίστη, από τα θαύματα και τα θαυμάσια τα ανεξίτηλα του Όρους του Αγίου. Δεν θα πάψει ποτέ η Άγια Μνήμη να ταξιδεύει λοιπόν και να αγκυροβολεί στου Ουρανού-Άθωνα τους ασφαλείς λιμένες! 

Το παλιό καρνάγιο του μάταιου κόσμου, δεν θα φιλοξενήσει ποτέ το παραπεταμένο κουφάρι της, όσο η Κυρία Θεοτόκος διαπορθμεύει τα αιτήματα των μετανοημένων παιδιών της για έλεος και παράταση…Μία στο πηδάλιο οδηγεί  και μια στην κουπαστή ταξιδεύτρα ατενίζει τα περίβλεπτα καθολικά η Άγια μνήμη! Συνταξιδιώτες της τούτον τον Αύγουστο, ορτσάρουμε με πανιά μας σελίδες από παλαιότερα ημερολόγια Άθωνα, βγαλμένα και γραμμένα μέσα απ’  την ψυχή μας…Σελίδες αφιερωμένες στην Αγαθή Μεσίτρια του κόσμου, την παντοτινή έφορο του Όρους! 

 Στου Αυγούστου  το αγνάντεμα πατώ Περιβολάκι! Έχω τα μάτια μου κλειστά, οσφραίνομαι αεράκι,

που'  ρχεται απ΄ το πέλαγο,  της Βίγλας το ακρωτήρι κι απ΄ του Εσφιγμένου την αυλή  σαν καίει  το  θυμιατήρι!

Βοήθα με Οικονόμισσα οι λέξεις να αγιαστούνε, χάρη να λάβουνε από Σε να μοσχοβοληθούνε!

Μεσίτευε Γερόντισσα, στείλε  μας ευλογία,να μείνει  πάντα άληστη κι αυτή η οδοιπορία…

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη σειρά εκπομπών 

Αύγουστος 2022


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~