Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας. Άγιο Όρος 2017 Μέρος 8

 

Ιερομαρτύρων κέρασμα ,η έσχατη λειτουργία.

Συνεσταλμένα βήματα , ανεβλαβή τα οικεία.

Αντίβαρο στην ξαστοχιά , στην Θεία δικαιοσύνη !

Τροφός Ζωής κατέρχεται,  πρεσβείες να ταχύνει  .

Του Παναγίου μνήματος φύλακας Ηρακλειώτης!

Με μεσιτεία του Αη Μηνά , Πατριάρχης και Δεσπότης !

Γιάντα μη και δε σ αγαπώ Άγιε και Παναγιά μου ;

Της πίστης βάρεσε η γροθιά και έγιναν τα όνειρά μου !

  

Νύχτα  μερώνεται  με φως από έκπαγλο φεγγάρι !

Αγρύπνια και υπομονή κούτσουρα για κλινάρι !

Πορεία στο μεσόνυχτο από αναγκεμένους !

Πίστης εξιστορήματα για τους  αναστημένους !

Στην Σκήτη του Προφήτη Ηλία . Απόγευμα της τρίτης μας φετινής μέρας στο Όρος .  Στο παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου ξανά . Εσπερινός  με στιχηρά  του Αγίου Φωκά του Ιερομάρτυρα  και θαυματουργού ! Του μηνύθηκε το μαρτυρικό του τέλος με περιστέρι,  που ένα στεφάνι του έβαλε στο κεφάλι και με ανθρώπινη μιλιά του είπε : Ποτήριον κεκέρασται και δεί σε αυτό πιείν ! Το μαρτύριο των Ιερομαρτύρων είναι η τελευταία τους λειτουργία πάνω στη γη ! Εποίησε και αυτός , κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο , την τελευτήν τελευταίον μυστήριον !     

     

 Ο πατήρ Σίλας βδομαδιάρης ιερέας! Η ελάχιστη στιγμή είναι σπουδαία γι αυτόν !  Είναι τόσα χρόνια παπάς και θαρρείς πως είναι η πρώτη του φορά που βηματίζει ως ιερουργός . Δεν τον αγγίζει διόλου η επανάληψη , δεν υποχωρεί στης ανεβλαβούς εξοικείωσης το αδιόρατο σαράκι… Σαν να τα πρωτοφορά τα ιερατικά του ιμάτια  ! Όλο και πιο λαμπερά, όλο και πιο καινούρια !  Στις μακρόσυρτες συγκλονιστικές  σιωπές ανάμεσα στις μυστικές ευχές του ,στον Άγιο Νικόλαο ,  το μόνο που ακούγεται είναι ο Απλούς να ξεπνέει βαθιά το …διοξείδιο της πίστης  !  Ο γέροντας Ιωακείμ απαγγέλει το Καταξίωσον Κύριε ! Κάθε λέξη τονισμένη απ της καρδιάς του το αστείρευτο «μελανοδοχείο» !  Οι Θασίτες Πατέρες πλησιάζουν με συστολή  το δεξί αναλόγι για την παράκληση της Παναγίας ! Η παρακλητική προστακτική των  δεομένων συναμαρτωλών !Πρόφθασον , τάχυνον και σπεύσον !Σκέπε , φύλαττε  και φρούρει  !  

Μετά το Απόδειπνο , η  Γαλακτοτροφούσα κατεβαίνει από την κορυφή του τέμπλου  με το αντίβαρό της κρατημένο από τον πατέρα Φιλήμονα . Την προσκυνάμε πριν βγούμε έξω .  Όλη μας η ελπίδα στα εικονίσματα της Τροφού της Ζωής μας !  Μακαρία η κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας! Του Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων τα λόγια  και αυτά κατέρχονται εξ Ουρανού ,ευγνωμοσύνης  εφύμνια  : Βρέφος βλέπω και Θεό μου αναγνωρίζω, βρέφος που θηλάζει και τον κόσμο διατρέφει, βρέφος που κλαυθμυρίζει και στον κόσμο ζωή και χαρά χαρίζει, βρέφος που τυλίγεται στα σπάργανα και από τα δεσμά της αμαρτίας με λυτρώνει, βρέφος μέσα στις μητρικές αγκάλες ως αληθινός άνθρωπος που δεν λείπει καθόλου από τη γη και το ίδιο στους κόλπους του Πατρός αναλλοίωτο και χωρίς να απουσιάζει καθόλου από τους ουρανούς.

Ευλογεί και υπόσχεται η Γαλακτοτροφούσα Παναγιά των Προφητηλιατών !  Αγαπά ελεημοσύνην και κρίσιν ο Κύριος( ψαλμ 32,5).  Αντίβαρο η ικεσία της Αγνής Μητροπαρθένου στην δικαιοσύνη του Κυρίου και στις ξαστοχιές μας...

Νύχτα ανύχτωτη από του φεγγαριού το γέμισμα . Στο πίσω μέρος της αυλής θαυμάζουμε όλοι μας  το χρύσωμα του στην θάλασσα . Ο Φώτης μας μιλά για των Αγγέλων τις σκάλες τις σεληνόφωτες. Η ποιητική υποβολή του Όρους δεν αφήνει κανέναν ανεπηρέαστο !

Στα χέρια μου κρατώ τον Αρχάγγελο του Μανταμάδου ! Μια εικονίτσα που μου χάρισε ο σχεδόν ενενηντακοντούτης Αγιασώτης  Κυρ-Παναγιώτης μετά το Απόδειπνο . Ο Ηρακλειώτης κυρ-Νίκος  , ο κατά πολύ μικρότερος  φίλος του , μαζί του φέτος , συνοδίτης και αδελφός,  τον ακολουθεί και στοργικά τον προσέχει . Μου δωρίζει ευλογίες από τα Ιεροσόλυμα. Μικρές εικόνες της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας και κάρτες από τον Πανάγιο Τάφο ! Και ένα στυλό από όπου βγαίνει ένας πάπυρος , με το ιερό κουβούκλιο την ώρα που φωτίζεται από το Άγιο Φως ! Αμέτρητα χρόνια κάθε Μεγάλη Εβδομάδα εκεί  και όχι μόνο , να στηρίζει με κάθε του δύναμη την αδελφότητα την φυλάττουσα της πίστεως τις Θερμοπύλες  ! Στον Πανάγιο Τάφο , στο τάμα ολάκερης της ζήσης του ! Να γράψεις φέτος το ημερολόγιο του Όρους  με αυτόν τον στυλό ! Να τα ακούσουμε μετά και στο Ηράκλειο στον σταθμό μας ! Έχεις λίγο χρόνο να σου διηγηθώ και εγώ κάτι ; Καθίσαμε σ ένα παγκάκι και άρχισε  για ώρα πολύ να μου διηγείται την ζωή του ! 

Κάθε της στιγμή ως τώρα ένα ατελείωτο θαύμα! Η μάνα του με την ακλόνητη πίστη τον κράτησε στα δύσκολα και στα ορφανεμένα ! Αυτή του μίλησε από μωρό παιδί  για την Παναγία και τους Αγίους ! Και έπειτα στον αγώνα της ζωής με όλα τα εμπόδια,  όλες τις κακοτοπιές , όλα τα ανηφόρια ,  εκείνος έβρισκε πάντα προστασία και σκέπη στην Παναγία και στους αγαπημένους του Αγίους . Τον Άγιο Μηνά και τον Άγιο Νεκτάριο ! Αυτούς παρακαλάει στα δύσκολα και στα ακατόρθωτα!  -Μέχρι και Πατριάρχη μου βγάλανε τον Θεόδωρο και Αρχιεπίσκοπο τον Ειρηναίο  , μου λέει και μόλις με βλέπει να χαμογελώ μου απευθύνεται με ύφος σοβαρό και απόλυτο ! –Δεν λέγω ψέματα παιδί μου ! Χτυπώ το χέρι γροθιά κάτω και τους κοιτώ κατάματα: Γιάντα μη δε σ αγαπώ Παναγιά μου και Άγιε μου Μηνά ! Κάμε τούτη τη χάρη ! Και τρέχουν αμέσως ! Ό,τι και να τους ζητήξω! Και τα κατάφερε ο Κυρ-Νίκος  φτωχός και αδύναμος στα ξεκινήματα  να πορευτεί με λεβεντιά  ως τα τώρα στη ζωή του,  δίχως να ξεχνά ποτέ τα ευχαριστήριά του  ! –Θα πάω στην Παναγούδα μεθαύριο την Κυριακή  αν θέλει ο Θεός ! Έχω φέρει μια μεγάλη  εικόνα της Ιεροσολυμίτισσας, να την αφήσω εκεί , να την έχουν οι πατέρες και ο Άγιος που τόσο την αγάπαγε την μορφή της ! Την είχε δει ο Άγιος Παϊσιος στο καλυβάκι του ! Του παρουσιάστηκε ντυμένη στα χρυσά ! Με πρόσωπο που άστραφτε ! Η πιο όμορφη όψη του κόσμου ! Αυτή έλεγε είναι ακριβώς η μορφή της! Σε αυτήν την εικόνα έχουμε την πιο παραστατική αποτύπωσή της !

