Ως το αμήν του Ιωάννη Του ...( Μέρος Β)

Αρίφνητες οι στιγμές που υποφέρουμε μέσα στην μετρημένη επίγεια ζωή μας ! Ανεξερεύνητα τα όρια του καθενός μας,  όπως και οι ψυχές μας ! Συνεχώς μας εκπλήσσουν , είτε αρνητικά είτε επί το πλείστον θετικά οι αντοχές τους ! Γι αυτό εξάλλου λέγεται , ( δεν ξέρουμε βέβαια κατά πόσον βιωματικά το πρεσβεύουν όσοι μας το διδάσκουν) ,  ότι δεν σου δίνεται Σταυρός πιο βαρύς από αυτόν που αντέχεις να σηκώσεις και να μεταφέρεις στον Γολγοθά της δοκιμασίας και του πόνου σου… Σε  αυτό το πολυσύχναστο ανηφόρι,  πόσες φωνές βουβά σπαρακτικές , πόσα χείλη στεγνά δεν ψιθυρίζουν ένα γλυκόπικρο γιατί , ένα τι έφταιξα , τι έπραξα , ποιόν πείραξα , ένα πόσο ακόμα …Θεέ μου ; Και έχει ο Σταυρός,  τέτοια ποικιλία , σε μεγέθη , σε βάρη , σε υλικό κατασκευής …Από πόνο φτιαγμένος και τα αμέτρητα φανερώματά του ! Σταυρός η  περιφρόνηση , Σταυρός η  συκοφαντία, ο δόλος , η κακία , ο φθόνος, η ζήλεια , η προδοσία, η λοιδορία ,  ο διωγμός , η δυστροπία του διπλανού , Σταυρός  η φτώχεια , η στέρηση ,η κακοπάθεια ! Συνέχισε , συνέχισε και μην βαρυγκομάς… 

Σε δυναμώνει εκείνος  που έστειλε ο Κύριος δίπλα σου , Άγγελο μαζί  και Κυρηναίο …Και κάποιες στιγμές στα ξαποστάματα σε παρακινεί να συγχωρέσεις …Σταυρωτές και συκοφάντες , προδότες και διώκτες, όσους φθονούν και σου στερούν το οξυγόνο ποτίζοντάς σε με χολή και όξος  …Και φαντάζει αδύνατο αυτό που σου ζητά ! Να συγχωρέσω ποιόν ;Αυτόν που όλα μου τα πήρε, αυτόν που με διαβάλλει , που θέλει το κακό και τον χαμό μου , αυτόν που …εμισησέ με δωρεάν ; Ακατόρθωτο αυτό που μου ζητάς ! Έτσι του απαντάμε συνήθως!  Και εκείνη την στιγμή ένα επιχείρημα μόνο υπάρχει για να αρθρώσει ο αγαθός παρακινητής της συγχώρεσης ! Σκέψου , σου λέει , αδελφέ μου τον Χριστό μας , που πάνω στο τίμιο Ξύλο , εγκαταλελειμμένος εκουσίως έστω και πρόσκαιρα ακόμα και από τον ίδιο τον Πατέρα ,  συγχώρεσε και προσευχήθηκε ο Απειρόκακος  , για τους φθονερούς και παγκάκιστους σταυρωτές του , του διαβόλου τα όργανα τα δολιότατα  !  

Ο Χριστός ήταν ο Θεός θα αντιτείνουμε  εμείς ! Εγώ δεν είμαι ο Θεός ! Ένας άνθρωπος είμαι ! Κι ας λέω το Πάτερ ημών και το ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών …Αν σου πω τι μου έχουν κάνει , θα αλλάξεις και εσύ άποψη και θα με δικαιολογήσεις ! Και ξεκινούν έτσι οι ατέρμονες εξιστορήσεις , οι πολλάκις διαστρεβλωμένες στο πέρασμα των χρόνων λεπτομέρειες , διογκωμένες , προσαρμοσμένες στο πληγωμένο μας εγώ … 

Αλλά έστω κι αν είναι πέρα για πέρα αληθινά και ανόθευτα πραγματικά , όλα αυτά που υπέστης αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου , έστω κι αν συνέβησαν όλα αυτά ακριβώς και απαράλλαχτα όπως τα ξαναθυμήθηκες με μια «δικαιολογημένη» μνησικακία και δεν μπορείς να συγχωρέσεις...

Έστω έτσι πως έχουν τα πράγματα …Μπορείς να πράξεις κάτι άλλο ! Να ακολουθήσεις βήμα προς βήμα το επίγειο πέρασμα του Θεανθρώπου ! Να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο , με όσα έπραξε , είπε και κυρίως υπέμεινε ο Χριστός μας στα 33 χρόνια της επί γης παρουσίας Του και  εκεί  θα έρθουμε απέναντι σε μια συνταρακτική και αναντίρρητη συνεχή αποκάλυψη : Δεν συκοφαντήθηκε , δεν διώχθηκε, δεν εγκαταλείφθηκε , δεν καταφρονήθηκε και δεν αμφισβητήθηκε-ουδέ γαρ οι αδελφοί Αυτού επίστευον εις Αυτόν          ( Ιω.7,5) –δεν στερήθηκε άλλος και δεν κακοπάθησε , δεν πόνεσε άλλος περισσότερο από τον ίδιο τον Σωτήρα Ιησού , δεν πληγώθηκε άλλος με την δίστομη ρομφαία της αχαριστίας , όσο η Παναγία Μητέρα Του !

 Ε , αυτό μπορείς να το σκεφτείς και να το ομολογήσεις αδελφέ μου , αδιόρθωτε εαυτέ μου ! Αν υπέφερε όλα αυτά , που τις περισσότερες φορές αγνοούμε εντελώς, ο ίδιος ο Θεός , ποιος είσαι εσύ που στην πρώτη επίφθονη λέξη , στην πρώτη διαβολή , στην πρώτη πληγή , θα στείλεις  , έστω και διανοία , ένα γιατί στον Ουρανό ; Αυτό μπορούμε να το πούμε! Αλλά πρώτα να μην παραλείψουμε να γνωρίσουμε τις καταγεγραμμένες σε σελίδες ιερές , συγκλονιστικές στιγμές , από τα μαρτυρικά 33 χρόνια  του Θεανθρώπου ! Να μην παραλείψουμε ούτε μια ! Ως το Αμήν του Ιωάννη Του ! ( συνεχίζεται )  

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή ( 4 μέρη )

 

Ως το Αμήν του Ιωάννη Του ...(Μέρος Α)

…ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Αμήν.( Ιω.κα΄.25) 

Υπάρχουν δε και πολλά άλλα, όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν γράφονταν λεπτομερώς  ένα προς ένα, νομίζω ότι ολόκληρος ο κόσμος με όλες τις  βιβλιοθήκες του δε θα χωρούσε τα βιβλία, που θα γράφονταν. Αληθώς ! 

Τα τελευταία λόγια από το Ευαγγέλιο του επικαλουμένου  ηγαπημένου μαθητή ! Και γνωρίζουμε αδελφοί μου , για να χρησιμοποιήσουμε έναν λόγο που βρίσκεται μόλις λίγο πιο πάνω στο Ευαγγέλιο του Φωτός , ότι η μαρτυρία του , μα και η υπέρλογα συνταρακτική τούτη του εκτίμηση,  είναι πέρα για πέρα αληθινή ! Τριάντα τρία χρόνια στη γη ο Θεάνθρωπος Ιησούς ! Τρία χρόνια δημοσίου βίου καταγεγραμμένα από τους 4 Ευαγγελιστές Του ! Και εκείνος που Τον έζησε πιο κοντά απ΄όλους , εκείνος που είχε το χωρητικότερο δοχείο για να δεχθεί μέρος από το απέραντο της αγάπης Του γλυκυτάτου Ιησού ,  πριν το τελευταίο αμήν του Ευαγγελίου του , την προφητική του Αποκάλυψη και το Αγαπάτε αλλήλους που σαγηνευτικά μονότονα επαναλάμβανε στο βαθύ του γήρας , καταθέτει μια εκτίμηση που δονεί τις ψυχές μας ! Γιατί μας συγκλονίζει τούτη η λαλιά του ; Γιατί όποιος έχει αναγνώσει με ταπεινό πνεύμα ,  πίστη ακλόνητη, ψυχή εύφορη και μάτια υγρά έστω για μια φορά όσα καταγράφονται στην Καινή Διαθήκη, για όσα εποίησε ο Θεάνθρωπος στον Δημόσιο βίο Του , αληθινά λέγεται πως στέκεται ενεός όταν ακούει ότι όλα αυτά , μπροστά στο πλήθος των πεπραγμένων και των ρημάτων Του , των θαυμάτων και των θαυμασίων Του τα οποία δεν καταχωρήθηκαν σε λέξεις και σελίδες , είναι μια σταγόνα στον ωκεανό της Σοφίας , της Παναγαθίας και της Παντουργίας Του! Και κάπου εδώ έρχεται να μας συναντήσει  αυτό το υπερπολύτιμο εφόδιο , το Θεόσδοτο και ζείδωρο στον άνθρωπο. Της ψυχής ο συμπαραστάτης και χορηγός , η συνείδηση , η  εντός ημών φωνή του Θεού , έρχεται να αναλάβει τον κυρίαρχο ρόλο της ! Διαθέτουμε άραγε εμείς σαν τον Απόστολο των Εθνών Παύλο , πεποίθηση ότι έχουμε καλή συνείδηση ; …πεποίθαμεν γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν, ἐν πᾶσι καλῶς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι.( Εβρ.13,18) . Δεν μας ελέγχει , δεν μας τύπτει η συνείδησή μας επί του προκειμένου θέματος ; Φυσικά και δεν δύναται να γνωρίζουμε τα πολλά ….άλλα,  τα οποία εποίησε ο Σωτήρας Χριστός μας και τα οποία δεν θα τα χώραγαν όλες οι βιβλιοθήκες αυτού του κόσμου ! 

