main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

23 Μαρ 2024

Της Γαλακτίας μας η Φωτεράδα…

 

Σκανδαλωδώς μας ελεεί ο Πανευεργέτης  Κύριος! Σπλαχνίσου μας Κύριε και μη μας παραδειγματίσεις! Δεν είναι λίγες οι φορές, που συνοδοιπόροι τούτης της εκπομπής μοιράζονται μαζί μας ευλογίες! Βιβλία, εικόνες, εκτυπώματα και απομεινάρια Αγίων του Θεού που ευωδιαστά και μυροβόλα φανερώνουν και ψηλαφούν τα θαύματα και τα θαυμάσιά Του! Λίγο χώμα από το ταπεινό κιβούρι του Αγίου Φιλοθέου Ζερβάκου(οι συνειδήσεις είναι που αγιοκατατάσσουν…) και το παγκόσμιο μνήμα του Αγίου Παϊσίου, ένα κομποσχοινάκι που φόρεσε και αγίασε η Θεία χάρη, δοσμένο από εργάτη του Ευαγγελίου του Χριστού-Ιεροκήρυκα του Παραδείσου, ένα σταμπωτό εικονάκι από το Αγιαστήριο της Παναγούδας που έχουμε εδώ απέναντί μας, ένας πίνακας δίπλα με ζωγραφισμένο ολοζώντανα το καθολικό της Φιλοθέου Γλυκοφιλούσας από τα χέρια του μακαριστού Φιλαγιορείτη Ασκητή μέσα στον κόσμο κυρ-Νίκου Μπαζώνη του Αιτωλού, τα φυλαχτάρια και τα αγιωτικά της κυρά Μιχαήλας μας  από τις μικρές… Ακαθές της Κυκλάδες…Πάντοτε το ίδιο δέος, σαν παραλαμβάνουμε αναξίως της αγάπης και της συναλληλίας τα ανεκτίμητα κειμήλια…Πόσο χωρητική η καρδιά όλων αυτών που γνωρίζουν να πολλαπλασιάζουν τα δώρα του Ουρανού, σαν τα αποχωρίζονται…Κάποτε ξαφνιαστήκαμε πολύ σαν ανοίξαμε ένα τέτοιο πακέτο. Αποστολέας του ο Χ.Φ ο Ρεθυμνιώτης αδελφός μας!

Σε ημέρα του Κυρίου αναδεμένη με του Τιμίου Νηστικάρη τα άγια αίματα, έγινε η αποκρυπτογράφηση των αρχικών του, σε εκείνο το Θεόπνευστο βιβλιαράκι που επέστρεψε στον δρόμο της μετανοίας αμέτρητες ψυχές το : Ποτέ δεν είναι αργά!

Χ.Φ. έγραφε μόνο πάνω... Χαράλαμπος Φραντζής... Χριστού Φίλος!!

Πρέσβευε αδελφέ μας στον θρόνο του Δεσπότη Χριστού, στο πλάι της λατρεμένης σου Γερόντισσας, του Αγίου Χαραλάμπους και όλων των Αγίων, με τους οποίους συμπορεύτηκες!!

Ο Θεός είναι νουθέτης...συνήθιζες να λες...

Κάθε μέρα που περνά, θα το κατανοούμε όλο και πιότερο Χαραλάμπη μας!

Όλες τις ώρες μέρα και νύχτα, ήταν  μια ανοιχτή αγκαλιά για όλους μας!

Παρηγορητής και ομολογητής χωρίς φτιασιδώματα και...πενιές...

Και τώρα...συνεχώς μας παραμυθεί με την απλότητά του και τις σοφές λαλιές του που χαράχτηκαν μέσα μας.

Είμαστε ευλογημένοι απ’ τον Θεό που γνωρίσαμε έναν γνήσιο φίλο του έναν λεβέντη στρατιώτη Του! Και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ εκείνη την ημέρα που παραλάβαμε το δώρο του!

                  

