main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

10 Φεβ 2021

Μην το σκοτώσετε…

-Πάτερ την ευχή σας …Είμαι ταραγμένος ! Μόλις επιστρέψαμε από τον Γιατρό ! Δεν έχω καλά νέα παππούλη μας ! Θα θέλαμε να σας δούμε ! Είμαστε σε απόγνωση !
-Παιδί μου ευλογημένο ειρήνευε ! Σε παρακαλώ λέγε την ευχή και ελάτε να σας δώ ! Σε μισή ώρα στον Ναό ! Εντάξει καλό μου ;
Ναι όντως , εκείνο το πρωινό πριν από 30 περίπου χρόνια ο Αναστάσης και η Αγγελική ήταν πανικοβλημένοι !
Είχαν χαρεί πολύ για το τρίτο παιδί που είχε εκείνη στα σπλάχνα της ! Μα τις τελευταίες μέρες είχε ανησυχήσει με κάποια συμπτώματα που της συνέβησαν .
Ο Γιατρός σύστησε άμεσα εξετάσεις !
Μόλις λοιπόν είχαν επιστρέψει από το ιατρείο του και τα νέα δεν ήταν καθόλου καλά ! Μια σοβαρή νόσος είχε προσβάλει το έμβρυο .
–Καλό θα είναι άμεσα να προχωρήσουμε σε διακοπή της κυήσεως! Έχουμε καταφανείς εμβρυακές δυσμορφίες ! Δεν χωρά καμιά απολύτως αμφιβολία ! Λυπάμαι πολύ ! Τώρα που είναι ακόμα αρχή …Δυστυχώς όλα τα δεδομένα και όλες οι απόψεις των συναδέλφων …εγκρίτων συναδέλφων που είδαν τις εξετάσεις και τον υπέρηχο δείχνουν κάτι που είναι απίθανο να αλλάξει !
Μόλις γύρισαν σπίτι και πριν τηλεφωνήσουν στον πνευματικό τους τον ευλογημένο κάλεσαν τους γονείς τους και τους ανακοίνωσαν τα δυσάρεστα νέα .
Εκείνοι άρχισαν να ρωτούν και να προτείνουν ξανά εξετάσεις και συμβουλές από άλλους γιατρούς …Η Αγγελική φάνηκε πιο αποφασιστική ...
- Ο Γιατρός μας είναι κορυφή ! Και στις δύο προηγούμενες εγκυμοσύνες μου , με τόσα προβλήματα , είδατε πόσο υπέροχος ήταν ! Και τότε ούτε που έκανε λόγο για διακοπή…
Τον εμπιστευόμαστε απόλυτα ! Είναι βέβαια μεγάλη αμαρτία αλλά σκεφτείτε πως θα είναι να έρθει στον κόσμο ένα παιδί με τέτοια προβλήματα ! Όλοι μας θα υποφέρουμε !
Τι να πω …Να μιλήσουμε με τον παππούλη …! Δεν ξέρω Αναστάση μου …Ήταν τόσο απόλυτος ο Γιατρός! Δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο…
Εκείνη την ώρα πετάχτηκε από την πόρτα του σαλονιού ο μεγάλος γιός τους ο Σάββας. Ήταν τότε 8 χρονών .
-Εγώ δεν θέλω να σκοτώσετε το αδελφάκι μου! είπε και έφυγε μέσα ξανά κλαίγοντας !
Ύστερα από λίγο, κάθονταν κι οι δυο τους κλαμένοι μπροστά στον κοινό του Πνευματικό εξιστορώντας όσα συνέβησαν. Ο πατήρ Αντώνιος στάθηκε σιωπηλός για αρκετή ώρα ! Ύστερα τους κοίταξε κατάματα .
-Παιδιά μου καλά , αυτό που σας πρότειναν είναι αντίθετα με το θέλημα του Θεού ! Μιλάμε για έναν φόνο εκ προμελέτης ! Ξέρω ότι είναι βαρύ αυτό που σας λέω και πως εσείς είστε εκείνοι που θα επωμιστείτε αυτό το τεράστιο βάρος …
Ξανασώπασε ο παπάς ….
-Ξέρετε, σκέφτηκα κάτι άλλο … Αναστάση μου , μπορείς να κάνεις ένα ταξίδι ; Λίγες μέρες …Θα στα κανονίσω όλα εγώ , μην ανησυχείς …
Ταξίδι ;; Πού να πάω πάτερ νου τέτοιες ώρες ;