Είναι ανέφικτο και δεν θα δώσουμε λόγο για αυτήν την ακούσια αγνωσία   μας !  Μα  για τα υπόλοιπα , έστω για αυτά τα ελάχιστα μπροστά στο άπειρο πλήθος , για όσα βρίσκονται μέσα στον Νέο Νόμο , στην Καινή Διαθήκη , στις ιερές καταγραφές των Αγίων Ευαγγελιστών και Αποστόλων , τι θα έχουμε να πούμε αν δεν τα γνωρίζουμε καν , αν έστω και για μια μοναδική φορά στην ζωή μας , δεν ανταμώσαμε  μαζί τους ; Στ αλήθεια , Τον γνωρίζουμε τον Χριστό μας , ή απλά κάποτε μας μίλησαν , κάποτε ακούσαμε για Εκείνον ; Πέρασε άλλη μια Μεγάλη Εβδομάδα ! Άλλη μία ή μια άλλη ; Τι μάθαμε , τι θυμόμαστε, τι βιώσαμε , τι γνωρίζουμε για αυτά που γίνηκαν και γίνονται ακατάπαυστα ξανά για εμάς  ; Εσταυρώθη και Ανεστήθη  δι ημάς , δι εμέ ! Πολλοί μένουμε σε εκείνο το παιδικό στιχολόγημα ! Μεγάλη Δευτέρα – μεγάλη μαχαίρα, Μεγάλη Τρίτη – ο Χριστός εκρύφτη, Μεγάλη Τετάρτη – ο Χριστός επιάστη, Μεγάλη Πέμπτη – ο Χριστός παιδεύτη,  Μεγάλη Παρασκευή – ο Χριστός στο καρφί, Μεγάλο Σαββάτο – ο Χριστός στον τάφο, Μεγάλη Κυριακή – ο Χριστός θ’ αναστηθεί.

Και περνούν τα χρόνια και οι Εβδομάδες οι μεγάλες , και εμείς ψυχοβλαβώς αμέριμνοι , καθησυχάζοντας την συνείδησή που μας τύπτει και διαμαρτύρεται ( όσο βέβαια μπορεί να αντιστέκεται στην υπνηλία , στην νάρκη και την πώρωσή της ) ,  επαναλαμβάνουμε και αυτάρεσκα αμετακίνητοι βαλτώνουμε  σε αυτό το παιδικό ποιηματάκι ! Και αν βρεθεί κάποιος από εκείνους που είναι ικανοί και "ετέρους διδάξαι"( Τιμ.Β.2),να μας πει κάτι ψυχωφελές , διδακτικό , διαφωτιστικό από τον βίο του Εσταυρωμένου Ναζαρηνού εμείς τον διακόπτουμε αμέσως λέγοντάς του : Τα ξέρω αυτά ! Τα ξέρω!

Τίποτα δεν ξέρουμε αδελφοί μου ! Πρώτος και καλύτερος ο γράφων ! Κάθε λέξη στο Ευαγγέλιο έχει τόσο Φως που μπορεί ένα ολόκληρο πολυσέλιδο  βιβλίο  να γραφτεί για αυτήν,την ελάχιστη λέξη ! Έχουμε γύρω μας , στο οικείο περιβάλλον, στο οικογενειακό , αδελφούς και φίλους , που είναι αυτό που λέμε βιβλιοφάγοι ! Φιλοαναγνώστες ! Όλο τους συναντάς με ένα βιβλίο στο χέρι ! Μα δεν μιλάμε για αναγνώσματα που φωτίζουν την ψυχή με Φως αληθινό,  αποκαλύπτοντάς της το αιώνιο ταξίδιόν της  , μα για κάθε απίθανο θέμα , ευφάνταστο μυθιστόρημα, για βιβλία επιστημοσύνης , «ελεύθερης» ποίησης… Αλίμονο , φυσικά και να διαβάζονται βιβλία ! Να δουλευτεί η οξυδέρκεια , να γεμίσει δημιουργικά ο χρόνος , να γίνει κτήμα η σημαντική γνώση , να αυξηθεί η ευφυΐα  ! Αλλά αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου ! Εσύ που λες πως είσαι Χριστιανός Ορθόδοξος και λες πως πιστεύεις και πήγες στην Εκκλησία Του την Μεγάλη Εβδομάδα  , εσύ που δεν απεκδύεσαι της Ορθοδόξου πίστεώς σου( για τους υπολοίπους σεβόμαστε το αυτεξούσιο και το εθελουσίως αυτοκατάκριτο , σιωπώντας προσευχητικά να μην επαληθευτεί σε αυτούς το :"όψονται εις Όν εξεκέντησαν"- Ιω.19,37-... ) και διαβάζεις χίλια-δυο βιβλία «τούβλα» ( για να μην παρεξηγηθούμε , αναφερόμαστε στο πολυσέλιδό τους …) , που διαθέτεις πληροφορίες και είσαι πάντα άριστα ενημερωμένος  για το ποιος παντρεύτηκε ,ποιος χώρισε ,ποιος ...έβηξε , που ξέρεις με την παραμικρή  λεπτομέρεια παραμέτρους και μυστικά για το κυνήγι  , το ψάρεμα, την ποδηλασία ,τα μαστορέματα, την μόδα, την γευσιγνωσία,τα αυτοκίνητα ,τις μηχανές,το ποδόσφαιρο ,το μπάσκετ,το βόλεϋ ,το πινγκ –πονγκ,το μπάτμιντον και το χόκεϋ επί …λάσπης , εσύ αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου, Χριστιανέ Ορθόδοξε πιστέ , κάνε έναν διάλογο με την συνείδησή σου όταν σε ελέγχει και σε ρωτά : Αλήθεια τι γνωρίζεις για τον Χριστό σου ; Αυτόν που σταυρώθηκε για σένα! Και τόλμησε επιτέλους , βρες το θάρρος  να της απαντήσεις και να ομολογήσεις: Σχεδόν…τίποτα ! Τα βασικά !Μέσες άκρες που λένε! Των Χριστουγέννων και του Πάσχα ! Όσο δηλαδή βάσταξε η εορταστική , πανηγυρική , εκτυφλωτική,  περιστόλιστη και ολιγόλεπτη παρουσία μας στον ολιγόλεπτα ομοίως πλημμυρισμένο Ναό , το πρωί των Χριστουγέννων και το βράδυ του Επιταφίου και της Ανάστασης! Αυτά ξέρω , τα βασικά , τα απαραίτητα , που ξέρουν οι πολλοί , αυτά που τα χω δει και σε ταινίες ! Με ποπ κορν και αναψυκτικό ! Πλαστική … αναψυχή ! Ως εκεί !  

Ο Χριστός στο καρφί , στον Τάφο , στην λαμπάδα και στο αρνί ! Άντε και του χρόνου !

