main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

9 Απρ 2022

Για κάθε ναυάγιο και ένας Ζωσιμάς…


Για κάθε βδελυρό πάθος, για κάθε ρυπαρό λάθος, για κάθε έκλυτη αποστασία από το Θείο θέλημα στέλνει ο Κύριος παραμυθία και ελπίδα να συντρίψει την χάρυβδη της απόγνωσης και της λύπης, σαν η λυσσασμένη δίνη της απελπισίας γυρεύει αχόρταγα να καταπιεί την άσωτη ψυχή σου. Είναι ο μετανοημένος μαθητής που πρόδωσε και αρνήθηκε τρις, μα αποκαταστάθηκε σαν έκλαψε πικρά και τριπλά ξανακαινούργιωσε την αγάπη του και την αφοσίωσή του στον Υιό του Θεού του Ζώντος! Είναι ο Θωμάς που δεν τον κατάπιε ο κλύδωνας της απιστίας, μα  γύρεψε το βίωμα και η  καρδιά του  να πιστέψει! Όχι μόνο τα μάτια του και τα αυτιά του! Ελέω Θεού, εντός του έψαξε και βρήκε την Βασιλεία των Ουρανών! Είναι τόσοι ληστές, πόρνοι, μοιχοί, φονιάδες ανελεήμονες, σκληρόκαρδοι,  των κάθε λογής  ειδώλων   πρώην δεσμώτες, που ναι, είναι αλήθεια θαυμαστή , μπήκαν τιμητικά στο συναξάρι και στο Ευαγγέλιο και στο βιβλίο της ζωής το αθάνατο! Για κάθε πάθος, για κάθε λάθος, για κάθε φριχτή αποστασία και ένας Άγιος που ξαναγεννήθηκε μόλις τα λέπια έπεσαν από τα μάτια του στο άληστο ταξίδι προς της Δαμασκού την λύτρωση, προς του Ιορδάνη την απαράκλητη μα τόσο εξιλεωτική έρημο…Εκείνη που πάντοτε θα νεκρώνει τον κόσμο και θα ανασταίνει τους πρώην χαμένους στην διαφθορά των Θεόσδοτων αρετών.   

 

….«Και τώρα Αββά μου, εκπλήσσομαι, πως η θάλασσα ανέχθηκε τις ασέλγειές μου! Πως δεν άνοιξε η γη το στόμα της, για να με καταπιεί ζωντανή ο Άδης, που παγίδεψα τόσες πολλές ψυχές! Αλλά, καθώς φαίνεται ο Θεός ζητούσε τη μετάνοιά μου, γιατί δεν θέλει το θάνατο αμαρτωλού, αλλά περιμένει με μακροθυμία για να δεχτεί την επιστροφή του. Έτσι λοιπόν με τόση πολλή βία, φτάσαμε στα Ιεροσόλυμα. Όσες δε μέρες πριν τη γιορτή έμεινα στην πόλη, η ζωή μου υπήρξε η ίδια, μάλλον δε χειρότερη, γιατί δεν αρκέστηκα μόνο σ' αυτούς τους νέους που μαζί τους ασελγούσα στο πλοίο, αλλά και πολλούς πολίτες και ξένους μόλυνα». «Πίστευε, Αββά Ζωσιμά, ότι πέρασα 17 χρόνια σ' αυτή την έρημο παλεύοντας εναντίον των παραλόγων επιθυμιών μου, γιατί κάθε φορά που γευόμουν τροφή, επιθυμούσα τα κρέατα και τα ψάρια, που υπήρχαν στην Αίγυπτο, ως και το κρασί που μου άρεσκε, όταν ήμουν στον κόσμο. Ενώ εδώ, ούτε νερό είχα να πιώ και γι' αυτό υπόφερα φοβερά από την έλλειψή του. Επίσης μου ερχόταν η επιθυμία για τα αισχρά τραγούδια, που πάντοτε μ' αναστάτωνε και μ' έσπρωχνε για να τραγουδώ τα τραγούδια των δαιμόνων, που είχα μάθει. Αμέσως όμως, με δάκρυα στα μάτια και με κτυπήματα στο στήθος, έφερα στη σκέψη μου τη συμφωνία που υπόγραψα πηγαίνοντας στην έρημο. Παρευρισκόμουνα νοερά μπροστά στην εικόνα της Παναγίας της Θεοτόκου, της αναδόχου μου και την παρακαλούσα με δάκρυα να διώξει τους λογισμούς, που βασάνιζαν την άθλια μου ψυχή. Όταν δε δάκρυζα πολλήν ώρα και κτυπούσα το στήθος μου, έβλεπα από παντού να λάμπει γύρω μου φως και από τότες, μετά την τρικυμία, βασίλευε ειρήνη μέσα μου»…..

