Άμα φύγω να τα πείτε!

Πληθαίνουν οι δυσκολεμένοι, οι αναγκεμένοι στις μέρες μας. Η Παναγιά μας η Παυσολύπη δεν σταματά, γοργά να διαπορθμεύει αιτήματα στον θρόνο του Υιού Της και Θεού μας. Ποτίζει συνέχεια η Κυρά η Παναγιά, όπως θα έλεγε και ο μέγας παρηγορητής των ημερών μας Άγιος Γέροντας Ανανίας, το άνθος της Ελπίδας, να μην μαραθεί. Και δίνει αποστολή στους γνήσιους φίλους  του Υιού της, να ξεριζώνουν ένα-ένα τα αγκαθωτά της βελονίστρας απελπισίας, που πάνε να πνίξουνε το χώμα να μην φυτρώνει ούτε ένας σπόρος…Ο Άγιος Πορφύριος είναι Γεωργός ψυχών! Που σπέρνει ολοένα Την Ελπίδα. Που μαρτυρά παγκοσμίως τον Λυτρωτή Εσταυρωμένο μας! Έμψυχο ανάβλυσμα Πνεύματος Αγίου! Ρείθρα χάριτος να ξεδιψάσουν αμέτρητες ψυχές, να νοτίσει η γη και να ανθίσουν της Ελπίδας οι βλαστοί! Κάθε θαύμα και θαυμάσιο που μαρτυρείται για Εκείνον, κάθε θύμησή του, φωτίζει ακόμα περισσότερο το Πιστεύω, το Ομολογώ και το Προσδοκώ της Αγίας μας Πίστης!

Πορφύριε παγκόσμιε, δώρο Θεού ατίμητο,

φίλε Χριστού θαυματουργέ με χάρισμα αμίμητο,

σπεύδε παντού όπου σε ζητούν, διάσωσε  και προστάτεψε,

σιμά σε κάθε ασθενή  και τις πληγές του γιάτρεψε!

Ο Άγιος Πορφύριος είναι ένας παγκόσμιος Άγιος! Η τρανή, περίτρανη, απτή  απόδειξη για τους δυσπίστους, ότι τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για τον Θεό. Με την ξέχειλη χάρη του Θεού, σαγήνευε και σαγηνεύει ψυχές. Ασύλληπτα, υπέρλογα αυτά τα σημεία που τελούσε, δυνάμει του εν Τριάδι Θεού. Όχι για να εντυπωσιάσει, όχι για να κερδίσει τον θαυμασμό και τον σεβασμό όσων συγκλονισμένοι και ενεοί γίνονταν δέκτες αυτών των απερινοήτων θαυμάτων και θαυμασίων. Μα για να «ψαρέψει» τις ψυχές τους και έπειτα να τους μιλήσει για την Αγάπη! Τον Χριστό! Δεν έφτιαχνε οπαδούς ο Άγιος Πορφύριος! Συνεχώς στράτευε αφιερωμένους, για πάντα πλέον στρατιώτες του Χριστού. Μέγας στρατολόγος, μέγας μύστης Της Αλήθειας και Της Ζωής! Μέγας χαρισματούχος και συνάμα πιο ταπεινός από τους ταπεινούς. Φαινόμενο παγκόσμιο! Σπάνιο δώρημα του Αγίου Θεού σε όλους μας! Δέος, έκπληξη, Δοξολογία! Πορφύριος παρουσιάζεται κάθε 200 χρόνια έλεγε ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης και δεν υπερέβαλλε διόλου…το αντίθετο μάλιστα! Σκεφτείτε πόσο μας ευεργέτησε ο Κύριος!  Φανταστείτε αυτό το ασθενικό και αδύναμο γεροντάκι, που ποτέ του δεν προσευχήθηκε εκείνος να απαλαχτεί από φριχτά άλγη που τον βασάνιζαν, εκεί  από το φτωχό καλυβάκι του, με σκεπή από τσίγκους και τσιμεντόλιθους, να σταυρώνει, τα 4 σημεία του ορίζοντα, έπειτα να σταυρώνει προς την…Αμερική, όπου εκείνη ακριβώς  τη στιγμή ο καρκινοπαθής  αδελφός γιατρευόταν πλήρως!! Και εκείνος ο ταπεινός μιμούμενος τον σφόδρα Αγαπώμενό του Εσταυρωμένο Λυτρωτή, έλεγε συχνά πυκνά όταν κάτι τέτοιο καταπληκτικό συνετελείτο…Άμα φύγω να τα πείτε!!

