Με ψυχή Υπαπαντή...

«Ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξει καί τέξεται υιόν 

καί καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ» ( Ησαΐας, ζ 14)

Κοιτώντας την αγιογραφία της  Υπαπαντής, στον περικαλλή Άγιο Νικόλαο  Αχαρνών και στην περίβλεπτη και πολυπροσκυνημένη Παναγία την Καπνικαρέα στο κέντρο της Αθήνας, θα παρατηρήσουμε  ότι εν αντιθέσει με τις πλείστες εικονογραφήσεις της Μεγάλης Εορτής, ο μακαριστός κυρ Φώτης ο Κόντογλου, αναπαριστά  τον Άγιο Συμεών τον Θεοδόχο, να υποδέχεται τον Κύριο σκύβοντας σύγκορμα. Μεταφέρεται έτσι μια κίνηση του Αγίου προς τον Κύριο του Παντός. Τον Απερίγραπτον και Δημιουργόν Θεόν Λόγον. Τον Ήλιο Της Δικαιοσύνης. Το Δεύτερο  πρόσωπο της αδιαίρετης Αγίας Τριάδας. Σαν να τρέμει ο Δίκαιος Πρεσβύτης. Όχι μην του πέσει το τεσσαρακονθήμερο βρέφος…Αλλά γιατί συνειδητοποιεί, ότι το προρρηθέν εκ του Προφήτου Ησσαία, αυτό που κάποτε ο ίδιος ακόμα  αμφισβήτησε ως άκρο των υπερλόγων,   ήρθε ο καιρός για να το δει και να το αγγίξει ολοζώντανο ενώπιόν του. Γιατί γνωρίζει απολύτως πλέον,  πως το βρέφος τούτο, είναι ο τέλειος Θεός και άνθρωπος και Εκείνη που τον κομίζει η μετά τόκον Παρθένος Μητέρα και Βασίλισσα του κόσμου.

Παρατηρώντας αυτή την ταπεινή κλίση του δικαίου Συμεώνος αδελφοί μου, δεν μπορείς  να μην συγκινηθείς και να μην στοχαστείς  πάνω σε αυτούς τους συμβολισμούς, που αποκαλύπτουν την αληθινή πίστη στον Θεάνθρωπο Ιησού. Ο Δίκαιος Συμεών υποκλίνεται για να αγκαλιάσει με δέος άμοιαστο τον Δεσπότη του Παντός. Εμείς που υποδεχόμαστε εντός μας ολόκληρον τον Θεό, πως πρέπει άραγε να στεκόμαστε; Η ψυχή μας αλήθεια,  έχει ποτέ της έστω και ελάχιστα χαμηλώσει, ταπεινωθεί, σύντρομη έχει ποτέ της αναλογιστεί το φριχτό μυστήριο και την απέραντη ευεργεσία; Έχουμε αδελφοί μου αληθινά ψυχή δεομένη, Θεοφοβούμενη; Έχουμε ψυχή Υπαπαντή; 

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή