Λίγο πρίν μπεί ή καλύτερα πριν ανοίξει το Τριώδιο θυμάμαι μια ιστορία που πριν λίγο καιρό άκουσα και με συγκλόνισε...
Ο Π. ήταν ένα παιδί ολόχαρο έξω καρδιά που λένε.... Πάντα με το χαμόγελο κάπως αινιγματικό ,κάπως πικραμένο ...Δεν είχε πολλά πολλά με τα αγιωτικά...έτσι τουλάχιστον έλεγε...Ωστόσο όποτε τον ρωτούσε κανείς πότε γιόρταζε εκείνος απαντούσε : Του Ασώτου !!!Και το εννοούσε μιας και κείνη την Κυριακή πάντα περνούσε απο την εκκλησιά του χωριού για κερί και έπειτα κερνούσε άπαντες στο καφενείο της πλατείας ....
Για χρόνια πολλά γινόταν αυτό και του χε βγεί και το προφανές προσωνύμιο ...ο Άσωτος...
Ο Π. φέτος δεν θα περάσει για κερί ούτε θα κεράσει τους φίλους του την δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου ...
Ξημέρωμα του Ασώτου έφυγε για τις γειτονιές του σπλαχνικού Πατέρα του ...Ξημερώνοντας η γιορτή του ...
Το παρακάτω μικρό ...άμετρο έιναι αφιερωμένο σε όσους συνεχίζουν να επιστρέφουν ....
Ο πόνος φυλαχτό...παιδί μου αναστημένο ...
Απο μικρό παιδί με φώναζες Πατέρα ...
και ήταν τόσο γλυκός ο ήχος της ανόθευτης αγάπης ...
Μα κι όταν έπαψες να με κοιτάς κατάκαρδα, τότε ο πόνος έγινε φυλαχτό που αγκάλιασα σφιχτά προσμένοντάς σε...
Δέν μέτρησα το πόσο σε καρτέρησα... μα δεν μετριέται η αγάπη μου παιδί μου αναστημένο ...
Κι η αγκαλιά μου η άκλειστη , μια θάλασσα απο δάκρυα ,που ανταμώνει μέσ' στα σπλάχνα της εσέ κι όλα τα αδέρφια σου , που στέγνωσε η ψυχή τους ...
Παρ ' τους απ το χέρι και ελάτε ...
Οι άγγελοι στο σπίτι μας έστησαν πανηγύρι...
(ΦΙΛΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ)
και κάτι πολύ όμορφο για μικρούς και μεγάλους
(ΦΙΛΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ)
και κάτι πολύ όμορφο για μικρούς και μεγάλους
Ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία από αυτούς που, καθημερινά, επιστρέφουν είμαι κι εγώ... με μετάνοια βέβαια αλλά και πολύ πόνο, γιατί στην επιστροφή ..γνωρίζεις! κι αυτό κάνει δυσκολότερα τα βήματα του γυρισμού αφού η υπερηφάνεια παλεύει ακόμη με την ταπεινότητα..να λες εορτάζω του Ασώτου και να μην το λέει μόνο το στόμα σου αλλά να πηγάζει από τα βάθη της ψυχής σου , να είναι η αλήθεια σου, η δική σου αλήθεια, ανεξάρτητη από το φόβο για τον *εχθρό* που πολεμάει τη ζωή των αγαπημένων σου και προσπαθεί με όπλο το φόβο να εμποδίσει την επιστροφή σου ως Ασώτου στον Πατέρα που σε περιμένει πάντα με φυλαχτό τον μεγάλο πόνο σου......ευχαριστώ που γράψατε σήμερα , ένα ακόμη φως είναι κι αυτό στο δρόμο της επιστροφής μου και μια προσευχή για την ψυχή του Π. μπορώ να ανταποδώσω για ο,τι καλό μου πρόσφερε τούτη τη στιγμή η ανάμνηση του μέσω υμών.... καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα παλεύεις πάντα με τον Θεό ...ελπίζοντας πως στο τέλος θα σε νικήσει...Καλό δρόμο αγαπητή ανηφορικό στενό και τεθλιμμένο ....Στο τέλος του δρόμου της επιστροφής πάντα θα περιμένει ο Πατέρας...
ΑπάντησηΔιαγραφή