Εφραιμέσθω τα Ουράνια! Αχ αυτή η φωτογραφία!(+π.Εφραίμ Σεραγιώτης)

Αχ αυτή η φωτογραφία των δυο Εφραίμ! Εδώ, απέναντι από τούτον τον δίαυλο των ουρανίων ραδιοκυμάτων…Χαμογελαστοί και μαζί, σε μια προεικόνιση, αιώνιας δοξολογίας…Η πνευματική σπορά του Αγίου Ιωσήφ! Εφραίμ θα πει γόνιμος, εύφορος, καρπερός! Γέμισαν οι αποθήκες του Ουρανού, με τα καρπίσματα αυτών των εμψύχων χωραφιών! Να τρέφονται οι αχόρταστοι για Θεό επιστρέφοντες! Να γεύονται την γλυκιά νοστιμάδα της πατρικής τράπεζας! Να εξαφανίζεται εκείνο το στυφό των ξυλοκεράτων,  που στεγνώνει στόματα και ψυχές! Πανηγύρι στον Ουρανό στήθηκε ξανά! Πυλωρός τούτη τη φορά μαζί με τον Άγιο Ιωσήφ και ο Αριζονίτης Άγγελος! Περιμένουν το παιδί τους, να φτάσει με το εξπρές του Παραδείσου! Όλη του η Αγγελική πολιτεία τούτο το ταξίδι! Αυτό το Πάσχα! Το πέρασμα εκ του θανάτου εις Την Ζωήν! Έτσι γνωριστήκαμε μαζί του! Μέσα από μια κασέτα! Άλλαξαν όλα στο άκουσμά της! Το μεγάλο ταξίδι της αθάνατης ψυχής! Πόσες πένθιμες καμπάνες ήχησαν τότε μέσα μου στο πρώτο άκουσμα! Πόσο θλιβερή ξεπρόβαλλε η αγνωσία μου! Πόσο μακρόθυμος όμως ο Κύριος! Ιδίως μόλις από το στόμα  του βγήκαν οι παρακάτω λόγοι… «…Οι εξομολογημένοι περνούν τα τελώνια...σφήνα, με το εξπρές! Δεν σταματούν δηλαδή πουθενά, δεν εμποδίζονται…Θα σταματήσουν κάπου, μόνο στην περίπτωση, που ακόμα υπάρχει ανεξομολόγητο αμάρτημα. Αν είναι κάτω από το θανάσιμο, ζυγίζεται, υπερνικούν τα τυχόν καλά και συνεχίζουν στο επόμενο τελώνιο, έως ότου φτάσουν μπροστά στον Χριστό μας! Εάν όμως κανείς σταματήσει για κάποιο θανάσιμο ανεξομολόγητο αμάρτημα, επιτόπου γκρεμίζεται και κολάζεται…

Έχουμε περιπτώσεις κυρίως γυναικών που μοίχευσαν ή επόρνευσαν, εξομολογήθηκαν βαρύτερα, χειρότερα αμαρτήματα, και αυτά επειδή τους έδιναν ντροπή, λόγω του σαρκικού και επειδή έτσι τις παρακίνησε ο εχθρός, με κίνδυνο να χάσουν την ψυχή τους, δεν τα εξομολογήθηκαν. Στους κληρικούς αυτό είναι ακόμα πιο φριχτό! Αυτό λοιπόν πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως. Γιατί όταν κανείς είναι εξομολογημένος, δεν τελωνίζεται…Περνάει μεν απ’ τα Τελώνια, αλλά δίχως να εμποδιστεί και να σταματήσει από κανένα. Τα χειρότερα Τελώνια τα οποία σήμερα κρεμνίζουν και κολάζουν τους ανθρώπους είναι: Πρώτον της μαγείας, δεύτερον της ομοφυλοφιλίας  και της ανηθικότητας, του εγωισμού, ακολούθως της φιλαργυρίας, της βλασφημίας... Κυρίως τα δυο πρώτα που ανέφερα. Ο σατανισμός και η ανηθικότητα στην πιο ακραία μορφή τους παγκοσμίως….»

Είπε κι άλλα τότε πολλά και συνταρακτικά! Να έχει την ευχή του και ο ακούραστος κυρ -Μανώλης ο Μελλινός, που τα κατέγραψε! Τα απομαγνητοφωνήσαμε! Μετά από λίγο καιρό, εξομολογούμενοι μπροστά στο κατεβασμένο μα τόσο φωτεινό πρόσωπό του παπά-Εφραίμ, ζητήσαμε την ευλογία του, να τα κοινολογήσουμε στον έξω κόσμο, να τα κοινολογήσουμε σε κάθε νεκροζώντανο, της ανεξομολόγητης αμαρτίας υπόδουλο, της ολέθριας αγνοίας δεσμώτη…Ταπεινά, χωρίς να μας κοιτά είπε: -Αν πιστεύετε ότι θα ωφεληθούν ψυχές να το κάνετε! Τα μεταφέραμε στο ραδιόφωνο! Θεία  γνώση που συνάρμοζε τον Ευαγγελικό λόγο με την γνήσια και απαρασάλευτη Ορθόδοξη πατερική παράδοση! Η πνευματική κληρονομιά του Αγίου Ησυχαστή, που διασπείρεται με την χάρη του Αγίου Τριαδικού Θεού παντού και αφυπνίζει και ανασταίνει ζωντανά πτώματα… Όλο το κείμενο εκείνης της αποκάλυψης, το δημοσιεύσαμε στο διαδίκτυο! Έπειτα από λίγα χρόνια, ένα πρωινό Κυριακής θυμήθηκα την ευλογία του Γέροντα: …-Αν πιστεύετε ότι θα ωφεληθούν ψυχές να το κάνετε! Απολείτουργα ξεκινήσαμε στο αρχονταρίκι της Κατακεκρυμμένης να συζητάμε με έναν αδελφό άγνωστο μέχρι πριν λίγο…Τα έφερε έτσι ο Κύριος να αναφερθούμε στην εκπομπή…-Περίμενε μου λέει να πάρω κάποιον στο τηλέφωνο να μιλήσετε! Ένας ταξιτζής στην Αθήνα! Είχε φωτοτυπήσει σε αντίγραφα τους λόγους του παππούλη για το ταξίδι της αποχωρισμένης από το σώμα ψυχής! Σε όποιον έμπαινε μέσα στο ταξί του έδινε να…φάει πνευματική πρωτεΐνη…Χιλιάδες αντίγραφα, από ότι μου είπε, είχαν δοθεί σε έκπληκτους επιβάτες! Κάποιοι αδιαφόρησαν…Κάποιοι έσπευσαν για…εισιτήριο με το εξπρές…

