Λαμπριάτης μήνας σα φανεί, Ανάσταση μυρίζει.
Κάνει τον πόνο προσευχή, το θρήνο λουλουδίζει,
με μια Μαρία αρχινά, Άγγελο του Ιορδάνη
κι η Νύμφη η Ανύμφευτη στο πλάι του Αη Γιάννη.
Έχει ένα ρόδο μέσα του χαρμόσυνο και ελπίδα
και νάμα Αγιωργίτικο, γλυκό σαν την πατρίδα.
Στην κουπαστή γράφει Σταυρό, με αγιασμένη δάδα
και αντιλαλεί στους ουρανούς, Χριστός Ανέστη, Ελλάδα !
Απριλιανή να χεις ψυχή, γεμάτη να ναι αλήθεια.
Να πίνει η γη σου τη βροχή, χαρά
να χεις στα στήθια.
Τον… Ξένο τον Θεάνθρωπο θωρεί και αναστενάζει
και Κείνος ο ανεξίκακος στα μάτια την κοιτάζει.
Απριλιανή να χεις ψυχή, με ψέμα μην την ντύνεις,
απ’ τον ανθό της το μικρό μάθε ζωή να δίνεις.
Θα’ρθει μια μέρα ανέσπερη, στο φως θα ναι λουσμένη,
καρτέρα την σαν άνοιξη, γιορτή αγκαλιασμένη.
Μέσα από πέτρα άνυδρη ξεπρόβαλλε ένα δάκρυ,
λουλούδι
μοσχομύριστο σε Παραδείσου άκρη ...
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από την συλλογή στιχουργημάτων με τίτλο :
Του Μηνού η ψυχή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...