Βρες το θάρρος αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου , βάλε αρχή από σήμερα και πες : Θα μάθω τα πάντα για τον Χριστό μου! Αυτόν που ευλογεί και αγιάζει τα σύμπαντα! Θα μελετήσω και θα ψάξω σ αυτά που υπάρχουν αιώνες τώρα μέσα στο Ευαγγέλιό Του ! Σήμερον της ευδοκίας ημών το προοίμιον, της Σωτηρίας το κεφάλαιον,  σήμερον γεννάται , κρεμάται , ανασταίνεται ! Στο σήμερα και στο τώρα όχι στο αβέβαιο και αχαρτογράφητο αύριο ! Τώρα να φωτίσουμε την ψυχή , τώρα να αποκτήσουμε και εμείς ελέω Θεού , μια κάποια πεποίθηση καλής συνείδησης ! Να Τον γνωρίσουμε , έμβρυο  στο ευλογημένο γένοιτό μοι της Παναγιάς  , βρέφος νιογέννητο εν χερσίν της Παρθένου ,  στην αγκαλιά της πανυμνήτου Γαλακτοτροφούσας και έπειτα μικρό παιδί υπάκουο να προκόβει στην αρετή , έφηβο στον Οίκο του Πατρός, νέο να εργάζεται σκληρά στο μαραγκούδικο του Σώφρονος Ιωσήφ , τριάντα ετών να εισέρχεται στην τριετία της δημόσιας αποκαλυπτικής και λυτρωτικής του δράσης ! Να γνωρίσω τον Χριστό μου ! Μέσα από τις αιώνιες λαλιές Του : Ο πάντα φέρων τω ρήματι της δυνάμεως αυτού ! ( Εβρ.1.3) Αυτόν που συγκρατεί τα πάντα με την δύναμη του λόγου Του ! Με πόθο ευλογημένο , με θέρμη Θεάρεστη . Αναζητητής Της Αλήθειας , Της Ζωής , Της Ελπίδας , Του Φωτός !Σήμερα ! Δεν πέρασαν ούτε τα Χριστούγεννα , ούτε το Πάσχα , ούτε οι μεγάλες μέρες της πίστης μας ! Είναι εδώ πάντα στο παρόν ! Στο κέντρο της καρδιάς μας! Δεν είναι ανεπίκαιρο το να μελετάς οποτεδήποτε τα γεγονότα της Γεννήσεως , της Βάπτισης ,του Θείου και θεληματικού Του Πάθους , της τριημέρου Εγέρσεως, της Αναλήψεως ,  τις Παραβολές του Τριωδίου ! Η παραμικρή στιγμή είναι καιρός φωτισμού εκ της αδύτου Σοφίας , του Υιού και Λόγου του Θεού ! Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε πολυγραφότατος συγγραφέας , ούτε παραγωγός Εκκλησιαστικού Ραδιοφώνου , ούτε κληρικός , ούτε Ιεροκήρυκας για να γνωρίζεις τις   ζωοδότειρες λεπτομέρειες και τα γεγονότα της επί γης μαρτυρικής  παρουσίας Του ! Τίποτα Θεέ μου δεν ημπορεί να αναπάυσει τον άνθρωπο , έως ότου εύρη Εσέ ! έλεγε ο υιός των Δακρύων Ιερός Αυγουστίνος . 

Το οφείλουμε στις ψυχές μας που αναζητούν συνεχώς το καθάριο Φως ! Που υποφέρουν τόσο , ιδίως στις μέρες μας , από τα σκοτάδια και τα σκουπίδια που επισωρεύονται και πνιγηρά τις σκεπάζουν ! Οφείλουμε στις ψυχές μας να γνωρίζουμε τα πάντα για τα 33 χρόνια της επίγειας ζωής της Ζωής ! 33 χρόνια ένας Σταυρός ζωοποιός ! Από την σύλληψή Του ως το Αμήν του Ιωάννη Του ! ( Συνεχίζεται…. )

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή ( 4 μέρη )

Δάκρυ στο Εγώ… Σταγόνα στον βράχο του…

Είναι το εγώ άσχημη λέξη , θλιβερή , άκλιτη και   άστοργη και εωσφορική στην επαναλαμβανόμενη εκφορά της   ! Ανοίκεια της υψοποιού ταπείνωσης…Αδελφή  σιαμαία της υψηλοφροσύνης και της  φαρισαϊκής  αβύσσου ! Μόνο Ένας κατόρθωσε και την αγίασε τούτη τη λέξη ! Εκείνος που καθαγίασε τα πάντα!  Τα φαινομενικά ακάθαρτα και ρυπαρά,  εξαγνίστηκαν αιώνια με την χάρη Του ! Είναι ο Χριστός μας , ο μόνος που χρησιμοποίησε τόσο πολύ και απόλυτα αυτήν τη λέξη και κατόρθωσε να μας σαγηνεύσει !

Εγώ ειμί ο Ων, Εγώ ειμί  ο Ην , Εγώ ειμί ο Ερχόμενος , Εγώ ειμί το Φως του κόσμου, Εγώ ειμί  η Αλήθεια,  Εγώ ειμί η Ζωή , Εγώ ειμί η Ελπίς, Εγώ ειμί η Άμπελος,   Εγώ ειμί η Οδός,     Εγώ ειμί  η Θύρα,  Εγώ ειμί ο Ποιμήν ο καλός , ο Καθηγητής, ο Διδάσκαλος ,    Εγώ ειμί ο Άρτος της Ζωής, Εγώ ειμί Το Άλας της γης,   Εγώ ειμί  η Ανάστασις,  Εγώ Ζωήν αιώνιον δίδωμι , Εγώ και ο Πατήρ μου έν εσμέν !Εγὼ δε λέγω υμίν…  Ιδοὺ Εγὼ αποστέλλω υμάς…  Και εγώ  δε σοι λέγω οτι σὺ ει Πέτρος, Και εγώ αναπαύσω υμάς, Εγώ ειμί ο Χριστός!

Αν οποιοσδήποτε άλλος χρησιμοποιούσε τόσες φορές το Εγώ , προσδιορίζοντας με τον πλέον απόλυτο τρόπο τον εαυτό του , θα είχε χαρακτηριστεί και μείνει στην Ιστορία τουλάχιστον ως διαταραγμένος , ψυχωτικός,  εκκεντρικός, διεστραμμένος… Μόνο ο ενανθρωπήσας Θεός και κανένας απολύτως άλλος,  έστω και αποθεωθείς άνθρωπος , όπως έλεγε ο μακαριστός π.Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος , κατάφερε αιώνια να μας αιχμαλωτίσει και τόσο αλλιώτικα να μας δουλώσει με το Εγώ του ! Όλων των υπολοίπων ανεξαιρέτως το Εγώ , σαν δίνη ακράτητη καταστρέφει , διαλύει και απομακρύνει από το Φως ! Κατάξερο άνυδρο και βραχώδες το Εγώ μας ! Κοντά σ αυτό η ψυχή και αυτή αδελφή του αχώριστη !  Υπάρχει όμως κάτι που μπορεί να την κάνει εύφορη , να την δροσίσει , να την σμιλέψει ! Λένε οι Άγιοι Πατέρες για το ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο μαλακό από το νερό και τίποτα ποιο σκληρό από την πέτρα ! Φαινομενικά άνιση η μάχη ! Από την μια η  ακλόνητη και γρανιτένια ψυχή ! Απ΄την άλλη μια ανίσχυρη υγρή  ρανίδα  !Κι όμως, όταν αδιάλειπτα η σταγόνα της τελωνικής προσευχής πέφτει πάνω στην πορώδη και συμπαγή ψυχή , τα καταφέρνει και την τρυπά ! Αργά –αργά μα άπαυστα ,  στα σίγουρα καταφέρνει κάποτε , να διαλύσει το χρονίως  αδιάβρωτο και σμιλεύοντάς το , να του δώσει σχήμα ευρύχωρης καρδιάς , καιομένης  με και για την αγάπη του Χριστού μας ! 

 

Τέτοιες σταγόνες προσευχής και ταπείνωσης , τέτοια δάκρυα , διεισδυτικά στις σχισμές της πέτρινης ψυχής μας ,  είναι οι  μορφές  τούτου του βιβλίου ! Κάθε μια θα κυλήσει με την αλήθεια της πάνω στον βράχο του Εγώ μας ! Και θα τον  κάνει γόνιμη γη , να πέσει έπειτα  πάνω της του  Σποριά ο σπόρος,  να καρπίσει και εν αγαλλιάσει κάποτε να θεριστεί από τον Γεωργό Πατέρα  μας !

Νώντας Σκοπετέας 

Πεντηκοστάριον  2018

Κεντρική διάθεση :Πρόμαχος Ορθοδοξιας
Τηλεφ. Επικοινωνίας-Παραγγελιών:6986 22 59 27
www.promachos.gr
Όλα τα έσοδα της παρούσας έκδοσης αλλά και όλων των εκδόσεων της Ορθόδοξης Χριστιανικής Συναλληλίας :¨Πρόμαχος Ορθοδοξίας¨ διατίθενται για τους Ιεραποστολικούς-Φιλανθρωπικούς σκοπούς της και κυρίως για την έντυπη ΔΩΡΕΑΝ αποστολή των Χαιρετισμών της Παναγίας μας, όπου Ορθόδοξη Χριστιανική καρδιά χτυπά ! 

