main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

19 Σεπ 2011

Να φύγει Χριστιανός και σωσμένος …


Είχε ήδη τέσσερα μικρά αγγελούδια …Στα εικοσιοκτώ της μάνα πολύτεκνη και πάντα χαρούμενη …Ποτέ δεν άκουγες από το στόμα της να βγαίνει παράπονο ...μόνο Δόξα τω Θεώ την άκουγες να λέει …Πόσο έλαμπε το πρόσωπό της κάθε Κυριακή μετά το δι ευχών του παπά Μιχάλη , και πόσο περήφανη καμάρωνε τα κοινωνημένα βλαστάρια της που με λαχτάρα πλησίασαν ξανά τον ζώντα Θεό …- Α τώρα Δέσποινα τέρμα τα παιδιά ..αρκετά είναι τα τέσσερα της είπε μια από τις γειτόνισσές της , Κυριακή ήταν και γυρίζανε μαζί από την Εκκλησιά…και εκείνη η ευλογημένη δεν την παρεξήγησε ..ούτε την έβαλε στην θέση της όπως θα περίμενε κανένας …-Ό,τι πει ο Θεός είπε με γαλήνια φωνή και δεν έδωσε συνέχεια …. Λίγους μήνες μετά περιμένοντας το επόμενο παιδί του Θεού ,για λίγο σάστισε μόλις ο Γιατρός της είπε ότι το παιδί που χε στα σπλάχνα της δεν θα προλάβαινε να ζήσει παρά λίγες ώρες αφού θα γεννιόταν …του έλειπαν ζωτικά όργανα και δεν θα τα κατάφερνε …-γι αυτό καλό θα ήταν να το αποβάλλετε …της είπε μουδιασμένα …-Ό,τι πει ο Θεός , ξανάπε ... Καρτερικά περίμενε να γεννήσει ..τέσσερις ολόκληρους μήνες γνωρίζοντας την αλήθεια …θα το γεννήσω έλεγε να βαπτισθεί αμέσως έστω με το ράντισμα και να φύγει Χριστιανός και σωσμένος …. Μεγαλείο ψυχής και πίστης για μια μάνα με επτά παιδιά σήμερα , το ένα στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα !!! / Νώντας Σκοπετέας . Απόσπασμα από το βιβλίο ''Δάκρυ στο Εγώ"Αληθινή Ιστορία

9 σχόλια :

  1. Αν η αλήθεια είναι υπερβολική τότε μάλλον ...Η ιστορία δεν είναι αποκύημα φαντασίας αγαπητέ/ή !!!
    ωστόσο ο,τι σε εμάς φαίνεται υπερβολικό ή υπέρλογο για κάποιους ανθρώπους φαίνεται σύμφυτο με την αποστολή τους σε αυτήν την γη ...και αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά η Θέωση ...και αυτή επιτυγχάνεται μόνο δια της πίστεως και της απαρέγκλιτης τήρησης του Ευαγγελικού λόγου ... Αν πιστεύεις βαθιά λοιπόν oτι απο την στιγμή της συλλήψεως υπάρχει μια ανθρώπινη ψυχή , μόνο υπερβολίκή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η παραπάνω ιστορία ... Ας μην θεωρούμε -βαπτίζουμε υπερβολικό λοιπόν ο,τι εμείς δεν μπορούμε να διανοηθούμε καν( αν και κατανοώ οτι είναι μια πολύ συνήθης "τακτική" ώστε να μην προληματιζόμαστε και να μην κάνουμε την απαραίτητη και ψυχωφελή αυτοκριτική μας ..Ας τιμούμε και ας επαινούμε τέτοιες ηρωικές μορφές όπως αυτή η γυναίκα ...Συγχωρέστε με ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 1) Τι είναι η ψυχή?

    2) Αν δε βαπτιστεί το νεογέννητο δε θα βρεί το Θεό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ψυχή είναι αθάνατη και την δημιουργεί Ο θεός .
    Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός,λέει ότι η ψυχή είναι ζώσα, απλή, ασώματη, αόρατη στους σωματικούς οφθαλμούς, λογική και νοερά, ασχημάτιστη, ενώ χρησιμοποιεί ως όργανο το σώμα και του δίδει ζωή, αυτεξούσια, θελητική και ενεργητική, τρεπτή δηλαδή εθελότρεπτη, κτιστή.
    Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος έλεγε:

    «Όποιος δεν είναι άξιος τιμωρίας, δεν σημαίνει πως είναι και άξιος τιμής. Και όποιος δεν είναι άξιος τιμής, δεν σημαίνει πως είναι και άξιος τιμωρίας. Που σημαίνει: Τα αβάπτιστα νήπια δεν κολάζονται μεν, γιατί δεν διέπραξαν αμαρτίες, αλλά ούτε και πάνε στον Παράδεισο, γιατί δεν καθαρίστηκαν από το προπατορικό αμάρτημα, και δεν αναγεννήθηκαν μέσω του Βαπτίσματος.

