Το Άγιο Όρος μέσα μας ....( V)

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010

ΜΕΡΟΣ V

Μετά το αντίδωρο κατευθυνθήκαμε στην μικρή τραπεζαρία δίπλα στα μαγειρεία της σκήτης. Εκεί δεν υπήρχε η συνήθης πρωινή τράπεζα αλλά έμπαινες στην σειρά και περνώντας μπροστά από μεγάλα τραπέζια σερβιριζόσουν …Ζεστό τσάι του βουνού χαλβάς ,ελιές , ζυμωτό ψωμί και ξηροί καρποί ,λόγω της Τετάρτης μας έκαναν να σκεφτούμε πως κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να αποτελεί και το πρωινό μας μια τέτοια μέρα στα σπίτια μας -…Ναι… από δω και μπρος Τετάρτη και Παρασκευή νηστεία!!! είπε με ενθουσιασμό ένας νεαρότερος προσκυνητής …εδώ τρώμε ακριβώς ό,τι χρειάζεται ο οργανισμός μας την ώρα που πρέπει… -Mια μικρή θυσία μνήμης είναι η νηστεία από τις τροφές αδερφέ μου είπε ένας μεγαλύτερος εξηγώντας του τον συμβολισμό των ημερών ..η προδοσία και η σταύρωση …πένθιμες μέρες έως της συντελείας του αιώνος …. -Δεν αρκεί βεβαίως μόνον η αποχή από τις τροφές, για να είναι ευάρεστη η νηστεία στον Κύριο . Αληθινή νηστεία όπως σημειώνει ο Μέγας Βασίλειος είναι η αποξένωση από το κακό, η εγκράτεια της γλώσσας, η αποχή από το θυμό, ο χωρισμός από τις επιθυμίες και τα πάθη , την κατάκριση , το ψέμα…

Από παντού στο όρος ξεπηδούν λόγοι πνευματικής οικοδομής …Σε αυτήν την ταπεινή λοιπόν πρωινή τράπεζα και μέσα από τα λίγα λόγια ενός αδερφού νοιώσαμε την σημαντικότητα αυτής της αρετής που πολλές φορές υποτιμάμε στον έξω κόσμο …Φύγαμε βιαστικά αφού κάποιος μας είπε πως ο Γέροντας ξεκίνησε πάλι την εξομολόγηση αυτήν την φορά σε ένα μικρό εκκλησάκι στην νότια πτέρυγα της σκήτης . Σε ένα μικρό μπλοκάκι σημειώσαμε τα ονόματά μας και περιμέναμε να έρθει η σειρά μας ….Έπειτα από 2 ώρες περίπου και οι τέσσερις μας με έναν απερίγραπτο ενθουσιασμό ανταλλάσαμε τις εντυπώσεις μας από τον σεβάσμιο γέροντα. Αυτό που θα μείνει όμως σε όλους αξέχαστο θα είναι το πρόσωπο ενός αδερφού μας του Ταξιάρχη ,τον οποίον γνωρίσαμε έξω από το εξομολογητήριο …Σε αυτόν ο Γέροντας έδωσε ευλογία να κοινωνήσει έπειτα από τριάντα περίπου χρόνια ….-Δεν το περίμενα !!!μονολογούσε ευτυχισμένος …