Μέσα ένα μαντήλι που αγκάλιαζε λίγες λευκές τρίχες από τα μαλλάκια μιας διαλεχτής του Χριστού μας  και ένα κομμάτι ύφασμα από το ρούχο που φορούσε στο δουλαγωγημένο σαρκίο της. Η γερόντισσα της Κρήτης , της Ελλάδας, της Ορθοδοξίας! Εκείνη η ευλογία του μακαριστού Χαράλαμπου! Τι χαρά μας έδωσε!  Όχι για να χρησιμοποιηθεί με τρόπο μαγικό, ή να αποτελέσει καύχημα και προσθήκη σε δίψυχη και… φωνακλή πνευματική συλλογή!  Μα σαν ενίσχυση στα δύσβατα και φαινομενικά απροσπέλαστα…Φυλαχτά αγιασμένα από την Θεία χάρη! Μεταδίδεται η Θεία χάρη αδελφοί μου, αν δεν έχεις εθελουσίως κλείσει ερμητικά της ψυχής σου τον δέκτη…Γι’ αυτό παππούλη μου και Δέσποτά μου, μη το τραβάς το χέρι σου σαν κάποιος έρχεται όλο λαχτάρα να το καταφιλήσει! Θεία χάρη γυρεύει η ψυχούλα! Στάθηκε τότε εκείνο το παράξενο για τους πολλούς  δώρο, αφορμή για να ζητήσουμε να μάθουμε περισσότερα για μια μεγάλη οσιακή μορφή των ημερών μας! Διέθετε Ιεροσύνη! Ναι, όσο κι αν ακούγεται παράξενο και αταίριαστο σφόδρα σε μια γυναίκα! Είχε την εξ αγιασμού Ιεροσύνη, ως κατοικητήριο του Παναγίου Πνεύματος, που έλαμπε σύγκορμα πάνω της! Ήταν ακόμα στη ζωή η Γερόντισσα όταν λάβαμε τις ευλογίες! Εκείνη μέσα στην νηπιακή αφελότητά της, δεν μπορούσε να διανοηθεί το μέγεθος της ακαταγώνιστης παρρησίας της! Όλα της έμοιαζαν τόσο φυσικά και προπτωτικά! Για αυτό φανερωνόταν συνεχώς, δίχως να το καταλαβαίνει, στους γύρω της, όταν κατέβαζε στη γη τον ίδιο τον Άγιο Αντώνιο για να θεραπεύσει ένα παιδί , ή την Αγία Ειρήνη την Χρυσοβαλάντου, για να επέμβει σε χειρουργείο νέου που χαροπάλευε! Σαν κοιμήθηκε τον Μάιο του 2021 στις 20, άρχισαν να κοινολογούνται προς δόξαν Θεού και βοήθεια αμετρήτων αναγκαιμένων ψυχών, τα υπέρλογα και συγκλονιστικά θαύματα του Θεού Λόγου, δια των μεσιτειών και των προσευχών της Γερόντισσας! Πριν λίγο μόλις καιρό, κυκλοφόρησε και ένα σπάνιο βιβλίο! Ένα βιβλίο που κάποιοι Χριστοχαριτωμένοι ταπεινοί, μετά λόγου γνώσης και φόβο Θεού, είναι απόλυτα βέβαιοι πως θα αποτελέσει πνευματικοί βακτηρία μυριαριθμήτων ανθρώπων, που πορεύονται  Σταυρικά και Αναστάσιμα, σε  ανηφόρια μετανοίας με προορισμό τον Γολγοθά και την Επουράνια Βασιλεία. Σε αυτούς τους δρόμους με τη βοήθεια και το έλεος του Δεσπότη της ζωής μας θα συνοδοιπορήσουμε σε αυτήν την ευλογημένη περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής! Πόσο συγκλονιστικοί οι βίοι των Αγίων των ημερών μας! Εκείνων που δεν αντάμωσες ποτέ από κοντά και όμως είναι τόσο οικείοι σου, τόσο δικοί σου! Δεν είναι αμάρτυρη Χριστού ακόμα και αυτή η εποχή, όπου οι άνθρωποι μοιάζουν στην συντριπτική  τους πλειονότητα να αγαπούν περισσότερο το σκοτάδι και το ψέμα από το Φως και την Αλήθεια! Με τη σαγήνη της Αγίας τους βιωτής, σε καλούν να αγωνιστείς και να παλέψεις, κάποτε έστω και από μακριά να τους ανταμώσεις στου Θεϊκού Νυμφώνα τα μέρη… Θα περιδιαβούμε στις αγιασμένες και φωτιστικές σελίδες τούτου του βιβλίου!

 Το γαλαζοπράσινο βιβλίο! Έτσι γίνεται  παγκόσμια γνωστό!  Σαν το πορτοκαλί του Αγίου Πορφυρίου, σαν το μπλε του Αγίου Παϊσίου, σαν το κίτρινο του Αγίου Ιακώβου όπως μας το χάρισε το Άγιο Πνεύμα δια γραφίδας του μακαριστού καθηγητή Στυλιανού Παπαδόπουλου(σ.σ Γερασίμου Μοναχού Δοχειαρίτη) σαν το πορφυρό του Αγίου Ιωσήφ, γραμμένο από τον Άγιο Εφραίμ της Αριζόνας! Να ένα Ουράνιο τόξο,  να καυχιέσαι και να χαίρεσαι στις μεταλλαγμένες και θεοστυγείς μέρες μας…!

Να το διαβάσουμε λοιπόν και να  λαχταρήσουμε το Φως της Τριαδικής Θεότητας! Να δοξολογήσουμε και να διψάσουμε τον Ζωντανό Θεό! Να πανηγυρίσουμε την Αγία Ορθοδοξία και το οτι είμαστε χάριτι Κυρίου Χριστιανοί Ορθόδοξοι! Σε αυτά τα τόσο πυκνά σκοτάδια των ημερών μας, που δυσκολεύουν και βυθίζουν τα βήματά μας, ας καταυγάζεται ο δρόμος μας από της Γαλακτίας μας την φωτεράδα…

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη σειρά εκπομπών μέσα στην Αγία Τεσσαρακοστή του 2024, όπου διαβάζονται εκτενή αποσπάσματα από το βιβλίο «Η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης»

(Εκδ. ΘΕΟΜΟΡΦΟΥ Ι.Μ.ΜΟΡΦΟΥ)







1 σχόλιο :

  1. Thanks for being a reliable source of information in the vast sea of content. Discover insider tips and tricks on our Aviator game blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~