Το Συν , το Ένα , το ομοθυμαδόν είναι ατελευτήτως το
κυρίαρχο και ζωογόνο ζητούμενο στην αγία μας πίστη . Το ίνα ώσι έν ήταν το
σπαραχτικό αίτημα της συγκλονιστικής προσευχής του Θεανθρώπου λίγο πριν το
θεληματικό του Άγιο Πάθος . Το Συν είναι
πάντα το ζητούμενο σε οποιαδήποτε έκφανση της πνευματικής μας όποιας διαδρομής . Συνεχώς στο νου και στην
καρδιά μας ο διπλανός , ο κάθε πλησίον , ελάχιστος των αδελφών Του των
ελαχίστων . Συμπροσευχή , συμπόρευση ,συναλληλία συναμαρτωλών ελπιζόντων στην
Θεία χάρη και στο άμετρο έλεος του φιλεύσπλαχνου Πατέρα . Σύναξη ! Σπουδαία μέρα μες στον
ευλογημένο ενιαυτό , κάθε εορτή συνάξεως . Μετά από κάθε σπουδαίο γεγονός ,
καθοριστικό για την σωτηρία των ανθρώπων , μετά από κάθε μεγάλη Δεσποτική ή
Θεομητορική εορτή , έχουμε την σύναξη προς τιμήν εκείνου του προσώπου που
διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στις πανίερες μνήμες , στο διαρκές παρόν της
Ορθοδοξίας μας . Σε Δεσποτική ή Θεομητορική εορτή , η επομένη ημέρα είναι
εξίσου σημαντική και σε αυτήν επαναλαμβάνονται οι περισσότεροι ύμνοι της εορτής
! Μετά τα Χριστούγεννα θα συναχθούμε για να τιμήσουμε την Παναγία . Μετά τον
Ευαγγελισμό οι πιστοί συνάζονται για να εορτάσουν τον Αρχάγγελο Γαβριήλ και τα
θεία του μελωδήματα . Μετά τα Άγια Θεοφάνεια σύναξη τελούμε του Αγίου Ιωάννου
του Προδρόμου . Σε Εκκλησιές οι πιστοί και σε μοσχολιβανισμένες σελίδες του
συναξαριού συναθροίζονται όλο και περισσότεροι Άγιοι . Στα πεφιλημένα και
λαοφιλή συναξάρια που στήριξαν την πίστη και την διατήρησαν απόρθητη και
απαρασάλευτη σε δύσκολους καιρούς διωγμών και Θεομάχων ! Αυτό το συν ευτυχώς κρατά
και κάποιους « δυσανεκτικούς» σε ό, τι δεν ευλογεί ο Θεός …Το συν που ξέρει όμως
να ορθοτομεί τον λόγο της μόνης Αλήθειας!
Που γνωρίζει να απομακρύνει την κακοδοξία , τους εξωραϊσμούς και τις
ανίερες θλιβερές υποχωρήσεις !
Δυο είναι αυτοί που συγκρατούν την Εκκλησία στη
περίφημη και τόσο συχνά απαντώμενη
εικόνα της συνάξεως των Αγίων Αποστόλων . Πέτρος και Παύλος ! Πάντα τους
θωρούμε αντικριστά στις κολώνες των μεγάλων Εκκλησιών ! Ακατάβλητοι στυλοβάτες
της Νύμφης του Χριστού ! Και στου Ναούς που τους αφιερώνονται στέκονται στο
τέμπλο και οι δυο ! Ποτέ μόνος του ο ένας
ή ο άλλος ! Κάποτε μια ευλαβής γυναίκα θέλησε να αφιερώσει ένα εικόνισμα στον
Άγιο Παύλο . Το παρήγγειλε λοιπόν με χαρά να ζωγραφιστεί και έπειτα θα το
πήγαινε στην ενορία της, να το αφήσει
σαν τάμα . Το ίδιο βράδυ είδε σε ζωντανό όνειρο , τον Απόστολο των Εθνών γλυκά
να την μαλώνει λέγοντάς της : Μην
τολμήσεις να πας εικόνισμα χωρίς τον αδελφό μου ! Και έτσι εκείνη η κυρούλα
, άλλαξε το σχέδιό της και παρήγγειλε
εικόνισμα και με τους δυο πρωτοκορυφαίους, όπου εξιστορήθηκε για ακόμα μια φορά ο Άγιος
ασπασμός τους!
