main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

26 Μαρ 2022

Το ηλιέλαιο ας τελειώσει...

                                                                                                  “Λύσον την αχλύν των πταισμάτων μου
                                                                                                                                               Θεόνυμφε...
”.
Είναι της αμετανόητης αμαρτίας και της αποστασίας η αχλύς, που θολώνει τον Ήλιο μεσούσης της ημέρας και φορά τυφλοπάνι στα μάτια μας! Αυτό που δυστυχώς δεν διανοούμαστε, είναι ότι σε όλην αυτήν την ζοφερή και θεοστυγή μακρόχρονη περίοδο της ευμάρειας, της ευημερίας και του αχόρταστου κορεσμού(και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτήν την θλιβερή διετία, αλλά στα τελευταία τουλάχιστον 40 έτη) είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι και συναυτουργοί, συνευδοκώντας σε απανωτά εγκλήματα κατά του Παντευεργέτη μας, διαστρεβλώνοντας και μεταλάσσοντας την αλήθεια του Θεού εν τω ψεύδη…
Ανασταυρώνουμε συνεχώς τον Αναστάντα! Ζούμε ακριβώς και χωρίς σταματημό, αυτό που περιέγραψε ο Μέγας Παύλος στο: «Έγκλημα και τιμωρία» της Αγίας Γραφής στην προς Ρωμαίους επιστολή του. Η εθελούσια αγνωσία και αποστασία μας, οδηγεί τον Κύριο και το κατά παραχώρησιν θέλημά Του, στο να μας παραδώσει σε νου ανίκανο να διακρίνει το αληθές και το ορθό. Και έτσι οδηγούμαστε μωροί, ανόητοι και βραδείς τη καρδία, σε αυτό το θλιβερό επαίσχυντο σημερινό πνευματικό μας κατάντημα! Ας μην αναρωτιόμαστε λοιπόν πως είναι δυνατό να μην μπορούμε να διακρίνουμε τα τόσο ευαντίληπτα που διαδραματίζονται μπροστά μας! Το κολλύριο για την πνευματική μας τύφλωση, το φάρμακο για την πνευματική μας απονέκρωση, είναι η αληθινή και συνεχής μετάνοια! Μα ας προηγηθεί η αυτογνωσία και η αυτομεμψία! Και ας γκρεμίσουμε ένα-ένα όλα τα είδωλα που στήσαμε και προσκυνάμε βλάπτοντας τη φήμη του Κτίσαντος! Εκατοντάδες εκτρώσεις καθημερινά! Διαστρέβλωση, νομιμοποίηση και προώθηση του παρά την φύσιν και κάθε πάθους ατιμίας-διαστροφής, προσκύνηση και θεοποίηση κάθε προωθούμενου συγχρόνου ειδώλου, είτε αυτό λέγεται σάρκα, ανηθικότητα, είτε η επαιρόμενη ως πλήρως αυτάρκης άθεη επιστήμη, είτε…
Εσύ όμως πάτερ μου και αδελφέ μου και ταλαίπωρε εαυτέ μου, που όλα αυτά τα θωρείς ως ένας ατσαλάκωτος και «υπάκουος» παρατηρητής και δεν τα στηλιτεύεις και τα αμνηστεύεις αγαπολογώντας για να είσαι αρεστός στους ανθρώπους, αξιοθρήνητα αυτοδικαιούμενος, να ξέρεις ότι είσαι συμμέτοχος, άρα και της απειθείας τέκνο, επίχαρμα του διαβόλου που θα δεχτείς την συνέπεια και την παιδαγωγία ακόμα και αυτής της Θείας εγκατάλειψης!
Όλοι πλέον μιλούν για τα επερχόμενα πρωτόγνωρα! Τώρα που όλα αυτά που κάποτε μας ένωναν πτώχευσαν και σίγασαν και αποκαλύφθηκε η κρυμμένη τους ασχήμια, έμεινε μόνο Ο Ένας που πάντοτε θα είναι της Ζωής ο αδαπάνητος θησαυρός και η Φωνή η αιώνια και το κάλλος το άρρητον, και αϊδιον! Το ηλιέλαιο ας τελειώσει! Ο Ήλιος της δικαιοσύνης να μην αποστρέψει το πρόσωπό Του και το έλεός Του ας μην αποσυρθεί! Το αλεύρι ας εκλείψει! Το ουράνιο πνευματικό μάννα να μην στερέψει! Γιατί τότε…δύναμη δεν θα χεις, μηδέ φωνή, να φτάσει πάνω, το καταδικό σου: «Λιμώ απόλλυμαι»…
Καλή μετάνοια! Καλή Ανάσταση!
Νώντας Σκοπετέας
Μ.Τεσσαρακοστή 2022

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~