    Και πού πάνε; Εκ των πραγμάτων συμπεραίνεται πως μεταβαίνουν σε μια ειδική «τοποθεσία» μακριά από την Κόλαση, αλλά και μακριά από τη μεγάλη δόξα του Παραδείσου.Αναρίθμητες οι θαυμαστές μαρτυρίες περί τούτου .

    Βέβαια όλα τα ανωτέρω μπορεί κανείς να τα κατανοήσει αν πρώτα συλλάβει το οτι ο Θεός κατανοείται μόνο αν συνειδητοποιήσουμε οτι είναι ακατάληπτος !!! Και εδώ μετράει το πόσο πιστεύει ο καθένας ...Επομένως όλα είναι θέμα πίστης !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΑΡΘΡΑ...
    ΓΙΝΑΜΕ ΦΙΛΟΙ ΣΑΣ
    http://church-taxiarchon-kernitsas.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ποιές είναι οι μαρτυρίες για τη ειδική "τοποθεσία"?

    Προς αποφυγή αποριών και κακής διάθεσης: δε ρωτώ κακοπροαίρετα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καμιά κακή διάθεση αδερφέ μου !!! Πολλές οι μαρτυρίες ...Ο Γέροντας Παϊσιος εν οράματι απεκάλυψε την τοποθεσία....μπείτε εδώ: http://pneumatikixara.blogspot.com/2011/07/blog-post_5329.html
    Είπαμε ομως μόνο δια της πίστεως μπορούν αυτά να γίνουν αποδεκτά ..εδώ ο ορθολογισμός δεν έχει θέση !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ποια ειναι η ενεδεδειγμένη λύση σε περιπτώσεις εκτοπικής εγκυμοσύνης που θα οδηγήσει στο θάνατο της μητέρας ή σε περιπτώσεις βιασμών, αιμομιξίας κλπ?

    Η αρχή της νευριδίωσης δηλαδή η πρώτη αναδίπλωση του ιστού που αργότερα θα δημιουργήσει το νευρικό σσυτημα πραγματοποιείται την τρίτη εβδομάδα μετά τη γονιμοποίηση (21η μέρα) και η πρώτη ένδειξη λειτουργικού εγκεφάλου ειναι μεταξύ 40ης και 43ης ημέρας. Συνεπώς μέχρι τότε, εγκέφαλος (δηλαδή προσωπικότητα και συνείδηση) δεν υπάρχει.

    Η απορία μου όμως δεν αφορούσε την έκτρωση παρά με το αν αποκλείεται ο παραδεισος από ένα μωρό που γεννιέται αλλά πεθαινει χωρίς να προλάβει να βαπτιστεί.

    Λέει το σάιτ: "Ἄν κάνη ἔκτρωση, θὰ τὴν πληρώσουν τὰ ἄλλα παιδιὰ τους μὲ ἀρρώστιες καὶ ἀτυχήματα"
    Αυτή η θέση πηγάζει από κάποια καρμική αντίληψη που δανειστηκε ο χριστιανισμός από τον ινδουισμό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κατ αρχάς δεν μιλάμε για οτιδήποτε άλλο πέραν της ψυχής ...Αυτή δημιουργείται εκ της συλλήψεως και έιναι απο τότε ζώσα ...
    Όσον αφορά το αν ο Θεός τιμωρεί , ασφαλώς και όχι !!!Διαφορετικά θα είμασταν ήδη όλοι χαμένοι ...Βοηθά με παιδαγωγικό τρόπο να κατανοήσουμε τα λάθη μας .Αν τώρα στο σχέδιο σωτηρίας της ψυχής του καθενός ο Θεός έχει εντάξει και ένα είδος του λεγόμενου κανόνα προκειμένου να ωφελήσει και μόνο την ψυχή του πλάσματός του, εμείς αυτό δεν πρέπει να το αντιμετωπίζουμε σαν κάρμα μα σαν Θεϊκή παιδαγωγία ...Αδερφέ μου μπορείς να μετρήσεις το άπειρο ;;;Ασφαλώς και όχι !!!80-90 χρόνια ζωής μπορείς όμως να τα μετρήσεις έτσι δεν είναι ;;; Αναλογίσου λοιπόν πόσο διαρκεί η αιώνια ζωή και μόνο πιστεύοντας σε αυτήν την αιωνιότητα θα μπορέσεις να δικαιολογήσεις όλα τα φαινομενικά άδικα απάνθρωπα και τιμωρητικά ...Είπαμε Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη και ορθολογισμός δεν μπορούν επουδενί να συνυπάρξουν!!! Χαίρε !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~