Μου είπε πολλά ο Κυρ-Νίκος ο Ηρακλειώτης εκείνο το βράδυ στην φεγγαρόλουστη αυλή έξω απ το καθολικό του Ενδόξου  Ηλιού . Πόσες φορές δεν έκανε εκείνες τις 2 περίπου ώρες απευθείας  με την γοργοτάξιδη  ψυχούλα του την …πτήση Ιεροσόλυμα –Άθως μετ επιστροφής ! Μίλησε για ανθρώπους που γεύτηκαν σάρκα και αίμα στην Θεία μεταλαβιά ! Για υπέρλογες ιάσεις , για Θείες παρεμβολές και επεμβάσεις, για το πλούσιον έλεος του Φιλανθρώπου .

Για την άδολη πίστη των ταπεινών τούτου του κόσμου ,  που όρη μα και τον Άθωνα μεθιστάνει , όπου και να βρίσκεται ένα δυσκολεμένο του παιδί , να το σκεπάσει με την παρηγορητική του αποσκιάδα  . Δεν θα γραφτούν εδώ οι στα σίγουρα συγκλονιστικές  λεπτομέρειες . Το μόνο βέβαιο είναι πως για κάθε γροθιά που ως τα τώρα  έχει χτυπήσει χάμω τούτος ο απειρόκακος  Κρητικός , σε κάθε απίθανο για τους πολλούς αίτημά του προς τον Ουράνιο Αρχηγό και Τελειωτή της πίστεως, υπάρχουν πολλές γροθιές σφιγμένες σε στρωτές μετάνοιες , μπροστά σε εικονοστάσι . που στο κέντρο του έχει την γλυκύτατη αχειρότευκτη μορφή της Ιεροσολυμίτισσας !  

Λίγες ώρες ως τις 2 τη νύχτα που είχαμε συναποφασίσει έγερση .

Εμείς οι πέντε μαζί με τον Απλού και τον καλοκάγαθο Δημήτριο τον συνοδοιπόρο του . Για αυτό εξάλλου μείναμε στο παλιό Νοσοκομείο της σκήτης έξω από την πύλη , για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε πολύ πριν το άνοιγμά της για τα μέρη της κάτω Καψάλας και το κελί του παπά Ευθύμη και της συνοδείας του .  Ένα από τα πιο γνωστά καταφύγια δεομένων , ένα από τα πιο ενεργά εργαστήρια υπομονής και αγάπης του Άθωνα ! Ο Γέροντας όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή «εξαφανίζεται» επί μακρόν  για ησυχία και προσευχή . 

Ήταν από τις τελευταίες μέρες που θα μπορούσαμε να τον δούμε από κοντά και να του μιλήσουμε . Το ίδιο όμως γνώριζαν και σχεδόν όλοι οι επισκέπτες προσκυνητές στα μέρη πέριξ των Καρυών . Γι αυτόν τον λόγο και για να προλάβουμε έστω για λίγο τον παππούλη θα έπρεπε να ήμασταν από πολύ νωρίς έξω από την πόρτα του κελιού ! Ξεκινήσαμε λοιπόν στην πιο γλυκιά Φθινοπωρινή νυχτιά που έμοιαζε μέρα , με ένα έκπαγλο  φεγγάρι να οδηγεί τα βήματά μας στον χωμάτινο δρόμο . Πετάμε από χαρά ! Πρώτη φορά σε νυχτερινή πτήση σε… αεροδιαδρόμους Αθωνικούς . Μετά από μισή ώρα βρήκαμε τον χαρακτηριστικό Σταυρό στον βράχο  και το μονοπάτι που σχεδόν αμέσως  μας οδήγησε έξω από την πόρτα του κελιού ! Το Σταυρονικητιανό κελί της Αναστάσεως του Κυρίου ! Μια από τις αστείρευτες ξεδιψαστικές κρήνες του Όρους !  Εκεί έξω από τον ξύλινο φράχτη ,  ήδη βρίσκονταν συγκεντρωμένοι 10 άνθρωποι που περίμεναν ! 

Ένας είχε κοιμηθεί εκεί από τις 11 το βράδυ ! Βολεύτηκε όπως -όπως  πάνω σε κάτι κούτσουρα για δυο ώρες  περίπου ! Έπειτα από λίγο γύρω στη μία , ήρθαν οι Καβαλιώτες συνοδοιπόροι που διανυκτέρευσαν επί τούτου στις Καρυές στο πανδοχείο που λειτουργεί , για να μην δεσμεύονται από τα ωράρια των Μονών . –Είχαμε έρθει και πέρυσι ! Περιμέναμε πάνω από 8 ώρες , γιατί φτάσαμε μεσημέρι και δεν τα καταφέραμε να του μιλήσουμε ! Φέτος είπαμε να ρθουμε από νύχτα !   Έχουμε ανάγκη να τον δούμε οπωσδήποτε φέτος ! Μόλις ελάχιστα πριν από εμάς 6 πασίχαροι Αιγιώτες με επικεφαλής τους τον  πατέρα Σ. έλαβαν και εκείνοι θέση αναμονής .  Τέτοιο πόθο είχαν οι πρώτοι …της άτυπης  σειράς να δουν τον Γέροντα , το πνευματικό άνθος της σποράς  του Αγίου Παϊσίου  . Κάποιοι θα μιλήσουν για ακρότητες και υπερβολές . Στου Πανσόφου Σειράχ τους λόγους ας προστρέξουμε να λάβουμε την απάντηση : Αν βρεις άνθρωπο συνετό πήγαινε σε αυτόν απ τα χαράματα ! Από τα βήματά σου να φαγωθούν τα σκαλιά στην είσοδό του ! ἐὰν ἴδῃς συνετόν, ὄρθριζε πρὸς αὐτόν, καὶ βαθμοὺς θυρῶν αὐτοῦ ἐκτριβέτω ὁ πούς σου. ( Σοφ.Σειράχ 6,36)  Άλλος αδελφός μας μιλά για τον παππούλη και το πόσο τον βοήθησε όταν πριν από χρόνια  παραλίγο να χάσει την ζωή του σε ατύχημα με την μηχανή  !  Έχει αγάπη πολύ ο Γέροντας ! Εμένα μου άλλαξε την ζωή ! Γι αυτό θέλω να τον βλέπω και να μπαίνω κάτω απ το πετραχήλι του! Όποτε τα καταφέρνω έρχομαι ! Να γεμίσω τις μπαταρίες μου ! Που να με έβλεπες πριν μερικά χρόνια αδελφέ μου ! Μόλις πρωτοήρθα στον Γέροντα ! Άλλος άνθρωπος ήμουνα , μέσα και έξω ! Έχω πολύ δρόμο ακόμα βέβαια ! Να φτάσω στην πίστη που όλα τα γιατρεύει ! 

Εδώ που κάθομαι και περιμένω αδελφέ μου έχω ακούσει πολλές ιστορίες για ανθρώπους που αληθινά πιστεύουν ! Αυτή που με είχε κάνει να κλάψω ήταν με μια μάνα , που Μεγάλη Παρασκευή μπήκε μέσα στο δωμάτιο του μοναχογιού της και τον βρήκε παγωμένο και νεκρό ! Έμεινε για ώρες πολλές δίπλα του ! Μόλις νύχτωσε ,  κοίταξε την Παναγιά στο εικόνισμα και της είπε : Τώρα φεύγω να πάω στην κηδεία του Υιού σου Παναγία μου ! Αύριο   σε παρακαλώ νε έρθεις  και εσύ στην κηδεία του δικού μου ! Και έφυγε για τον Επιτάφιο δίχως να πει σε κανέναν κουβέντα ! Μόλις επέστρεψε , την περίμενε ολοζώντανο το παιδί της ! Τον επανέφερε η Παναγία στη ζωή !  

Ο Απλούς ακούει και δακρύζει με αυτήν την ιστορία ! Έχει και αυτός τόσα να θυμηθεί! –Εμείς πριν από χρόνια είχαμε πάει στο κελάκι των Ιωασαφαίων στις Καρυές ! Πάνε σχεδόν 35 χρόνια ! 1983, 84 ήτανε ! Μπήκαμε μέσα , βλέπουμε έναν Γέροντα . Μας λέει : Ήμασταν πολύ κουρασμένοι σήμερα γιατί είχαμε πανήγυρη με αγρυπνία μεγάλη ! Πριν έρθετε ήταν εδώ η Παναγία ! Μας έπλυνε και μας καθάρισε για ώρα πολύ ! Μόλις ήρθατε έφυγε !  Ακούγονται απίστευτα αυτά μα είναι όλα αλήθεια ! Σκέψου παιδί μου ότι σε εμένα που είμαι ο τελευταίος και ο χειρότερος όλων , έχουν συμβεί θαύματα ! Ήμουν στο χειρουργείο για πολύ σοβαρή εγχείρηση στο λαιμό !  Είμαι και ψάλτης πολλά χρόνια στο χωριό μου ! Μία ώρα κράτησε μόνο η νάρκωση να φανταστείς ! Σε όλην την επέμβαση άκουγα συνέχεια αγγελικά ψάλματα : Άγιος Άγιος Άγιος Κύριος Σαβαώθ ! 