Την πίστη σου να ψηλαφάς...

….ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω…. εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον….. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,( Ιω.1,10-12)
Αυτοί που πίστεψαν τον Ιησού ως ενανθρωπήσαντα Υιό του Θεού και Σωτήρα( ερμ.Π.Τρεμπέλα),έγιναν και συνεχώς γίνονται παιδιά του Θεού! Υιοί Θεού, υιοί Φωτός!  Δικαιωματικά, σαν σε κληρονομική διαδοχή! Αν πιστέψεις! Χωρίς ατέρμονες προϋποθέσεις και διαδικασίες, γίνεσαι Ένα με τον ίδιο τον Θεό! Αν Τον πιστέψεις, Τον δεχθείς και Τον λάβεις! Σύσσωμος και σύναιμος! Μια και μοναδική προϋπόθεση: Η πλουσιόδωρη πίστη!Μας κάνει …Θεούς και Υιούς Υψίστου! Όσοι έλαβον Αυτόν!

Η πίστη! Υπάρχουμε γιατί πιστεύουμε! Ζούμε και πορευόμαστε σ αυτό το πρόσκαιρο ακολουθώντας την , ή μάλλον στο κυνήγι της ! Τίποτα δεν γίνεται χωρίς αυτήν! Ούτε το παραμικρό βήμα δεν θα κάνουμε αν δεν πιστέψουμε πως στο επόμενο δεν παραμονεύει ο όλεθρος!Μια γουλιά νερό ζωτική δεν θα πιώ αν δεν πιστέψω πως απ την πηγή του δεν ρέει ο θάνατος! Τα πάντα κινεί! Τα όρη μετακινεί! Τον θάνατο κατατροπώνει! Και ενώ όλα μπορούμε να τα πιστέψουμε στην κυριολεξία, και ενώ καθυποβάλλουμε την λογική και το κοινώς αποδεκτό, σε ένα σημείο φρενάρουμε κάπως απότομα!       Και μένουμε εκεί στυλωμένοι! Και αναμένουμε μαρτυρίες πειστικές και αποδείξεις αδιάσειστες! Μα και το απολύτως προσωπικό μας θαύμα!  Θέλουμε να ψηλαφίσουμε τον ίδιο τον Θεό! Να έρθει δίπλα μας Εκείνος, να Τον ακούσουμε, να Τον δούμε, να Τον αγγίξουμε, να Τον γευθούμε! Να έχουμε εμείς αποκλειστικά την απόλυτη αίσθηση της παρουσίας Του. Μια ζωή ολάκερη στο κυνήγι του Θεού! Πασχίζοντας την ανακάλυψή Του! Και Εκείνος με άκρα κατανόηση μας κάνει το χατίρι, μα όχι για να τον ανακαλύψουμε! Δεν ανακαλύπτεται ο Θεός όσο κι αν ψάξουμε! Όπου κι αν φτάσουμε! Όποιον δικό Του μεσίτη κι αν γνωρίζουμε, δεν θα καταφέρουμε έστω κι αν είμαστε πεπεισμένοι πως όλο και Τον πλησιάζουμε! Γιατί ο Θεός αποκαλύπτεται! Σε μια γουλιά αγιασμού, στα δάκρυα που δεν σταματούν να κυλούν σε αυλακωμένα πρόσωπα του πόνου,  μόλις από κάπου ακουστεί το όνομά Του, στο άρωμα μιας ηδύπνοης λευκόχρυσης κάρας , στο άφθαρτο ενός χεριού που αιώνες ευλογεί, στις απειράριθμες ακήρατες πλευρές Της Σταυρωμένης και Αναστημένης Αγάπης που από παντού ξεπροβάλλουν! «Αγίους και θαύματα παράγει τούτος ο τόπος» έλεγε ο αξέχαστος κυρ Νίκος ο Πετζίκης! Ναι αξέχαστε κυρ Νίκο, Αγίους και θαύματα και ακήρατες πλευρές του Αναστημένου Ναζαρηνού, σταλμένες σαν σταγόνες σε επομβρία ιαματική , να γεμίσουν τις θολωτές στέρνες του κατάξερου Εγώ μας! -Φέρε το δάχτυλό σου παιδί μου! Βάλτο στην πλευρά μου! Στήριξε την πίστη σου! – Ο Κύριός μου και ο Θεός μου! Πόσο  δεν έχει ακουστεί τούτος ο διάλογος! Πόσες φορές δεν έχει βγει τούτη η ομολογία από τα χείλη μας! Μα πόσες ξεπήδησε απ την καρδιά μας; Ούτε μία ακόμα! Για αυτήν τη μια φορά θα παλεύουμε και θα  λαχταράμε ως την τελευταία μας αναπνοή! Δεν τα καταφέραμε ακόμα! Κι ας μας προσφέρθηκε για ψηλάφηση τόσες φορές η κεντημένη πλευρά του Δεσπότη και τα σημάδια του από τα ιερά καρφία…Ω πως μας απογοητεύει τούτη η διαπίστωση! Τόσα χρόνια μέσα στην Εκκλησία, στα προσκυνήματα, στις θαυμαστές διηγήσεις, στις ιαματικές επεμβάσεις και ακόμα η καρδιά να σιωπά!Καρτεράμε  την δική της ευλογημένη απόκριση! Την κροτώδη καρδιακή φωνή!

 Έστω για μια φορά πριν την απόλυση, το νυν απολύεις του καθενός μας το παμπόθητο! Και ελπίζουμε και δεν απελπιζόμαστε,  γιατί σκεφτόμαστε στις δύσκολες στιγμές της δοκιμασίας του λογικού μας, την ευλογημένη εκείνη απιστία του Αποστόλου Του! Αν ο Θωμάς που Τον  έζησε 3 ολόκληρα χρόνια, αν εκείνος που Τον είδε να ανασταίνει νεκρούς και να θεραπεύει εκ γενετής τυφλούς και παραλύτους , αν εκείνος που τον άκουσε να διαβεβαιώνει συνεχώς για  την τριήμερη έγερσή Του εκ των νεκρών, λίγες μόνο στιγμές μετά,  λέει με πεποίθηση πως αν δεν δει και ψηλαφήσει για να βεβαιωθεί δεν θα πιστέψει…τότε έχουμε ελπίδα και εμείς! Γιατί ο Θωμάς έκανε μια συγκλονιστική ομολογία  εκείνο το βράδυ το πανίερο της πίστης μας, το πρώτο μετά την Ανάσταση! Ήταν σαν να έλεγε και αυτός: Η καρδιά μου δεν πιστεύει!

Τα μάτια μου είδαν! Τα αυτιά μου άκουσαν ναι! Μα η καρδιά μου αναζητά ακόμα , θέλει αυτή να δεί , αυτή να ακούσει! Αυτή να ομολογήσει! Δεν μου αρκεί αυτό που τόσα χρόνια απλά παρατηρούσα! Θέλω να β ι ώ σ ω! Εγώ ο εκλεκτός Του Απόστολος Θωμάς, δωρίζω σε όλα τα κατοπινά αδέλφια μου , στους Χριστιανούς και αναζητητές της Αλήθειας όλων των Χριστιανικών αιώνων την ελπίδα της Α π ο κ ά λ υ ψ η ς του Θεού! Εντός σας! Στο κέντρο της καρδιάς σας! Γιατί πολλά άκουσε από τον Κύριό μας ο Άγιος και πολλά καταγράφηκαν μέσα του. Ένα όμως πραγματικά ασύγνεφα έλαμψε! Ρώτησαν κάποτε οι Φαρισαίοι τον Κύριο: Πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού; Ήταν μπροστά ο Θωμάς όταν ο Χριστός μας τους απάντησε:  «Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετά παρατηρήσεως, οὐδέ ἐροῦσιν· ἰδού ὧδε ἤ ἰδού ἐκεῖ· ἰδού γάρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστι» (Λουκ 17 ...) Μέσα σας! Εκεί που πρέπει εγώ να κατοικώ! Στην καρδιά σας! Μόλις αυτό συμβεί , θα σπαράξει εκείνη και με όλη την δύναμή της θα ομολογήσει: Ο Κύριός μου και ο Θεός μου ! Ψηλάφηση θέλει η πίστη μας! Μόλις ομολογήσουμε την απιστία μας , έστω την υδαρή μας πίστη!Τότε θα αποκαλυφθεί ο Χριστός μας! Μετά  από 8 ημέρες…ίσως…Μπορεί και ελάχιστα πριν ξεπνεύσουμε για τελευταία μας φορά!Ελάχιστα πριν αναχωρήσουμε για την αληθινή Ζωή! Σημασία έχει να ομολογήσουμε την απιστία μας! Να φωνάξει η καρδιά μας! Βοήθεια Κύριε! Βοήθει μοι τη απιστία! Κατοίκησε μέσα μου και απάλλαξέ με από τον μισόκαλο που ακόρεστα ενσπείρει χαμερπείς λογισμούς αμφιβολίας και απελπισίας και σκότους! Πάντα δυνατά τω πιστεύοντι! Πρόσθεσε Κύριε πίστη ζέουσα και υψοποιό! Ξεδιάλυνε της απιστίας μα και της ψεύτικης ,  της ανεμόδαρτης πίστης την αχλύν! Αυτής που μας καθησυχάζει ότι είναι ακλόνητη και ακέραιη και αδιάβλητη!Μέχρι που να φανεί ο Αναστημένος Ναζωραίος στο διπλανό υπερώο! Μέχρι να ακούσουμε από τους άλλους: Εωράκαμεν  τον Κύριον! Και τότε ξεγυμνώνεται της καρδιάς η αλήθεια! Εσύ αδελφέ μου, ταλαίπωρε εαυτέ μου,  που διακηρύσσεις με παρρησία  πως εκ Πνεύματος Αγίου, αρεύστως, ανωδίνως και ανηδόνως Θεός γεννήθηκε εξ Αειπαρθένου Νύμφης Κυρίου! 

