Στο πρώτο θρανίο...η οχληρή συνείδηση!

Διαβάζουμε τούτες τις ζοφερές μέρες γραφτά αδελφών μας , κληρικών και λαϊκών,  που συνεχίζουν, με αμείωτη ένταση και σχεδόν εμμονικά, στις παρυφές της ανεπίστροφης πλάνης , να βαπτίζουν το σκοτάδι Φως και το Φως σκοτάδι !

Ουκ εκπειράσεις Κύριο τον Θεό σου ! σου λένε και διανθίζουν το παρανοημένο τούτο Ευαγγελικό ρήμα,  από το ότι ο τάδε Άγιος Γέροντας,  όταν κάποτε κάποιος ασθενούσε από μεταδοτική νόσο,  σύστηνε απομόνωση και την δέουσα  προσοχή στους λοιπούς . Αυτονόητα πράγματα δηλαδή,  που όλοι μας τηρούσαμε και θα τηρούμε πάντοτε,  ως Θεοδώρητα νουνεχείς !  Ναι , αλλά πως είναι δυνατόν  αυτό το αυτονόητο,  στις μέρες μας να το εξομοιώνουμε  με την καθολική και παράλογα δυσανάλογη απομόνωση των υγιών - εν δυνάμει και μόνο ασθενών; Με την απαγόρευση τελέσεως των σωστικών μυστηρίων ,  του εκκλησιασμού , της προσκύνησης και ασπασμού,  των  λιτανεύσεων , των λειτουργικών πράξεων κλπ  μέσα στον τον ιερό Ναό,  τον κατάμεστο της απειροδώρου και  πανσθενουργού χάριτος του Αγίου Τριαδικού  Θεού,  που τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί ;

Το έχουμε ξαναγράψει αδελφοί μου και θα το επαναλάβουμε,  επικαλούμενοι τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη ! "Τον Θεό τον εκπειράζουμε, όταν Του ζητούμε κάτι, αλλά η ζωή μας δεν είναι σύμφωνη με το θέλημά Του", ζούμε δηλαδή, ενάντια στο θέλημα του Θεού και για αυτό δεν έχουμε παρρησία ενώπιόν Του. Επομένως φοβόμαστε οτι δεν θα μας σκεπάσει η Θεία πρόνοια,  όχι για λόγους επιστημονικούς αλλά για λόγους μιας ασυγκράτητης και άλογης αποστασίας!

Οι ανθρωπάκηδες οι ευλογημένοι (μιλάμε για τους υγιείς , όχι για εκείνους  που με γρίπη και πυρετό προσέρχονται  στον Ναό. Υπάρχει ειδική ευχή για τους δι' ευλόγους αιτίας απολειφθέντας) δεν πήγαν ποτέ όντως να εκπειράξουν τον Θεό,  καπνίζοντας 3 πακέτα τσιγάρα ημερησίως  και πίνοντας μια νταμιτζάνα κρασί στην καθισιά τους, ούτε σε καρναβάλι τους συναντήσαμε ,  ούτε σε γλέντι,  ούτε σε…. κορωνοπάρτυ,   ούτε πουθενά αλλού συναθροίστηκαν, ούτε βγήκαν με τα αυτοκίνητά τους   να τρέξουν στον δρόμο  με ιλιγγιώδεις ταχύτητες  και αναιδώς  να σκεφτούν ότι  … εμάς θα μας σώσει ο Θεός …Στην Εκκλησία μόνο  θέλουν  να πάνε , στην Κιβωτό …να εισέλθουν και έτσι να νιώσουν  ασφαλείς ! Να «συγχρωτιστούν»  με τον Εσταυρωμένο , την Παναγία Μητέρα Του , τους γνήσιους φίλους Του ! Να μεταλάβουν από το Θεοποιητικό και Ζωοποιητικό μυστήριο των μυστηρίων !  Είναι δυνατόν με αυτήν τους την… αποκοτιά κατ εσέ πολυσέβαστέ μου, να δοκιμάζουν τον Θεό ; Μη γένοιτο !