Σκέψου αν άκουγα εγώ Αγγέλους , αυτοί εδώ πώς να μην ανταμώνουν καθημερινά με την Παναγία ;    Σε στιγμές σιγής από όλους ακούγαμε μέσα τους Πατέρες που τελούσαν κανονικά τις ακολουθίες τους . Σχεδόν πεντέμισι  το πρωί και ήδη είχαμε πίσω μας άλλα δεκαπέντε άτομα . Και όλο έρχονταν κι άλλοι διψασμένοι αδελφοί μας  ! Είχαμε ξαναέρθει στον Γέροντα πριν από αρκετά χρόνια ! Αλλά αυτό που θα αντικρίζαμε ύστερα από δυο ώρες περίπου , μόλις μας άνοιξαν την πόρτα,   ξεπερνούσε κάθε προσδοκία ! Στην αυλή του κελιού σχεδόν έτοιμος ένας μεγάλος Αγιορείτικος Ναός προς τιμήν του Αγίου Παϊσίου ! Μέσα σε έναν μόλις χρόνο ετοιμάστηκε μαζί με νέο ξενώνα για επισκέπτες προσκυνητές και ένα υπέροχο υπαίθριο αρχονταρίκι με απίστευτα περίβλεπτη θέα στον… αχαμήλωτο  Άθωνα ! Πίσω από το ιερό του Ναού το μνήμα του Γέροντα Ισαάκ του Λιβανέζου ! Ο Παπάς , ο Θεολόγος , ο μύστης των ασκητικών του Αγίου Ισσάκ , ο πνευματικός των μαθητών της Αθωνιάδας σχολής, ο αγωνιστής , ο φωτιστής , ο διακριτικός, ο ελεήμων,  ο καλλίφωνος ! 

Μόνασε στον Λίβανο και όταν ήρθε για να σπουδάσει την Θεολογία στην Θεσσαλονίκη συνδέθηκε στενά με τον Άγιο Παϊσιο .Εκείνος  έμελε να του δώσει  το μέγα Αγγελικό σχήμα και αυτός  να γίνει ο βιογράφος του Αγίου! Εδώ σ αυτά τα μέρη που τώρα στεκόμαστε ολοκλήρωσε  το υπέροχο αυτό και πασίγνωστο ανά τον κόσμο … μπλε βιβλίο μόλις λίγο καιρό πριν εκδημήσει πλήρης υπομονής και ευχαριστίας εις Κύριον στα 61 του μόλις χρόνια έπειτα από μαρτυρικούς πόνους και πολύχρονη ασθένεια .   

Αγάπησε τόσο πολύ της Ελλάδα ! Έλεγε με πόνο ψυχής για τους σύγχρονους Έλληνες ο μακαριστός Ισαάκ πως : «Το ορθόδοξο κύτταρο μέσα τους υπολειτουργεί. Σκέφτομαι πόσο σε παλιές εποχές η θεολογία αποτελούσε ανάγκη βιοτική του λαού και πόσο σήμερα έχει αποξενωθεί από τα ενδιαφέροντά του».

 «Παλιά μιλούσαν μέσα στα μπακάλικα και τα καφενεία για αλήθειες δογματικές. Η θεολογία έγινε υπόθεση πανεπιστημιακή κι όχι κατάσταση βιωματική. Τρέφεται από τη λογοκρατία, ενώ θα έπρεπε να ζούσε από τον Λόγο. Το μεγαλύτερο κακό για τον σημερινό άνθρωπο είναι τ’ ότι μέσα στην κοινωνία δέχεται τόσα πολλά ερεθίσματα. ώστε του μένει ελάχιστος χρόνος για να σκεφθεί τον Θεό». Πηγή: Μον. Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων Αγιορειτών του εικοστού αιώνος τ. Γ’ /1956-1983, Εκδ.Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτ. 2011.

Πόσο ευλογημένοι οφείλουμε να αισθανθούμε όλοι εμείς σ αυτήν την αυλή την αγγελόπλαστη , σε τούτο το χάραγμα μιας  νέας μυστικής ημέρας . Απερίσπαστοι έχουμε μπροστά μας χρόνο άφθονο να σκεφθούμε τον Θεό , να επαναπροσδιορίσουμε την σχέση μας μαζί Του . Να κοιτάξουμε μέσα στον καθρέφτη ενός φτωχού μνήματος , και στους πωρόλιθους ενός νεότευκτου  ουρανίου οίκου  και να δούμε μέσα τους  τον ταλαίπωρο εαυτό μας , τον ξεχασμένο μας σκοπό …Να λαξεύσουμε τους πώρους της  αδρανούς ψυχής μας , διόδους να ανοίξουμε μέσα τους να ρουφήξουν δρόσους , από μάτια ταπεινών αδελφών και λόγια πολύπειρων γεροντάδων.  Να λοιπόν δίπλα σε αυτό το απέριττο μνήμα του Ιερομονάχου Ισσάκ ,  ο Ναός του πνευματικού του Πατέρα Αγίου Παϊσίου  . 

Και ο παπά Ευθύμης πλέον να τους έχει μαζί …σε παράταξη μάχης . Σε μια διαφορετική στην κυριολεξία παράταξη μάχης βρισκόμαστε σχεδόν όλοι περιμένοντας τον Γέροντα . Κάποιοι προσπαθούν να κατατάξουν εαυτούς και αλλήλους σε σειρά , ανάλογα με την ώρα προσέλευσης . Μερικοί  φαίνεται αυτό να το αγνοούν και επικαλούμενοι ιδίους λόγους θέλουν να προσπεράσουν …Δυο,  αλλοίμονο,  παραλίγο να έρθουν στα χέρια!  Θυμόμαστε τον ιδιαίτερο κανόνα του Αγίου Παϊσίου του Βελιστσκόφσκυ  . Δεν άφηνε τον ήλιο να δύσει επί του παροργισμού ! Αν κάποιος είχε οργή εναντίον αδελφού , σε αυτόν δεν επιτρεπόταν να εισέλθει στον Ναό ή να συμπροσευχηθεί στο Πάτερ ημών . Αλήθεια πως πρέπει να μας συνέχει κάθε στιγμή αυτός ο κανόνας του Προφητηλιάτη  Αγίου  !  Ο Απλούς θυμάται όταν περίμεναν έξω από τον συρμάτινο φράχτη της Παναγούδας τον Άγιο να βγει. –Ο Γέροντας μας άφηνε μια ώρα και παραπάνω να περιμένουμε ! Δοκίμαζε την υπομονή μας ! Και έπειτα έβγαινε! Κάποιοι έφευγαν . Εμείς εκεί , όσες ώρες και να κανε θα τον περιμέναμε ! Καταλαβαίνουμε γρήγορα  πως  η διάκριση πρέπει να πρυτανεύσει . 

Η υπομονή και η θυσιαστική αγάπη,  πρέπει να φτιάξουν την σειρά προτεραιότητας. Ο Θωμάς από την Θεσσαλονίκη πνευματικοπαίδι του Γέροντα εδώ και δεκαπέντε  χρόνια , μας μιλά για τα δικά του θαύματα  , τα δυο παιδιά του ! Θυμάται και αυτός τις αμέτρητες ώρες της υπομονής σε τούτην την αυλή ! -Ήρθα κάποτε σχεδόν πρώτος και  περίμενα από νύχτα και έπειτα από 3-4 ώρες μπήκα και εξομολογήθηκα στον παππούλη . Μόλις βγήκα θυμήθηκα κάτι που οπωσδήποτε έπρεπε να του πω . Έλα όμως που όπως και σήμερα τον περίμεναν καμιά εικοσαριά ακόμα άνθρωποι . Τι να κάνω , φοβήθηκα μη σκανδαλίσω κανέναν …Και περίμενα αδέλφια μου μετρημένες δεκατέσσερις ακόμα ώρες . Όταν είχε νυχτώσει για τα καλά με ξαναβλέπει ο Γέροντας μπροστά του ! Βρε ευλογημένε μου λέει τι συμβαίνει …Γελούσε μόλις κατάλαβε ! Μα δεν με είχε πειράξει καθόλου η αναμονή ! Είναι και αυτή μέρος του μυστηρίου και μάλιστα απαραίτητο ! Του λέω για την μικρή μου θυγατέρα που είναι βαπτισμένη στο όνομα του Μυροβλήτη προστάτη της Θεσσαλονίκης . Αστράφτουν τα μάτια του από χαρά  και αμέσως βγάζει από ένα μικρό πορτοφόλι , ένα κομμάτι από μπαμπάκι που μυροβολά . Είναι από το άνοιγμα της λειψανοθήκης ! -Παρ το αδελφέ μου , θα βρω άλλο εγώ ! Με τον Θωμά βρεθήκαμε για λίγα λεπτά ! Ίσως και να μην ξαναανταμώσουμε σε τούτη τη ζωή !Κύριος οίδε !

