ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ( ΟΚΤΩΒΡΗΣ 2012) ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ
Στην αυλή έξω από την περιποιημένη έκθεση της Μονής για τους προσκυνητές , με τα αγιομυριστά λιβάνια και τα Αγιορείτικα κομποσκοίνια και ενθύμια , σ ΄ένα περίτεχνο ξύλινο παγκάκι με θέα το γαλάζιο του Όρους βρήκαμε καθισμένους σιωπηλά τον συγκάτοικό μας Ι. και τον γλυκύτατο Γέροντα Αν.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju0MvnPRgsuAE6-zYg2b6OO0rzBidxxrn-CkRZYw_UZeIi5X-J45ov77fxBQarsHvCJkbD5-4-dSYoNsZ-c0Y7BZC1MUh0Pk8eV82i1yfOgAo_gd0MYJI52ecHljDAX_bKXkvVDhucNLb4/s320/36.jpg)
Λίγο πριν τον εσπερινό
κατεβήκαμε στην τόσο ξεχωριστή αυλή της Αγίου Παύλου , αγκαλιασμένης από
πελώριους τοίχους , εξώστες και απλωταριές με καμπάνες τάλαντα και σήμαντρα . Καθίσαμε στα σκαλοπάτια της εισόδου και αρχίσαμε να γράφουμε ονόματα Υπερ Υγείας
και Υπερ Αναπάυσεως . Το πρώτο εσπερινό τάλαντο μόλις άρχιζε να σκορπά ρίγη
συγκίνησης σε όλους μας . Τόσο γνώριμα ηχεί
για όλους μαζί μα και για τον καθένα ξεχωριστά καλώ
ντας σε προσευχή και σε μακάρια εγρήγορση …. Παρατηρούσαμε συγχρόνως και τον μεσήλικα Πατέρα Ι., να κινείται ακούραστα και με
ταχύτητα , πότε σκουπίζοντας την περίβολο , πότε ποτίζοντας τις διάσπαρτες
μικρές και μεγάλες γλάστρες με τα λουλούδια και τους βασιλικούς , πότε
μεριμνώντας για την μεταφορά των τροφίμων και του λαδιού που μια ομάδα προσκυνητών απ την Καλαμάτα
έφερε προσφορά στο Μοναστήρι . Ο ιδρώτας κυλούσε άφθονος απ το πρόσωπό του , μα
αυτό δεν σταμάτησε ούτε για ένα λεπτό
τους απίστευτα γρήγορους ρυθμούς του .Ούτε κα
ν η κούραση της υπόλοιπης ημέρας μιας και όλο το πρωί λιομάζευε κάτω απ τον ήλιο . Σε λίγο πήρε την θέση του στον αριστερό χορό του καθολικού και ξεκίνησε να διαβάζει απ το ψαλτήρι . Ακάματοι εργάτες
του Χριστού , ευλογημένοι είλωτες της Θεομάνας . Δίνουν κάθε ικμάδα δύναμης και
αντοχής του ανθρώπου που κουβαλούν σ αυτήν την ζωή για να απολαμβάνουν αδιάκοπα
και αιώνια το πρόσωπο του Πατέρα Μισθαποδότη στα μέρη της Άνω Πόλης….
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIUSILX7ZvOIOgjCn8mtQKBD_AJI-ksHkb7M9e12uevUoO0pC0N_IomD3Zn9XTrHRTPzSrmUgKeRoQ9KUyz0mPUSAd-c3DS6Tm0N16Mt3Y2UwqY0wobfl3aIJ25grsckYCoryZzsXzEgHq/s320/35.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifz7DMt-E2AcS5rzEGHoRsiD6Wcmn1zAaIGULFIxDxr_wRzklDDlcltldFOPmCK3XKsrxOrmixnm0HK2FYYqR6hA7NMpmtfR332BBTiC-Qa8tlB0jH9PXaNZ-TGFCIlJ3KLLS9CxutUVG1/s320/34.jpg)
Μετά την άλαδη τράπεζα
πήραμε την θέση μας στην λιτή όπου ήδη είχε αρχίσει το απόδειπνο με τους
Χαιρετισμούς του αδαπάνητου θυσαυρού της ζωής μας , της Κυρίας Θεοτόκου .
