Ο κύκλος της Αγάπης… δεν κλείνει ποτέ !

Δεν θα ισχυριστώ ότι λάτρεψα ποτέ μου τα λεγόμενα «θετικά μαθήματα» …η τριγωνομετρία λοιπόν δεν ήταν από τα αγαπημένα μου …Δεν είναι αυτός ο λόγος όμως που τώρα στα σαράντα παρά κάτι , ταράζομαι στο άκουσμα της λέξης …κύκλος. Θα γίνω πιότερο συγκεκριμένος. Τα τελευταία χρόνια έλαβα ,με την βοήθεια του Θεού ,μια μεγάλη για μένα απόφαση: Να αφιερώσω όσο μπορώ την ζωή μου σε Εκείνον …Τα πάντα γι Αυτόν και από Αυτόν…Ό, τι κάνω ό, τι λέω να οδηγεί στην σωτηρία της ψυχής μου …Η αλήθεια είναι , πως νοιώθω ότι δεν έχω καταφέρει έστω το απειροελάχιστο ως τώρα…και δεν ταπεινολογώ , το εννοώ …

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι λοιπόν άλλοι από νωρίς άλλοι κάπως καθυστερημένα, οι οποίοι αποφασίζουν να εισέλθουν στα βαθιά της εκκλησιαστικής ζωής ...Προσπαθούν αληθινά να βοηθήσουν έστω και μια ψυχή να γνωρίσει Εκείνον που άλλαξε την ζωή τους …Ο σκοπός τους ένας : Να σώσουν την δική τους ψυχή …

Στο ξεκίνημα τους θεωρούν ότι σε αυτόν τον χώρο όλα και όλοι κινούνται και σκέπτονται ομοίως … και έπειτα έρχεται στην ζωή τους ο κύκλος ….

Άνθρωποι που αντιδρούν αρνητικά σε οτιδήποτε το «νέο» , κομίζεται έστω ως ιδέα …κλειστοί σε ανοίγματα , ευρηματικά αποτρεπτικοί σε προτροπές και προσκλήσεις στον «έξω κόσμο» με σημαία τους την κακώς αλλοιωμένη και προσαρμοσμένη στο υπερεγώ τους θαυμαστή και ιερή κατά τα άλλα έννοια της υπακοής …Δεν θέλουν επουδενί λόγω να ανοίξει ο κύκλος τους …Αυτοί γνώρισαν και αγάπησαν τον Χριστό , σώθηκαν !!! οι υπόλοιποι …αδαείς προκαλούντες την εκκλησιαστική αιδώ και τον Χριστεπίκλητο καθωσπρεπισμό , με σκουλαρίκια και …βαψίματα , καπνίζοντες , μη νηστεύοντες ,ανεξομολόγητοι , αλειτούργητοι , αλιβάνιστοι , δεν χωρούν στους κύκλους τους , τους οποίους και διαρκώς φροντίζουν να θωρακίζουν και να περιφρουρούν υπό τον φόβο του μολυσμού τους … Αυτοί οι ίδιοι λοιπόν ,με κάποιες λαμπρές εξαιρέσεις , αυτοθεωρούνται σύγχρονοι ιεραπόστολοι , και συμμετέχουν ενίοτε σε διάφορους κύκλους όπου αλληλοβραβεύονται και αλληλοθαυμάζονται επιδεικνύοντας γνώσεις και αρετές ….μη αναλογιζόμενοι όμως πως χρόνια τώρα δεν έχει προστεθεί ούτε ένα νέο μέλος στην ιερή συντροφιά τους και αγνοώντας στην πράξη το Παύλειο : Χριστός Ιησούς ήλθεν εις τον κόσμο αμαρτωλούς σώσαι…

Όλα αυτά οφείλονται σε ένα πρωτοφανές έλλειμμα Αγάπης του οποίου πρώτος εγώ που υπογράφω αυτά τα γεμάτα έπαρση και κατάκριση λόγια , δηλώνω ειλικρινώς πάσχων . Μια Αγάπη που ως ουρανόφερτη υπεραρετή, ήρθε από άλλον κόσμο για να βάλει την τάξη στην πνευματική αναρχία αυτού του κόσμου. Γιατί ασφαλώς, η συγκεκριμένη αυτή πνευματική αναρχία, είναι ένα αδυσώπητο καθεστώς, και μία ιδιότυπη πνευματική δικτατορία, που ως προβληματική και εξόχως ισοπεδωτική για τον κάθε άνθρωπο κατάσταση, στερεί δυστυχώς από πολλούς τις δικαιωματικές προσδοκίες για αιώνια προοπτική!