Μα δεν θα λησμονήσω ποτέ θαρρώ , την φιλαδελφία του και όλο το άρωμα  που ξεχύθηκε από το αλαβάστρινο  μέρος της μυρώπης καρδιάς του,  όταν αναζήτησε του Μεγαλομάρτυρος την ευλογία ! Τίποτα δεν μπορεί να νοθεύσει τούτες τις στιγμές . Πολλές δεκάδες άγνωστοι μέχρι σήμερα άνθρωποι γινόμαστε Ένα, καρτερώντας μια γουλιά δροσερό νερό από τις χούφτες του ταπεινού παπά να ποτίσει το άκαρπό μας και έναν Θεό να ξαναγεννηθεί μέσα μας … Ο χρόνος πάλι σταματά , υποχωρεί , πολλαπλασιάζεται , βαραίνει, σημαδεύεται …  ( συνεχίζεται με το 9ο μέρος)

                                              Νώντας Σκοπετέας                                      

Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών , αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους : «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» , «Του Παραδείσου τ’  όνειρο» , «Μύρισε Παράδεισος» , «Η Παναγία Οικονόμησε» , «Ψυχή Ορθρία» , «Δεν χαμηλώνει ο Άθως»,  ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας «Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα Φως»  στην ενότητα : Ημερολόγιο Όρους .

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας Άγιο Όρος 2017 Μέρος 7

Της Γεροντίσσης άπαυστη είναι η ικεσία

Εφέστιο  ανάβλυσμα  , αεί η παραμυθία!

Πιθάρια , ελέους ξέχειλα έξω από την αυλή της.

Λάδι σταλάζει μέσα τους , σε κάθε  δεησή της!

Εκείνος ξέρει το γιατί με εξέλεξε από νέο!

Μόνο  το πάντων ένεκεν ,  όσο θα αναπνέω

θα ακούγεται απ τα χείλη μου , προσεύχεσθε για μένα

κάποτε να ανταμώσουμε σε μέρη ετοιμασμένα !

Μακρίνα και Θεοφανώ την Εφραιμία πέμπουν .

Ανθοί της Οδηγήτριας τον ήλο λιτανεύουν !

Θασίτης ο Αρχάγγελος σμίγει αφιερωμένους  !

Καντηλοκέρι Αθωνικό με ρασοφορεμένους !

 

Μονοπάτι κρυμμένο από τον ήλιο κατεβαίνουμε με ταχύ ρυθμό ,  στο μεσημέρι της τρίτης μας μέρας στο Όρος . Πυκνόφυτα περάσματα  υγρά, με δροσάτα θάμνα και  συστάδες από μεγαλόκορμα κούφια δέντρα  που ριζώνουν χωρίς τελειωμό , δημιουργούν ένα  εντυπωσιακό είδος  σήραγγας , πολυσύχναστο και πολυθρύλητο για τους απανταχού προστρέχοντες στο καταφύγιο της Γεροντίσσης !     Προορισμός μας για προσκύνημα , η Μονή του Σωτήρος Παντοκράτορος . Στη μάνδρα του ασκήθηκαν αμέτρητες οσιακές μορφές . Άνθη Παντοκρατορινά , σε αιώνια εαρινό λειμώνα που περιποιείται  άπαυστα η στοργική Ελαιοβρύτισσα  !

Ύστερα από περίπου 20 λεπτά φτάνουμε σε απρόσκοπτο αγνάντι της Μονής. Ο επιβλητικός καστρόπυργος στο κέντρο της , σήμα κατατεθέν της , ουρανοφίλητος  αναβατήρας δεήσεων. Το υπαίθριο αρχονταρίκι της   , παρατηρητήριο θαυμασίων ποιημάτων της ανοιγμένης παλάμης του Δημιουργού  ! Λίγα μέτρα από την πύλη , σιμά σε ένα εξωτερικό παλαιό χτίσμα , αντικρίζουμε πολλά αραδιασμένα πιθάρια ! Πως μπορείς να προσπεράσεις απλά , πως να μείνεις αδιάφορος  σε όλα αυτά που μια εικόνα μπορεί να γεννήσει; Κάθε πιθάρι και μια ψυχή , που παρακαλάει για θείο έλεος ! Η Γερόντισσα , που δεν αφήνει ποτέ το Μοναστήρι της δίχως λάδι! 

Ξέχειλα πάντα τα δοχεία του ελέους στην Παντοκράτορος ! Δεν θα εγκαταλείψει ποτέ η Μάνα τα παιδιά της , που επιποθούν  να μεγαλώνουν ολοένα μέσα τους τα δοχεία της χάριτος , να χωράνε εκείνα όσο περισσότερο γίνεται , από  το πέλαγος του σπλαχνισμού και της μητρικής της αγάπης!  

Εργασίες μέσα στην αυλή του μοναστηριού ! Φτιάχνεται εξ αρχής μια νέα φιάλη σκεπαστή  με θόλο  και κίονες . 

Σχεδόν έτοιμο το μαρμάρινο περιραντήριό της,  να γεμίσει με  την καθαρτική δύναμη και την ενέργεια,  που θα διώξει μακριά κάθε κίνδυνο από ορατούς και αοράτους εχθρούς,  αναβρυτήριο παντουργού και παντοδυνάμου Αγίας Τριάδας ,  που  πηγάζει τον Αγιασμό και κάθε χάρη του Παραδείσου.

 

Ένας νεαρός μοναχός , μας οδηγεί στο καθολικό για να προσκυνήσουμε και να κατασπαστούμε, την εφέστιο εικόνα της Γερόντισσας. Ρουμάνοι αδελφοί μας , με μπροστάρη τους έναν Ιερέα,  ξεκινούν αμέσως να της ψάλλουν στην γλώσσα τους το Άξιον εστί! 

Ακάθιστη Εκείνη , με το ασημωμένο πιθάρι στα πόδια της,  τα χέρια της υψωμένα,  και ένα βλέμμα κατάγιομο από  τρυφεράδα , κανέναν δεν παρατηρεί , κανέναν δεν ψέγει ! Μόνο ελπίδα χαρίζει σαν σε κοιτά κατάματα! Καρτερά μόνο  και αγωνιά,  ποτέ να μην στερεύουν τα αιτήματα των  ταπεινών ικετών ,  για να αναβλύζει Εκείνη την ακαταίσχυντη προστασία της ! Το απολυτίκιο Της δεν σταματά και αυτό να ψέλνεται αδιαλείπτως μέσα από των εκλεκτών Της τεκνίων τις δεόμενες καρδιές : Το Όρος Σου Δέσποινα σκέπεις αεί στοργικώς , Μονήν Παντοκράτορος  δε τη σεπτή Σου μορφή , φυλάττεις Γερόντισσα. Ώσπερ ποτέ τη βλύσει θαυμαστώς του ελαίου , άφθονον μεταδίδως τοις Σοις τέκνοις την χάριν , πιστώς ασπαζομένοις εικόνα την θεία Σου . Σχεδόν τρέχοντας , για να προλάβουμε το πρόγραμμα της σκήτης μας , νιώθοντας απερίγραπτη χαρά,  που ξανααξιωθήκαμε να προσκυνήσουμε την πηγή του υπεραφθόνου ελέους , το ταμείο αυτό της πίστης , αρχίσαμε να ανηφορίζουμε για τον Προφήτη . Ελάχιστα πριν , μια τελευταία , χρωστούμενη από το περσινό μας ταξίδι , επίσκεψη ! Στο κοιμητήρι της Παντοκράτορος ! 

Στα σίγουρα από αυτό το τόσο ξεχωριστό εξωτερικό «δωμάτιο» θα πρέπει να ξεκινά το προσκύνημα σε κάθε μοναστήρι . Να λάβεις πλούσια και εδώ την ευχή των θριαμβευτών του Παραδείσου , πριν συνοδοιπορήσεις  με τους γενναίους μαχητές του μοναχικού στρατεύματος , τους αρματωμένους με του φωτός τα όπλα τα ακατανίκητα !Στενόμακρο τούτο το κοιμητήρι . Όλοι σε κάθετη  παράταξη προς Ανατολάς ! Στοιχισμένοι σταυροί , ανοιγμένα στη σειρά μνήματα , αγέρωχα κυπαρίσσια,  όλα σε μια θαυμαστή διάταξη σε μια …αλλιώτικη ευθεία με αρχή  και δίχως τέλος . Στο κέντρο , οι Πατέρες διατηρούν τον τάφο του Γέροντος Βησσαρίωνος !Του πρώτου Γέροντος  μετά την αναβίωση του κοινοβίου . Έχουν μεταφέρει το τίμιό του λείψανο εντός της Μονής,  σε σημείο δίπλα στο καθολικό , με τα Παύλεια λόγια από την προς Ρωμαίους να λάμπουν πάνω του: Δόξα και τιμή και ειρήνη παντί τω εργαζομένω το αγαθόν!

