main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

2 Νοε 2021

Μην πεις τίποτα ...Διάβασε συναξάρι

 



Το φως το αληθινό αναζητάμε,  επναδιατυπώνουμε ,  το φως το αληθινό να αναζητάμε αδελφοί μου. Μια τέτοια πορεία αναζήτησης να είναι για τον καθένα μας τούτο το πρόσκαιρο. Μια τέτοια συνοδοιπορία ευχόμαστε πάντοτε με το έλεος του Θεού να είναι και τούτη η εκπομπή! Ανεξάντλητη πηγή φωτός η ορθόδοξη πίστη μας! Ωκεανός σωτηρίων  μηνυμάτων κάθε λέξη από τον Θείο λόγο! Ευλογία μα και βάρος δυσβάσταχτο! Κληρονομιά μα και   ευθύνη τεράστια! Θησαυρός μα και φόβος πτωχεύσεως…

ο γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται πολλάς, ο δε μή γνούς μηδέ ποιήσας δαρήσεται ολίγας» (Λουκ. ιβ΄47)… 

Αν με τη χάρη του Θεού απέκτησες κάποτε πρόσβαση σε αυτήν την Πηγή του ζώντος ύδατος και  όχι βέβαια σε συντετριμμένα φρέατα, αν βούτηξες σε τούτο το πέλαγος,  αν αποδέχτηκες κάποτε αυτά τα ατίμητα  πνευματικά κληροδοτήματα και δεν τα  εφάρμοσες,   αν έμεινε στα λόγια και δεν ξεκίνησες έστω ποτέ σου αυτή τη διαδρομή από τα χείλη στην καρδιά… ( είναι αμέτρητη αυτή η διαδρομή…μια αιωνιότητα απόσταση…) ,αν συνέχισες ως το τέλος να αρέσκεσαι στο ρόλο του ακροατή του νόμου και του λόγου του Θεού και δεν προσπάθησες έστω να βιώσεις γενόμενος ποιητής του,  αν…. τότε αδελφέ μου ταλαίπωρε εαυτέ μου,  κάποτε εν εκείνη τη ημέρα θα είσαι… θα είμαστε αναπολόγητοι  ενώπιον του δικαίου Κριτού, που είναι Η Αγάπη μα και δικαιοσύνη! Εσύ που δεν γνωρίζεις, μάθε και έπειτα βίωσε! Εσύ που ξέρεις,  πράξε και μη ζητάς συνεχώς να μάθεις κάτι παραπάνω ! Όχι πως είναι κακό αυτό , αλίμονο , μία πορεία δια βίου τόνωσης της πίστεως είναι επιθυμητή και θεάρεστη! Το να  ζητάμε όμως κάτι παραπάνω απλά για να ικανοποιούμε το αυτάρεσκο και  ανθρωπάρεσκό μας, απλά για να εμπλουτίσουμε την αξιοθαύμαστη πνευματική μας συλλογή,  αυτό θαρρούμε πως διόλου δεν ωφελεί, αν δεν το ακολουθεί ο καιρός του ποιήσαι…

Κάποτε,  πάνε πολλά χρόνια από τότε,  επισκέφτηκε τον μακαριστό Γέροντα Θεόκλητο τον Διονυσιάτη -πόσο επίκαιρος ο λόγος του στις μέρες μας- εκεί στις Ράχες της προσευχής και της άγριας Αγίας σιωπής,  στο κελί των Αγίων Αποστόλων  απέναντι ακριβώς από το Μοναστήρι του Διονυσίου ,  μία παρέα προσκυνητών ώριμοι στην ηλικία. Τον βρήκαν έξω από το κελλάκι του  να ησυχάζει. Πήραν την ευχή του και σχεδόν τον περικύκλωσαν. Εκείνος τους κοίταξε έναν-έναν στα μάτια και δεν μιλούσε. Κάποιος από την συντροφιά των προσκυνητών θέλησε να σπάσει τη σιωπή και είπε:

-Γέροντα,  πείτε μας έναν λόγο εσείς με την πείρα σας να ωφεληθούμε!

Τότε ο   γέροντας έκανε κάτι απρόσμενο! Σηκώθηκε αγριεμένος και με φωνές έδιωξε τους προσκυνητές, λέγοντάς τους:

-Δεν ξέρετε τι πρέπει να κάνετε ; Όλα είναι γραμμένα στο ευαγγέλιο βρε! Τι παραπάνω θέλετε; Τι μπορώ εγώ να προσθέσω σε αυτά που ήδη γνωρίζετε;


Ξαφνιάστηκαν όλοι τους ! Ίσως να ήταν κάπως τραχύς και απότομος εκείνη την ημέρα ο πάτερ Θεόκλητος ! Μα έπειτα συζητώντας μεταξύ τους,  συνειδητοποίησαν πως τους είχε πει έναν από τους πιο αξέχαστους λόγους αγιορειτών γερόντων, στα πολλά χρόνια των αθωνικών  τους περιπλανήσεων!  Καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω… αυτό τους είπε με τον σοφό και απερινόητο για κάποιους τρόπο του ο  Θεόσοφος Γέροντας! Μην ψάχνετε συνεχώς το κάτι παραπάνω! Όλες οι βιβλιοθήκες του κόσμου, δεν θα χωρούσαν αυτά που είπε και έπραξε ο Χριστός μας στα τρία έτη της επί γης διδασκαλίας του! Μόνο κάποια συγκράτησε και μας παρέδωσε ο ηγαπημένος Του μαθητής!

Με αυτές τις σκέψεις ξεκινήσαμε να γράφουμε για την σημερινή μας συμπόρευση.  Είμαστε πολλοί τούτες τις ζοφερές μέρες που ζητάμε από  έμψυχες πηγές να ξεδιψάσουμε. Θέλουμε να ασφαλίσουμε τις πράξεις μας με έμψυχες πνευματικές δικλείδες και όλο αναζητάμε το τι θα κάνουμε,  το πώς θα πορευ      θούμε. Μα οι απαντήσεις αδελφέ μου, υπάρχουν και έχουν δοθεί προ πολλού διαυγώς και αναντιλέκτως,  μέσα στον Λόγο του Θεού! Μα και εντός  του Αγίου μας συναξαριού.  Το Ευαγγέλιο στην πράξη όπως έλεγε και ο Μακαριστός Άγιος γέροντας ο πατήρ Ανανίας Κουστένης! Θες απαντήσεις; Διάβασε το Ευαγγέλιο! Προβληματίζεσαι ανάμεσα σε διλήμματα,  πολλάκις ψευτοδιλήμματα; Καλείσαι να αποφασίσεις; Μη ζητάς να ακούσεις τίποτα παραπάνω! Μην πεις τίποτα …Διάβασε συναξάρι ! Έτσι και εμείς στη σημερινή εκπομπή,  αυτό θα πράξουμε! Θα πάρουμε το συναξάρι του μηνός Νοεμβρίου και θα αρχίσουμε να το ξεφυλλίζουμε! Ο  καθένας στο τέλος ας μετρήσει πόσες απαντήσεις θα έχουν δώσει εκείνοι  που συγκαταλέγονται στις πρώτες μόλις σελίδες αυτού του μηναίου.

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~