….«Τους λογισμούς δε που με ωθούσαν και πάλι στην πορνεία, πώς να σου τους διηγηθώ, Αββά; Μια φωτιά άναβε μέσα στην ταλαίπωρη καρδιά μου, που μ' εφλόγιζε ολόκληρη και ερέθιζε την επιθυμία της πορνείας. Αμέσως δε μόλις με πρόσβαλλε τέτοιος λογισμός, έπεφτα στη γη και έβρεχα με δάκρυα το έδαφος, επειδή νόμιζα ότι, αυτή που μου εγγυήθηκε, παρευρισκόταν ενώπιον μου, σαν προστάτης και μου επέβαλλε τιμωρίες για την παραβίαση».

….«Δεν σηκωνόμουνα από τη γη, έστω κι' αν περνούσε το εικοσιτετράωρο, μέχρις ότου το φως εκείνο, το γλυκό, έλαμπε γύρω μου και έδιωχνε τους λογισμούς που μ' ενοχλούσαν. Τα μάτια λοιπόν, της ψυχής μου είχα συνεχώς στραμμένα προς την εγγυήτριά μου, από την οποία ζητούσα να με βοηθήσει στο πέλαγος αυτό της ερήμου που βρισκόμουνα. Πραγματικά είχα αυτή τη βοήθεια και έτσι πέρασα το διάστημα αυτό των δεκαεπτά χρόνων παλεύοντας εναντίων εκατομμυρίων κινδύνων. Από τότε δε μέχρι τώρα η Βοηθός μου παραστέκεται σ' όλα και με κάθε τρόπο με καθοδηγεί»…. Αποσπάσματα από το βιβλίο «Βίος Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας του Αγίου Σωφρονίου Ιεροσολύμων », εκδ. 2002 Ι.Μ Σταυρονικήτα Αγίου Όρους.

Όσες φορές κι αν διαβάσει κανείς τούτα τα σπαρακτικά λόγια μετανοίας δεν θα χορτάσει η ψυχή του! Ακόμα εκείνα τα 3 καρβέλια της, κομμένα αντίδωρα μυριοπλάσια,  μοιρασμένα τόσους αιώνες τώρα, περιμένουν να ψωμίσουν με ελπίδα αληθινή όσους η απελπισία έφερε στο χείλος του γκρεμού και καταμεσίς του μανιασμένου πελάγου.

Μα πριν το αντίδωρο λάβουμε,  να προηγηθεί το ατίμητο δώρο! Για κάθε τρικυμία του πανούργου μισόψυχου σαλευτή και ένα απάνεμο λιμάνι του Γαληνευτή Θεανθρώπου Ιησού! Για κάθε μετανοημένη ψυχή και ένας Ζωσιμάς που θα σε ψάξει και θα σε  βρει να στο προσφέρει! Ακεσώδυνο φάρμακο και εφόδιο Ζωής αιωνίου!

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

7 σχόλια :

  1. Eυαγγέλιον Iωάννου , έκτο χωρίοΚυρ Απρ 10, 01:01:00 π.μ. 2022

    ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ὁ π ι σ τ ε ύ ω ν εἰς ἐ μ ὲ ἔχει ζ ω ὴ ν α ἰ ώ ν ι ο ν . ἐ γ ώ ε ἰ μ ι ὁ ἄρτος τῆς ζ ω ῆ ς . οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον τὸ μάννα ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀπέθανον · o ὗ τ ό ς ἐ σ τ ι ν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων , ἵνα τις ἐξ α ὐ τ ο ῦ φάγῃ καὶ μ ὴ ἀποθάνῃ . ἐ γ ώ ε ἰ μ ι ὁ ἄρτος ὁ ζ ῶ ν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς · ἐ ά ν τις φάγῃ ἐκ τ ο ύ τ ο υ τοῦ ἄρτου , ζ ή σ ε τ α ι εἰς τὸν α ἰ ῶ ν α . καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐ γ ὼ δ ώ σ ω , ἡ σ ά ρ ξ μ ο υ ἐ σ τ ι ν , ἣν ἐ γ ὼ δ ώ σ ω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζ ω ῆ ς . εμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντας · πῶς δύναται ο ὗ τ ο ς ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν ; εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς · ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν , ἐ ὰ ν μ ὴ φάγητε τὴ σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα , ο ὐ κ ἔχετε ζ ω ὴ ν ἐν ἑαυτοῖς . ὁ τρώγων μου τὴ σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζ ω ὴ ν αἰώνιον , καὶ ἐ γ ὼ ἀ ν α σ τ ή σ ω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ . ἡ γὰρ σ ά ρ ξ μου ἀ λ η θ ῶ ς ἐ σ τ ι β ρ ῶ σ ι ς , καὶ τὸ αἷμά μου ἀ λ η θ ῶ ς ἐ σ τ ι π ό σ ι ς . ὁ τρώγων μου τὴ σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐ μ ο ὶ μ έ ν ε ι , κἀγὼ ἐν αὐτῷ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aπό την πρώτη προς Koρινθίους επιστολή , 2ο χωρίο , έκτο ως όγδοο στίχοΚυρ Απρ 10, 01:02:00 π.μ. 2022

      Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις,σοφίαν δὲ ο ὐ τοῦ αἰῶνος τούτου,ο ὐ δ ὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων·ἀ λ λ ὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ ἐν μυστηρίῳ,τὴν ἀποκεκρυμμένην,ἣν προώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς δ ό ξ α ν ἡμῶν,ἣν ο ὐ δ ε ὶ ς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν·ε ἰ γὰρ ἔγνωσαν,ο ὐ κ ἂν τὸν Κύριον τῆς δ ό ξ η ς ἐσταύρωσαν·

      Διαγραφή
    2. Aναγνώστες και αναγνώστριες του άρθρου , οι Ioυδαίοι της εποχής εκείνης σταύρωσαν τον Kύριον της δ ό ξ η ς για ν'α π α λ λ α γ ο ύ ν από την διδασκαλία Tου και από τους ελέγχους Toυ , στην πραγματικότητα ό μ ω ς για να μπορούν να έχουν π ρ ό σ β α σ η στο π ο τ ή ρ ι ο της Z Ω H Σ των A χ ρ ά ν τ ω ν του Xριστού μ υ σ τ η ρ ί ω ν , ό λ ο ι οι Oρθόδοξοι , ό λ ω ν των εποχών , ό λ ω ν των γενεών : A θ ε λ α τ ο υ ς , ε κ π λ ή ρ ω σ α ν τις προφητείες οι οποίες π ε ρ ι έ γ ρ α ψ α ν - λ ε π τ ο μ ε ρ ώ ς - την Λ υ τ ρ ω τ ι κ ή - Σ τ α υ ρ ι κ ή Θ υ σ ί α του Σωτήρος Xριστού .

      Διαγραφή
    3. Aποκάλυψις Iωάννου , πέμπτο χωρίο , έκτο στίχοΚυρ Απρ 10, 01:06:00 π.μ. 2022

      .. εἶδον ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ ἐν μέσῳ τῶν πρεσβυτέρων ἀρνίον ἑστηκὸς ὡς ἐ σ φ α γ μ έ ν ο ν ..

      Διαγραφή
    4. Θεία Eυχαριστία : το π ο τ ή ρ ι ο της Z Ω H Σ των A χ ρ ά ν τ ω ν του Xριστού μ υ σ τ η ρ ί ω ν , το π ο τ ή ρ ι ο της Z Ω H Σ του ε σ φ α γ μ έ ν ο υ αρνίου , το ε ι σ ι τ ή ρ ι ο και δ ι α β α τ ή ρ ι ο για τον π α ρ ά δ ε ι σ ο , ά ν ε υ επιστροφής .

      Διαγραφή
    5. Aναγνώστες και αναγνώστριες του άρθρου , προ ετών εξεδόθη από την Aδελφότητα Θεολόγων η Z Ω H , βιβλίο με τίτλο : φάρμακο A θ α ν α σ ί α ς η Θεία Eυχαριστία . Bιβλίο του Aγίου Nικοδήμου με τίτλο : περί της συνεχούς Mεταλήψεως , των εκδόσεων Mυριόβιβλος . To περιεχόμενο του είναι ε ν τ υ π ω σ ι α κ ό με διαχρονική α ξ ί α . O Aείμνηστος Iεροκήρυξ Δ.Παναγόπουλος έγραψε επίσης βιβλίο για τηv Θεία Eυχαριστία με τίτλο : το A ν τ ί δ ο τ ο του μ η αποθανείν , το οποίο επανεκδόθη στην εποχή μας .

      Διαγραφή
    6. Bιβλίο του Σώτου Xovδρόπουλου για τον βίο των Aγίων μαρτύρων Tιμοθεου και Mαύρας , των εκδόσεων νέα γη : δ ε πρόκειται να γευτώ , ο ύ τ ε νερό , ο ύ τ ε δροσιστικό ποτό , ά ν τα χείλη μου δ ε ν αγγίξουν π ρ ώ τ α το π ο τ ή ρ ι ο της Z Ω H Σ του Σ τ α υ ρ ω θ έ ν τ ο ς και A v α σ τ ά ν τ ο ς Xριστού , το π ο τ ή ρ ι ο το οποίο μ ε τ α δ ί δ ε ι Α τ ε λ ε ύ τ η τ η - Α ι ώ ν ι α Z Ω H και Σ Ω T H P I A .

      Διαγραφή

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~