Θεία χάριτι αποκαλυπτικός πάντοτε ο λόγος του πατρός Εφραίμ! Αλησμόνητα τα ομιλήματά του στο αρχονταρίκι του Σεραγιού! Αμέτρητες οι οδοιπορίες του, όπου τον καλούσαν να κατηχήσει! Ποιος μπορεί να μην θυμηθεί την παρουσία του σε έναν αθλητικό ραδιοφωνικό σταθμό, επί ώρες πολλές να μιλά, να απαντά, να φωτίζει, να σαγηνεύει… Ακούραστος και τω όντι ταπεινός! Στις εύλογες ευχαριστίες όσων ευεργετούσε απαντούσε πάντα: Όλα τα ευχαριστώ στον Χριστό μας! Ποτέ το… Χριστός, χωρίς εκείνο το κτητικό Του Κτίσαντος…! Ένα…μας όλη η Ορθοδοξία! Δίχως την έπαρση των εν επιγνώσει «εναρέτων»! Το…μας των ταπεινών δούλων και εργατών του Κυρίου! Αχώριστο με την καιομένη τους καρδιά! Ως την τελευταία πνοή! Λευκότερη τότε η ψυχή και από αυτό το χιόνι! Η κολυμβήθρα της υπομονής τοπαζένια, σαν τις κάρες των Αγίων, από του βαπτισμένου τους πόνου  το στίλπνωμα!   Ο Νυμφίος Χριστός καταδικός τους  και αυτοί  καταδικοί Του! Ένωση Θεανθρώπου και ανθρώπου! Εικόνα αρρήτου δόξης! Κάλλος αρχέτυπο! Σε αγαπώ Χριστέ μου! Άλλο ένα νυν απολύεις στο συναξάρι…

Όλη του η επίγεια Χριστομίμητη βιωτή αυτό το ταξίδι και αυτή η φράση από το Ευαγγέλιο του ηγαπημένου: Εκ του θανάτου εις την Ζωήν! Γεννήθηκε για να πεθάνει! Πέθανε για να ζήσει! Διακονία ως το στερνό ξεφύσημα! Να διδάξει με το βίωμα! Ευλογία ο καρκίνος! Ατίμητο δώρο εκ της απείρου αγάπης του Χριστού μας! Σ’ αγαπώ Χριστέ μου! Το έγραψε με της καρδιάς του την γραφίδα! Δεν το ψέλλισαν μόνο τα στεγνωμένα του χείλη! Καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω! Ζήτησε να προσευχηθούμε για εκείνον, μην και πάψει έστω και ελάχιστα να ζέει η αγάπη του για Εκείνον! Ήθελε να μας παρηγορήσει! Να μας κραυγάσει το πάντοτε χαίρετε, το αδιαλείπτως προσεύχεσθε, το εν παντί ευχαριστείτε! Έτσι μόνο, μπορεί κανείς να εκλάβει τον καρκίνο ως δώρημα Θείο και να χαρεί αληθινά για αυτό. Χάρισμα του Αγίου Πνεύματος αυτή η απερίγραπτη με λέξεις ανέκπτωτη χαρά, για εκείνους που το κρατούν μέσα τους ενεργό και θερμουργό! Είναι η προσευχή, που δεν σταματά ποτέ να θερμαίνει τη χαρά, στο ανηφόρι του Γολγοθά! Εκεί θα ακουστεί το σ’ ευχαριστώ και το σ΄αγαπώ στον Εσταυρωμένο μας!

-Ιώβ παιδί μου…έτσι δεν είναι;

Αχ αυτή η φωτογραφία εδώ απέναντί μας… Ο πατέρας και το παιδί! Εφραίμ και Εφραίμ! Παύλος και Τιμόθεος! Ναι, δεν είναι αμάρτυρη Χριστού η εποχή μας! Έτσι σαν Παύλος θα έστειλε ο Αριζονίτης τις τελευταίες του παρακαταθήκες στο τέκνο του λίγο πριν φύγει, για να προετοιμάσει τον τόπο της ατελεύτητης ζωής. Εγώ τελείωσα τον αγώνα τον καλόν παιδί μου! Εσύ, στα λίγα χρόνια που απομένουν ως το αντάμωμά μας, νήφε και να κακοπαθείς! Μην κουραστείς να μεταδίδεις Την Ελπίδα! Να ευαγγελίζεσαι πάντοτε Την Αλήθεια!  Το διακόνημά σου μέστωσε ως την τελευταία ρανίδα, με δάκρυα μετανοίας αδελφών σου,  σταλμένα όλα στον θρόνο του Δεσπότη Χριστού μας! Εκεί σε περιμένει να σου νεύσει προς Το Φως!

Οι τελευταίοι  του μήνες μαρτυρικοί! Δώρο και αυτό το ολοκληρωτικό άλγος! Οδυνηρή προσομοίωση των Παθών του Κυρίου μας!  Έκαστον μέλος και της δικής του σάρκας, φριχτά δοκιμάστηκε και υπέμεινε! Στάδια αλλεπάλληλα!  Στον τράχηλό του το πετραχήλι, στο χέρι του λογχισμοί του ευεργέτη πόνου! Τα λείψανα του παππού Ιωσήφ αναλγητικά ευώδιασαν ξανά! Τον επισκέφθηκαν όλοι, ουρανοπολίτες και ουρανοδρόμοι σταλμένοι δίπλα του σαν Άγγελοι Γεθσημανής!

Αχ αυτή η φωτογραφία του λίγες μέρες πριν ταξιδέψει! Εκεί στο σπίτι των πνευματικών του τέκνων!  Από μόνη της μια βιβλιοθήκη ολόκληρη, με διδαχές αγαθών!

-Μην αποκάμνετε!

Μην φοβάστε τον θάνατο!

 Ένα πέρασμα είναι…

Ένα Πάσχα αιώνιο!

Νυν απολύεις!

Σ’ αγαπώ Χριστέ μου!

Κοιμήθηκε ο Σεραγιώτης Άγγελος!

Άνθρωπος του Θεού κι αυτός, σαν τον Άγιο της κοινής πλέον  μνήμης!

Στο Άγιο Όρος ξημέρωνε του Αγίου Αλεξίου…

Πανηγυρίζει και πάλι ο Ουρανός!

Εφραιμέσθω τα Ουράνια!

Ομοηχία Αναστάσιμη!

Χριστός Ανέστη Άγιε Γέροντα!

Έχει παγώσει η αγάπη πάτερ! Μεσίτευε…Μεσίτευε!

Πρέσβευε στον Ελεήμονα και απέραντα Μακρόθυμο Χριστό μας, οι καρδιές μας καιόμενες  πριν σταματήσουν να χτυπούν, να αξιωθούν να προφέρουν εκείνο το Σ΄ΑΓΑΠΩ, πριν το δικό μας πέρασμα εις Ανάστασιν Ζωής!

Νώντας Σκοπετέας

30-03-2023

Εις μνήμην Αγίου Γέροντος Εφραίμ Σεραγιώτη.

