main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

8 Ιουλ 2017

Σύνορα ασύνορα …Χαίροις Πάτερ Παΐσιε !


Έχει μια απερίγραπτα θεραπευτική δύναμη η όμορφη μουσική. Και τα τραγούδια και οι στίχοι τους,  μπορούν σε μια στιγμή να γίνουν προσευχές , να μιλούν για τον Θεό ! Είναι θέμα προαιρέσεως , καλού λογισμού , Χριστοκεντρικής προσέγγισης και βιωτής . Όλα , μα όλα για τον Χριστό μας ! Όλα από Εκείνον και για Εκείνον ! Η Αγία μετατρεψιμότητα , όπως έλεγε κάποιος  ! Ακόμα και τα φαινομενικά αταίριαστα και ασύναπτα , γίνονται όμοια και σχετικά  με την  δύναμη της αγάπης του Χριστού . Υπάρχει  ένα τραγούδι  σπάνιας μελωδικότητας και ποίησης . Σίγουρα πολλοί το γνωρίζουν!  Λέει κάπου στο ρεφραίν του : «Σου στέλνω με τ' αγέρι χαιρετισμούς,  όταν θα σε χαϊδεύει να με ακούς και να στους τραγουδάνε στον ουρανό , οι βραδινές παρέες των αστεριών». Το έχει γράψει ο σπουδαίος τραγουδοποιός Νίκος Ζούδιαρης . Και ο τίτλος του παλιού κλασσικού πλέον δίσκου , όπου εμπεριέχεται το τραγούδι : «Αφήλιο»! Όρος Αστρονομίας !  Αφήλιο είναι το σημείο της τροχιάς ενός σώματος , που βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο. Το αντίθετό του είναι το περιήλιο . Στο περιήλιο η απόσταση από τον ήλιο είναι η ελάχιστη ! Ακούγοντας λοιπόν το τραγούδι για αρκετές φορές και σιγοψιθυρίζοντάς το,  αναλογιζόμουν  σε ποια απόσταση από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης βρίσκομαι εγώ ο ταλαίπωρος …Ευχήθηκα τότε , όλων μας οι ψυχές  να βρίσκονται στο περιΉλιο σημείο …Σιμά στο Χριστό μας και όχι τόσο απομακρυσμένοι ! Σου στέλνω με τα αγέρι χαιρετισμούς …ξανακούστηκε ! Κι ήρθαν μπροστά μου τα 24 γράμματα του αλφαβήτου μας ! Του μόνου που ξεκινά και τελειώνει με Α και Ω . Πουθενά αλλού αυτό το Ω ! Με Α και Ω ξεκινά και τελειώνει το Αγαπώ . Το Α και το Ω που είναι ο αποκεκαλυμμένος Χριστός μας ,  ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ! (Αποκάλυψις 1,8). Σου στέλνω με τα αγέρι χαιρετισμούς …Μπροστά μου τώρα οι 24 οίκοι της Κυρίας των Αγγέλων .Οι Χαιρετισμοί της Ενδοξοτέρας !
Ήταν μια μανούλα που όταν έφευγαν απ το σπίτι οι δυο της γιοί με τις μηχανές τους ποτέ της δεν τους εμπόδιζε ! Και ας άκουσε κάποτε  την γειτόνισσα να της φωνάζει :- Καλά δεν ανησυχείς ; Δεν τους μιλάς ; Θα σκοτωθούν καμιά μέρα ! Τρέξε , φώναξε , απαγόρευσε ! Και εκείνη της απάντησε : - Για τον μεγάλο έχω την Παράκληση και για τον μικρό τους  Χαιρετισμούς της Παναγίας μας ! Τόση απλότητα , τόση πίστη , τόση θυσιαστική , ατίμητη αγάπη !  Από το Α ως το Ω ! Νύχτα στέλνουν τις δεήσεις τους  όλες οι πονεμένες μα ελπίζουσες ψυχές ! Νύχτα έστελνε και ο Άγιος Γέροντας Ιάκωβος της Εύβοιας τους Χαιρετισμούς του , σε όλους τους μεσίτες , τα άστρα του ουρανού , τους γνήσιους φίλους του Χριστού μας ! Τα λάμβαναν τα χαιρετίσματα ! Όλοι οι εκλεκτοί ! Τα έστελνε με του Αγίου Πνεύματος το αγέρι ! Στον όσιο Δαβίδ ! Στον Άγιο Νεκτάριο ! Στον Άγιο Χαραλάμπη ! Στην Αγία Παρασκευή ! Στην Αγία Μαρίνα !
Είναι του μεσονυκτικού οι δακρυσμένοι άγρυπνοι  που στέλνουν Παρακλήσεις και Χαιρετισμούς   από το Α ως το Ω ! Αυτό θα κάνουμε και εμείς σήμερα ! Θα στείλουμε με τ  αγέρι που χορηγεί Ζωή , χαιρετισμούς στον Άγιο Πασιο τον Αγιορείτη ! Χαίροις Πάτερ  Πασιε  θα του φωνάξουμε ! Ό, τι κι αν έρθει βοήθησε μας με τις Θεοπειθείς σου ικεσίες ! Σπεύσε , παρηγόρησε , δυνάμωσε την μετρημένη μας πίστη ! Τώρα στις μέρες της πανίερης μνήμης σου ! Εσύ που δεν βγήκες ποτέ μέσα απ τα σύνορα τα ασύνορα του Α και του Ω ! Που έκανες πράξη το Αγαπώ!  Που έμεινες στο περιήλιό Του το αιώνιο !
Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη  εκπομπή , αφιερωμένη στους Χαιρετισμούς του Οσίου Πασίου του Αγιορείτου , συνεταγμένους  από τον π.Χριστοφόρο Καραβία, Ιεροκήρυκα της Ι.Μ.Ύδρας .

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~