Εσύ  που όλα αυτά τα ψέλνεις  και τα υμνείς! Εσύ  που βροντοφώναξες μόλις το Χριστός Ανέστη! Δεν μπορείς να πιστέψεις  ότι μετέλαβες το σώμα και το αίμα Του! Δεν μπορείς να δεχτείς ούτε τα πιο μικρά που σαν ακήρατες πλευρές αποκαλύπτονται μπροστά σου! Και μυρίζεις τον αγιασμό πριν τον πιείς , και φοβάσαι μην κολλήσεις τίποτα από τον μπροστινό σου γεράκο στην ουρά για την Θεία Μεταλαβιά! Και λογαριάζεις για τρελό και πλανεμένο -ωσεί λήρος εφάνη τα ρήματά του- όποιον με βουρκωμένα μάτια και πνιγμένη φωνή σου εξιστορεί μια θεία παρεμβολή και μια δική του ψηλάφηση! Και εδώ βρίσκεται το μεγαλύτερο από όλα θαύμα! Παρ ότι βλέπει ο Κύριος αυτές τις απαρνήσεις σου τις συνεχείς, Εκείνος δεν σταματά να εμφανίζεται μεθ ημέρας οκτώ! Να αποκαλύπτεται και Χαίρων Ερευνώμενος ,  γλυκά να μας καλεί: Εδώ είμαι πάλι! Μεθ υμών! Ψηλαφίστε με!   

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: Αυτοί οι παράξενοι Χριστιανοί

(εκδ.Ιεραποστολ.Σωματείο Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2021

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή του 2018

Δάκρυ στο εγώ …

Από μικρό παιδί νόμιζε πως είχε ταλέντο . Και αγωνιούσε να το καταλάβουνε κι οι άλλοι . Απ το σχολείο , έγινε αυτή η αγωνία σαν μια εμμονή , που πολύ αργότερα κατάλαβε το δυσθεράπευτο μέγεθός της . Και έτσι ξεκίνησε να τραγουδά και να πατάει τα άσπρα τα μαύρα και …τα πράσινα του κλειδοκύμβαλου και να ρουφάει αξεδίψαστα τα χειροκροτήματα , που ο αχός τους έγινε σκιά του και ρούχο του . Πίσω από μικρόφωνα, ένιωθε πως η φωνή του έπαιρνε μια αλλιώτικη ένταση και τρυπούσε τοίχους , σκοτάδια , σώματα, ψυχές και ουρανό .

Στιχάκια και μουσικές πάνω σε τυλιγμένες ταινίες των εξήντα λεπτών , μέσα σε κουτιά που απ έξω τους έγραφε με πολύχρωμα μελάνια για το ταλέντο του , που έπρεπε να αναγνωριστεί επιτέλους …. Είχε φτάσει ήδη τα είκοσι και κάτι . Το χειροκρότημα έγινε αυτοσκοπός , τα όνειρα μονοδιάστατα , μα πάντα περιέργως τότε ασπρόμαυρα . Φίλοι του σχεδόν μόνο όσοι μπορούσαν να καταλάβουν το μέγεθος του ταλάντου του . Αδιάφοροι σχεδόν του ήταν όσοι αδυνατούσαν να το συλλάβουν . Ιδίως , όσοι δεν του αποκρίνονταν , έστω και αποφατικά για δαύτο. Μικρόφωνα , ραδιοσταθμοί , συνεντεύξεις με μεγάλα ονόματα , γεμάτες θέσεις , λόγια μεγάλα , λόγια ψεύτικα …Κι έφτασαν σχεδόν τα τριάντα … Και εκείνο το τάλαντο , ακόμα στην τσέπη του θαμμένο, στο μανδήλιον του Εγώ του …Εκεί μέσα, ανεξίτηλα γυαλιστερό μα απολλαπλασίαστο…

Δεν κατάλαβε ποτέ του στ αλήθεια , πως το μικρόφωνο γίνηκε δεξί αναλόγι , οι μεγάκυκλοι ευλογημένο καταφύγι και ουράνιο ραδιοκύμα και τα στιχάκια μνήμες ενός ξεχασμένου αμνησίκακου και συγγνωμικού Πατέρα . Έφτασε σαράντα τριώ χρονώ για να νιώσει βαθιά του , πως σκοπός τούτου του πρόσκαιρου κόσμου , είναι να βγάλεις από την τσέπη το δοσμένο τάλαντό σου και αγιασμένο κάποτε να το επιστρέψεις κερδισμένο σε Εκείνον που στο χάρισε !
Δέκα και βάλε χρόνια τώρα , σε μετερίζια πνευματικά νυχοπατώντας , δεν μπήκε ποτές του μέσα σε αδιέξοδες «αυλές» σε σχήμα κυκλικό . Ήθελε μια θάλασσα απέραντη δίπλα, να μπορείς να φεύγεις και να σώζεσαι , απ τις παγίδες και τις επίνοιες του εχθρού και μια λεμονίτσα να χαιδεύεις πότε –πότε τα φύλλα της για να μυρώνεσαι .

Τόσα πάλι χρόνια , άκουγε φίλους κι αδελφούς να τον ρωτούν , γιατί δεν βγαίνουν σε βιβλία αυτά που η αθλία ψυχή του γράφει , να τα διαβάσουν και άνθρωποι «αρχαίοι» , που θα λεγε κι ο Κυρ Φώτης, αμύητοι στης τεχνολογίας την πολύβουη την μοναξιά .
Γιατί πάσχιζε να βρει στο διάβα του , αλισάχνη και αγλαόκαρπες λεμονιές, και συναλλήλους αδελφούς που το Ωσαννά πέμπουν συνεχώς όχι σε έναν Ερχόμενο Χριστό Εργοδότη …Τον λεμονανθό και την θάλασσα μπορεί να τα οσφραίνεται αυτός ο ταλαίπωρος με έναν Χριστό που φτάνει στην Ιερουσαλήμ –ψυχή του , μονάχα ως Ζωοδότης …
Να ταν προσευχή όλο αυτό , που ακούστηκε εκεί πάνω και έστειλε ο Κύριος των ταλάντων συνοδίτες τους Βαστάζους της Κυρίας Θεοτόκου και τον Πρόμαχό τους , να ξεκινήσουν τα βιβλία;

Πρόμαχος Ορθοδοξίας …Σειρά αλισάχνη …
Όλα τα έσοδα , εκεί που ευωδιάζει ο Χριστός μας . Στον πόνο , στην ανάγκη και στην δίψα για το Φως Του !

Παράκληση προς συναμαρτωλούς αδελφούς για προσευχή , να ευαρεστηθεί Εκείνος και μόνο !

Χριστός Ανέστη !Καλό Παράδεισο!

Νώντας Σκοπετέας

Πάσχα2018

Κεντρική διάθεση :Πρόμαχος Ορθοδοξιας
Τηλεφ. Επικοινωνίας-Παραγγελιών:6986 22 59 27
www.promachos.gr

Υγ: Φυσικά και είναι ευλογημένο , κάποιοι να βιοπορίζονται , μιλώντας και γράφοντας για Εκείνον. Η αναφορά στο κείμενο έχει να κάνει με όσους , φευ ! αυτό το θεωρούν πρωτεύον , παραγκωνίζοντας την Ουσία και το Φως…

Aπό το πρωί είναι το Σάββατο μεγάλο !