 

Οδηγός Ουρανού…(Αγ.Ιουστίνος Πόποβιτς)

Είμαστε πολλοί τούτες τις ζοφερές μέρες που ζητάμε από  έμψυχες πήγες να ξεδιψάσουμε. Θέλουμε να ασφαλίσουμε τις πράξεις μας με έμψυχες πνευματικές δικλείδες και όλο αναζητάμε το τι θα κάνουμε,  το πώς θα πορευθούμε. Μα οι απαντήσεις αδελφέ μου, υπάρχουν και έχουν δοθεί προ πολλού διαυγώς και αναντιλέκτως,  μέσα στον Λόγο του Θεού! Μα και εντός  του Αγίου μας συναξαριού.  Το Ευαγγέλιο στην πράξη όπως έλεγε και ο Μακαριστός Άγιος γέροντας ο πατήρ Ανανίας Κουστένης! Θες απαντήσεις; Διάβασε το Ευαγγέλιο! Προβληματίζεσαι ανάμεσα σε διλήμματα,  πολλάκις ψευτοδιλήμματα; Καλείσαι να αποφασίσεις; Μη ζητάς να ακούσεις τίποτα παραπάνω! Μην πεις τίποτα …Διάβασε συναξάρι!                        (Απόσπασμα από παλαιότερο κείμενο με τίτλο: Μην πεις τίποτα διάβασε συναξάρι!) Διάβασε συναξάρι! Χάθηκες; Απομακρύνθηκες από τον αρχικό προορισμό σου; Χρησιμοποίησε…  gps συναξαριού! Είναι το Φως στον δρόμο σου λιγοστό και με ανασφάλεια πλέον πορεύεσαι; Κάνε τον Σταυρό και άνοιξε το συναξάρι σε όποια σελίδα ευδόκησε ο Κύριος! Σε τούτο πολυποίκιλο και πολυδιάστατο σκάμμα και αγώνισμα, στων αρετών το στάδιο, το εξατομικευμένο και διαφορετικό για τον καθένα, άλλοι τρέχουν, άλλοι βηματίζουν, άλλοι κάνουν άλματα, άλλοι υπερβαίνουν εμπόδια! Άλλοι επίσης αναρριχώνται! Πνευματική η αναρρίχησις! Κλίμακες, αναβαθμοί, σκαλοπάτια, ακόμα και βράχια που οδηγούν σε κορυφές και σε πλατώματα! Είναι η Θεά του Θεού μοναδική από τέτοια ύψη! Μα και πόσο επικίνδυνη η πτώση και η κατακρήμνιση αν κάποιος διανοηθεί πως έφτασε στον τελικό προορισμό, και αν σταματήσει να αθλείται, να προπονείται με φρόνημα ταπεινό και κυρίως Σταυρικό! Στους αγώνες αναρρίχησης πάντοτε υπάρχει κάποιος που σπεύδει και προνοεί να χαράξει τις διαδρομές και να διαπιστώσει με την εμπειρία και τις γνώσεις του την ασφάλεια διέλευσης. Αυτός καλείται επισήμως: Οδηγός βουνού! Έχει δίπλωμα αυτός και νόμιμη διαπίστευση για αυτό το τόσο σημαντικό του έργο! Έτσι συμβαίνει ακριβώς με τους οδηγούς Ουρανού! Τους δίνει ο Νομοδότης Κύριος Θείες διαπιστεύσεις να οδηγούν τους Ουρανοβάτες στις πνευματικές τους αναβάσεις-αναρριχήσεις! Απλανείς, πεπειραμένοι και φωτοβόλοι λύχνοι τοις ποσί και φως ταις τρίβοις μας με το ανέσπερο Φως του Θεού Λόγου προπορεύονται!

                    

 Να ένας τέτοιος οδηγός Ουρανού! Τόσο συνεπής, αταλάντευτος και μεστός Πνεύματος Αγίου! Ο οδηγός μας σε τούτη την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή! Αν και κοιμήθηκε όπως και γεννήθηκε την ημέρα της Μεγάλης Θεομητορικής εορτής του Ευαγγελισμού, το συναξάρι του λάμπει στις σελίδες της 14^ης Ιουνίου(ημέρα ανακομιδής και μετακομιδής των ιερών του λειψάνων). Ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς! Και σήμερα μας οδηγεί…

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από σειρά 4 εκπομπών αφιερωμένων στον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς

Μ.Τεσσαρακοστή 2023

Άπιστοι και διεστραμμένοι...Έως πότε;( Δ΄ Κυριακή Νηστειών)

Μέχρι πότε θα σε ανέχομαι; Ω πόσο βαρύς και προσβλητικός ακούγεται τούτος ο λόγος! Αν προέρχεται ιδιαίτερα από οικείο σου πρόσωπο. Φανερώνει αγανάκτηση…μια μακρά περίοδο ανοχής…Και συλλογίζεσαι και στενοχωριέσαι και προσπαθείς να κατανοήσεις το τι δεν πήγε καλά και έκανες το αγαπημένο σου πρόσωπο να φτάσει σε αυτό το οριακό σημείο. Βέβαια, μπορεί και αυτός ο λόγος διόλου να μην σε προβληματίσει και να αγνοήσεις αναισθήτως και να συνεχίσεις στην ίδια πορεία, αταλάντευτα και αμετανόητα. Τι γίνεται όμως αδελφοί μου αν αυτός ο λόγος βγει μέσα από τα άχραντα χείλη του Χριστού μας;

… ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;…( Ματθ.ιζ΄,17).
Αλήθεια αδελφοί μου έχουμε συναισθανθεί ποτέ μας ότι όταν ομιλεί ο Κύριος στο Ευαγγέλιό Του, δεν ομιλεί στο τότε και στον Καιρό εκείνο, αλλά στο τώρα και στον καθένα από εμάς προσωπικά; Ότι δεν υπάρχει ούτε μια λέξη από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης ή στο σύνολο των 76 της Αγίας Γραφής που να μην έχει μια συνταρακτική επικαιρότητα; Μα την αλήθεια, είναι τόσο σύνηθες ιδίως στις θεοστυγείς μας μέρες, να ακούμε τον λόγο του Θεού, να τον κοινολογούμε και εμείς οι ίδιοι μεταδίδοντάς τον, αλλά να μην περνάει καν απ το μυαλό μας ότι ο Κύριος εν προκειμένω εκείνο το ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; το απευθύνει σε ΕΜΑΣ! Να νιώσουμε πόσο ασήμαντοι είμαστε μπροστά Του ! Πόσο ανίσχυροι να θεραπεύσουμε και να θεραπευθούμε με τις δικές μας δυνάμεις! Μόνο ο Χριστός μας θεραπεύει ! Εκείνος επιτάσσει και εκβάλλει τα ακάθαρτα και μιαρά . Εκείνος ο Υιός του Θεού του Ζώντος, αποδιώχνει ιούς, ασθένειες και τα φαινομενικά ανίατα…Κυρίως την φοβία που ενίοτε συντρέχει …
Εν κλίνη νυν ασθενών κατάκειμαι και ουκ έστιν ίασις τή σαρκί μου, αλλ' η Θεόν και σωτήρα του κόσμου και τόν λυτήρα των νόσων κυήσασα, σού δέομαι τής αγαθής, εκ φθοράς νοσημάτων ανάστησον.
Ακούγεται στην Παράκληση της Παναγίας μας. Ειλικρινά όμως, έχουμε την ελπίδα μας και την καταφυγή εμπιστευμένες ολόκαρδα στον Τριαδικό Θεό ή κι αυτό το διαστρέφουμε; Ένας μόνο λύνει τα δεσμά των νοσημάτων! Ένας ανασηκώνει τον πεσμένο από την αμαρτία άνθρωπο! γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη …πώς το άλλαξες αυτό που δεν σταματάς να ψέλνεις μόνο με τα χείλη και όχι με την καρδιά σου; Πως διέστρεψες έτσι τούτη την αλήθεια μεταλάσσοντάς την σε ψέμα; (Ρωμ.α΄, 25) Στις Πράξεις των Αποστόλων άλλη μια… επίκαιρη αναφορά: ….καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα( Πραξ.κ΄,30).
Όσοι σταμάτησαν να θεωρούν τον Θεάνθρωπο Ιησού ως Κυριεύοντα Ζωής και θανάτου, όσοι την πάσαν ελπίδα τους την αναθέτουν αποκλειστικά και μόνο στην πολύτιμη μα εσχάτως ειδωλοποιημένη επιστήμη, στην λογική και στους Υιούς των ανθρώπων, διαστρέφουν σφόδρα το παντοδύναμο του Σωτήρος . Και είτε απαξιώνουν και εκδιώκουν τον Χριστό, είτε τον θεωρούν και Εκείνον ως μια επικουρική κάποια λύση, σε όσα με αυθεντία και νοσούσα διάνοια προκρίνουν ως θεραπεία και σωσμό. Και εμείς, αντί να εμπιστευθούμε τον Ελευθερωτή των ψυχών και των σωμάτων, φυλακιζόμαστε σε μια αυτάρεσκη αυτοδικαίωση, δουλοπρεπώς, άβουλα και ασύνετα, υποτασόμενοι σε ο,τι το Αντίχριστο και επηρμένο. Άπιστοι και διεστραμμένοι, συνεχίζουμε απαθώς να ακούμε τον Κύριο:
ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;…
Εμείς ας απαντάμε : Παράτεινον…γένοιτο Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ Σέ…

