![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGUKe9p2aMILAsFhGkv8tWe8ut1P1hp-J_J1G77o11tJqqf3dcvC_yGiwikA47-2SyghfiqhRgQsX9eHJb6B0FGzHBZRxm2G3qysegDSTVZeEneP4OcFfyeKcTv_F0k1q7RypsCKr0EAw-/s400/301680-stisaac.jpg)
Περνούν οι μέρες οι ζεστές , μαζί τους και οι Άγιοι που κάθε μια τους αγκαλιάζει προσφέροντας κάθε λεπτό της στην μνήμη τους , ανήκοντάς τους εις ολόκληρον ….
Και αυτοί που καρτερικά περίμεναν έναν ολάκερο χρόνο να λουλουδοστολιστούν και ν ακούσουν το απολυτίκιο τους , μετά το δι ευχών του πρωινού θα ξαναγυρίσουν στην θέση τους να συνεχίζουν να ικετεύουν ,να πρεσβεύουν υπέρ του σωθήναι ημάς …
Κάπως έτσι τους αγάπησε και ο ποιητής και έγραψε γι αυτούς λίγες γραμμές που φανερώνουν Αγιότητα και την ιερή μοναξιά αυτών που δεν κυλά μέρα χωρίς να τους αναζητήσουν …
( νώντας σκοπετέας )
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFKbhmHkTXIj8DEbyHKS3EeYZyY6JIcNzAYPuCCOPxTGuv6VuHV1eYPHGEtPqV3wmSG6jQPCHGcJFfYOUYalaumF-C9fSqUAMd-GsVxqIGlFWepTI0F3HDbJsgRUzLCuRXSX_Z2aj-YU87/s400/images.jpg)
Kύριε, κανείς δεν ήθελε να μεγαλώσει.
Αγιότητα/Τάσος Λειβαδίτης