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη σειρά 4 εκπομπών, αφιερωμένων στην Ιερή μνήμη του Αγίου Πορφυρίου, όπου διαβάζονται μικρά αποσπάσματα-ανθολογήματα μαρτυριών, από την εξαιρετική σειρά βιβλίων με τίτλο: «Ο Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης. Μαρτυρίες». Έκδοση: Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων Αγίου Όρους.

Του σαρανταλείτουργου οι ταματάρηδες…

Μέσα στο παγωμένο σχεδόν μεσόνυχτο ξεκινούν να ετοιμάζονται οι αφιερωμένοι του Αγίου Θεού. Το τάμα του σαρανταλείτουργου και φέτος να ξεπληρωθεί! Όχι για να ακούσουν από τους ανθρώπους το μπράβο…Όχι να'  χουνε να λένε για το κατόρθωμα, πως άντεξαν 40 μέρες και φέτος να μην γράψουν απουσία…Μα για να προσθέσουν έναν μικρό κόκκο της άμμου μπροστά στα πόδια του αφέντη Χριστού. Ισάριθμες ωδές και προσευχές και ύμνους και παρουσίες κι αν Σου ανταποδώσουμε Άγιε Βασιλιά μας, ίσες με την άμμο της θάλασσας και πάλι το ελάχιστο άξιο δεν πράξαμε! Μια χούφτα άμμο από αυτές τις μικρές θυσίες αγάπης, Σου αντιδωρίζουμε  οι ανάξιοι. Και μια ανάσα και μια δροσιά και μια ανάπαυση να βρουν και να συγχωρεθούν τα πεθαμένα μας, όπως λέει ο σοφός λαός μας, οι κεκοιμημένοι μας, όπως ορθώς προστάζει η Αγία μας πίστη…Μα και εμείς να λάβουμε τη χαρά της ένωσης ουρανού και γης! Να γίνουμε Ένα, προσδοκώντας την Ανάσταση των νεκρών σωμάτων. Το τάμα του σαρανταλείτουργου ξεκίνησε και φέτος! Μια ευχή κάνουν όλοι οι ταπεινοί ταματάρηδες. Πάντοτε να οικονομεί ο Κύριος, το όνομά τους να είναι γραμμένο στο πρώτο-πρώτο δίπτυχο, το τυλιγμένο με την λειτουργιά και το νάμα την επομένη του Αη-Φιλίππου. Κι αν είναι θέλημά Του, ας αλλάξει και η θέση του ονόματός τους…Η αθάνατη ψυχή τους και πάλι θα νιώσει τον αναπαμό…

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

 

Σαράντα ειν' οι Λειτουργιές! Όλοι αναπαυθείτε!

 

Δύο πτυχές για τις ψυχές, ζώντων, κεκοιμημένων!

Ονόματα που καρτερούν δακρύρροα γραμμένων!

Χριστός γεννάται, ψάλλετε λαοί και ανυμνείτε!

Σαράντα ειν' οι Λειτουργιές! Όλοι αναπαυθείτε!