Κράτησαν όμως  σαν τόπο προσευχής το πρώτο  μνήμα , όπου αρχικά εναποτέθηκε το άψυχο σώμα του Γέροντά τους . Νέο τον εξέλεξε ο Κύριος και εκείνος , τέκνο της υπακοής,  δόξασε τον Θεό για την απόφασή Του ! Υπέφερε στο τέλος ! Καθαρτήριο της αγιότητας η ασθένεια και ο καρκίνος που συνεχώς τον Παράδεισο συμπληρώνει …Μα του χάρισε ο πανσθενουργός Θεός , σωτήρια υπομονή και δύναμη θαυμαστή , λίγο καιρό μόλις πριν την εκδημία του , να «μιλήσει» στα αγαπημένα του παιδιά . Και ζήτησε αυτοί οι τελευταίοι πατρικοί του λόγοι , να γνωστοποιηθούν στην αδελφότητα μια μέρα μετά την στερνή του αναπνοή !

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί , πάντοτε ήσασταν και είστε στην καρδιά μου . Τώρα που ο Χριστός και η Παναγία με κάλεσαν κοντά τους , να είστε όλοι ενωμένοι , αγαπημένοι , να αγωνίζεσθε στο Μοναστήρι όπως και εγώ τόσα χρόνια προσπάθησα έστω και με την ελαχιστότητά μου να ανακαινισθεί η Μονή , να ρθουν και νέοι μοναχοί για να συνεχίσουμε την πορεία μας στο Μοναστήρι 

Τώρα που με πήρε ο Θεός κοντά του –Εκείνος ξέρει γιατί• Εκείνος το έκανε για την αγάπη μας , την υπομονή μας –θέλω με χαρά να το έχετε μέσα στην καρδιά σας . Βέβαια η στενοχώρια υπάρχει αλλά πάνω από την στενοχώρια είναι η χαρά του Χριστού . Κι ο Χριστός όταν έφυγε από τον κόσμο ήταν τριαντατριών ετών • κοντά στην Παναγία μας , η οποία στενοχωρέθηκε , έκλαιγε , αλλά ο Θεός έτσι τα ήθελε τα πράγματα . Κι εσείς δεν θέλω να είστε στενοχωρημένοι μαζί μου εφόσον με πήρε  ο Χριστός και η Παναγία . Θέλω να είστε χαρούμενοι .

 

Να είστε μεταξύ σας σαν αδελφοί • να αγωνίζεσθε εδώ στο Μοναστήρι αυτό που μας το χάρισε η Παναγία η Γερόντισσα . Και όσοι έρχονται νέοι άνθρωποι να τους έχετε σαν αδελφούς , με πολύ αγάπη . Αυτό είναι βασικό , για να πάει το Μοναστήρι μπροστά , εσείς που είστε εδώ και όσοι θα έρθουν πρέπει να έχετε μεταξύ σας πολύ αγάπη . Να μην μαλώνετε μεταξύ σας• ο ένας να ανέχεται τον άλλον , για να μπορέσετε κι εσείς μετά από χρόνια να σας ελεήσει  η Παναγία όπου θα σας περιμένω κι εγώ , εάν ο Χριστός με οδηγήσει και ελεήσει δια τις αμαρτίες μου , θα σας περιμένω εκεί όπου θα ζήσουμε και θα περάσουμε όπως το λέει η Εκκλησία μας , εκεί θα ζήσουμε , θα μείνουμε αιωνίως , κοντά στο Χριστό και την Παναγία μας.

Αυτά  τα λίγα είχα να πω . Εύχομαι πάντοτε να με θυμάστε και να προσεύχεσθε και για μένα …Ζητώ συγχώρεση για όσους δεν μπόρεσα να βοηθήσω. Να με συγχωρέσουν όλοι και να με ενθυμούνται πάντοτε στις προσευχές τους .

Σας αφήνω με την καρδιά μου , με την πολλή μου αγάπη , με την ψυχή μου . Έτσι δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν. Ό,τι μας επέτρεψε ο Θεός μας το κανε για να σωθούμε . Δόξα τω Κυρίω και την Παναγία μας , η οποία Γερόντισσα εδώ  πάντοτε όλους τους ελεεί και τους αγιάζει. Έτσι πάντοτε όταν έχετε κάποιου είδους δυσκολία , κάποιο πρόβλημα, να πηγαίνετε στην Παναγία την Γερόντισσα , να βάζετε μετάνοια και να ζητάτε το έλεός της . Κι η Παναγία η Γερόντισσα πάντοτε θα βοηθάει όλους .

Έτσι , σας χαιρετώ με όλη μου την ψυχή , με την καρδιά μου , με την αγάπη μου , και ζητώ συγχώρεση εάν στενοχώρησα κανέναν , εάν δεν ήμουν σωστός ως Γέροντας και Ηγούμενος , να με συγχωρέσετε όλοι . Καλή αντάμωση να έχουμε όταν μας καλέσει ο Χριστός.

Βησσαρίωνος πνευματικές υποθήκες προς την αδελφότητα της Μονής Παντοκράτορος ( Λειμωνάριον Ι.Μ.Παντοκράτορος Αγίου Όρους 2011)

Φτάσαμε στον Προφήτη  λίγο πριν η καμπάνα καλέσει   για την τράπεζα . Μαζεμένοι στην αυλή ,  οι προσκυνητές της ημέρας . Μας είχε προϊδεάσει  ο πάτερ Φιλήμων απ το πρωί : -Σήμερα θα έχουμε μια μικρή αλλά πολύ ωραία συντροφιά !  Μας έκανε εντύπωση αυτή η ιδιαίτερη αναφορά ,   μιας και εκείνος ανεξαίρετα  όλων την παρουσία χαίρεται , μα ύστερα από λίγο καταλάβαμε ακριβώς τι εννοούσε …Και όντως λίγοι μα εκλεκτοί ήταν οι …προσκεκλημένοι της ημέρας ! Ο πατήρ Άγγελος , με τον επίσης ιερέα υιό του πατέρα Ιωάννη .  Πολύτεκνοι και οι δυο  , ησύχιες ωραίες μορφές , δεν μιλούν πολύ μα χαμογελούν όλο χαρά και χάρη !  Θασίτες , Θεολογίτες , Αρχαγγελίτες ! Σ ένα μπαλκόνι του Ουρανού  αντικριστά απ τον Άθωνα στέκονται και ευλογούν και σταυρώνουν τα 4 σημεία του ορίζοντα με τον Τίμιο Ήλο …Στο Μοναστήρι του Αρχαγγέλου στην περιοχή  Θεολόγος της Θάσου  , λειτουργεί ο σεβάσμιος  πατέρας Άγγελος και γίνεται καθημερινά αυτόπτης υπερλόγων θαυμάτων  με το ιερό καρφίον , το πανίερο κειμήλιο που χρησιμοποιήθηκε στην Σταύρωση  του Νυμφίου της Εκκλησίας .

Για εκεί το 1974 η μοναχή της Οδηγήτριας Εφραιμία μαζί με επτά αδελφές της  , ξεκίνησαν από την Πορταριά του Βόλου   με κατευόδιο την ευχή της Αγίας Ηγουμένης τους μακαριστής πλέον Μακρίνας και  την ευλογία  του Γέροντά τους Εφραίμ Φιλοθείτη , δημιουργώντας   την σημερινή γυναικεία αδελφότητα υπό την πνευματική καθοδήγηση της Μονής Φιλοθέου , της οποίας είναι μετόχι  . Πως όλα τα αγιασμένα  και όλοι οι αφιερωμένοι σε κάθε άκρο αυτού του κόσμου , συνδέονται με αυτήν την ολάστραφτη , αμετρήτων διαστάσεων,  αόρατη αλυσίδα , φτιαγμένη σαν από καντηλοκέρι , να  κρατά στο κέντρο της  ένα αλλιώτικο εγκόλπιο που εικονίζει …τον Άθωνα !  Είχαμε δει παλιά σε μια από τις σπάνιες φωτογραφίες που υπήρξαν,  την κατά σάρκα Μητέρα του ξενιτεμένου Εφραίμ , την μετέπειτα μοναχή,  μακαριστή Γερόντισσα Θεοφανώ και αυτή ανθός της Οδηγήτριας , να εικονίζεται κρατώντας με ευλάβεια στην αγκαλιά της   ένα εξαπτέρυγο με κάτι προσαρτημένο πάνω του  ! Να που μάθαμε σήμερα τι ήταν ! Ήταν το τμήμα από τον τίμιο Ήλο και η μακαριστή Θεοφανώ στην αυλή του Θασίτη Αρχαγγέλου ! Ακούμε  τον πατέρα Άγγελο :  –Πως ευωδιάζει παιδιά μου του Χριστού μας το καρφίον ! Πόσα θαύματα και θεραπείες γίνονται καθημερινά !  Κάποτε να ρθείτε να προσκυνήσετε στο μοναστήρι μας ! Θα λάβετε μεγάλη ευλογία !