Νώντας Σκοπετέας.
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή του 2021

Κάθε μπουκιά και δόξα Σοι…(Εις μνήμην Κώστα Γανωτή)

Ένα μεσημέρι Κυριακής μπήκε στο σπίτι μας ο κύριος Κώστας! Από ταξίδι με το λεωφορείο ήταν και ήρθε για ένα ξαπόσταμα λίγων ωρών, πριν ομιλήσει σε έναν ταπεινό οίκο του Κυρίου! Νιώσαμε τόσο ευλογημένοι σαν κάθισε πλάι μας και σιωπηλά, μας νουθετούσε με την απλότητα και το ταπεινό φρόνημα που διαπερνούσαν την παραμικρή του κίνηση! Προσφερθήκαμε να τον φιλέψουμε κάτι να βάλει στο στόμα του!
-Τί καλό έχετε;
Αρχίσαμε να του αραδιάζουμε γευστικές και νόστιμες προτάσεις, μα εκείνος προτίμησε λίγα χόρτα μαζεμένα απ΄την αυλή μας, με μια μπουχλιά λάδι, λιγοστό τυράκι και ένα κομμάτι ψωμί! Τον παρατηρούσα κρυφά και θαύμαζα που κάθε του μπουκιά ήταν και ένα ολοφάνερο δοξολόγημα στον Κύριο… Οι ταπεινοί πάντοτε διδάσκουν δίχως να μιλούν… Τόσο ανυπόκριτα καταδεκτικός, τόσο γαλήνιος, τόσο σοφός χωρίς να προσπαθεί. δίχως το ελάχιστο ίχνος ανθρωπαρέσκειας!
Εκείνη την Κυριακή θα την θυμόμαστε πάντα! Όπως και την σημερινή!
Ήσυχα έφυγε, σε ημέρα Κυρίου, με Τον Σταυρό στο μέσο, αφήνοντας πίσω του ένα αποτύπωμα ανεξίτηλο!
Εργάστηκε στον ασύνορο αμπελώνα του Χριστού και καμάτεψε ψυχές που έβγαλαν γλυκούς καρπούς, μια Κυριακή να τους γευτούν σε τράπεζα Αναστάσιμη και να δοξάσουν όπως ο δάσκαλός τους, τον Μεγάλο Γεωργό!
Ευχαριστούμε τον Χριστό μας, για το έμψυχο αυτό δώρημά Του!
Ακόμα πιο μόνοι μας πλέον και στο πρώτο θρανίο…χωρίς βοήθειες στις εξετάσεις του Ουρανού…
Αγαπημένε μας κύριε Κώστα, γαληνευτή των ψυχών, των παιδιών διδάχε, του Θεού άνθρωπε, πρέσβευε για όλους μας!
Χριστός Ανέστη!

Νώντας Σκοπετέας
19-3-2023

Άγιε του Θεού, ομολογητή Ιουστίνε...

 

Προχωράς στο στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, σχεδόν στου δρόμου τα μισά, βηματίζοντας άλλοτε με αργόσυρτα βήματα και άλλοτε με ταχέα  διασκελίσματα, ανεβαίνοντας σκαλοπάτια, κλίμακες και αναβαθμούς αρετών υψοποιών, κάποτε όμως κατρακυλώντας σε κρημνούς χαμαιζήλων παθών και σε φιλεπίστροφους φθοροποιούς εθισμούς του παλαιού ανθρώπου και  έπειτα ορθώνοντας ξανά ανάστημα και συναρμολογώντας πάλιν και πολλάκις ένα-ένα τα συντρίμμια της ψυχής σου…Επτά φορές θα πέφτεις, θα σηκώνεσαι οχτώ! Το θυμάσαι; Ως την στερνή πνοή σου αμέτρητες και συνεχείς αρχές μετανοίας! Όπως και να πορεύεσαι σε τούτο το νέο στάδιο πάντοτε θα χρειάζεσαι αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου έναν μπροστάρη Άγιο του Θεού, πεπειραμένο και πεπυρωμένο αθλητή του καλού αγώνος, στεφανωθέντα και αιώνιο πλέον ακαταγώνιστο μεσίτη προς τον Στεφανοδότη Κύριο! Τούτην την Σαρακοστή ένας γνήσιος φίλος και ομολογητής του Θεανθρώπου Ιησού, με φρόνημα ανέκπτωτα Σταυρικό, οδηγεί τα μικρά ή μεγάλα βήματα του καθενός μας! Συνοδοιπόρος, οδηγός Ουρανού…Ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς, η κεκρυμμένη συνείδηση της μαρτυρικής Ορθοδοξίας, όπως τόσο εύστοχα τον απεκάλεσαν! Ο ανυποχώρητος εκφραστής της ανόθευτης Τριαδικής μας πίστης. Ο βίος, οι διδαχές και οι υπερπολύτιμες, ιδίως στις μέρες μας, παρακαταθήκες του! Άγιε του Θεού, ομολογητή Ιουστίνε, καθοδήγησε τα βήματα όλων ημών των εν αποστασία πορευομένων, σε δρόμους εν Χριστώ Αγάπης και Αληθείας! Σε οδούς διαρκούς μετανοίας, σε τρίβους σωτηρίας, αϊδίου Φωτός και Πνεύματος Επουρανίου!