Πότε ήταν που άνοιξαν οι πύλες της μετανοίας ; Πότε που το Τριώδιο στο ψαλτήρι , ξεκίνησε να μετρά  τις κατάγιομες από λυτρωτική αυτοκατάκριση  μα και γαληνιώσα ελπίδα σελίδες του και έγιναν τούτες δρόμοι ευθείς και σωτήριες τρίβοι  ; Τις ακολουθήσαμε στην πορεία αυτή την ωραία , την κατανυκτική , την χαρμολυπημένη με τις τόσες σπουδαίες στάσεις …Αυτές τις μέρες και τις Κυριακές με τους αθάνατους ήρωες , της πίστης μας τους  πρωταγωνιστές  και  σταθερούς μποστάρηδες σε τούτο τα ανεπανάληπτο ταξίδεμα! Όπου κι αν έχεις πάει σε όσους προορισμούς φημισμένους , σπάνιους , που λίγοι μόνο , οι κοσμογυρισμένοι ,  τα κατάφεραν να τους επισκεφθούν , αν δεν έχεις κάνει τούτο το ταξίδι στα μέρη τα Ουράνια του Τριωδίου , δεν έχεις πάει πουθενά ! 

Έχει προορισμό τελικό αυτό το ταξίδι , ένα μνημείο κενό , έναν θάνατο νικημένο , έναν Σωτήρα Αναστημένο ! Οι σελίδες του Τριωδίου καταλήγουν στον θρίαμβο της Ζωής , στην συντριβή του διαβόλου ! Ούτε μια λέξη μέσα τους , που να μην έχει μια συνταρακτική σπουδαιότητα ! Όμως εμείς πολλές φορές, τι κρίμα,  την αγνοούμε !  Εμείς δεν είμαστε εξάλλου που έχουμε τολμήσει να ξεστομίσουμε σαν σοφός κατά τα άλλα λαός εκείνο το : το πολύ κύριε Ελέησον δεν το θέλει κι ο Θεός ; Τι χρειαζόταν τώρα αυτή η αναφορά σε μια αστοχία, σε ένα λαϊκό ολίσθημα; Όλην την Σαρακοστή την νήστεψες όπως ορίζουν οι κανόνες της μάνας Εκκλησίας , δεν έλειψες ποτέ  απ τις υπέροχες ακολουθίες , τις Κυριακάδες με τα επί Σοι χαίρει , τα εφύμνια της Κυράς στις ανοιξιάτικες πάντα Παρασκευές της , στα προηγιασμένα ονείρατα  τα γονυπετή  του Παραδείσου και του Άρτου της αιωνιζούσης Ζωής , στο  ξεκίνημα της Μεγάλης Εβδομάδας από του Λαζάρου την Έγερση ακόμα  και τα πειστήρια της κοινής Αναστάσεως , ως το μυρωμένο βράδυ του Επιταφίου του Χριστού …Και ξημέρωσε το ευλογημένο Σάββατο , η ημέρα η εβδόμη! Κουρασμένο το σαρκίο από την αλάδιαγη νηστεία , από τις σωρευμένες ορθοστασίες…Μένουν λίγες σελίδες ακόμα !Μην τις προσπερνάμε αδελφέ μου , τούτες τις σελίδες που επιγράφονται: Μεγάλο Σάββατο πρωί ! Μην βιαζόμαστε να φτάσει το νύχτωμά του ! Μην κάνουμε συγκατάβαση  σε εκείνη την φωνή που έρχεται από τα δεξιά και μας ψιθυρίζει : -Εντάξει ,δεν έλειψες ούτε μια μέρα ! Ξεκουράσου και λίγο θα πέσεις κάτω στο τέλος ! Και αύριο Πάσχα που είναι δεν θα χεις δύναμη για τίποτα !Θα πας και το βράδυ και θα κάτσεις ως το τέλος ! Οι σελίδες αυτές του Τριωδίου είναι μοναδικές ! Τα αναγνώσματα στο πρωινό του μεγάλου Σαββάτου ανεπανάληπτα ! Και οι δικοί του ξεχωριστοί ήρωες και μπροστάρηδες!Ο Ιωνάς και οι 3 παίδες …Ολοχρονίς τους μνημονεύουμε ( οι ψαλτάδες τις περισσότερες φορές μηχανικά δυστυχώς προφέρουμε τα ονόματά τους και ψέλνουμε τις ιστορίες τους τις αληθινές ) χωρίς να γνωρίζουμε το γιατί ! Δεν υπάρχει μέρα στην λειτουργική ζωή της Εκκλησίας που να μην τους θυμηθούμε !

 Στις 9 ωδές των κανόνων ! Στα 9 αυτά ψάλματα που φτιάχνουν έναν κανόνα ! Κάθε μια από αυτές τις 9 ωδές ( έστω και υποτυποδώς με μια απλή αναφορά φράσεων ή λέξεων που παραπέμπουν στην Ιστορία)περιγράφει ένα πρόσωπο και την εξέχουσας σημασίας και μεστή προτυπώσεων για την πίστη μας ιστορία του ! Η πρώτη ωδή αναφέρεται στο θαυμαστό πέρασμα των Ισραηλιτών μέσα από την ανοιγμένη στα δύο Ερυθρά θάλασσα.Η δεύτερη αυστηρά ελεγκτική και θρηνητική  ( που την συναντάμε επί το πλείστον  στην Μ.Σαρακοστή)  περιγράφει την αχαριστία του λαού του Ισραήλ . Η τρίτη στην προφήτιδα Άννα, την μητέρα του Σαμουήλ και την ευγνωμοσύνη της . Η τέταρτη στην προσευχή του Προφήτη Αββακούμ του θεηγόρου , η πέμπτη στον πέμπτο Ευαγγελιστή Ησαϊα! Να ο Ιωνάς κι η δική του έκτη ωδή ! Ω πόσο θέρμη είχε εκείνη η προσευχή του μέσα στον υδάτινο τάφο του ! Οι δυο επόμενες ωδές  φέρνουν μπροστά μας τους 3 γενναιότατους παίδες: Τον Ανανία, τον Αζαρία και τον Μισαήλ! Πίστην στον μόνο Κύριο  τον ζηλωτή Θεό ! Η ανυπότακτη πορεία τους προς την κάμινο και τον Χριστό Λυτρωτή ! Στην ογδόη ωδή , μεταφερόμαστε σε εκείνες τις στιγμές της φλογοφόρου καμίνου ! Μα τι ακούγεται αέναα μέσα στις δυσθεώρατες πύρινες γλώσσες; -Τον Κύριο υμνείτε και δοξολογείτε εις πάντας τους αιώνας ! Έρχονται οι πρώτες 8 ωδές από την άσειστη πέτρα , το θεμέλιο της πίστης μας , την Παλαιά Διαθήκη ! Η εννάτη ωδή χωρισμένη στα δύο αναφύεται  από την νέα συμφωνία Θεού και ανθρώπων ! Ο ύμνος της νέας Εύας και η ευχαριστία του προφήτη Ζαχαρία ! Στο πρωινό του Μεγάλου Σαββάτου, στον Εσπερινό της Κυριακής του Πάσχα όπως κανονικά ορίζεται ,  σε όλες τις Εκκλησίες της Ορθοδοξίας μας ξετυλίγονται 2 από αυτά τα αληθινά και τόσο ωφέλιμα για τις ψυχές ιστορήματα.  Είναι 15 όλα τα αναγνώσματά του Τριωδίου σε αυτό το πρωινό ! Σε πολλά μοναστήρια κυρίως , διαβάζονται όλα ! Στις ενορίες για λόγους οικονομίας έχει επικρατήσει να διαβάζονται το 1^ο    από την Γένεση το 4^ο από τον Ιωνά και το 15^ο από τον Δανιήλ!

 

Συγκλονιστικές αποκαλύψεις και συμβολισμοί απαράμιλλοι ! Είναι κρίμα για την ψυχή,  να λείπουν τούτες οι σελίδες από την μνήμη της , το φως τους το άσβηστο μαζί με των υπόλοιπων τα φωτοβόλα μηνύματα , να μην φωταγωγούν τα τελευταία βήματα του δρόμου προς  την ποθεινή τριήμερη  Έγερση  !  Αυτό το σύνηθες κενό ανάμεσα στην νυχτιά των Εγκωμίων και εκείνη της Ανάστασης , που οι περισσότεροι έχουμε «γεμίσει» μόνο με την προετοιμασία του Πασχαλινού τραπεζιού, δημιουργεί κενά και στην ψυχή μας που δεν αποζητά την αλήθεια στο περίπου  της , στο όλοι έτσι κάνουν , στο λίγα και καλά  ! Η ψυχή μας λαχταρά το πανήλιο Φως του κόσμου! Στην γλυκιά αποκαραδοκία του Χριστός Ανέστη , λίγο πριν ο παπάς ξαναστρώσει τον ανήφορο του Γολγοθά με τα βάγια και τις δάφνες του πρώτου Ωσαννά , λίγες ώρες πριν ο Κύριος απ την καρδιά της γης Αναστημένος πλέον κατοικήσει στις καρδιές των θεασαμένων την Άνάσταση , θα ακουστεί η σπαρακτική  προσευχή του Ιωνά μα και το σύνθημα της νίκης το αιώνιο : Τον Κύριον υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας ! Προτροπή μας στέλνουν ο Σεδράχ ο Μισάχ και ο Αβδεναγώ ! Κέλευσμα ουρανού που λαβαίνει στο τέλος την πανηγυρική του επικύρωση το λυτρωτικό του επισφράγισμα ! Η υπακοή , η αποδοχή , η υπόσχεση ηχολογούνται πλέον σε πρώτο αριθμό: Τον Κύριον υμνούμεν και δοξολογούμεν εις πάντας τους αιώνας ! Μόνον ΑΥΤΟΝ ! Ό,τι κι αν μας τάξουν , όπως κι αν μας απειλήσουν ! Δεν θα λατρέψουμε κανέναν άλλον παρά μόνο τον αληθινό και μόνο Θεό!