Γύρω από τον πολιό Πατέρα   μαζί μας όλα τα …αγαθά παιδιά !  Ο  κυρ –Παύλος ο Απλούς , ο Κυρ Νίκος ο θαρραλέος Κρητικός …Αγιοταφίτης  και ο κυρ-Παναγιώτης  στα 87 του πλέον , από την Αγιάσω της Μυτιλήνης ! Ύστερα  από έναν χρόνο ακριβώς τον ξανασυναντάμε,  μετά την Σιμωνόπετρα απρόσμενα στην σκήτη του Αη Λιά ! Πως χαιρόμαστε για τούτο το αντάμωμα με όλους τους ! Ένας-ένας ξεχωριστοί ! Απλού τόσο ταιριαστά τον …βάφτισε ο Γέροντας Ιωακείμ . Κάποιος είπε σοφά πως δεν είναι απλό το να είσαι απλός ! Και πόσο δίκιο είχε στ αλήθεια μιλώντας  για την ανεπιτήδευτη έκφανση της απλότητας !

Ο κυρ-Παύλος , από τους πιο τακτικούς προσκυνητές στα μέρη του Προφήτη,   έμεινε μέσα μας , σαν  μια λεπτή αύρα,  που χωρίς να υπολογίζει τρόπο και τόπο ,  άφηνε τα πολύχρονα Αθωνικά του βιώματα  και την αγάπη να ξεχυθεί και να σε κατακλείσει , με κάθε του κίνηση , κάθε του ταπεινό λόγο . Και αυτά ταυτόχρονα  περιβεβλημένα με μια απροσποίητη διάκριση στ αλήθεια ασυνάντητη !  Με όλους θα συμπορευόμασταν  στις επόμενες ώρες και μέρες μας στο Όρος,  μα και αλησμόνητα παντοτινά πλέον , αφού το καντηλοκέρι το αόρατο το Αθωνικό , μπλέχτηκε  στης ψυχής μας τα ακροδάχτυλα με τις πρεσβείες του Θεσβίτη…    Στον πρώτο όροφο ήδη μας περίμενε ο Γέροντας Ιωακείμ . Καθισμένος στην κορυφή,   ευλογεί την μεσημεριανή τράπεζα , ενώ έπειτα από λίγο ένα από τα χιλιάδες του κηρύγματα ακούγεται ηχογραφημένο την ώρα που τρώμε . Η υποχρέωση της διαφώτισης του διπλανού μας ! Η Πνευματική ελεημοσύνη μα και η υλική που παρηγορεί  ! Ο ανέκλειπτος ουράνιος θησαυρός μας ! Λίγο πριν ο Γέροντας ευλογήσει τα περισσεύματα , θυμάται τους εράνους που διοργάνωνε στα μέρη της πνευματικής του σποράς ! Τότε που οι άνθρωποι …πετούσαν πιο ανάλαφρα  με τα φτερά της ελεημοσύνης ! Μνημονεύουμε  τον Αη Γιάννη τον Χρυσόστομο : «Είναι ελαφριά η ελεημοσύνη και γρηγοροπετούσα, έχει φτερά χρυσά και κάνει πτήση που τους αγγέλους ευφραίνει. Σαν περιστέρι πετά, χρυσό και ζωντανό, που έχει βλέμμα τρυφερό και ήπια μάτια. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ’ αυτό το μάτι».

Παρατηρούμε τον πατέρα Φιλήμονα που  δεν σταματά να απαντά στο τηλέφωνο της Σκήτης . Μας λέει έπειτα ότι καθημερινά δεν παύουν να καλούν άνθρωποι για βοήθεια . Πνευματική μα και χρηματική ! Στενοχωριούνται οι πατέρες που δεν μπορούν να δώσουν όσο θα ήθελαν . Μα στο κομποσχοίνι τους έπειτα , δίνουν όλη τους την προσευχητική δύναμη να αντισταθμίσουν την υλική τους πενία …Στο μικρό αρχονταρίκι της αυλής καθόμαστε για διακόνημα . Μαζί μας προστέθηκαν και κάποιοι Κιλκισιώτες αδελφοί μας και 2 Σέρβοι προσκυνητές . Ετοιμάζουμε δίπτυχα για το Σαρανταλείτουργο των Χριστουγέννων . Στ αριστερά χώρος για κάθε ψυχή θλιβομένη , καταπονουμένη,  ελέους  και βοηθείας του Θεού επιδεομένης . Στα δεξιά για τις ψυχές που αναπαύθηκαν επ ελπίδι ζωής αιωνίου, εκεί όπου επισκοπεί το Φως του προσώπου Του !    Πόσα ονόματα δεν θα μνημονευθούν εξαιρέτως στα γλυκοφωτισμένα κοιλώματα των Ιερών όλου του Άθωνα   , στην Βηθλεέμ και στον φριχτό τον Γολγοθά των Θείων προθέσεων . Βιβλιάρια …καταθέσεων είναι τούτα τα μικρά χαρτιά και οι πατέρες  μεγάλοι ευεργέτες ,  που πασχίζουν στους λογαριασμούς  των ξεχασμένων ψυχών ,  να υπάρχει πάντα …διαθέσιμο υπόλοιπο ελέους και φωτός . Ο κυρ-Παύλος όποτε μας συναντά έχει κάτι τόσο ωφέλιμο να θυμηθεί και  να μας πει :

-Ένα χαντάκι είναι η ζωή παιδιά ! Κάνουμε μια και περνάμε απέναντι !  Όλους να τους αγαπάμε και για όλους να προσευχόμαστε! Έχουμε πάει που λέτε στον Γέροντα  Παϊσιο στην Παναγούδα όταν ζούσε ακόμα και τον περιμέναμε στην αυλή  ! Ήμασταν καμιά δεκαριά άνθρωποι . Ένας που τον ήξερα , εισαγγελέας σε μεγάλη θέση , ερχόταν πρώτη φορά και κράταγε τις αποστάσεις του , ήταν αυτό που λέμε κομματάκι ακατάδεκτος  και κάπως ξιπασιάρης ο ευλογημένος ! Μόλις βγαίνει  ο Γέροντας  κατευθείαν στρέφεται στον άνθρωπο αυτό και του λέει γελώντας : Καλώς τον , καλώς τον κύριο Εισαγγελέα ! Ε αυτό ήταν ! Σαν παιδάκι έπειτα εκείνος αγκάλιαζε τον Γέροντα,  του φιλούσε τα χέρια , έγινε ο πιο απλός και καταδεκτικός άνθρωπος στον κόσμο!

Σκέφτομαι τι μπορεί να ναι αυτό που σε μια στιγμή μονάχα , καταφέρνει  να αλλοιώσει σε τέτοιο βαθμό μια  ανθρώπινη ψυχή μόλις στο διάβα της βρεθεί ένας ρασοφορεμένος κλητός και εκλεκτός… Θυμάμαι κάτι που άκουσα από Χριστοκήρυκα  και θαρρώ πως είναι ταιριαστό τούτη την ώρα να γραφτεί , δίπλα σε ένα από τα αμέτρητα μαρτυρούμενα περιστατικά με τα θαυμάσια της Παναγούδας . Πατέρες τους προσφωνούμε όλους αυτούς , που συναντάμε και σε τούτα τα μέρη.

 Και μοιάζει αυτό το συνηθισμένο  πάτερ να έχει τόσο νόημα , ιδιαιτέρως για κάποιους όπως ο πάτερ Παϊσιος ο μεγάλος μας Άγιος . Πατέρες τους φωνάζουμε,  γιατί γεννάνε συνεχώς μέσα μας τον Χριστό ! Γίνεται η ψυχή μας  Θεοτόκος  με μια τους λέξη , με ένα ταπεινό  τους βλέμμα με μια ζεστή αγκαλιά! Σαν αυτή που θυμάται ο Απλούς από έναν άλλον μεγάλο Αθωνίτη Άγιο . –Είχαμε πάει στον Γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη ! Μπαίνουμε στο κελάκι του και τον βλέπουμε να υποφέρει από φριχτούς πόνους στα πόδια …-Γέροντα του λέω , περαστικά να είναι , να κάνουμε προσευχή να περάσει ο πόνος !  Άστραψε και βρόντηξε ο Γέροντας ! Βρε τι είναι αυτά που λες , μου είπε με πολύ αυστηρό ύφος !Και έπειτα δείχνοντας τα πόδια του: Τούτα εδώ είναι τα παράσημά μου ! Και έπειτα με πήρε αγκαλιά βέβαια !  ( συνεχίζεται με το 8ο μέρος) 

Νώντας Σκοπετέας 

Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών , αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους : «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» «Του Παραδείσου τ’ όνειρο» , «Μύρισε Παράδεισος» , «Η Παναγία Οικονόμησε» , «Ψυχή Ορθρία» , Δεν χαμηλώνει ο Άθως, ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας στην ενότητα : Ημερολόγιο Όρους .

Δάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.Άγιο Όρος 2017 Μέρος 6

Τα καντηλέρια ανάψανε , οι εντολές δοθήκαν.

Θυμήσου όμως Κύριε κι αυτούς που πλανηθήκαν !

Παράτεινε το έλεος και για όσους  δεν γνωρίζουν .

Σώσε και εκείνους  που ασεβώς σε Εσένα δεν ελπίζουν .

  

Δια της…. κόνεως βροχή πέφτει πάνω στο χώμα !

Διψάει αυτό να ποτιστεί από Δικαίου το   στόμα !

Θεού εικόνες στην αυλή,  μια αγκαλιά χωράει! 

Άκλειστη σαν του Λυτρωτή,  που όλους τους καρτεράει !