Επειδή η ουρανόφερτη υπεραρετή της Αγάπης , ήρθε να ενώσει τα αντικείμενα διεστώτα και να μεταστοιχειωθεί σε ιερό "όπλο" αποφυγής της αμετροέπειας της αλαζονείας, της απαξίωσης, της αγένειας, της έλλειψης μεθεκτικής συναλληλίας, του φόβου υιοθέτησης κανόνων που θα ευνοούν και θα καλλιεργούν το εκδημοκρατισμένο και κυρίως αδελφικό εν Κυρίω επικοινωνιακό συνδιαλέγεσθαι ...

Γιατί λοιπόν όλα τούτα να μην τα συναντάμε πλεονάζοντα ... στους λεγόμενους πνευματικούς χώρους που με φυσικό τρόπο, μάς οδηγούν οι "πινακίδες" του Ευαγγελικού Λόγου ;

Στις εθνικές οδούς, αν κάποιος ανισόρροπος ξεριζώσει και μπερδέψει τις πινακίδες, ο οδηγός αντί για τον Πειραιά , θα βρεθεί στην Κερατέα!

Γιατί, λοιπόν να συναντάμε ανθρώπους που κατά συρροή και τρέμω στην ιδέα όχι άδολα, ξεριζώνουν τις Ευαγγελικές Πινακίδες, λειτουργώντας έτσι αποπροσανατολιστικά και ετεροκατευθυντικά για όλους εκείνους που τρομοκρατημένοι ψάχνουν να βρουν εν τέλει "αλλού" τα Θεϊκά υπεσχημένα!

Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, σαν ρομφαία περνάνε στην ψυχή μου τα Λόγια του Θεανθρώπου για την απολογία που θα δώσει ο κάθε άνθρωπος στο παγκόσμιο στάδιο της Κρίσης!

Γιατί γι' αυτό το "αλλού" θα κλιθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να δώσουν ''λόγο".

Η πραγματική αγάπη – χωρίς να υποβαθμίζεται και να παραγκωνίζεται η αγάπη που νοιώθουν οι ερωτευμένοι - είναι αυτό που συμβαίνει ανάμεσα σε φίλους, αντιπάλους, αγνώστους, ξένους, και να τολμήσω να πω κι εχθρούς. Επειδή η θυσία για όλους τους παραπάνω, δεν είναι αποτέλεσμα ψυχοσωματικών διεργασιών, αλλά αποτέλεσμα ελεύθερης θέλησης και αυταπάρνησης. Γι’ αυτό και είναι πανίσχυρη και άφθαρτη στο χρόνο!

Ό,τι είναι αληθινό κρατάει για πάντα!

Και το μόνο αληθινό που υπάρχει σ'αυτόν τον κόσμο, και δεν είναι απ' αυτόν τον κόσμο, είναι η αγάπη.

Το πρώτο είδος της αγάπης, κάνει τον άνθρωπο απλώς γήινο!

Το δεύτερο, τον μετατρέπει αυτόματα σε υπερφυσικό, υπερκόσμιο, ουράνιο, διαφορετικό και γι' αυτό τόσο ιδιαίτερο και ξεχωριστό!

Ο Γέροντας Σωφρόνιος έλεγε: " Αγαπώ άρα υπάρχω "

Aς αγαπήσουμε, λοιπόν, για να μην κατρακυλήσουμε στο βάραθρο της απωλείας που ονομάζεται " μη ύπαρξη "!

Οι κύκλοι πρέπει να ανοίξουν διάπλατα ! Η αγκαλιά του Χριστού μας είναι πάντα ανοιχτή και δεν θα κλείσει παρά μόνο όταν μας χωρέσει όλους ανεξαιρέτως …Ας μην λειτουργούμε με ανταγωνισμούς , επάρσεις ,αποκλεισμούς , αρεστούς ημετέρους , ίντριγκες , εγωισμούς , φιλαυτία , αυθεντία….γιατί όλα αυτά δεν θέλγουν κανέναν και ιδίως τους νέους οι οποίοι μάλλον απομακρύνονται όλο και περισσότερο εισερχόμενοι σε άλλα σκοτεινά και ψυχοβλαβέστατα σχήματα....

Εύχομαι ειλικρινώς όσοι διαβάζουν αυτά τα λόγια να «καθρεφτιστούν» στις ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις …Εγώ δεν τα κατάφερα όσο κι αν προσπάθησα ….Για όσους δεν τα καταφέρουν όπως και εγώ παρακαλώ να δεχτούν την συγγνώμη μου και την αγάπη μου ….

Για την συγγραφή Παναγιώτης Σκοπετέας & Νώντας Σκοπετέας