Αντρείεψε ο καιρός σε μήνα Αρχαγγελίτη! Ο Αη Γιάννης ο Χρυσόστομος που καρτέραγε απ του Σταυρού την μέρα εξαιρέτως να μνημονευθεί, εόρτασε ξανά και αυτός! Το έρχου και ίδε του Αγίου Αποστόλου ακούστηκε σαν σάλπισμα εναρκτήριο!

Άφθαρτο χέρι ευλογεί, στόμα Χρυσό μιλάει!

Έρχου και ίδε Φίλιππος λέει και ακολουθάει!

Την επαύριον του Αγίου Φιλίππου, του Αη Φιλίππου την άλλη μέρα που λέει και ο φιλόθεος λαός μας, (Ναι, όσο κι αν κάποιοι με σύστημα και σπουδή, λυσσαλέα πασχίζουν να τον…πιστοποιήσουν ως φιλήδονο, εμείς πεισματικά θα τον προσδιορίζουμε ως φιλόθεο!) πολλοί την προσμένουν! Όχι για να στολίσουν τα Χριστουγεννιάτικα και να αρχίσουν να ετοιμάζουν τις λίστες με τα ψώνια και τους καλεσμένους να συρρεβεγιονάρουν…Έχουνε βέβαια και αυτοί μια λίστα να συμπληρώσουν! Ένα κομμάτι από χαρτί, χωρισμένο στα δυό. Δυό πτυχές για τις ψυχές! Ζώντων και κεκοιμημένων! Αντάμα τα ονόματά τους!

Μη το φοβόμαστε στο πλάι τους να βρεθούμε! Είναι πιο ζωντανοί από τους…ζωντανούς αυτοί! Σε κάθε Θεία Λειτουργία είναι εκεί στην πρόθεση, μαζί με τους Αγγέλους και έπειτα καρτερούν ν ακούσουν το δικό τους…απόπλυνον Κύριε και λυτρωτικά να ξανασάνουν…

Αρχινά η μικρή Σαρακοστή, το ευλογημένο Σαραντάημερο! Θα ξεκινήσουν τα ταπεινά τούτου του κόσμου κάθε αξημέρωτο, αντάμα και αυτοί με έναν φιλακόλουθο παπά και τον πιστό του γέρο-ψάλτη, την μια απ τις σαράντα λειτουργιές! Κάμε Θεέ μου να αξιωθούν πάλι να τις τελέψουν, να τις προκάμουν όλες και φέτος! Και όταν κάποιος δικός τους, που τόσο αγάπησαν σταθεί στην δεξιά μεριά του διπτύχου, γεμίζουν τα μάτια τους με χαρμολύπης δάκρυα!

Μην και ξεχάσουμε κανέναν, στις πτυχές για τις ψυχές! Μην μείνει αδειανό λευκό στο ψυχοχάρτι! Όλοι να αναπαυθούν! Και εκείνος που πάλι θαρρεί πως τον ξεχάσανε και κλαίει με παράπονο απαρήγορο…Θυμήσου τον φέτος αδελφέ μου και γράψτον εκεί στα δεξιά! Κόψε μεγάλο κομμάτι από χαρτί! Δεν τον κουράζεις τον παπά, κι αυτός να΄ ξερες πόσο ευεργετείται! Ξεκινά το Σαραντάημερο! Όνηση και αναπαμό και ελεημοσύνη πνευματική ας προσφέρουμε! Χρέος μας παντοτινά ανεξόφλητο! Κρήνη ξεδιψαστική και αστείρευτη κάθε μικρή σπηλιά, κάθε Αγία προσκομιδή στα Ιερά όλων των Εκκλησιών της φιλόθεης τούτης γης! Εκεί στην Βηθλεέμ και στον φριχτό τον Γολγοθά της Θείας πρόθεσης λαχταράνε οι ψυχές υγεία ψυχής και σώματος, ανάπαυση και πιότερο Φως! Καλό Σαραντάημερο!