Οι των αμώμων  διδαχές ,  σχολή Αθανασίας  !

Του Αγίου οι συμμοναστές ,  τέκνα της προσδοκίας,

προσμένουν Δόξης ερχομό  να προστεθεί στα άλλα,  

στα δώδεκα εικονίσματα της πίστης τα μεγάλα !

Κινήσεις απαλές , βήματα αέρινα ! Είμαι απόλυτα σίγουρος πως κάπου αυτό έχει ξαναγραφεί ! Μα τούτο είναι που σε εντυπωσιάζει τόσο , όταν στις 4 το πρωί βρίσκεσαι στην θαλπερή αγκαλιά ενός Αγιορείτικου καθολικού !Πως ποτέ δεν θα καταφέρεις να μην εκστασιαστείς , πάλιν και πολλάκις , από τις κινούμενες φιγούρες των μεσονυχτίων Μοναχών! Και πάντοτε θα υπάρχει κάτι άλλο, κάτι που σαν πρώτη φορά σου μοιάζει να το ακούς, που θα σε συγκλονίσει. Εκείνο το μεσόνυχτο στην Ξηροποτάμου , ήταν τα αναμμένα καντηλέρια, που σαν αστραψιές ελέους ανεβοκατέβαιναν με έναν ζηλευτό συγχρονισμό , από τον Εκκλησιαστικό Μοναχό! Κι ο παπάς , σαν είπε την ευχή … «Υπέρ των εντειλαμένων ημίν τοις αναξίοις εύχεσθε υπέρ αυτών», έδωσε το έναυσμα για συνειρμούς που πρωτογράφηκαν μέσα μας ! Όλα τα δίπτυχα με τα ονόματα που καθημερινά δίνονται σε αυτούς τους ευλογημένους διαμεσολαβητές , είναι για εκείνους εκτελεστέες εντολές , που το δίχως άλλο οφείλουν να φέρουν εις πέρας ! Νιώθουν ανάξιοι οι ταπεινοί για ένα τέτοιο έργο ! Αντιλήπτορες θείας επέμβασης , εντολοδόχοι παράκλησης και ελέους ! Μα είναι σίγουρο πως δεν σταματούν εκεί ! Σαν τον Άγιο Παϊσιο τον Αγιορείτη  , που προσέθετε στο άκουσμα αυτής της εκφώνησης και το «υπέρ των μη εντειλαμένων». Και έπειτα προσευχόταν για παράταση ελέους και για « τοις μη γινώσκουσι τον Κύριον» και για σωτηρία όχι μόνο των ευσεβών μα και των ασεβών ! Δεν είναι μόνο οι δύστηνοι , οι αναγκεμένοι… εντολοδότες που μπαίνουν μέσα στην προσευχή και στα κομποσχοίνια τους,  μα ο σύμπας κόσμος ! Και εκείνοι  που απατήθηκαν από τις μηχανές του πανούργου και στα πλανερά σκοτάδια αναζητούν μάταια την αλήθεια και το φως. Δοξαστικό των αίνων του Σταυρού ! Σήμερον προέρχεται… Αυτόν ασπαζόμαστε με χαρά για την σωτηρία , με φόβο για την αμαρτία ! 

Πώς συμβαίνει , αγιαστικά να συνυπάρχουν τα αντίθετα στην Ορθοδοξία μας  ! Όλα να  ενώνονται , να σμιλεύονται , να αληθεύουν στο εμπειρικό τους βίωμα ,  να φωτίζονται στην σωτηριολογική τους διάσταση !Χαρά και λύπη  , χαρά και φόβος ! Ο θυσιαστικός  φόβος , που δουλαγωγεί τα πάθη και λευτερώνει την χαρά και την ειρήνη του Θεού !

Στο πρωινό φαγητό για τους προσκυνητές,  βρισκόμαστε  σε σκόρπια τραπέζια . Επέτρεψε ο Κύριος να καθίσουμε μαζί με έναν Χιώτη Κληρικό και έναν ομογενή αδελφό μας τον Α. Αυτός ζει σε μια μεγαλούπολη του Ευρωπαϊκού Βορρά . Μόλις είχε επιστρέψει από ανάβαση στον Άθωνα . Πόσο το ζηλέψαμε το κατόρθωμά του !  Ψηλάφισε τα αψηλάφητα εν αβάτοις όρεσιν ! Έρχεται τα τελευταία χρόνια στο Όρος ! Με τον παπά από την Χιό διανυκτέρευσαν μαζί στο διπλανό μας  δωμάτιο . Ο μεσήλικας ιερωμένος ελάχιστα  μιλάει σεβόμενος  το Ξηροποταμινό έθος!    Όλο κάτι σημειώνει , όλο κάτι διαβάζει …Το μόνο που τον ακούσαμε να λέει χθες , ήταν ότι είχε να έρθει 28 χρόνια στην Ξηροποτάμου και είχε εντυπωσιαστεί από τις αλλαγές και τα νέα κτίσματα ! Κάποια στιγμή ξεκινάμε  κουβέντα με τον ομογενή Α.

–Πώς είναι τα πράγματα αδελφέ μου εκεί που βρίσκεσαι , έχετε ενορία κοντά σας , εκκλησιάζεστε , έχετε πνευματικούς; Μας ξαφνιάζει η απάντησή του :

-Εγώ δεν έχω πάντως ! Ακούστε , είναι  διαφορετικές  οι απόψεις μου για όλα αυτά ! Κατ αρχάς δεν πιστεύω αυστηρά στα μυστήρια της Εκκλησίας ! Εγώ ας πούμε δεν έχω παντρευτεί με θρησκευτικό γάμο και το παιδί μου -3 χρονών –δεν το βάπτισα! Αν κάποια στιγμή θέλει όταν μεγαλώσει ας βαπτιστεί ! Αλλά να ναι δική του η απόφαση ! Μην μου μιλήσετε για δογματικά και τέτοια ! Τα γνωρίζω όλα καλά , μα δεν τα πιστεύω !Εγώ πιστεύω στον άνθρωπο , στην αγάπη που σώζει , όχι σε κολάσεις και τιμωρίες!  

Σκέφτομαι πως δεν είναι ώρα για προτεσταντίζουσες  ωριγενίστικες αγαπολογίες , κακόδοξους εξωραϊσμούς , στρογγυλεμένα χαϊδέματα  και …διακριτικές σιωπές !

 Μπροστά μας έχουμε μια θλιβερή περίπτωση σφόδρα πλανεμένου ανθρώπου , κατ ευφημισμόν Ορθοδόξου , με δική του , ολοδική του θρησκεία, δικό του Θεό και   μια επαναπαυμένη  συνείδηση , που τον οδηγεί,  ακόμα και στο ξωκκλήσι της Μεταμόρφωσης το Αθωνικό! Ο λιγόλογος Χιώτης Ιερέας ,συναισθανόμενος το ιερό καθήκον,  που ο καθένας μας  έχει στην ,μέχρι  δευτέρα , νουθεσία των αιρετικών ανθρώπων  ,  μας προλαβαίνει και με μειλίχιο  τρόπο , πατρικά μιλώντας  του απευθύνεται  :

-Αδελφέ μου , το παιδί σου το ρώτησες ποτέ , αν θέλει να το εμβολιάσεις; Το ρώτησες ποτέ , αν επιθυμεί να δεχτεί να σε κληρονομήσει ; Όχι βέβαια , γιατί όλα τούτα είναι αυτονόητα ! Δικαίωμά σου είναι να μην πιστεύεις στα μυστήρια και στο δόγμα μας  . Εσύ βέβαια απ ότι ξέρω είσαι Ορθόδοξος και βαπτισμένος ! Το παιδί σου όμως , γιατί το καταδικάζεις να μένει αβάπτιστο και  ακοινώνητο και έτσι να κινδυνεύει να χάσει το αιώνιο Φως  ; Γιατί σου λέω , πως αν έστω και μια στο εκατομμύριο -εγώ τα πιστεύω απολύτως- κάτι από όλα αυτά που το δόγμα μας διδάσκει είναι αληθές,  τότε για πες μου , τι διακινδυνεύεις  μη βαπτίζοντας το παιδάκι σου ; Και από την άλλη τι χάνεις αν το βαπτίσεις ; Τίποτα σε βεβαιώνω ! Σκέψου λίγο το διακύβευμα! Από την μια η αιωνιότητα , απ την άλλη ένα μυστήριο μιάς το πολύ  ώρας ! Και κάτι τελευταίο να σε ρωτήσω ! Όταν  το παιδί σου πρώτα ο Θεός μεγαλώσει , βλέποντας τον τρόπο σου και ακούγοντας εσένα και τις θεωρίες σου , πιστεύεις πως υπάρχει περίπτωση , έστω μια στο εκατομμύριο  να σου ζητήσει να το βαπτίσεις ;  Δεν μίλησε άλλο ο παπάς ! 

Μας θύμισε ο λόγος του τα ωραία ουρανόσταλτα επιχειρήματα των Ιεροκηρύκων του Παραδείσου ! Και ο Α. , που λίγο πριν μιλούσε με αυθεντία και σιγουριά , έμοιαζε,  όσο κι αν πάσχιζε να το κρύψει, τουλάχιστον κλονισμένος στο άκουσμα της λέξης : διακύβευμα !