Νώντας Σκοπετέας

Μεγάλη Τεσσαρακοστή 2023

Απόσπασμα από σειρά εκπομπών με τίτλο:

Στου Ουρανού το στάδιο( Άγ.Ιουστίνος Πόποβιτς)

 

Άνθρωπος και Θεάνθρωπος στου Ουρανού το στάδιο…(Άγ.Ιουστίνος Πόποβιτς)

Πάντοτε στους αγώνες τους αθλητικούς, στα παλαίσματα των αθλητών, εκείνοι πετυχαίνουν καλύτερες επιδόσεις όταν έχουν κάποιον μπροστά τους να ανταγωνιστούν, ή να προφτάσουν…Ποτέ, σαν αθλείσαι μονάχος, δεν θα χεις την ίδια καλή επίδοση, όσο όταν συν αθλείσαι! Σαν μαγνήτης σε τραβά ο μπροστινός και εσύ πασχίζεις να τον φτάσεις, να τον μιμηθείς…Και στο τρέξιμο χρειάζεσαι κάποιον αξιομίμητο, μα και στο πέταγμα…Άλλα τα στάδια και τα σκάμματα του Ουρανού βέβαια, μα και εκεί πάντοτε χρειάζεσαι έναν πρωτοπόρο να μιμηθείς και να σε παρασύρει σε καλούς αγώνες, νίκες και διακρίσεις…Εκεί είναι που ακούγεται στην τόσο σημαντική του διάσταση το Παύλειο: Μιμηταί μου γίνεσθε! Στο στάδιο τούτο των αρετών την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, αναζητάμε πάντοτε έναν διακεκριμένο αθλητή και παλαιστή! Του αποδόθηκε το αμάραντο στεφάνι της δόξης, της νίκης το βραβείο το ατίμητο! Μας παίρνει αυτός ο Χριστοφόρος αγωνιστής από το χέρι και συμπορεύεται μαζί μας, δίνοντάς μας κουράγιο και κυρίως αποτελώντας ο ίδιος και η βιωτή του ένα μάθημα και μια διδαχή αρετών και…τακτικών. Όλα εν Χριστώ και εν Αληθεία! Με αγωνοθέτη και Κριτή τον Θεάνθρωπο Ιησού! Τούτη την Σαρακοστή θα συμπορευθούμε με τον Άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς τον μεγάλο Άγιο και Ομολογητή της πίστης μας! Τον άξιο διάδοχο των Αγίων Αποστόλων, τον μύστη της Ευαγγελικής Σοφίας και της πατερικής διδασκαλίας! Ο Σέρβος που έγινε πιο Έλληνας από τους Έλληνες! «Τα αδέλφια μας, τους Έλληνες, πάντοτε να τους αγαπάτε σαν τους δικούς σας πνευματικούς γονείς και αναδόχους και ως παντοτινούς δασκάλους στην πίστη, την ευσέβεια και την εκκλησιαστικότητα» (+π.Αθανάσιος Γιέφτιτς Βίος του Οσίου Πατρός Ιουστίνου Πόποβιτς, εκδ. Νεκτ. Παναγόπουλος, Αθήνα 2001)). Ο Πόποβιτς εξάλλου στην ελληνική μετάφρασή του λέγεται Παπαδόπουλος. Όνομα και πράγμα που λέμε! Ακίβδηλη η Ιεροσύνη του και Χριστομίμητη η ζωή του! Στο κέντρο της o Τριαδικός Θεός, ο Θεάνθρωπος Ιησούς, το Σταυρικό φρόνημα και ο διωγμός εκείνων που θέλουν να ζουν εν Αληθεία και ευσεβώς! Μαζί του θα συμπορευθούμε στο ξεκίνημα!  Ο πολύπαθος και τόσο αξιομίμητος βίος του αλλά και το αδαμάντινο συγγραφικό του έργο, τόσο μεστό από Χριστό και ανόθευτη Ορθοδοξία θα γίνουν οι οδοδείκτες μας, στου Ουρανού το στάδιο! 

Καλόν αγώνα!

Νώντας Σκοπετέας

Μεγάλη Τεσσαρακοστή 2023

Σειρά εκπομπών αφιερωμένες στον βίο και το έργο του μεγάλου Αγίου.

Η Μαρία κι ο Κυπριανός...(Φορέστε τα Κυριακάτικά σας...ξανά!)

" ....-Μέχρι 5 είναι καλά! Ναι , 5 παιδιά! Τι όμορφα που θα είναι! Μας φαντάζεσαι τις Κυριακές όλους μαζί στην Εκκλησία, φορώντας τα Κυριακάτικα ρούχα μας, τα καλά μας, τα Αναστάσιμά μας!

 Και ξεκίνησαν με τον πρώτο τους τον γιό! Ο μεγάλος…έτσι τον έλεγαν από μικρό, γιατί σχεδόν δεν είχε μιλήσει ακόμα εκείνος , όταν άρχισαν να καταφθάνουν και τα υπόλοιπα μέλη μιας …Θεέ μου …δωδεκαμελούς οικογένειας!

                                    2017 μ.Χ. πλέον!

-Σαν τον Ιώβ καλέ  Σπύρο μου και εσύ, του είπε ο Γέροντάς τους ολόχαρος,  μόλις αυτός  του μήνυσε  τα χαρμόσυνα νέα πως  η Μαρία του, κυοφορούσε ήδη το δέκατο παιδί τους ! 

-Ξέρεις Σπύρο μου, του είπε όλος χαρά εκείνος, όταν αποκατέστησε τον Ιώβ ο Κύριός μας,  του τα έδωσε όλα διπλά! Είχε και του πήρε στην αρχή όταν τον δοκίμασε 7.000 πρόβατα, του έδωσε έπειτα  14.000, είχε 3.000 καμήλες του έδωσε 6.000, είχε 500 ζεύγη βοδιών και 500 θηλυκούς όνους του έδωσε 1000 από κάθε είδος. Είχε και 10 παιδιά 7 γιούς και 3 θυγατέρες , που τους πήρε ο Κύριος, του έδωσε έπειτα πάλι 10!  10 στον Ουρανό, 10 και στη γη! Πάλι τα διπλά δηλαδή! 7 γιούς ξανά και 3 κόρες ,  την Ημέρα την Κασσία και την Αμαλθαία ! Εσύ στην αναλογία λίγο μας τα χάλασες, αλλά στον αριθμό και στην Υπομονή σαν κάπως να του έμοιασες του Ιώβ!

-Να εύχεσθε Γέροντα, να λέω και εγώ σαν τον πολύαθλο Άγιο, συνέχεια το Είη το όνομα Κύρίου ευλογημένον, ό,τι κι αν θελήσει ποτέ να μου αποστερήσει!

Τα διηγήθηκε τούτα στην Μαρία του και εκείνη είπε τότε μόνο ένα Αμήν, που μέσα του χώρεσαν όλα τα απερίγραπτα με λέξεις!

Η Μαρία η Θεολόγος, η Μαία, η Μάνα, η Αγωνίστρια, η Αθλήτρια, η Ακάματη,  που δεν έπαψε ποτέ να μιλά στα παιδιά της, με το βίωμά της. Από την κοιλιά ακόμα πόσα δεν τους έλεγε, για την χαρά του Θεού, για τον Γέροντά της τον λατρεμένο, τον Άγιο Πορφύριο, το μεγάλο θαύμα που κάποτε  της έκανε…Πόσα χάδια πόσες αγκαλιές, πόση ειρήνη και αγάπη  σε όλα τα… παπάκια της, έτσι με στοργή τα έλεγε τα μωρά της, σαν αυτά συνεχώς την ακολουθούσαν,  λαχταρώντας  πάντα να νιώθουν όπως εκείνο το πρώτο εννιάμηνο στην θαλπερή της μήτρα…Μα και πόσο μοναδικά μετέδιδε την εμπειρία της αυτήν την Θεοδώρητη, σε όλες τις μανούλες, που της εμπιστεύονταν τον πόθο της συνδημιουργίας…

Νύχτα βοήθησε την τελευταία μανούλα να γεννήσει φυσιολογικά το μωρό της…Σχεδόν λεχώ η Μαρία μας  ακόμα στον  δέκατο βλαστό της, πήρε ευλογία και έσπευσε να παρασταθεί…Πρώτη φορά εκείνη την νύχτα, που επέτρεψε ο Θεός να αισθανθεί βαριά την συνήθως ακαταπόνητη καρδούλα της!

