main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

15 Ιουν 2019

Στων βράχων τα ιερά …φωλιάζει ο Αιμιλιανός


Όρθρος στο Όρος …Πριν από αρκετά χρόνια …Πρώτη φορά στην Σιμωνόπετρα. Ο παπάς μπροστά στην Άγια Τράπεζα , στο καθολικό της γεννήσεως του Χριστού . Μνημονεύει …
Υπέρ του πατρός ημών Αιμιλιανού και του καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Ελισσαίου Ιερομονάχου μετά της συνοδείας αυτού. Καταγράφηκε ανεξίτηλα στην μνήμη τότε. Δεν θυμόμουν αν το είχα ξανασυναντήσει αυτό κι αν συνέβαινε σε άλλο μοναστήρι από όσα η ευλάβεια και η ζωντανή πίστη  οικοδόμησε,   το να ακούγονται δηλαδή 2 ονόματα πατέρων εκείνη την στιγμή… Έλειπε ήδη τότε μια δεκαετία ο Αιμιλιανός τους !Τα τεκνία του, δεν παρέλειπαν ποτέ να εκμηδενίζουν την απόσταση Ορμύλια-Σιμωνόπετρα. Ο πατέρας τους , ακλόνητος στύλος της πίστεως δεν έφυγε ποτέ , ούτε και τώρα πρόκειται να λείψει από ακολουθία , προσευχή , παγκοινιά…Το φωτεινό του χαμόγελο και η ανεπιτήδευτη καλοσύνη και απαλάδα του , η αστείρευτη γλυκύτητά του , πάντοτε θα τους σκεπάζει ως στερέωμα  πολύφωτο και ολόχαρο. Και αυτόν που γράφει τούτες τις λέξεις,  μέσα από μια φωτογραφία,  βαλμένη στης ραδιοσυναλληλίας το δώμα,  γλυκά θα τον ελέγχει  που έχει την αναίδεια να τολμά να μιλά για τον Χριστό , προσπαθώντας και αυτός κάποτε από ακροατής του νόμου , να βιώσει και έστω και για μια στιγμή μονάχα , όσο κρατά ένα νυν απολύεις και  να γίνει ποιητής του . Εκείνος,  που όσο ακόμα ζούσε,  αβίαστα και ανυπόκριτα αμέτρητοι άνθρωποι τον προσδιόριζαν με επίθετα που ναι , μόνο στον Χριστό μας ανήκουν. Μα πόσο χαίρεται Αυτός μόλις κάποιο παιδί του τόσο Του μοιάζει ! Μεσιτεύει για όλους πλέον στην Άνω Πατρίδα ! Ένας σύγχρονος νηπτικός !Αιώνια υψιπέτης, θα φωλιάζει σε βράχους Ιερούς! Στο ιερό δάσος ων Μετεώρων και στην αετοφωλιά της λατρεμένης του Σιμωνόπετρας   Τι πανηγύρι στήθηκε στον Ουρανό από όλους , την χορεία των Αγιορειτών Πατέρων ! Πως τον καρτέραγαν οι συμμοναστές του !  Ο Ιερώνυμος και ο Γαλακτίωνας , ο Κατουνακιώτης Εφραίμ ! Ο ποιητής του Όρους , ο διαλεχτός του Μωυσής ! Ο Άγιος Σίμων και η Αγία Μαγδαληνή , μπροστάρηδες σε αυτήν την παραδείσια υποδοχή ! Έρχεται ο Αιμιλιανός μας ! Φτάνει ο γλυκύτατος Αιμιλιανός! Ο χαρούμενος , ο ευγενικός!
 Μνήμες και Φως ! Βαθιά νοήματα, κελαρυστές πηγές από τα λόγια του !Οι συμβουλές του , δρόμοι φωτεινοί και σωτήριοι!Η σιωπή του , υπομονής μαθητεία! Ταπεινοί προσκυνητές στο στερνό του επίγειο ησυχαστήριο...Ασπαζόμαστε τον ξύλινο Σταυρό του ! Τον σήκωσε αγόγγυστα ως την τελευταία ευωδιαστή πνοή του, εκεί στην Ορμύλια την λατρεμένη του .  
Ο διδάχος της νήψης , της ησυχίας και της χαράς που κατατροπώνει την λύπη !
Της αληθινής αγάπης ο καθηγητής !
Εκείνης που δικαιώνει πάντα τον άλλον …
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από ομότιτλη σειρά 3 εκπομπών
αφιερωμένων στην ιερά μνήμη του Αγίου Γέροντος Αιμιλιανού του Σιμωνοπετρίτου .

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~