Παιδί μου , άκουσέ με !Σήμερα είναι Πέμπτη ! Σάββατο πρωί θα πάρεις των Σάββα και θα πάτε Ουρανούπολη ! Κυριακή θα σου κανονίσω πρωί να μπείς στο Όρος ! Θα πας στο μοναστήρι ….εκεί θα συναντήσεις τον πνευματικό μου ! Είναι Άγιος και ευλογημένος άνθρωπος παιδιά μου ! Κάνε αγάπη Αναστάση μου και άκουσέ με ! Μην με ρωτήσεις τίποτε άλλο ! Αυτός με την χάρη της Παναγίας μας που τόσο αγάπα θα σε ορμηνέψει παιδί μου ! Έχε μου σε παρακαλώ εμπιστοσύνη και κάνε αυτό που σου λέω !
Έτσι ακριβώς έγιναν τα πράγματα ! Κυριακή πρωί ο Αναστάσης με τον μικρό Σάββα ανέβαιναν το ανηφόρι της Μονής. Φθινόπωρο στα τελειώματά του και ένα γαλάζιο απέραντο , μια Θέα του Θεού απερίγραπτη γαλήνεψε το μέσα του πατέρα και ενθουσίαζε σε κάθε βήμα του τον μικρό οδοιπόρο !
Πρώτη του φορά στο Όρος ! Γνώριζε τον λόγο ο μικρούλης για αυτήν την επίσκεψη ! Του τα φανέρωσε όλα ο πατέρας του από το σπίτι !
-Θα πάμε να παρακαλέσουμε για το αδελφάκι σου του είπε !
Κυριακή πρωί !
Μόλις η Θεία Λειτουργία και η πάντοτε πανηγυρική στην μέρα του Κυρίου τράπεζα είχαν τελειώσει ! Όλοι οι πατέρες ησύχαζαν στα κελιά τους ! Ο αρχοντάρης τους υποδέχθηκε στον πρώτο όροφο μαζί με τους υπόλοιπους προσκυνητές ! Αφού τακτοποιήθηκαν σε δωμάτιο τους ειδοποίησαν ότι ο Ηγούμενος τους περίμενε ήδη !
Τους είχε ειδοποιήσει ο πατήρ Αντώνιος που τηλεφώνησε για τα εμπερίστατα πνευματικοπαίδια του . Ο Αναστάσης διηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια την περίπτωσή τους . Ο Γέροντας τον άκουγε προσεχτικά και έδειχνε να συμπάσχει …
Μόλις ο Αναστάσης τελείωσε εκείνος του είπε με ήρεμη φωνή και γαληνό το πρόσωπο !
-Δεν θα φύγεις σήμερα, θα μείνεις εδώ το βράδυ αλλά δεν θα κοιμηθείς. Θα κάνουμε προσευχή κι οι δυό μας και θα μας φωτίσει η Κυρά μας η Παναγιά. Πιάσε το κομποσχοίνι και μόλις κοιμηθεί το παιδί ξεκίνα να προσεύχεσαι παιδί μου !
Το πρωί μετά τη Θ. Λειτουργία θα έρθεις ξανά εδώ και θα τα πούμε.
Άγρυπνος έμεινε ο Αναστάσης ! Ούτε ελάχιστα δεν κοιμήθηκε ! Ο Σάββας ξεκίνησε και εκείνος να λέει το Πάτερ ημών συνέχεια ως που τον πήρε ο ύπνος ! Συγκλονίστηκε με το παιδί ! Όλο θυμόταν το προχθεσινό του σπάραγμα : Μην το σκοτώσετε το αδελφάκι μου !
Με δάκρυα ασταμάτητα παρακαλούσε την Κυρία Θεοτόκο να μεσιτεύσει , να φωτίσει τον Γέροντα να δώσει μια απάντηση …
Στο μεσονύχτι μπήκε μαζί με τον μικρό στο καθολικό ! Εκείνος του κρατούσε σφιχτά το χέρι και υπάκουα τον ακολουθούσε νιώθοντας ένα δέος άγνωρο και εκπληκτικό ! Ύστερα στην Τράπεζα γεύτηκε όλην την άλαδη φακή απαραπόνετα …Χαμογέλασε ο πατέρας με τούτο το …θαύμα αλλά τα μάτια του τα είχε στραμμένα στην θέση του ηγουμένου . Όπως και σε όλην την διάρκεια των ακολουθιών , τον κοίταζε συνεχώς ! Ήξερε πως και εκείνος όλο προσευχόταν να πάρει την πολυπόθητη πληροφορία…
Ανέβηκαν ξανά στο ηγουμενείο. Ήταν χαρούμενος ο Γέροντας !
- Όλα θα πάνε καλά. Μην κάνετε τίποτα και η Κυρά μας η Παναγιά θα σας σκεπάσει. Να το πεις και στη σύζυγό σου. Να μην κάνετε ό,τι σας λένε οι γιατροί, αλλά ό,τι σας λέει ο Θεός. Όλα καλά θα πάνε, θα το δεις ! Να πάτε τώρα στην ευχή του Χριστού μας ! Και εσύ μικρούλη να έρχεσαι εδώ ! Η θέση σου στο καθολικό θα σε περιμένει πάντα !