Άγγελος Κυρίου , ο ίδιος ο Χριστός μας,  θα σπεύσει να δροσίσει την όποια κάμινο , την όποια βάσανο υπάρξει ως τιμωρία για αυτήν την ιερή μας αντίσταση!  Ου προσκυνούμεν τη εικόνι ή έστησας , ου λατρεύομεν τοις Θεοίς σου! Τον Κύριον αινούμεν , ευλογούμεν και προσκυνούμεν !Δεν μπορεί να σταθεί κανείς άλλος δίπλα στον Ένα,  στον Τόκο της Θεοτόκου , Αυτόν που έσωσε  τους ευαγείς 3 παίδες,  τότε Τυπούμενος με προφητείες και προρρήσεις  , τώρα όμως και πάντα Ενεργούμενος με τα θαύματα και τα θαυμάσιά Του  ! Τώρα που αδιαλείπτως φανερώνεται και όλους μας ενώνει! Τους συμβοώντας Αλληλούια ! Δόξα Σοι ο Θεός ! στο Θεοχαρίτωτο τούτο πρωινό της πίστης μας το Μεγάλο.  Μην λείψει κανένας μας από αυτό το πρώτο το αναστάσιμο το πανηγύρι !  

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή ( 2 μέρη )

Ο ψαμμίτης και ο Αχώρητος Π …

«Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου» (Ιω. 12,23) …Ναι , μόλις πλησίασαν οι Έλληνες τον Κύριο , Εκείνος μίλησε για ένα προκαθορισμένο σχέδιο ! Το σχέδιο του Θεού για την δόξα Του ! Η αναγνώριση του Μεσσία από τους Εθνικούς . Η έλκυση προς τον Αληθινό και μόνο Θεό ! Η λύτρωση από την δουλεία του διαβόλου . Όλα εν σοφία ! Όλα ετοιμασμένα ! Προγνωρισμένα ! Ακόμα και η γλώσσα, στην οποία τα σωτήρια ευαγγελικά ρήματα θα αντιπροσφέρονταν στον πεπτωκότα κόσμο ! Τίποτα τυχαίο , τίποτα αναποκάλυπτο ! !Παίρνουμε χαρτί και μολύβι ! Στο ελληνικό σύστημα αρίθμησης να βρεθούμε και να βάλουμε στην θέση των αριθμών γράμματα . Ας θυμηθούμε τις ημέρες των μηναίων στην Εκκλησία ! Τη 8η του αυτού μηνός …Με ένα Η΄ συμβολίζεται αυτή . Τη 23η με ένα ΚΓ΄ κ.ο.κ.
24 γράμματα λοιπόν ! Τα γράφουμε στην σειρά ! Κάθε γράμμα ένας αριθμός στο σύστημά μας ! Από το Α ως το Θ έχουμε 8 μονάδες( Α=1. Β=2 Γ=3 Δ=4 Ε=5 Ζ=7 Η=8 Θ=9 ) . Από το Ι έως το Π έχουμε 8 δεκάδες( Ι=10 Κ=20 Λ=30 Μ=40 Ν=50 Ξ=60 Ο =70 Π=80) και από το Ρ ως το Ω 8 εκατοντάδες ( Ρ=100 Σ=200 Τ=300 Υ=400 Φ=500 Χ=600Ψ=700 Ω=800) . Ας γράψουμε τώρα με αραιά κεφαλαία γράμματα το πιο ευλογημένο όνομα του κόσμου :                   Ι Η Σ Ο Υ Σ ! Κάθε γράμμα και ένας αριθμός ! Ας κάνουμε την πρόσθεση : 10+8+200+70+400+200=8 8 8. Έχουμε δηλαδή ένα άθροισμα με 8 μονάδες , 8 δεκάδες και 8 εκατοντάδες ! Η ελληνική αλφάβητος μπροστά μας ! Από το Α ως το Ω ο ΙΗΣΟΥΣ , που δεν ανακαλύπτεται μα αποκαλύπτεται ενώπιόν μας συνεχώς ! Όλα προκαθορισμένα ! Ας διαβάσουμε τώρα και το περίφημο Υ των 24 οίκων των Χαιρετισμών της Κυρίας Θεοτόκου : Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται, συνεκτείνεσθαι σπεύδων, τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου• ἰσαρίθμους γὰρ τῇ ψάμμῳ ὠδάς, ἂν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε, οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον, ὧν δέδωκας ἡμῖν τοῖς σοὶ βοῶσιν• Αλληλούϊα.( Ερμηνεία +π.Επιφανίου Θεοδωρόπουλου) : Όλοι οι ύμνοι αποδεικνύονται μηδαμινοί, όσον και αν προσπαθούν να ανταποκριθούν προς το πλήθος της απείρου ευσπλαγχνίας Σου. Διότι και αν ακόμη προσφέρωμεν εις Σε, ώ Άγιε Βασιλεύ, ψαλμωδίας τόσας εις αριθμόν, όσος είναι ο αριθμός των κόκκων της άμμου, δεν πράττομεν τίποτε το αντάξιον των ευεργεσιών που έκαμες εις ημάς, οι οποίοι βοώμεν δια Σε: Αινείτε τον Θεόν.

Σχεδόν 3 αιώνες πριν την έλευση του Χριστού μας στη γη , έζησε ο σπουδαιότερος των σπουδαίων μαθηματικός Αρχιμήδης . Καινοτόμος , εφευρέτης ασύλληπτος ! Έχει δοθεί το όνομά του και σε έναν κρατήρα στο φεγγάρι ! Η φήμη του ακόμα ταξιδεύει και όλο θα ταξιδεύει ! Το εύρηκα , που εκστασιασμένος κάποτε φώναξε έχοντας ανακαλύψει την άνωση , έγινε σύνθημα που ακόμα και στις μέρες μας συνοδεύει τις σπουδαίες ανακαλύψεις!Υπάρχει ένα έργο λοιπόν του Αρχιμήδη με τίτλο : Ο Ψαμμίτης ! ( ψάμμος , άμμος) . Ψαμμίτης ή …άμμου καταμέτρης ! Με αυτό το έργο ο ανυπέρβλητος αυτός Αρχαίος μας πρόγονος , θέλησε να ανατρέψει την κοινή ως τότε πεποίθηση ότι η άμμος της θάλασσας και οι κόκκοι της, είναι αδύνατον να καταμετρηθούν …Να υπολογιστεί δηλαδή ο αριθμός τους ! Και πώς λόγιζε ο Αρχιμήδης το σύστημα μέτρησής του ; Μια μυριάδα μυριάδων εις την μυριοστή μυριάδα και όλο αυτό πάλι εις την μυριοστή μυριάδα ! Αλλιώς; Μια μονάδα , το 1 δηλαδή και να το ακολουθούν 80 τετράκις εκατομμύρια μηδενικά !!! Διανοούμαστε το νούμερο που προκύπτει ; Τι λέτε τώρα αν μπορούσαμε να απευθύνουμε καταμετρημένες στον Κύριό μας , Δημιουργό και Παντευεργέτη μας τόσες ωδές : Θα τελούσαμε κάτι άξιο μπροστά σε αυτό που Εκείνος συνεχώς μας χορηγεί ; Το αιώνιο Φως ! Μοιάζει λίγο με τον υπερβατικό αριθμό π ( 3,14 –ο λόγος της περιφέρειας του κύκλου προς την διάμετρό του) και τον μνημονικό κανόνα που φτιάχτηκε κάποτε , για να θυμούνται οι άνθρωποι τα 23 πρώτα ψηφία αυτού του ατελεύτητου αριθμού : Και αυτός ο κανόνας καταλήγει πάλι σε μια σπουδαία αποφατική διαπίστωση! Αεί ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί, το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω, παρήγαγεν αριθμόν απέραντον, καί όν, φευ , ουδέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι….

