main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

2 Νοε 2009

Επιστρέφοντας απο Όρος.. (μέρος Α ΄ )


Πάντα οι εικόνες που παίρνεις μαζί σου κάθε φορά που επιστρέφεις από το ευλογημένο περιβολάκι της Παναγιάς μας, μένουν ανεξίτηλες …παντοτινές πνευματικές βακτηρίες στα δύσκολα που ορθώνονται μπροστά σου … Από την τελευταία μας ιερή περιπλάνηση στα Θεοτοκοβάδιστα μονοπάτια της Αθωνικής πολιτείας θα έχουμε πάντα να θυμόμαστε την καλοσύνη και τα ιλαρά πρόσωπα των Πατέρων στην Σιμωνόπετρα… Εκεί αυτή την φορά συναντήσαμε τον γλυκύτατο Πατέρα Μύρωνα ,άοκνο και φωτισμένο Ιατρό ..των ψυχών μας. Εκτός των πατρικών του γεμάτων από αγάπη ευχών, ένα εξαιρετικά Θεόπνευστο σύγγραμμα του Γέροντός του Αιμιλιανού ,…περί παθών… δόθηκε σαν ευλογία στον συγκινητικό αποχαιρετισμό μας …Το προηγούμενο βράδυ μια συνταρακτική διήγηση για την ιστορία της Μονής καθώς και περιστατικά από την ζωή του Γέροντος Παϊσίου από το στόμα του σεμνότατου μα λαμπρότατου στην όψη Γέροντος Αθανασίου(του πλέον προικισμένου απ τον Θεό σύγχρονου υμνογράφου της Εκκλησίας μας ) είχε προηγηθεί .Η διαπεραστική στην ψυχή και στα μάτια μας έκφραση του προσώπου του ήταν κάτι το ανεπανάληπτο …Εύκολα μπορέσαμε να αντιληφθούμε την γενεσιουργό της δύναμη ,όταν αντικρίσαμε την Βιβλική μορφή του γλυκύτατου κατά σάρκα πατρός του Γέροντος Γαλακτίωνος…Γεμάτη χάρη και η όψη του Αρχοντάρη της Μονής Ιεροδιακόνου Γερβασίου …Του ευχηθήκαμε για την Γιορτή του την Αγιορείτικη ευχή : Τέλος Αγαθό …και αυτός μας κέρασε μαζί με το γλυκό ,το πιο μεστό από ευτυχία και χαρά χαμόγελό του …Λίγο πριν φύγουμε απ την Μονή συναντηθήκαμε με τον Μοναχό Αβέρκιο …Λαμπερό πρόσωπο ,μειλίχιος και οξυδερκής μας έκανε να …καθυστερήσουμε αρκετά για τον επόμενο προορισμό μας …Μας ανάπαυσαν όμως τόσο πολύ τα λόγια του που δεν το σκεφτήκαμε διόλου ..Είναι δε ιδιαιτέρως ψυχωφελές να ακούς τέτοια λόγια γεμάτα από Χριστό και Ορθοδοξία από έναν άνθρωπο που έζησε κοσμικά (στα 20 μου κυκλοφορούσα με harley davidson, δερμάτινη καμπαρντίνα και μαλλί ως την μέση …) και ανακάλυψε το αληθινό φώς της ζωής …Να περάσετε από το κοιμητήριο πριν φύγετε μας είπε σχεδόν επίμονα να πάρετε ευλογία …να δείτε και τα λουλούδια που φύτεψα …ελάτε να σας πάω έχω λίγο χρόνο ….Κατανοήσαμε απόλυτα αυτήν την γλυκιά επιμονή του όταν τον είδαμε να σκύβει και να φιλάει έναν σταυρό πάνω από ένα μνήμα μοναχού …Είναι ο κατά σάρκα πατέρας μου ..μας είπε χαμογελαστός …ήρθε και έγινε μοναχός 3 χρόνια πριν κοιμηθεί …ένας σκληρός επιχειρηματίας που απέκτησε ψυχή μικρού παιδιού μόλις συναπαντήθηκε με τον Κύριό μας και την Παναγία Μητέρα του …Πήραμε το κατηφορικό …πλέον μονοπάτι για την Μονή Γρηγορίου, φορτωμένοι με τα σακίδιά μας που τα ελάφρυναν τόσο ,οι ευχές και οι πραότατες μορφές του Ηγουμένου Γέροντος Ελισσαίου και της ιερής ακολουθίας του…Ευλογείτε Γέροντες !!!(Συνεχίζεται)
                                           Νώντα Σκοπετέα -Επιστρέφοντας από Όρος 

Νοέμβρης μήνας...κρυωμένος μα τόσο ευλογημένος


Νοέμβρης μήνας με καράβι ταξιδεύει...
Χανιά, Ηράκλειο και κόλπο Μιραμπέλου...
του Μεθυστή τα πανηγύρια μνημονεύει..
Αγίου Μηνά και Μιχαήλ του αρχαγγέλου.
Το ρεθυμνιώτικο σκοπό παίζει στη λύρα...
και λέει του έρωτα τα πάθη και τη μοίρα...
Νοέμβρης μήνας...

Νοέμβρης μήνας με το ΚΤΕΛ στην Πάτρα πάει
μέρα γιορτής νιώθει το κρύο ν' αντριεύει
κι αφού ευχήθηκε στην πόλη π' αγαπάει
τριάντα μέρες στη βαλίτσα του μαζεύει.
(Η.Κατσούλης)

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~