main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

6 Απρ 2016

Πάντα εφημερεύει και διανυκτερεύει ...


Είμαστε ακατήχητοι ! Εμείς που ενίοτε φίλαυτα αυτοπροβαλλόμαστε , λόγω , έργω ή διανοία ως πνευματικοί άνθρωποι ! Νομίζουμε πως γνωρίζουμε , μα θλιβερά αγνοούμε ! Παραθεωρούμε , διαστρεβλώνουμε , αλλοιώνουμε πολλά ζητήματα που άπτονται της πνευματικής , της μυστηριακής ζωής ! Πολλές φορές λειτουργούμε εθιμικά,  παραδοσιακά , μα κακόδοξα  επειδή έτσι τα βρήκαμε από τους πνευματικούς και φιλακόλουθους προγόνους μας , που και εκείνοι με τη σειρά τους έτσι τα κληρονόμησαν από τους Θεόφιλους και Αγιόφιλους δικούς τους παππούληδες …Φτιάχνουμε λοιπόν ένα μόρφωμα Χριστιανικής πίστης που καμιά φορά μοιάζει με τερατούργημα που τον Κύριο δεν ευαρεστεί …Κυρίως γιατί μέσα σε αυτό το πνεύμα της Χριστιανικής αυθεντίας,  την οποία και πολλάκις σπεύδουμε να την προσδιορίσουμε ως την μόνη γνήσια , πλημμελώς αγνοούμε ή δεν λογαριάζουμε διόλου τα διδάγματα των Αγίων Πατέρων , τους θεμελιώδεις κανόνες των Ιερών  Οικουμενικών Συνόδων  , τα Χριστοστόλιστα  κελεύσματα των  Ποιμεναρχών , τις οδηγίες του «λύχνου»  για τα διαβήματά μας πνευματικού …
-Αν δεν νηστέψω 10 ημέρες δεν πάω να κοινωνήσω ! μου έλεγε μια σεβάσμια γερόντισσα πριν λίγο καιρό …Της Εκκλησίας παιδί εξ απαλών ονύχων ! Με 30 ολάκερα χρόνια χηρείας και αλώβητο της σωφροσύνης το πνεύμα ! Τι κι αν συνεχώς  της λέει ο πνευματικός της να κοινωνάει τακτικότατα , εκείνη έχει τον δικό της κανόνα …Όλοι έχουμε έναν δικό μας κανόνα , έναν δικό μας Θεό στα μέτρα μας τα μετρημένα ...Δικοί μας κανόνες , δικά μας πρέπει και μη …Δικά μας και τα σαράκια που κατατρώγουν της ψυχής μας το υφάδι … Περίοδος τρισευλογημένη αυτή της Σαρακοστής ! Προσέρχονται με λαχτάρα μωρού μπροστά στης μάνας το στήθος να μεταλάβουν σώμα και αίμα Θεού Ζώντος λιγοστοί αδελφοί μας ! Σε κάθε πρόσκληση μετά φόβου Θεού , πίστεως και αγάπης !  
Σε κάθε Ουράνιο κέλευσμα του Εσταυρωμένου Νυμφίου με τους κρουνούς της ακήρατης πλευράς του να αναβλύζουν  αείρροα νάματα γέννησης και αναγέννησης , ύδωρ και αίμα !   -Μα πάλι θα κοινωνήσουν αυτοί  ; Καλά τα παιδιά τους αλλά και οι ίδιοι ; Την Τετάρτη δεν κοινώνησαν στην Προηγιασμένη ; -Ναι και εγώ τους είδα και μάλιστα είχαν κοινωνήσει πάλι  της Σταυροπροσκυνήσεως ! Τόσο πολύ εγκράτεια πια ; Είπαμε όχι και έτσι ! Τόσο  άξιοι πια  ;
Και υπήρχε και ένα άλλο παλικάρι που μόλις ήρθε εις εαυτόν , με την ευλογία του Γέροντά του πνευματικού , μετελάμβανε σώμα και αίμα Χριστού σε κάθε ευλογημένη ευκαιρία ! Ιδίως τις Σαρακοστές 3 και 4 φορές την εβδομάδα ! Είχε ακούσει και εκείνο που κάποτε είπε ο Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων πως ο Θεός μας παρέδωσε ημερήσιον το μυστήριο ! Μα εμείς το καταντήσαμε ενιαύσιον , μια -δυο φορές το χρόνο και για τα χρόνια πολλά που έλεγε και ο μακαριστός  κυρ-Δημήτρης ο Παναγόπουλος !


-Είναι καλά ο γιός σου βρε Μαγδαληνή ; ρώτησαν την μάνα του οι ενορίτισσες …
-Τον  βλέπουμε που κοινωνάει συνέχεια και ανησυχήσαμε , μήπως το βρήκε τίποτα , νέο παληκάρι ! Δεν ήξερα η μάνα του τι να απαντήσει ! Και κείνη προβληματιζόταν ! Έτσι και αυτή τα είχε στο μυαλό της!
Βέβαια αν το καλοσκεφτούμε δίκιο είχαν οι ενορίτισσές της ! Δεν κοινωνάμε γιατί είμαστε άξιοι , άσπιλοι και υγιείς ! Κοινωνάμε γιατί είμαστε άρρωστοι ! Και χρειαζόμαστε ίαση  και νοσηλεία! Το αλεξητήριον των  πολυτρόπων  νόσων …Παθών και θλίψεων αλλοτρίωσιν…Θεράπευσον της ψυχής μου τα τραύματα Κύριε… Της βεβηλωθείσης ψυχής μου …κάθαρον όλον μολυσμού σαρκός και πνεύματος ..Ο τας ασθενείας των ανθρώπων ιώμενος ..εις ίασιν και υγείαν ψυχής …Οίδας των κακών  το πλήθος , οίδας και τα τραύματά μου και τους μώλωπας οράς μου …Κάθαρον εκ πάσης με κηλίδος μόνε καθαρέ και ακήρατε Κύριε …
Ιερά , συγκλονιστικά σπαράγματα από την αριστουργηματική ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως !  Με συντριβή ψυχής και  δάκρυα την διαβάζουν οι αδελφοί μας που έχουν νοήσει το βάθος του Θεόσδοτου μυστηρίου …Δακρύων μοι παράσχου, Χριστέ, ρανίδας, τον ρύπον της καρδίας μου καθαιρούσας  ! Τι να απαντήσουμε σε αυτούς που ρωτούν αν είναι καλά , αν ασθενούν  αν είναι άξιοι όσοι τακτικά προσέρχονται θαρρούντες τω ελέει Του ; Ναι είναι , είμαστε όλοι ανάξιοι και ασθενείς ! Για αυτό ας τρέξουμε όλοι να γυρέψουμε από τον Ποιητή και Λυτρωτή μας την Ίαση ! Ας τρέξουμε στο θεραπευτήριό Του , στο πανίερο Νοσοκομείο Του ! Στην Μάνα Εκκλησία ! Πάντα εφημερεύει και διανυκτερεύει !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή της σειράς Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα Φως

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~