Νώντας Σκοπετέας

Aπόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν;"

Εκδ. Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019

και από ομότιτλη εκπομπή του 2017

Δίπλα στο προσκέφαλό μας…

Νοεμβρίου μέρες. Στρωμένη η γης με τα λιόπανα, κάτω από τα Θεόσπαρτα δεντριά της ζωής και του ελέους. Μύρισε το παγωμένο αέρι από τους συνθλιμμένους καρπούς και τα τζάκια αρχίνησαν να φουντώνουν κάθε νύχτωμα, να καψαλιστούν και οι ταπεινές σφελίτσες, να γευτούν οι κοπιάτες τις πρώτες λαμπροπράσινες στάλες του μόχθου τους. Μεγάλες μέρες ξημερώνει ο Νοέμβρης για την Αγία Πίστη. Δεν χωράνε συγκρίσεις . Όσα δάκρυα δοξολογίας δωρίζει ο Θεός, όλα είναι θησαυρός. Κανενός δακρύου το χρυσάφι δεν ζυγίζει παραπάνω…Έτσι είναι και οι Άγιοι του Χριστού οι γνήσιοι φίλοι. Ποιόν να συγκρίνεις και να προτιμήσεις…Ανθρώπινο είναι όμως…Κάποιους Αγίους να τους θεωρείς πιο…δικούς σου. Ξεπροβάλλουν τούτες τις μέρες οι Ταξιάρχες και ο Άγιος Μηνάς, ανίκητοι πολεμιστές του Φωτός…Και πριν ξεκινήσουν μια νέα μάχη παίρνουν ευλογία από τον Επίσκοπο Πενταπόλεως τον μυροβλήτη και θαυματουργό…Αγαπημένος των Ελλήνων. Ο γοργοεπήκοος προστάτης αμετρήτων. Ο Άγιος Νεκτάριος! Σιμά στο κρεβάτι τους, μια εικονίτσα του και ένα αγιωτικό θυμητάρι, από της Αίγινας το παγκόσμιο προσκύνημα. Εκεί και ένα βιβλίο κίτρινο, με τον ταπεινό Άγιο στο εξώφυλλό του. Άλλοι το βγάζουν τέτοιες μέρες από την βιβλιοθήκη της ψυχής τους, το αγκαλιάζουν, το φέρνουν μπροστά στα βουρκωμένα μάτια τους, που ξανά τους αξίωσε ο Κύριος και του μιλούν για βάσανα και σωσμούς…Μελάνι ευωδιαστό από τους χρόνους που κύλησαν και από τις σελίδες του, που έγιναν στηρίγματα και βακτηρίες πνευματικές και αναβαθμοί στων αρετών και στης μετανοίας τον ανηφορικό δρόμο.

 Ένας ακούραστος  εργάτης της Ορθοδοξίας, που φύτεψε μυριάδες μοσκόφυτα δεντριά στις ψυχές  των διψασμένων, ο μακαριστός κυρ-Σώτος ο Χονδρόπουλος, που  συνδέθηκε τόσο άρρηκτα και Χριστοευλογημένα με τον Άγιο Νεκτάριο. Ας μας συγχωρεθεί η τόλμη να τους φανταζόμαστε μαζί να σεργιανάνε στα ασταποβόλα του Παραδείσου λημέρια. Είναι για εμάς ο κυρ- Σώτος τόσο οικείος με τον ερχομό του Νοεμβρίου. Έτσι λοιπόν σήμερα με νοσταλγία και ευλάβεια ελάτε να αγκαλιάσουμε αυτό το μοναδικό βιβλίο. Να θυμηθούμε λίγα συγκλονιστικά αποσπάσματα από τον Άγιο της ταπείνωσης, της ελεημοσύνης, της συγχώρεσης και της ανεξικακίας. Έφτασε και φέτος η Αγία του μνήμη. Δίπλα στο προσκέφαλό μας εκείνος, άγρυπνος φρουρός και προστάτης…

Νώντας Σκοπετέας

                                       Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή