Κάνε με να θέλω ό,τι θέλεις…

                         

Πα­ραι­τή­σου από το δικό σου θέ­λη­μα, για να βρεις ει­ρή­νη ψυ­χής. Για­τί το θέ­λη­μα του αν­θρώ­που έχει γί­νει χάλ­κι­νο τεί­χος και εμ­πο­δί­ζει το φω­τι­σμό και την ει­ρή­νη... Όν­τως μέγα εί­ναι, στ' αλή­θεια, το μυ­στή­ριο της υπα­κο­ής! Αφού ο γλυ­κύς μας Ιη­σούς πρώ­τος χά­ρα­ξε τον δρό­μο και έγι­νε πα­ρά­δειγ­μα για μας, πόσο μάλ­λον εμείς εί­μα­στε οφει­λέ­τες να Τον μι­μη­θούμε...

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Αυτή η απερίγραπτη με λέξεις πνευματική μέθη, για την οποία μιλάνε συνεχώς οι Άγιοι Πατέρες. Αυτό το...νηφάλιο μεθύσι, που αλλοιώνει με Θείο έρωτα μανικό, όσους αγαπάνε το Φως και μισούν το σκοτάδι. Πόσοι τέτοιοι μεθυσμένοι δεν πέρασαν απέναντι, ως αγαθοποιούντες, ως του Χριστού γνήσιοι φίλοι! Και πόσοι δεν το τόλμησαν τελικά αυτό το απολυτρωτικό πέρασμα, παραμένοντας  και εμμένοντας στη φαυλότητα μιας χαμαιζήλου και τόσο πρόσκαιρης απόλαυσης. Δεν είναι ότι τόσες φορές δεν το έχουν σκεφτεί, ότι δεν θαυμάζουν όλους εκείνους  που γεύονται από εδώ τον γλυκό Παράδεισο, αλλά τους φαίνεται τόσο  δύσκολο να δοκιμάσουν το πικρό και την κακοπάθεια, να ακολουθήσουν την στενή και τεθλιμμένη οδό, να τηρήσουν χωρίς ανίερες αμνηστεύσεις και φαιδρές εκφιλοσοφήσεις το Ευαγγέλιο του Χριστού, να απαρνηθούν του κόσμου τα τερπνά και να συγκαταριθμηθούν και αυτοί σε  μια λοιδορούμενη μειονότητα. Μα αυτό αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου είναι το σωτήριο λείμμα για το οποίο ομιλεί το στόμα του Χριστού μας, ο Θείος Παύλος. Κάποτε ένας τέτοιος αλυσοδεμένος αιχμάλωτος αδελφός πεπραμένος υπό την αμαρτίαν(Ρωμ. Ζ΄14) συνάντησε έναν άνθρωπο του Θεού αφιερωμένο και του εκμυστηρεύτηκε το πρόβλημά του.

-Θέλω τόσο πολύ να αφήσω πίσω μου κάθε τι έκλυτο…όμως αυτό που μισώ, αυτό που σιχαίνομαι, αυτό και πράττω…

Ο απλούς και ταπεινός άνθρωπος του Θεού του είπε:

-Κάνε μια μικρή προσευχή αδελφέ μου στον Κύριό μας. Γονάτισε απόψε το βράδυ και πες Του.  Βοήθησε με Κύριε το πρωί σαν σηκωθώ από τον ύπνο να θέλω ό,τι Εσύ θέλεις!

Σάστισε ο αδελφός! Αμίλητος και έκπληκτος έμεινε να κοιτά τον…απεσταλμένο του Ουρανού!

-Αυτό…αυτό που μου λες δεν γίνεται!

 -Γιατί ευλογημένε; Τι σε δυσκολεύει;

-Κι αν με ακούσει ο Θεός και πραγματοποιηθεί η προσευχή;

-Ε τότε, θα στήσουν πανηγύρι οι άγγελοι αδελφέ μου! Και εσύ θα είσαι τόσο χαρούμενος! Μεθυσμένος από χαρά Θεϊκή! Δεν θα μεριμνάς για τίποτε! Όλα, μα όλα, θα τα έχεις αφήσει στην πρόνοιά Του!

Ξεμάκρυνε ο αδελφός! Ούτε που τόλμησε σαν βράδιασε να απαγγείλει με τα χείλη της καρδιάς του, το κάνε με να θέλω ό,τι θέλεις…Είπε ένα βιαστικό Πάτερ ημών ως συνήθως και ξάπλωσε στο μαλακό κρεβατάκι του…

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή