Αχόρταστη και αξεδίψαστη
να ναι η ψυχή μας για Χριστό! Τούτη είναι ευχή ατίμητη, σπάνια, που οδηγεί τα
βήματα αυτού του πρόσκαιρου για κάποιους, έστω λίγους…Εκείνους που δεν αγαπούν
τον Θεό μετρίως και μετρημένα, με μια δήθεν αγάπη, που ησυχάζει και νανουρίζει
τη συνείδηση. Μια συνείδηση που δεν σταματά ποτέ να
προσπαθεί για το ξύπνημα και την Ανάσταση! Εκείνους που αγαπούν εξ όλης καρδίας
ψυχής δυνάμεως και διανοίας τον Κύριο και δεν παύουν να ζητούν ακόμα
περισσότερο να Τον γνωρίσουν, να Τον αγαπήσουν, να Τον δοξολογήσουν…Δεν υπάρχει
μέτρο και τέρμα σ’ αυτήν τους την πορεία! Συνεχώς αναζητούν του Θεού τις αποκαλύψεις,
σε κάθε μοναδική και ανεπίστροφη στιγμή τούτης της ζήσης, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν. Κι όταν βρουν στον
δρόμο τους τον οποιονδήποτε που έχει βίωμα και εμπειρίες Ορθοδοξίας μυστηριακής
και εν Χριστώ ζωής, τον σταματούν, να γυρέψουν τροφή και νερό πνευματικό, έλαιον
και οίνο για της ψυχής τα τραύματα... Να ζητιανέψουν χάρη, να παρακαλέσουν να
γευτούν την αγάπη και την Χρηστότητα του Κυρίου. Να αποκτήσουν αίσθηση αγιότητας,
μέσα από πεπειραμένους και πεπυρωμένους ιχνηλάτες στον λυτρωτικό μονόδρομο της Θέωσης.
Συναντήσαμε νοερώς μια τέτοια εκλεκτή ψυχή! Δοκιμάστηκε σαν μοναχός στο Άγιο Όρος.
Επέστρεψε στον κόσμο, εκεί να παλέψει με πάθη προσπαθώντας να αγιάσει. Μαθητής άξιος
του κυρ Φώτη του Κόντογλου! Αγιογράφος άριστος, καθηγητής και δάσκαλος αναριθμήτων στην ουράνια αυτή τέχνη, συγγραφέας και λογοτέχνης έξοχος, με μια
σπάνια οξυδέρκεια και βαθιά ματιά στην πνευματική ζωή και την Ορθοδοξία! Ο αξέχαστος
Ιωάννης Βράνος! Ένα βιβλίο του γραμμένο το 1975! Στον πυρήνα του η θαρραλέα και
αμερόληπτη κριτική πάνω στο έργο του Καζαντζάκη. «Το πικρό πορτραίτο»
του σκιαγραφεί λεπτομερώς, παραθέτοντας πλησμονή στοιχείων και λόγια του ιδίου
του Κρητός συγγραφέως. Εκείνου που νοούσε την ελευθερία, ανέλπιδη και άπιστη,
ψυχικά συνταιριασμένος με τον Νίτσε και την αρνησίχριστη και άφρονη κοσμοθεωρία του.
Εδώ μια παρέκβαση
θαρρούμε αναγκαία: Κανείς δεν μας απαγορεύει να προσευχηθούμε για την ανάπαυση
των ψυχών! Ο Άγιος Παϊσιος, έφτασε στο σημείο να προσεύχεται για αυτόν ακόμα
τον διάβολο…Είναι γνωστό ότι ο μισόκαλος του παρουσιάστηκε και του απαίτησε να
σταματήσει να προσεύχεται για εκείνον! Κανείς δεν μας αποτρέπει να προσευχηθούμε
γονυπετείς ακόμα, για να ζητήσουμε ο Κύριος στην κατάπαυσή Του, εκεί που όλοι
οι Άγιοί Του αναπαύονται, να αναπαύσει κάθε ψυχή κεκοιμημένου αδελφού μας
Χριστιανού Ορθοδόξου. Άλλο όμως προσεύχομαι εμπόνως και ένδακρυς και άλλο
παραγράφω ή το χειρότερο, αμνηστεύω και εξωραϊζω βλάσφημα λόγια και πράξεις, που έμειναν και τα οποία στην αμνήστευσή τους μπορούν να παρασύρουν στον όλεθρο
της πλάνης και της κακοδοξίας, όσους ανυποψίαστοι, άγουροι και πρωτόμπαρκοι στα πνευματικά, αναζητούν διψασμένα Την Αλήθεια, τον Θεάνθρωπο
Ιησού δηλαδή και τίποτε άλλο! Φανταστείτε κάποιος από αυτούς, να πορευθεί με επήρειες
από την «Ασκητική» για παράδειγμα και να βρεθεί
σε εκείνο το απόσπασμα που λέει:«Αφήνουμε τη θύρα μας ανοιχτή στην
αμαρτία…»(σελ.82). Μη γένοιτο αδελφοί μου! Σε μια φράση και μόνο αποδομείται
όλο το Σταυρικό πνεύμα του Ευαγγελίου! Και μη
σπεύσει κανείς να πει ότι αποσπασματοποιούμε ή ότι απομονώνουμε μια φράση,
γιατί υπάρχει πληθώρα τέτοιων θλιβερών κακοδοξιών, ανάμεσα και σε έστω κάποια καλά, στο έργο του! «Αλλά τις
γαρ έγνω νουν Κυρίου; ή τις σύμβουλος αυτού εγένετο;»(Ρωμ.11-34) Ας προσευχόμαστε
για όλων των αδελφών μας τις ψυχές! Από εμάς περιμένουν!
Στη σημερινή μας ραδιοσυναλληλία όμως, δεν θα αναφερθούμε σε αυτόν τον θεματικό πυρήνα, αλλά σε κάποιες σελίδες από το βιβλίο, που μας προκάλεσαν την επιθυμία, να φέρουμε σήμερα τον μακαριστό Ιωάννη Βράνο μπροστά μας, για να μας πει λόγον αγαθόν! Να σταλάξει στις ψυχές μας νάματα των δικών του εμπειριών! Να μας μιλήσει για Χριστό με τον δικό του τρόπο τον βαθύ, με έναν θαυμαστό ειρμό και μια συστοιχία ευλογημένη από σκέψεις ιερές που καταλήγουν μόνο μπροστά στον γλυκύτατο Θεάνθρωπο Ιησού! Μια ευλογημένη και ιερή αναδρομή στο λυτρωτικό σχέδιο της Ενανθρώπησης του Θεού και Σωτήρος! Προτροπή και ευχή του Θεόπνευστου συγγραφέα μας, η συνεχής κάθαρση! Αυτή θα χαρίζει όλο και περισσότερο Φως, βεβαιότητα αιωνίου και ελπίδα ανέσπερη! Κυρ- Γιάννη μας, ο Θεός να σε κατατάξει εν χώρα Ζώντων! Μίλα μας σήμερα για τον Χριστό! Κέρασέ μας με τις λέξεις και τις σκέψεις σου, γνώση Θεού! Να γεννήσει αυτή όπως σύ λες πίστη και εκείνη να φωτιστεί με της προσευχής το φως, που θα οδηγήσει στης εξομολόγησης και της Θείας Κοινωνίας την αναγέννηση και ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ!
Μια εκπομπή, στην
εβδομάδα των Αγίων Προπατόρων, των κατά σάρκα προγόνων του Κυρίου μας! Εκεί
στον Απόστολο της ημέρας, οι θείες προτροπές για ανακαίνιση, εκεί η δικαία οργή
του Θεού για τους υιούς της απειθείας! «…ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν,
τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν
τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν,
ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι’ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας
…»(Κολ.3-4-6)
Είμαστε νέοι και ελεύθεροι μόνο όταν με φόβο Θεού ελπίζουμε σε Εκείνον που είπε:
Εγώ ειμί Η Ζωή, Η Ανάστασις, Η Ελπίς!
Νώντας Σκοπετέας
Με αποσπάσματα από ομότιτλη
εκπομπή