Ανακουφισμένος ο Αναστάσης γύρεψε μέσα σε δάκρυα το χέρι του να το ασπαστεί ! Δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία πως τούτα τα νέα τα είχε στείλει ο Ουρανός ! Ο Γέροντας όλο τους ευλογούσε!
–Και κάτι ακόμα παιδί μου Αναστάσιε , πάρε αυτόν τον φάκελο και δώς τον μαζί με τις ευχές μου στον παπά Αντώνη !
Σε παρακαλώ πες του ακόμα να τον ανοίξει μετά την γέννα του παιδιού σας !
Η Αγγελική δίστασε , έκλαψε πολύ , προσευχήθηκε …Η σιγουριά του Αναστάση και η ασφάλεια που την έκανε εκείνος να νιώσει έκαμψε τις αρχικές αντιρρήσεις της . Ο Γιατρός ενεός πληροφορήθηκε την απόφασή τους ! Προσπάθησε να τους μεταπείσει, αλλά στο τέλος σεβάστηκε και υποκλίθηκε στην γενναιότητα αυτού του τολμήματος.
Λίγο μετά το Πάσχα το παιδί ήρθε στον κόσμο ! Η κατάστασή του ακριβώς όπως είχε επιστημονικώς προβλεφθεί ! Απογοήτευση , ερωτηματικά , πανικός ! Ο Γέροντας είχε κάνει ένα φριχτό λάθος τελικά !
-Μα μου είπε, μου υποσχέθηκε πως όλα θα πάνε καλά ! Έλεγε και ξανάλεγε ο Αναστάσης !
Ο Σάββας μαζί με την μικρότερη Ευγενία έμαθαν τα νέα απ τον μπαμπά ! Είναι λίγο άρρωστο το αδελφάκι σας …μπόρεσε μόνο να τους πει ...
Ραγδαία επιδείνωση την τρίτη ημέρα !
Αεροβαπτισμός …Το παιδί έφυγε ύστερα από λίγο …
Δεν πέρασαν παρά λίγες μέρες …
Ο Αναστάσης πήγε και συνάντησε τον παπά Αντώνη στο εξομολογητήριο στον Ναό . Τον αγκάλιασε εκείνος και τον παρηγόρησε !
-Ήταν έτσι το θέλημα του Θεού παιδί μου ! Γεννηθήτω το θέλημά Του !
Θυμήθηκε τον φάκελο ο Αναστάσης !
-Πάτερ , τον ανοίξατε τον φάκελο του Γέροντα ; Τι έγραφε μέσα;
-Όχι παιδί μου , τώρα μου το θύμησες ! Βέβαια , είχε πει να τον ανοίγαμε μετά …μόλις...
Άνοιξε το συρτάρι του και αποσφράγισε τον φάκελο ! Συγκινημένος ξεκίνησε να διαβάζει …
«Πάτερ Αντώνιε, η περίπτωση του αδελφού μας είναι πολύ δύσκολη. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να παραβούμε την εντολή του Θεού. Αν όμως οι νέοι αυτοί κάνουν υπακοή στο Θεό, ο καλός Θεός δεν θα επιτρέψει να σηκώσουν αυτό το μεγάλο βάρος. Σε 3 μέρες θα το πάρει κοντά του και θα τους απαλλάξει από αυτή την ευθύνη».
Η λύπη διαλύθηκε με μιας ! Γονάτισαν μπροστά στο τέμπλο μέσα στην άδεια Εκκλησιά ! Δεν θυμούνται πόσο έμεινα έτσι ! Δοξολογώντας και κλαίγοντας ! Η Αγγελική συνταράχθηκε στο άκουσμα αυτών των θαυμασίων ! Ένιωσε ενοχές που τόσο κατηγόρησε εκείνον τον φωτισμένο ταπεινό Αγιορείτη , που δεν σταμάτησε ποτέ ως και σήμερα να διαβιβάζει αιτήματα στην Διαπορθμεύουσα Παναγιά μας. Παντοτινό και ασφαλές στήριγμά του στις παρακλήσεις για τα αδύνατα παρά ανθρώποις…
Ο Σάββας που όλο στις αυλές της Κυράς ποθεί να βρίσκεται, συνεχώς, θαυμαστά γεγονότα εξιστορώντας το βεβαιώνει κάθε φορά που επιστρέφει απ την μονή της μετανοίας του …
Νώντας Σκοπετέας
Διασκευασμένη σε μικρό διήγημα μια αληθινή Ιστορία όπως μας την εμπιστεύτηκε προς ενίσχυση ο αγαπητός αδελφός μας και συνοδοιπόρος Γ.Π τον οποίο και θερμά ευχαριστούμε! Τα ονόματα έχουν αλλαχτεί στην διήγηση για ευνόητους λόγους ....

1 σχόλιο :

  1. ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΦΟΒΕΡΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ,
    μέ κάθε νεογέννητο αὐξάνει τό ΑΕΠ τῆς Ἑλλάδος διότι κάποια στιγμή ὅταν μεγαλώσουν θά συμμετάσχουν στήν παραγωγική διαδικασία! ἀντιθέτως μέ κάθε μετανάστευση ελαττώνεται τό ΑΕΠ τῆς Ἑλλάδος. ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΝΟΜΟ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~