Θυμήθηκα τότε ένα περιστατικό το οποίο είχα ακούσει από τον ίδιο τον γέροντα με κάποιον ογδοντάχρονο που πριν από χρόνια είχε εξομολογηθεί για πρώτη φορά στην ζωή του. Ελληνοαμερικανός ζάμπλουτος και ακμαιότατος δεν τον έκανες ούτε εβδομήντα …ούτε ασπιρίνη δεν είχε πάρει ποτέ του …Στην Φιλοθέου χρόνια πριν λοιπόν γονάτισε κάτω από το πετραχήλι για πρώτη φορά στη ζωή του και έκανε γενική εξομολόγηση ….άρχισε λοιπόν να κλαίει για 2 ώρες ασταμάτητα !!!! Και ο εξομολόγος του έδωσε ευλογία να κοινωνήσει το άλλο πρωί !!! Πήγε λοιπόν την νύχτα να πλαγιάσει ο παππούς στο δωμάτιό του και το πρωί τον βρήκαν να έχει κοιμηθεί για πάντα ….Κι όμως ο Θεός οικονόμησε την τελευταία του νύχτα να την περάσει στο περιβολάκι της Παναγιάς μας και να ξεπλύνει με τα άγια δάκρυα της μετανοίας ογδόντα ανεκκλησίαστα και αμαρτωλά χρόνια. Τί θαυμαστή διάκριση που είχε εκείνος ο εξομολόγος ….ο πνευματικός πατέρας του δικού μας που επέτρεψε στον Ταξιάρχη να μεταλάβει …ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεϊτης της Αριζόνας !!!! Πήραμε το δρόμο για τις Καρυές ….Από εκεί και αφού προσκυνήσαμε νοερώς την εικόνα του Άξιον Εστί στο Πρωτάτο ,μιας και δεν το βρήκαμε ανοιχτό ,ανηφορίσαμε για το ιερό κελλί του Τιμίου Προδρόμου στον δρόμο για Άγιο Νικόδημο…Οι Καρυές από ψηλά δείχνουν τόσο αναλλοίωτες στον χρόνο ! Θαρρείς πως αυτός έχει σταματήσει αιώνες πριν όταν στην πρωτεύουσα της Αθωνικής Πολιτείας περπατούσαν οι του Άθω φωστήρες και άγγελοι εν σώματι όπως ο Άγιος …. αρχηγός των Κολυβάδων . Συναντήσαμε τον Γέροντα Φ. και την ευλογημένη του συνοδεία .Με ένα μουλαράκι ένας μοναχός ξεφόρτωνε ξύλα …Καλοσυνάτα μας υποδέχθηκε και μας κάλεσε μέσα …Προσκυνείστε στο εκκλησάκι μας είπε και εγώ θα σας φέρω ένα κέρασμα …Κατεβήκαμε μερικά σκαλιά και μπήκαμε στον μικρό ναό με το ξυλόγλυπτο τέμπλο και τις πολλές εικόνες . Ακόμα και χάρτινες συμπλήρωναν ένα κατανυκτικό μωσαϊκό πίστης και ιερής θαλπωρής … Σε λίγο συναντήσαμε τον Γέροντα Φ. Νοιώσαμε αποσβωλομένοι όταν ο Γέροντας κατά τον χαιρετισμό με τον πρώτο από εμάς του φίλησε το χέρι ….Η Ταπείνωση προσωποποιημένη και ολοζώντανη μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας ..οι υπόλοιποι προλάβαμε να τραβήξουμε το χέρι μας όταν θέλησε να κάνει το ίδιο … Έπειτα καθίσαμε σε ένα ζεστό μικρό αρχονταρίκι και μιλήσαμε ώρα αρκετή …Είναι εύκολο το να σωθούμε παιδιά μου !!! Ο Χριστός μας δεν θέλει τίποτα από εμάς …ελάχιστα !!!την καλή μας προαίρεση θέλει και όλα τα άλλα μας τα χαρίζει τόσο απλόχερα ….Βγάλαμε φωτογραφίες στις οποίες αποτυπώθηκε το ταπεινό και έμπλεο αγάπης βλέμμα του Γέροντα –Για πού θα τραβήξετε τώρα ; μας ρώτησε .Θα περάσουμε από Κουτλουμουσίου και θα κατηφορίσουμε προς Παναγούδα και τον Γέροντα Γαβριήλ ..

-Σας παρακαλώ δώστε του την μετάνοιά μου και πείτε του να προσευχηθεί για τον Φ. ένα νέο παιδί που χθες το βράδυ σκοτώθηκε σε τροχαίο …το καημένο και ήταν ατακτοποίητος …η Παναγιά μας ας βοηθήσει την ψυχή του…Βάλαμε μετάνοια στον Γέροντα και την συνοδεία του και κατηφορίσαμε προς Κουτλουμούσι . -Τι εννοούσε ο γέροντας με το ατακτοποίητος; ρώτησε ο Μιχάλης . -Εσύ αδερφέ μου σήμερα το πρωί τι έκανες μέσα στο εξομολογητήριο ; τον ρώτησε με νόημα ο Παναγιώτης …-Τακτοποιήθηκα ; απάντησε εκείνος …-Ποτέ δεν ξέρουμε την ώρα που θα φύγουμε αδερφέ γι αυτό πρέπει πάντα να είμαστε …τακτοποιημένοι …Σκέφθηκα πως στον έξω κόσμο όταν ακούς ότι κάποιος είναι τακτοποιημένος σου έρχονται όλα τα άλλα εργασία ,χρήματα ,σπίτια ….πλην του Θεού. Ενώ στο Όρος το πρώτο που σου έρχεται είναι το «μακάριος ο δούλος ον ευρίσκει γρηγορούντα» …. Περάσαμε από την αυλή της Φοβεράς Προστασίας στο Κουτλουμούσι …ήπιαμε δροσερό νερό από την ονομαστή πηγούλα της και πήραμε τον δρόμο για τον ξακουστό Γέροντα Γαβριήλ …(Συνεχίζεται …)
Νώντα Σκοπετέα -Το Άγιο Όρος μέσα μας