Θα καταργηθούν και πάλι  όλες οι  ακολουθίες μέσα στο Ευλογημένο Τριώδιο ! Οι 4 συγκλονιστικές προπαρασκευαστικές εβδομάδες της μετανοίας ! Των θυρών και των… πυλών κεκλεισμένων! Οι Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες ! Οι Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Θεομάνας! Το παράδοξόν σου της φωνής …Γνώσιν άγνωστον γνώναι …Χαίρε σοφών υπερβαίνουσα γνώσιν …Αμ δε …Κάτσε εσύ Κυρούλα μου στην άκρη! Τώρα μιλούν οι επιστήμονες ! Χαίρε των απίστων αμφίβολον άκουσμα ! Χαίρε των πιστών αναμφίβολο καύχημα ! Ρήτορας πολυφθόγγους ως ιχθύας αφώνους ορώμεν επί σοι Θεοτόκε ! Χαίρε φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα ! Χαίρε τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα! Χαίρε ότι εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί! Ασάλευτος πύργος και απόρθητον τείχος εσύ ! Αμ δε … Μπες ξανά εσύ Κυρούλα μου στο εικόνισμά σου! Θα σε φωνάξουμε όταν σε χρειαστούμε!  Τώρα μιλά και αποφασίζει η επιστημονική και μόνο κοινότητα! Θα λησμονήσουμε λοιπόν  και πάλι  τον Σωτήρα και Παντοκράτορα Χριστό , την Διασώζουσα, Παντάνασσα , Παραμυθία, Γοργοϋπήκοο, Εγγυήτρια, Πονολύτρια, την Υπέρμαχο Φοβερά Προστασία. Λεπροί αποκαθαίρονται ...νόσοι διώκονται ...λεν τα χείλη στον κανόνα σου Νύμφη Ανύμφευτε...Μόνο τα χείλη όμως*...

Για να επανέλθουμε όμως σε αυτά τα άστοχα γραφτά. Σε μια προσπάθεια να κατασταλεί η  εξεγερμένη και  οχληρή ,  ελέω Θεού,   συνείδηση,  προβάλλεται  ενδιαθέτως ένα πλήρες ακαδημαϊκών μα και πνευματικών περγαμηνών βιογραφικό του συγγραφέα τους. Λες και αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου,  αν κατέχεις περίσσιους τίτλους σπουδών ή είσαι πνευματικοπαίδι του Αγίου Γέροντος Χ , αυτό από μόνο του σε διαπιστεύει να ομιλείς από καθέδρας και   να αλλοιώνεις σφόδρα την ουσία της μόνης αληθινής πίστης : Το ότι Εκείνος που κυριαρχεί σε ζωή και Θάνατο είναι μόνο ο Ένας ! Το ότι αν Εκείνος δεν το αποφασίσει κανένας από αυτούς που προσέρχονται στην Εκκλησία δεν θα ασθενήσει μα και το αντίστροφο!   Ζωής ο κυριεύων και του Θανάτου …ακούγεται στην μάλλον μακάβρια για κάποιους νεκρώσιμο  ακολουθία ! Κοίτα να δεις όμως που οι Γεροντάδες μας , ναι εκείνοι που στα άστοχα γραφτά μας βάζουμε συστηματικά μπροστά ( εκ του ασφαλούς βέβαια αφού οι μακάριοι βρίσκονται στας ουρανίους μονάς ) εκείνο το β από το μακάβριο το έχουν προ πολλού ξεριζωμένο …Κοίτα να δεις ακόμα,   που εκείνοι  έχουν αφήσει πίσω τους  κι άλλα πνευματικοπαίδια τους και μάλιστα Αφ…Ιερωμένους,  που μας μεταφέρουν ανόθευτο και απαράλλαχτο το Θεάρεστο πνεύμα τους.

Και έρχεται εδώ το σχεδόν ρητορικό  ερώτημα : Τι διακυβεύουν όλοι αυτοί που άδολα και ανιδιοτελώς συνεχίζουν αμετασάλευτα να ομολογούν Χριστό και αμετεώριστη Ορθοδοξία στις μέρες μας και τι ωφέλεια αποκομίζουν εκείνοι που συντάσσονται και συναυτουργούν ( ελπίζουμε και προσευχόμαστε όχι εν επιγνώσει) βάλλοντας κατά της Ορθοδόξου πίστεως και των θεμελιακών δογμάτων της;         Τους πρώτους που με εκκλησιαστικό φρόνημα και με ευγενή παρρησία τολμούν να αρθρώνουν άποψη και να ορθοτομούν λόγο αληθείας,  μένοντας μέσα στο καράβι….τους πολεμάει   ένα εκκλησιαστικό και όχι μόνο  σύστημα που τους στοχοποιεί , τους  διώκει, τους αποδομεί και τους ομογενοποιεί άκριτα σε …επικίνδυνους ζηλωτές, υβριστές - κατακρίνοντες  και εχθρούς ! Τους δεύτερους το ίδιο σύστημα πανίσχυρο ριζικά… τους συντηρεί και τους προωθεί σε θέσεις επιφανείς , τους προβάλλει δε  και τους εξυμνεί πνευματικά  ως γνησίους συνεχιστές των Αγίων και των Γεροντάδων τους…