Λύγισε σαν λυγαριά το θέλω της το θυσιαστικό! Κάθε ύπνος ένας θάνατος μικρός και ο Θάνατος ένας μεγάλος ύπνος!   Έγειρε άθελα για λίγο να κοιμηθεί,  να ξαποστάσει  και πέταξε με τα αγγελικά φτερά του Ικάρου της… Με την ταχύτητά του διαθόθηκε το μαντάτο! Η Μαρία έφυγε για τον Ουρανό χθες την νύχτα! Χριστέ μου! Η Μαρία!

Είη το όνομα Κυρίου  Ευλογημένο από του νυν και έως του αιώνος! Πόσο τον ακολούθησες σε όλα του τον Πολύαθλο Άγιο αδελφέ μου Σπύρο! Αυτό σου ήρθε στα χείλη μόλις σε πήραν στο τηλέφωνο! Θυμήθηκες αμέσως τις κουβέντες της λίγες μέρες πριν το φευγιό της, την μετάβασή της  προς την αληθινή Ζωή…

"Να έχετε διάκριση όταν μιλάτε με τους ανθρώπους για θέματα πίστης, ανάλογα με τα βιώματα που έχουν. Για παράδειγμα, αν μια νταλίκα πέσει πάνω μου και σκοτωθώ τι θα πείτε στα μικρότερα; Ότι η μαμά σκοτώθηκε ή ότι πήγε στον ουρανό;" Τα θυμήθηκαν όλα τα παιδιά της , ακόμα και το δέκατο,  τα λόγια της εκείνα τα τόσο προφητικά…Τα θυμήθηκε και ένας γιός  όταν κάποια κυρία του είπε πως…ο Θεός πήρε την μαμά σας!

-Όχι μόνο δεν πήρε τη μαμά μας, απάντησε ατάραχος   αλλά μας έδωσε και τη Δική Του ακόμα… Αισθάνθηκε μια αλλιώτικη χαρά τότε γιατί ήξερε πως η μάνα του τον άκουγε! Λίγες ώρες πριν τους είχε ορμηνέψει ο πατέρας: 

-Παιδιά μου, η μάνα σας χθες βράδυ έφυγε για τον Ουρανό σε τροχαίο! Ετοιμαστείτε σήμερα θα την φέρουμε εδώ στο σπίτι μας και αύριο θα την κηδέψουμε! 

Είναι εδώ μαζί μας και θα ναι πάντα, να το ξέρετε! Δεν πεθαίνουν οι ψυχές! Είναι αιώνιες! Χριστός Ανέστη να λέτε σε όλους! Με ακούτε; Μόνο αυτό να απαντάτε σε όλους!  Είναι μέρες  σπουδαίες  η σημερινή και η αυριανή! Θα πάρει χαρά μεγάλη, αν όσα τόσα χρόνια σας δίδαξε με το παράδειγμά της, σήμερα και αύριο γίνουν πράξη και Ανάσταση!

Σαν ν άκουσα την μεγάλη θυγατέρα του  να τον ρωτά:

-Τι ρούχα να φορέσουμε πατέρα;

-Να φορέσετε όλοι τα Κυριακάτικά σας, τα Αναστάσιμά σας!

Έτσι λευκοφορεμένα περικύκλωσαν το άψυχο σώμα της στο σπίτι τους ολονυχτίς διαβάζοντας το ψαλτήρι,  μα και στο καθολικό της Μεταμόρφωσης…Η λάμψη απ τις ακτίνες του Θαβώρ έλουζαν τα πρόσωπά τους…Ο Άγιος Πορφύριος δεν σταματούσε να τους αγκαλιάζει συνέχεια όλους στα μυστικά αθέατα ,  ψιθυρίζοντάς τους πως…θα είναι μαζί μου τώρα η Μαρία! Θα είναι μαζί μου! Ο μεγάλος  τους στο αναλόγι και εκείνος με τα Κυριακάτικά του, ξεκίνησε να λέει  τον Απόστολο:

Ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν περὶ τῶν κεκοιμημένων, ἵνα μὴ λυπῆσθε καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα. Εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ… 

Πόσο πρωτόγνωρα αληθινά ακούστηκαν τούτα τα λόγια από το στόμα του! Χιλιάδες ψυχές τον άκουσαν και δάκρυσαν στο σπάσιμο της φωνής του στην κατάληξη:… πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα….πάντοτε...

Αυτό το… πάντοτε, δίνει στην λύπη μας χαρά, στο ανέλπιδό μας  αποκαραδοκία, στις δοκιμασίες μας αποκατάσταση εν τοις Ουρανοίς…Τούτο το…πάντοτε ντύνει το όνειρο του Παραδείσου στα λευκά, στα Κυριακάτικα, στα Αναστάσιμά μας!

Καλή αντάμωση Μαρία μας! Πρέσβευε υπέρ ημών των περιλειπομένων…

Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το διήγημα με τίτλο:"Φορέστε τα Κυριακάτικά σας!" βασισμένο σε αληθινή ιστορία 

Εις μνήμην της Μαρίας Χ.

+22-06-2018

Απόσπασμα από το βιβλίο: 

"Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν;"

(εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019)

ΥΓ της 01-03-2023:...

Μαρία μας, έρχεται ακόμα ένας λευκοφορεμένος, του Χριστού δικός πάνω δοξολογώντας και ψέλνοντας το "Αναστάσεως ημέρα"! Ο Κυπριανός μας! Κι οι δυο σας, Χριστοδούλου Ιερέως τέκνα...Έχετε πολλά κοινά...Κι όλους εμάς για να πρεσβεύετε, κάποτε να ανταμωθούμε στο Φως ως...δικοί Του! 

Οι της Αληθείας εισί της Εκκλησίας!

           

"...Στην Ορθοδοξία υπάρχει μόνο το ίνα ώσι έν! Και αυτοί που  ενώνονται στο καθώς ημείς και  στο όνομα του Τριαδικού Θεού θα πρέπει να ομολογούν την μια Αγία Καθολική και  Αποστολική Εκκλησία! Ούτε μίγματα, ούτε ετερόκλιτες συνθέσεις με σκοτασμένα στοιχεία, με θαμπωμένες ουσίες, με απροσδιόριστες ταυτότητες, αλλομορφές ενός ….κάποιου Θεού της αγάπης! Εγώ Θεός Ζηλωτής! Συναντάμε την φωνή του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη να αυτοπεριγράφεται ως Ζηλότυπος! Θέλει αποκλειστικότητα ο Θεός! Και στην Καινή Διαθήκη λέει ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος όταν αποκαλεί την γενεά των Εβραίων άπιστη και μοιχαλίδα μιλά για τις ερωτοτροπίες της με ποικίλους ψεύτικους θεούς και στις μέρες μας με τον θεό…κόσμο και το ολέθριο αποστατικό φρόνημά του!  Μία και μόνη η δύναμη συνοχής και συνάφειας! Η Ορθοδοξία! Η εν Τριάδι Θεώ, η εν Χριστώ και μόνο συμπόρευση! Ομοιοπολικοί οι δεσμοί του ίνα ώσι εν! Μακριά από τους ετεροπολικούς και τους ομοιόσχημους! Προσευχή μόνο για τον φωτισμό τους με το Φως της μόνης Αλήθειας! Μακριά από τους εθελουσίως τυφλωμένους! Πρώτη και Δευτέρα φορά…Και έπειτα μακριά…Δεν χρειάζεται πολύς διάλογος…Έλεγε ο π.Αθανάσιος ο Μυτιληναίος και πόσο δίκιο και φως έχουν τα λόγια του …Όταν αρχίζει η διαλεκτική, χάνεται το κριτήριο της Αληθείας!