Ακολούθησε η προσκύνηση των τιμίων λειψάνων . Λείψανα μεγάλων Αγίων ,ένα μεγάλο
τμήμα τιμίου ξύλου και τα δώρα των τριών μάγων στον μικρό Θεάνθρωπο . Ο χρυσός,
ο λίβανος, η σμύρνα. Η παράδοση και η ιστορία μας λένε ( απ το περιοδικό «Προς τη Νίκην») ότι η Παναγία μας, πριν την Κοίμησή της, τα
παρέδωσε μαζί με την Τιμία Εσθήτα, την Αγία Ζώνη της και τα σπάργανα του
Χριστού μας στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων. Εκεί έμειναν ως το 400 μ.Χ.
Μετά ο αυτοκράτορας
Αρκάδιος τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη και έμειναν εκεί μέχρι την άλωσή
της, το 1024 μ.Χ., από τους Φράγκους.
Μετά την Άλωση, η ευλαβής
Μάρω, σύζυγος του σουλτάνου Μουράτ Β’ και μητριά του Μωάμεθ Β’ του Πορθητή, που
ήταν κόρη του Δεσπότη της Σερβίας Γεωργίου Βράγκοβιτς, του κτίτορα της Μονής του
Αγίου Παύλου, τα μετέφερε αυτοπροσώπως στο Άγιο Όρος.
Κατά την αγιορείτικη
παράδοση, η Μάρω, για να μην παραβιαστεί το άβατο του Αγίου Όρους, εμποδίστηκε
από την ίδια τη Θεοτόκο να πλησιάσει στη Μονή. Αυτή ταπεινά υπάκουσε και
παρέδωσε τα Τίμια Δώρα στους μοναχούς σ’ένα σημείο που μέχρι σήμερα λέγεται
«Σταυρός της Βασιλίσσης».
Περιμένοντας
στη σειρά μου θυμήθηκα κάτι θαυμαστό που λέγεται ,πως όταν κάποτε ο ευλογημένος και
μακαριστός ιεροκήρυκας Δημήτριος
Παναγόπουλος , αυτή η ιερή φωνή της Ορθοδοξίας που μετέστρεψε και έσωσε με την
χάρη του Παναγίου Πνεύματος αμέτρητες πρώην αμετανόητες ψυχές , προσκυνούσε
τα Τίμια δώρα, ακούστηκε ένα χαρακτηριστικό τρίξιμο .Οι Πατέρες
έκπληκτοι διαπίστωσαν πως ένα μικρό κομμάτι από τα τίμια δώρα ξεκόλλησε . Ο Ηγούμενος «πληροφορούμενος» ότι
αυτό ήταν θέλημα Θεού το πρόσφερε στον φλογερό εργάτη του Ευαγγελικού λόγου . Θυμήθηκα
και αυτό που λέγεται ότι κάθε χρόνο στην αγρυπνία των Χριστουγέννων κατά την ώρα που ψάλλεται το εξαποστειλάριο :επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο Πατήρ ημών… το
καθολικό της Παύλου πλημμυρίζει από ευωδία που έρχεται από τα τίμια δώρα. Γι αυτόν το λόγο οι χοροί φροντίζουν να
το ψάλλουν και τις τρείς φορές αργόσυρτα ώστε
όλοι Μοναχοί και Λαϊκοί να γίνουν
μέτοχοι αυτού του τόσο ζωντανού και δυναμωτικού για την πίστη μας θαύματος ….