Αν το Υ αδελφοί μου γεννά τόσες προσευχές , τόσες ωδές , τόσα δοξολογικά  ψάλματα , τόσους ψυχωφελείς συνειρμούς , σκεφθείτε όλα μαζί τα γράμματα της αλφαβήτου ! Πόσα θαύματα κρύβουν αυτά τα λόγια ! 24 τα γράμματα , αμέτρητα τα θάματα ! Πόσα θαυμάσια βλέπουν και ψηλαφούν όλοι εκείνοι που έχουν την ευλογημένη συνήθεια της καθημερινής απαγγελίας των 24 οίκων των Χαιρετισμών της Κυρίας Θεοτόκου ! Από τη μια η λογική παρατήρηση , από την άλλη η πίστη ! Από τη μια ο Ψαμμίτης , της άμμου ο καταμέτρης , από την άλλη ο Κλίνας τη καταβάσει τους Ουρανούς . Από τη μια το εύρηκα της άνωσης , από την άλλη το Ευρήκαμεν της Άνω Ζωής  και αυτό το Π του αχώρητου και αμέτρητου Πατέρα , που Όλος χωρείται αναλλοιώτως εν Σοί,  Νύμφη Ανύμφευτε !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από την εκπομπή με τίτλο 24 τα γράμματα , αμέτρητα τα θάματα !

Προσφώνηση εξ Ουρανού...(Άγιος Αλέξιος)

                                                                                             Και του Θεού ο Άνθρωπος τα πλούτη του μοιράζει

                                                                      και χρόνους δέκα και επτά στην πόρτα του πλαγιάζει …

Είναι μεγάλο το ΕΓΩ! Αυτή η αντωνυμία που δεν αντικαθιστά μόνο ένα όνομα, αλλά τις περισσότερες φορές αυτόν τον ίδιο τον αληθινό Θεό! Τονισμένο, γραμμένο με κεφαλαία πάντα γράμματα, προπορεύεται συνήθως, δέχεται τις φροντίδες μας και τις περιποιήσεις μας, τον θαυμασμό και τα χαϊδέματά μας! Μια τόση δα λεξούλα ικανή να χωρέσει, ή μάλλον να καταπιεί ολόκληρο τον κόσμο, τον κόσμο μας , τη ζωή, τη ζωή μας! Και μείς στο κατόπι του, θεράποντες του ΕΓΩ μας, κάποιες φορές θηριογνώμονες και ξιπασμένοι, με νου άνου  φτάνουμε στο σημείο να κάνουμε στον απέναντί μας την ιλαροτραγική ερώτηση: -Ρε ξέρεις ποιος είμαι ΕΓΩ; Κάποτε, πάνε αρκετά χρόνια,  ένας τέτοιος τύπος με υπερυψωμένο το ΕΓΩ του,   που μας μοιάζει πολύ αν το καλοσκεφτούμε,  είχε μια διένεξη (σ.σ. περιστατικό που αναφέρεται σε κήρυγμα του μακαριστού Ιεροκήρυκα του Παραδείσου Δημητρίου Παναγόπουλου ) με έναν εισπράκτορα σε ένα τρόλλεϋ της Αθήνας. Ο εισπρακτοράκος, ένας χαμηλός άνθρωπος με ευγενικό πρόσωπο «τόλμησε» να ελέγξει για κάποιον λόγο τον πολύ ψηλό κύριο που μας μοιάζει…Του ζήτησε να δει το εισιτήριό του! Και εκείνος ωρυόμενος άρχισε ασταμάτητα να τον ρωτά ενώπιον  όλων των έκπληκτων συνεπιβατών του : -Ρε ξέρεις ποιος είμαι ΕΓΩ; -Σε ρωτάω να μου πείς,  ξέρεις ποιος είμαι ΕΓΩ ;Και ο ειπρακτοράκος μας, αφού σιώπησε για αρκετή ώρα στις επίμονες επαναλήψεις της ερώτησης, με κατεβασμένο το βλέμμα έδωσε απάντηση: -Που να ξέρω Κύριε; Τι είμαι εγώ για να γνωρίζω …Νεκροταφείο; Θεόσδοτη εκείνη η χαμηλόφωνη απόκριση! Μόνο εκεί, θα αποκαλυφθεί το ποιοί πραγματικά είμαστε!

 

Στοχαζόμενοι τούτο το περιστατικό για να αναρωτηθούμε τώρα κάτι σχετικό: Από τις πρώτες μας θύμησες, τα μικράτα μας, τα ξεβλάσταρά μας , όλοι μας συγκρατούμε στην μνήμη μας,   ( ευχόμαστε όχι μνησίκακα) κάποιες  φορές που μαλώσαμε με συμμαθητές μας με συμφοιτητές, συνεργάτες, συγγενείς, συνοδοιπόρους. Όταν άλλοτε προσωρινά και άλλοτε διαπαντός εκείνο το συν το διώξαμε μακριά! Και δεχθήκαμε τότε εκείνες τις στιγμές, ονειδισμούς, κακολογίες και ενίοτε ύβρεις! Θυμόμαστε άραγε πότε νιώσαμε βάναυσα προσβεβλημένοι; Ακόμα και όταν ανομολογήτως μας εξύβρισαν δεν αισθανθήκαμε τόσο θιγμένοι όσο όταν μας αποκάλεσαν παλιάνθρωπους! Για να φέρουμε μπροστά μας εκείνη τη στιγμή: -Παλιάνθρωπε! -Εμένα είπες παλιάνθρωπο; -Ναι εσένα! -Ρε ξέρεις ποιος είμαι ΕΓΩ; Αδελφοί μου ξέρω ποιος είμαι εγώ! Ένας παλιάνθρωπος, ένας δηλαδή παλαιός άνθρωπος!  Όχι νέος , όχι καινός, μετακτισμένος, όχι με νου μετεστραμμένο, όχι αναγεννημένος στο δεύτερο βάπτισμα του ιερού μυστηρίου της εξομολόγησης, αλλά παλαιός, αμετακίνητος, βραδύς τη καρδία, με έναν Θεό στα μέτρα και στα ύψη μου. Ξέρω ποιος είμαι εγώ που αρνούμαι πεισματικά να αφουγκραστώ την αιώνια φωνή του Ναζαρηνού Σωτήρα στην Αποκάλυψή Του: Ιδού καινά ποιώ τα πάντα!

Που δεν πολιτεύομαι εν καινότητι κατά το Παύλειο κέλευσμα, μα προτιμώ το σκοτάδι και  την παλιά ζωή! Γιατί στ΄ αλήθεια θίγομαι λοιπόν,  όταν μου φανερώνουν τον αληθινό μου εαυτό; Πόσο θα θελα να άλλαζε τούτος ο χαρακτηρισμός, που τόσο τον αξίζω και να ρθει στη θέση του μια άλλη προσφώνηση ουράνια να μου γεμίσει τα μάτια και την ψυχή με δάκρυα για το άμετρό Του έλεος! Να άλλαζε λέει το παλιάνθρωπε, με το άνθρωπε του Θεού! Να γινόταν αδελφοί μου το βίωμά μας να μεταστρέψει αυτό το παλιό, να το νεοποιήσει, να το κάνει Θεάρεστο και αξιομίμητο! Υπήρξε κάποτε ένας τέτοιος άνθρωπος, που ο ίδιος ο Κύριος τον προσεφώνησε έτσι! Ο Άνθρωπος του Θεού! 

Ήταν Κυριακή 12 Μαρτίου του 407, όταν ο Ουρανός προσφώνησε έτσι τον Άγιο Αλέξιο!  Πέντε μέρες αργότερα , εκείνος ανέβηκε στον Κύριό του που ανυπερβλήτως αγάπησε! Τις περισσότερες φορές ο Άγιος  εικονίζεται κρατώντας ένα ανοιγμένο ειλητάριο που γράφει: Πόθος Χριστού απέσβεσεν πόθον γονέων! Στα 54 χρόνια της επιγείου βιωτής του, ο άνθρωπος του Θεού, άφηνε πάντα τον Χριστό και όχι το εγώ του να τον αιχμαλωτεύει ! Και αυτός προσέθετε συνεχώς φωτιά στην φωτιά, προθυμία στην προθυμία , θέρμη στην θέρμη , πόθο στον πόθο, νέο στο νέο! Δεν εστράφη ποτέ εις τα οπίσω , δεν γύρισε ποτέ του στα παλιά!

                                                                                        

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο:"Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν"

(εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019) και  ομότιτλη εκπομπή