Βέβαια το ακατήχητό μας,  είναι η μεγάλη και κύρια αιτία για το ευεπίφορο των αιρέσεων και των κακοδοξιών! Συνεχώς διαπιστώνουμε ότι έχουμε έλλειμμα κατήχησης…Αλλά μένουμε στις διαπιστώσεις και στους άμβωνες των Εκκλησιών το στρώμα από την σκόνη όλο και παχαίνει…σαν το σκοτάδι…

Αντί λοιπόν να ενταθεί  το κηρυκτικό και διαφωτιστικό έργο, προβάλλεται εδώ και καιρούς πολλούς το ότι πρέπει να εκσυγχρονιστεί η Εκκλησία να γίνει θελκτική, ενδιαφέρουσα, σαγηνευτική για τους νέους ανθρώπους ιδίως! Ναι τις είδαμε αυτές τις προσπάθειες εμπράκτως να εκδηλώνονται(δεν χρειάζεται να υπεισέλθουμε θαρρώ). Μια προσπάθεια ένταξης του Κόσμου στην Εκκλησία στο σώμα του Χριστού, παραβλέποντας όμως και αδιαφορώντας  παντελώς για  την Εκκλησιαστικοποίηση όλου αυτού του κόσμου που σαγηνεύσαμε…Και τι καταφέραμε; Εκκοσμικεύσαμε την Εκκλησία! Μικρές πτυχές της βασικής αιτίας γι’ αυτό που ζούμε όλοι μας σήμερα μέσα στην Εκκλησία θίξαμε σήμερα αδελφοί μου. Δεν θα μπορούσαμε παρά αδρομερώς να αναφερθούμε σε πολλές από τις παραφυάδες ενός δέντρου με πολύ βαθύ και ισχυρό ριζικό σύστημα! Πνευματικά άκαρπο αλλά φοβερά επιζήμιο αυτό το δέντρο! Το δέντρο της Εκκοσμίσκευσης! Αν με μια λέξη απαντούσαμε σε εκείνον τον απογοητευμένο αδελφό μας για το τι έφταιξε που φτάσαμε ως εδώ , πέραν του πρωτεύοντος αμετανοήτου μας θα απαντούσαμε με αυτήν την λέξη! Εκκοσμίκευση!

 Η Εκκλησία δεν χρειάζεται ανανέωση με ακρωτηριασμούς και  περικοπές με  αυθαίρετους  νεωτερισμούς! ΕΜΕΙΣ πρέπει να γίνουμε νέοι άνθρωποι να απεκδυθούμε τον παλαιό άνθρωπο και να ντυθούμε τον νέο!   Όσοι φυσικά αυτά δεν τα έχουν διόλου διαισθανθεί έστω συνεχίζουν να καταδεικνύουν και να καταγγέλουν μια   Δογματική ακαμψία, έναν Θρησκευτικό ολοκληρωτισμό, μια μεσαιωνική απολυτότητα,  έναν σκυθρωπό εθνικισμό. Ο ουνιτικών καταβολών κατά τα άλλα Ορθόδοξος Θεολόγος Ολιβιέ Κλεμάν τα έλεγε αυτά αρθρογραφώντας την δεκαετία του 1980.  Ξέρετε ο Οικουμενισμός πρεσβεύει αυτήν την ανάμειξη αυτόν τον συγκερασμό (συγκρητισμός) συν+Κρης των πολλών αληθειών…Θεωρεί την αλήθεια κατακερματισμένη και ότι κάθε θρησκεία διαθέτει το προνόμιο να κατέχει ένα τμήμα αυτής της αλήθειας. Οπότε αν ενώσουμε όλες τις αλήθειες μαζί θα φτιάξουμε τη σύνολη Αλήθεια. Σχετικοποίηση…. Γράφει μια από τις κορυφές των κορυφών  ὁ μακαριστός  π. Δημήτριος Στανιλοάε: Dimitru Staniloae, Γιὰ ἕνα Ὀρθόδοξο Οἰκουμενισμό, ἔκδ. ΑΘΩΣ, Πειραιεὺς 1976, σελ. 19-20. «Δημιουργεῖται κάθε τόσο, ἀπὸ τὴν μεγάλη ἐπιθυμία γιὰ ἕνωση, ἕνας εὔκολος ἐνθουσιασμός, ποὺ πιστεύει πῶς μπορεῖ μὲ τὴν συναισθηματική του θερμότητα νὰ ρευστοποίηση τὴν πραγματικότητα καὶ νὰ τὴν ξαναπλάση χωρὶς δυσκολία. Δημιουργεῖται ἀκόμα καὶ μία διπλωματικὴ συμβιβαστικὴ νοοτροπία, ποὺ νομίζει πῶς μπορεῖ νὰ συμφιλιώση μὲ ἀμοιβαῖες ὑποχωρήσεις δογματικὲς θέσεις ἢ γενικώτερες καταστάσεις, ποὺ κρατοῦν τὶς ἐκκλησίες χωρισμένες. Οἱ δυὸ αὐτοὶ τρόποι, μὲ τοὺς ὁποίους ἀντιμετωπίζεται -ἢ παραθεωρεῖται- ἡ πραγματικότητα, φανερώνουν μία κάποια ἐλαστικότητα ἢ κάποια σχετικοποίηση τῆς ἀξίας ποὺ ἀποδίδεται σ᾿ ὡρισμένα ἄρθρα πίστεως…

Λύκοι βαρείς, ετεροδιδασκαλούντες! Επίδοξοι Νεκροθάφτες της Ορθόδοξης Πατερικής Παράδοσης έλεγε κάποιος με πόνο βαθύ! Ας το εκλεπτύνουμε κάπως. Ας μιλήσουμε για ανεπίγνωστους του πνευματικώς θανάσιμα επιληψίμου, κιβδηλοποιούς της Ορθοδοξίας! Εκφιλοσόφηση και εξ ακαδημαϊσμός της πίστης! Ό,τι πιο αποστασιοποιημένο από το Φωτοβόλο δόγμα και κυρίως από το μυστηριακό βίωμα της Ορθοδοξίας! Η Αγιότητα αδελφοί να είναι το θέλγητρο και ο μαγνήτης μας και όχι οι ατέρμονες φιλοσοφίες μας και τα ωραία λόγια που χαϊδεύουν τα πάθη.

Ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι βιβλιοθήκη  τήν ὁποία μπορεῖς νά μελετήσεις, ἀλλά βίωμα τό ὁποῖο καλεῖσαι νά ζήσεις…. έλεγε ο μέγας Ομολογητής η κεκρυμμένη συνείδηση της μαρτυρικής Ορθοδοξίας ο  Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς.  Ας γρηγορούμε αδελφοί!   Η Ορθοδοξία είναι τὸ πλήρωμα τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς Χάριτος. Η Ορθοδοξία είναι ο Χριστός! Ο Χριστός είναι η αποκεκαλύμμένη πλήρης και ανόθευτη Αλήθεια. «Εγώ ειμι η αλήθεια» (Ιωάν. ιδ΄ 6). Ο  Θεάνθρωπος Ιησούς είναι η Ορθοδοξία μας! Αυτά να τα ακούνε και να μετανοούν και μαζί τους και εμείς (αυτός είναι ο προορισμός και η αποστολή μας η συνεχής μετάνοια και μόνο)  όσοι Νεοορθόδοξοι και Νεοχριστιανοί φανεροί και κρυφοί εκπροτεσταντιστές της Ορθοδοξίας,  αντι βιβλικοπατερικά και άκρως αντι ιεροκανονικά συνεχίζουν να δημιουργούν κάσες από κερκόπορτες και να ονειρεύονται  την άλωση της μόνης υπάρχουσας αληθινής πίστης! Αναρωτιέμαι πως έχουν σκεφτεί να  αντικαταστήσουν  εκείνο το τρέμω την φοβερά ημέρα της κρίσεως που ακούγεται στο όρθρο των Κυριακών του Τριωδίου μετά τον 50ο ψαλμό …

...Ίνα ώσι έν! Έτσι παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Αγίου Θεού ο μεγάλος Άγιος των ημερών μας! Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης , ο οποίος όσο ζούσε με ενθουσιασμό κήρυττε, πως μοναχά η Ορθοδοξία  έχει αυτό το βαθύτατο νόημα! Την σωτηρία και λυτρωτική ενότητα με κεφαλή και μπροστάρη τον Χριστό μας! Εν ενί στόματι και μια καρδία δοξάζει και ανυμνείν Αυτόν και μόνο! Το πάντιμο και μεγαλοπρεπές όνομα του Τριαδικού Θεού! Αυτού που φανερώθηκε και φανερώνεται συνεχώς στους εν επιγνώσει ενωμένους πιστούς και πανελευθέρους δούλους Του!

Απανωτοί οι εμπτυσμοί και τα ραπίσματα στο ακόμα Σταυρωμένο πανακήρατο σώμα του Χριστού μας.

....Εγώ μένω Γερμανία και την περασμένη Κυριακή της Ορθοδοξίας ήμουν σε μία ενορία με κάποιο Ιερομόναχο. Δεν γιορτάσαμε τις Εικόνες και κάποιος που προσπάθησε να του μιλήσει για το θέμα του επιτέθηκε. Οι Εικόνες του Θεού εμείς ήμαστε είπε ο Ιερομόναχος. Στο κήρυγμα του μίλησε μόνο για την εικονολατρεια και την 6η οικουμενική σύνοδο διαστρεβλώνοντας τα πράγματα. Ξέρω πως αυτός ο Ιερομόναχος δεν αποδέχεται τον λόγο του Παναγόπουλου ούτε και του Κόντογλου. (Που και γω αν δεν άκουγα τις εκπομπές δεν θα ήξερα ποιοί ήταν και το έργο τους). Μια φίλη μου που Δόξα τω Θεώ ακούει και αυτή τις εκπομπές είναι και πνευματικός τής. Στο τέλος μας έδωσε και κάτι παπικά βιβλία. Το είχα καταλάβει και γω από καιρό πως κάτι δεν πάει καλά χωρίς να θέλω να κρίνω και ίσως να έχω και λάθος). Όταν ρώτησα την Γερόντισσα μου σε ένα Μοναστήρι στην Κύπρο (από εκεί έρχομαι) μου είπε πως είναι μέρος της προσπάθειας να ενωθούν οι τάχα εκκλησίες. Όταν όμως διαβάσεις το βιβλίο του Παναγόπουλου Άλλο καλός άνθρωπος και άλλο Χριστιανός βλέπεις πως κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Συγνώμη που σε ενοχλώ με τα δικά μου (μας) απλα ψάχνω και γω λίγη παραμυθία αφού γυρίζω την Γερμανία ολόκληρη προσπαθώντας να βρω ένα ορθόδοξο Ναό χωρίς περιτύλιγμα εκκοσμίκευσης. Μου έστειλε και μια φωτογραφία από το βιβλίο που πήρε την Κυριακή της Ορθοδοξίας ως ευλογία ο αδελφός μας …Το best seller του κυρίου Peter Seewald με την βιογραφία του Πάπα Βενεδίκτου του 16ου! Ελπίζω μόνο να μην δίνω ιδέες για δώρο σε κάποιους τώρα που πλησιάζει και το Πάσχα…( Μήνυμα που έστειλε στην εκπομπή μας αδελφός μας που εργάζεται στην Γερμανία ως Ιατρός)

Η εναγώνια προσπάθεια για αποΧριστοποίηση και ουδετεροθρησκεία, που πλέον είναι ηλίου φαεινότερο οτι μεθοδεύεται στην Ελλάδα αλλά και όπου υπάρχει Ορθοδοξία  από ορατούς και αοράτους αντίμαχους-αντικειμένους  Της Αλήθειας, μας φέρνει στον νου εκείνο το αιώνιο ρήμα του Χριστού μας από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο.

Τον κατηγόρησαν οι Φαρισαίοι γιατί δεν επιτημούσε τον κόσμο που κατά την είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα, Τον επευφημούσε αποκαλώντας Τον: Υιό Δαυίδ και Βασιλειά του Ισραήλ.

Και ο Θεάνθρωπος Κύριος, τους αποκρίθηκε με μια φράση που πόσο ταιριάζει και σε αυτούς, που στα σίγουρα χλεύασαν μόλις άκουσαν οτι και τα άψυχα... κρανία απάντησαν κάποτε το Αληθώς Ανέστη!

Τους απαντά ο Χριστός μας λοιπόν και σήμερα:

«Αν αυτοί σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται». (Λουκ. 19, 40).

Χριστός Ανέστη ...αδελφοί και πατέρες!

Προσδοκώντας τα άψυχα μα και τα έμψυχα να μιλήσουν...και να ομολογήσουν Χριστό στην πράξη! Ας θυμόμαστε πάντοτε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά: Κύριε φώτισόν μου το σκότος μα κάτι ακόμα που είπε ο μεγάλος Άγιος: Οι της Αληθείας εισί της Εκκλησίας! Και γαρ οι της Χριστού Εκκλησίας της αληθείας εισί· και οι μη της αληθείας όντες ουδέ της του Χριστού Εκκλησίας εισί».

Νώντας Σκοπετέας

Αποσπάσματα από διαδικτυακή ομιλία στην Ε.Ρ.Ω Αγρινίου στις 3 Απριλίου 2021, η οποία πραγματοποιήθηκε με την ευλογία του μακαριστού Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κυρού Κοσμά.