Έφτασε η σειρά μου να προσκυνήσω . Μια απίστευτη ευωδία από τα λείψανα του
Αγίου Γρηγορίου του Ε΄ και του νεομάρτυρος Αγίου Γεωργίου εξ Ιωαννίνων ,με
«έπνιξε» απερίγραπτα. Το ίδιο αισθάνθηκαν και άλλοι αδερφοί μας που συμπροσκυνούσα
ν
. Τι Θεϊκή τρανή απόδειξη Αγιότητας για
έναν Άγιο όπως ο μακαριστός Πατριάρχης …Κάποιοι επιμελώς προσπαθούν δυο αιώνες
τώρα και ιδίως στις ανιστόρητες μέρες μας , να μας πείσουν για το αντίθετο ….
Μόνο που αυτοί ποτέ τους δεν πρόκειται
να κλίνουν κεφαλή προς τα ευωδιαστά λείψανα του Ιερομάρτυρα του Χριστού μας …Μα
κι αν ποτέ το κάνουν οι λογισμοί αμφιβολίας δεν πρόκειται να τους εγκαταλείψουν.Μόνο η πίστη μπορεί να τους βοηθήσει να καταλάβουν το τεράστιο μέγεθος του Δημητσανίτη Εθνομάρτυρα . Στο
προαύλιο έπειτα συζητούσαμε γι αυτό με τον Γέροντα Αν. και τον Γέροντα Χ. Μας επιβεβαίωσαν
ότι το λείψανο του Αγίου Γρηγορίου ευωδιάζει ακατάπαυστα από τότε που δόθηκε
ευλογία στη Μονή .
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGqmGRFZ4fiLCtalEEGPHqnwTIS-HtNng4jMWr_N15462llWe82g8_9H06GLCYDj0MBEmoVsjs7D1OdV2Tkl3Ka9ceM79wdz2OdmolPw93c3qcy97xJ_HK2i0n5IZ47u5MVCT1mViPMyD7/s400/38.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHB-3ZcHymJUq6Vh3mdLAiKjoNz3pQSjaf-XAALj18m8uIhRQxGZyx1v8u_mHuA8rMpOwmCftQBxIfyS7ySnjaq1AfI2ZDy7RJLW2PqGJFFku4jk0yKL5jq262QdMDEES7hAhLTPEhF5dw/s320/33.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2r54RYfYMF-LgqefEv0i3d3nSSaSR0ZRSg9rIWAQLyp4slZGvmCSHMUtps8EoaZrDtT14BxPpyOpKNXd-ikDYZQOlHLUnc8ONcgM_XTXZVBPTVRnJMNW6xGUDTSO_IlZRriI6YDeiAayI/s320/32.jpg)
Καθόμαστε
στην πεζούλα με το γλυκό φως από τα αναμμένα καντηλάκια να φωτίζει περίσσεια
την ατμόσφαιρα . Δεν θυμάμαι αν είπαμε τίποτα …Μα δεν χρειαζόταν κιόλας ….Να
περιγράψεις αυτά που ούτε η πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου δεν καταφέρνει; Σαν
να υγράνθηκε λίγο η ψυχή μας αδερφέ! είπαμε πριν καληνυχτιστούμε
περιδιαβαίνοντας γύρω απ το καθολικό , προσπαθώντας να «κλέψουμε» λυτρωτικές εικόνες
απ το αγγελικό ημίφως του τέμπλου και του ιερού
…Το πρώτο τάλαντο για το μεσονυκτικό και τον όρθρο στην Αγίου Παύλου θα σήμαινε στις 2 το πρωί με τους δικούς μας
χρόνους ….( συνεχίζεται )
νώντας σκοπετέας
( Αναζητήστε τις προηγούμενες οδοιπορίες μας στα Θεοτοκοβάδιστα μονοπάτια της Αθωνικής Πολιτείας στις αναρτήσεις με τίτλο : Επιστρέφοντας από όρος ( 6 συνέχειες) και το Άγιο όρος μέσα μας ( 10 συνέχειες)