Σε ένα δωμάτιο με μυρωδιές πόνου και αγωνίας σε σκέφτομαι , με έναν μικρό Εσταυρωμένο κάτω από τα σκεπάσματα, σφιγμένο δυνατά στις αδύναμες γροθιές σου …
Παλεύεις με τον ίδιο τον Θεό και προσεύχεσαι να σε νικήσει …
Πονάς στα βουβά και αποζητάς μόνο έναν άνθρωπο να κουβαλήσει έστω μια κραυγή σου στον έξω κόσμο…
Δεν σου ξέφυγε ποτέ η λέξη «γιατί» μέσα από τα στεγνά σου χείλη …μόνο το Δόξα τω Θεώ σε ακούω να λες πιότερο αληθινά από τον καθένα , και εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι υποκριτικά να συμφωνώ μαζί σου …να συμφωνώ και να ξορκίζω εκείνο το γιατί που κάποια στιγμή στα σίγουρα θα με συναντήσει …
Αποζητάς έναν άνθρωπο να έχεις να μοιράζεσαι το φορτίο …
Δεν αντέχω να νοιώθω ότι και σήμερα δεν βρέθηκε ούτε ένας να σε ξεκουράσει ….Εσύ όμως γνωρίζεις καλά ότι δίπλα στην προβατική κολυμβήθρα του ελέους στέκεται Εκείνος...
που θα σου γιατρέψει κάθε πληγή έστω και αν δεν σηκωθείς ποτέ από του πόνου το κρεβάτι …
Νώντας Σκοπετέας
Αφιερωμένο στην μνήμη της αδερφής μας Γεωργίας που έφυγε πριν λίγες μέρες απο κοντά μας στα εικοσιεπτά της χρόνια... Πριν απο καιρό (τέλη Μαρτίου) δημοσιεύσαμε ένα υπέροχο κείμενό της ( ο δικός μου Σταυρός το δικό μου Θαύμα) όταν νικούσε τον πόνο για πρώτη φορά ...ο Θεός τελικά θέλησε να την πάρει κοντά του ...Τώρα που η ψυχή της ταξιδεύει για να συναντήσει Εκείνον που αγάπησε τόσο ,όσο έζησε επι γης , αλλά και τον προστάτη της Άγιο Γεώργιο εξ Ιωαννίνων , ας προσευχηθούμε να μας δυναμώνει ο Κύριος όσο δυνάμωσε και εκείνην που δοξολογικά υπέμεινε ως την τελευταία της πνοή ...Καλό ταξίδι Γεωργία ...Καλό παράδεισο αδερφή μας...
Ο Κύριος να την συγχωρήσει και να αναπαύσει την ψυχούλα της...
ΑπάντησηΔιαγραφή