Και κάτι τελευταίο . Ο Κύριος  περισσότερο από ποτέ στις μέρες μας φαίνεται να συγκεντρώνει και να  καλεί συνεχώς τους εκλεκτούς Του, στων εφραινομένων τις αιώνιες κατοικίες ! Λιγοστεύουν ολοένα    οι εν ζωή έμψυχοι πνευματικοί φάροι... Αν ζούσε στις μέρες μας ένας παπα- Γιώργης Μεταλληνός , ένας Άγιος Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης, ένας Σαράντος Καργάκος, μια Αθηνά Σιδέρη ( αναφερόμαστε δειγματοληπτικά και μόνο  σε  πρόσφατα κοιμηθέντες) και πόσοι ακόμα κληρικοί και λαϊκοί πνευματέμφοροι και διδαχτοί Θεού,  «φύσει τα του νόμου ποιή» (Ρωμ. 2, 14-15) με καρδιές και συνειδήσεις να συμμαρτυρούν,  το έργο όλων ημών των «περιλειπομένων» θα ήταν ευκολότερο,  έχοντας την ασφάλεια των …μπροστινών . Θα λειτουργούσαν όλοι αυτοί, ως πνευματικές δικλίδες βεβαίας πεποίθησης και μπροστάρηδες στην θεώρηση των δυστοπικών τούτων καταστάσεων που όλοι βιώνουμε μέσα στον χώρο της Εκκλησίας . Όπως όταν ήμασταν μαθητές και στην αναγγελία του απροειδοποιήτου διαγωνίσματος,  κάπως ανακουφιζόμασταν όντας αδιάβαστοι, με την σκέψη  ότι κάτι θα καταφέρναμε να «κλέψουμε» από τους…. μπροστινοδιπλανούς μας… Τώρα ήρθε ο μέγας Καθηγητής και μας βάζει να γράψουμε εξετάσεις στο κεφάλαιο της  ορθής πίστης,  μεταφέροντάς μας όμως  στο πρώτο θρανίο! Κοιτάμε τότε γύρω μας εμείς οι απεγνωσμένοι ακροατές,  ψάχνοντας τους…διαβασμένους ποιητές του νόμου… Μπροστά σας μόνο κοιτάτε! …ακούγεται η φωνή του Κυρίου !  Τόσες διδαχές , τόσες επαναλήψεις …Καιρός του ποιήσαι …!

 Να μαστε λοιπόν στο πρώτο θρανίο κι αβοήθητοι ! Και ένα ερώτημα εκεί τίθεται  από την …οχληρή μας  συνείδηση … Τώρα τι γράφουμε ; Ερώτημα με 3 επιλογές για απάντηση :

α) Να γεμίσω την κόλλα  με ποικίλες  βολικές σκέψεις-σοφιστίες  και εξωραϊσμούς για να αυτοδικαιώσω τον περισπούδαστο και ανθρωπάρεσκο εαυτό μου,  αποσπασματοποιώντας Πατερικά χωρία και Ευαγγελικά λόγια !

 β) Να γράψω μονάχα : Πιστεύω Κύριε ! Μα φοβάμαι, φοβάμαι πολύ  ! Βοήθει μοι τη απιστία!

και γ) να παραδώσω τουλάχιστον λευκή κόλλα,  μιμούμενος τους αρχαίους ημών προγόνους και το γνωμικό τους:  Κρείττον του λαλείν το σιγάν!

Στις 3 επιλογές εμείς αδελφοί μου  να προτιμάμε την δεύτερη ! Την πρώτη να την αποστρεφόμαστε! Την τρίτη…ας  την θεωρούμε βέλτιστη ως την μη χείρονα…

Βέβαια για όσους επιλέξουν το γ , εκείνη η οχληρή συνείδηση,  υπενθυμίζει συνεχώς και  ένα λατινικό θαυμάσιο ρητό,  το οποίο ευχόμαστε ο Κύριος να μην...λάβει υπόψη Του όταν θα διορθώνει τα γραφτά μας...

Qui tacet consentit…

Ο σιωπών συναινεί…

Νώντας Σκοπετέας / 04-02-2021

*( με απόσπασμα από κείμενο του γράφοντος 12-03-2020)