Γι αυτό και συνεορτάζουν ! Γι αυτό και ατενίζουμε με
δέος και έκσταση τον περίφημο εναγκαλισμό τους και ασπασμό της αγάπης στις κοινές ιστορικές τους εικόνες σε πολλά
ορθόδοξα σεβάσματά μας , στην Πάτμο του Αγιογράφου Αγγέλου και στην Αγιορείτικη
Καρακάλλου της οποίας είναι και προστάτες . Για το παμπόθητο αυτό συν της πίστης
μας ! Κάποιοι έχουν ιστορικά αμφισβητήσει την ομόνοιά τους και της ανόθευτη
φιλαδελφία τους ! Θυμούνται εκείνο το απόσπασμα από την προς Γαλάτας επιστολή
του Παύλου : «Ὅτε
δὲ ἦλθε
Πέτρος εἰς Ἀντιόχειαν,
κατὰ
πρόσωπον αὐτῷ ἀντέστην,
ὅτι
κατεγνωσμένος ἦν» (Γαλ. 2, 11) . Ατυχώς και αβίαστα βγάζουν συμπεράσματα για ρήξεις και
τσακωμούς και ψυχρότητες ! Οι δυο ακούραστοι εργάτες του Ευαγγελικού Νόμου δεν
απώλεσαν ποτέ το συν τους ! Για το συγκεκριμένο περιστατικό αν κανείς μελετήσει
βαθύτερα τις περιστάσεις και τα περιγραφόμενα μα και αν διαβάσει τα σχετικώς
παραδομένα από το μελισταγές στόμα του Αγίου Χρυσοστόμου, θα διαπιστώσει ότι έλαβε χώρα προσχεδιασμένα
και από τους δυο τους , προκειμένου κατ οικονομία να ωφεληθούν και να
παραδειγματιστούν οι Ιουδαϊζοντες ! Να θυμόμαστε και τούτο : Πως και οι δυο τους έδιναν ως την τελευταία επίγεια ανάσα τους το μήνυμα της διαρκούς μετανοίας ! Δεν υπήρξε ξημέρωμα που ο Πέτρος να μην κλάψει θυμούμενος την τριπλή του άρνηση ! Δεν έχανε ευκαιρία ο Παύλος να αυτομέμφεται με τον πλέον αυστηρό τρόπο οικτίροντας τον εαυτό του , αυτοαποκαλούμενος έκτρωμα και αισθανόμενος ελάχιστος και ανάξιος να λέγεται Απόστολος, θυμούμενος και αυτός τις ημέρες που εδίωκε με μανία την Εκκλησία του Θεού.
Αυτή η μία ψυχή των Πρωτοκορυφαίων! Το δικό μας Ένα ,
το Συν και το ομοθυμαδόν ! Αυτή η μια ψυχή της Ορθοδοξίας που δεν διασπάται ,
δεν κατατέμνεται , δεν ομαδοποιείται ! Είναι Μία όπως η Αγία Καθολική και
Αποστολική Εκκλησία! Η Αγία Ορθοδοξία με τους ακρογωνιαίους της λίθους , τον
Πέτρο και τον Παύλο ! Ποίοις πνευματικοίς άσμασιν, επαινέσωμεν Πέτρον και Παύλον;
τά την αθεότητα σφάττοντα, και μη αμβλυνόμενα στόματα, της. φρικτής του
Πνεύματος μαχαίρας…
Νώντας
Σκοπετέας
Απόσπασμα
από εκπομπή με τίτλο : « Ο ασπασμός της πίστης μας»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...