Να ξανά μπροστά μας ο φόβος , τούτη την φορά μεταμορφωμένος σε έναυσμα για μια αλλιώτικη θεώρηση , για μια νέα προσέγγιση και αρχή στην  σωτήρια ορθοπιστία! Αίμα και ύδωρ ! Πνευματική αναγέννηση !  Ευχηθήκαμε  εκείνο το πρωινό στην Ξηροποτάμου , πλέον η πλάνη του αδελφού μας να μην του είναι  ανεπίγνωστη και η συνείδησή του να αρχίσει να ανασηκώνεται  από τον λήθαργό της ! 

Αφήσαμε πίσω μας το ησύχιο μοναστηράκι και πήραμε τον δρόμο για τον επόμενο προορισμό μας . Μέρα ιδιαιτέρως ζεστή για αρχές Οκτωβρίου ! Με ένα μικρό λεωφορείο ,  φτάσαμε ακριβώς έξω από την πιο χαμηλή  πύλη  του Όρους , με τον ψηφιδωτό Θεσβίτη , καθήμενο  ανάμεσα στα γόνατά του , να τελεί καρδιακή προσευχή  ! Ο …αερολιμένας της Σκήτης του  Προφήτου Ηλιού . Ένα πνευματικό αεροδρόμιο , από όπου ο προσευχόμενος άνθρωπος διευκολύνεται ν' απογειωθεί και να κατευθυνθεί προς τους ουρανούς... Πριν μπούμε στην αυλή  , βλέπουμε από μακριά,   αυτόν στον οποίον ανήκει η ως άνω περιγραφή –μια από τις πάμπολες ευφυέστατές του-  τον πολυσέβαστο Δικαίο , Γέροντα Ιωακείμ ! Κάτω απ τους πυρίπνοες  Ήλιο και Ηλία ,  πότιζε τις ελιές και τα παρτέρια με τα λουλούδια ! Δεν σταματά ποτέ ο Ιεροκήρυκας του Παραδείσου να δροσίζει το κάθε λογής  χώμα !

Να πασχίζει ,  το άνυδρο και το έρημο , γόνιμο με … νέφη υδατόρρυτα  και νήρον ύδωρ να αυλακώνεται  !  Τι κι αν κύλησαν τα χρόνια , από τότε που με ακμαίες τις δυνάμεις,  κατέφθασε εδώ για να κατορθώσει το ακατόρθωτο ! Μια εγκαταλελειμμένη σκήτη να ξανανθίσει και να ευωδιάσει ! Και τώρα ,  πιστός στο διακόνημα , δια της κόνεως , της σκόνης δηλαδή και του ιδρώτα του,  να προσφέρει στην αδελφότητα το παράδειγμα της επίμοχθης και θυσιαστικής αγάπης !

Ελάχιστα μετά η παρέα μας απέκτησε και πάλι την  πλήρη της φετινή σύνθεση . Ο Φώτης φανερά αλλοιωμένος και γαλήνιος   έφτασε από Βατοπέδι .Οι φωτογραφίες και οι  μνήμες του  από Παραμυθία , Παντάνασσα  και Βηματάρισσα , ευλογίες για όλους μας !

 Μια αγκαλιά,  διάπλατα άνοιξε για να χωρέσει και εμάς τους πέντε μέσα της ! Ο παμφίλτατός μας π.Φιλήμων ! Ο χαροπάροχος Αρχοντάρης και παπάς –πνευματικός της Σκήτης ! Δεν αφήνει κανέναν να διαβεί το κατώφλι της εξόδου του Προφήτη χωρίς να νιώσει μοναδικά αγαπητός και πεφιλημένος ! Όλοι ανεξαιρέτως , αισθάνονται αλησμόνητα  ξεχωριστή και ανυπόκριτη  την αγάπη του και την αγκαλιά του ! Εκατοντάδες οι  επισκέπτες-προσκυνητές  καθημερινά !  Και αυτός εικοσιπέντε χρόνια τώρα , αδιάλειπτα , ακούραστα και κυρίως αγόγγυστα , στην μοναχική υπηρεσία της υποδοχής και της φροντίδας τους !  Ποτέ μα ποτέ , δεν φεύγει το ανεπιτήδευτο χαμόγελο από τα χείλη του , ποτέ δεν στερεύει το… μέλι απ τον λάρυγγά του , ποτέ δεν κλείνουν τα χέρια του .

Του Γεροντικού τους  φωτιστικούς λόγους βιώνει και αυτός και όλοι οι Προφητηλιάτες, με πρώτον τον Ιωακείμ τους ! «Είδες τον αδελφό σου ; Είδες Κύριον τον Θεό σου!». Κάπου ξαναγράφηκε σε τούτο το ταξίδι : Σπάνιο είδος η απροσωπόληπτη αγάπη ! Όλοι για αυτούς  αξίζουν της συμπάθειας  και της προσοχής τους , γιατί όλοι είναι εικόνες Θεού!  Και ο Εσταυρωμένος Θεός έχει,  πάντα εκεί πίσω από την Άγια Τράπεζα ,  την αγκαλιά του διάπλατη !  -Που θέλετε να μείνετε παιδιά ; Είναι λίγο πιο φτηνά τα δωμάτια έξω από την πύλη! μας λέει με τον γνωστό  πνευματώδη του τρόπο ο π.Φιλήμων .-Θα προτιμήσουμε το φθηνό ! του απαντάμε.  Υπήρχε λόγος για αυτήν την ευλογημένη και εκούσια …έξωσή μας  ! Το βράδυ  θα ξεκινούσαμε γύρω στις 2 για …νυχτερινή άσκηση ! Παίρνουμε δωμάτιο στο παλιό νοσοκομείο στο πίσω μέρος του Προφήτη , προς το βουνό. Παλιά εδώ έρχονταν άρρωστοι και γεροντάκια  από όλο το Άγιο Όρος . Οι ευχές εκείνων προς τους διακονητές και τους γηροκόμους τους , φωλιάζουν σε αυτά τα δωμάτια , μαζί με ανεξίτηλες  μυρωδιές του ευεργέτη πόνου , που δεν σε ενοχλούν διόλου! Έχουμε τρεις ώρες περίπου  ως την μεσημεριανή τράπεζα. Η Γερόντισσα στην Παντοκράτορος περιμένει πάντα να εισακούσει τις ικετευτικές μας φωνές . Έτοιμοι να κατηφορίσουμε προς  τα μέρη της  . Ο γέροντας Ιωακείμ  ακόμα ποτίζει ! Πλησιάζουμε να μας δώσει την ευχή του και   εκείνος σαν παιδί , προσπαθεί τάχα να μας καταβρέξει με το λάστιχο ! –Γέροντα ξεκίνησαν οι παραδόσεις  στην Φιλοσοφική σχολή ; τον ρωτάμε! Ο ίδιος έτσι έχει ονομάσει το κοιμητήριο και το οστεοφυλάκειο της σκήτης ! Χαμογελά με ευχαρίστηση που το γνωρίζουμε και μας δείχνει τον δρόμο για εκεί ! 

Πάνω από την είσοδο  του ανακαινισμένου οστεοφυλακείου,  σε ένα περίτεχνο τριγωνικό γείσο , δυο αντικριστά ζωγραφισμένα παγώνια με τον Σταυρό ανάμεσά τους  . Σύμβολο Αναστάσεως και Αιωνίου ζωής  ο Ταώς , παραδίδει  πριν μπεις ακόμη  , το πρώτο ταχύρυθμο μάθημα της σχολής  ! Ανοίγουμε την ξύλινη πόρτα ! Έτοιμη η κάθε αίσθηση να αδολεσχήσει , σε ότι o Καθηγητής Κύριος και οι αμέτρητοι υφηγητές Του  έχουν να διδάξουν!  Σε παράταξη οι τίμιες κάρες τους . Στα μέτωπά τους γραμμένα τα ονόματα και η μοναχική τους τάξη . Στην πλειονότητά τους γραμμένα στα Ρώσικα ! Σεραπίων , Ιωάννης , Χρύσανθος , Αρτέμιος …Σε ένα καλάθι ξεχωριστά οι κάρες 2 Ρώσων  ηγουμένων . Η μακραίωνη ιστορία της σκήτης του Προφήτη ! Σκέφτομαι πως κάποιοι από αυτούς τους αμώμους ταπεινούς , θα συνασκήθηκαν στο πλάι του  μεγάλου φωτοβόλου  Αγίου,  Παϊσίου του Βελιτσκόφσκυ ! 

Μέσα στα  αμέτρητα που θα μπορούσαν να προσαρτηθούν δίπλα στην πανσεβάσμια μορφή του,  ταιριάζει  ένας ιερός προσδιορισμός  , με τον οποίον  ήδη εδώ και πολλά χρόνια αγιογραφείται σε καθολικά,  σε τράπεζες και ιερούς λατρευτικούς τόπους της Αθωνικής πολιτείας . Καμαρώνουν οι σημερινοί οικιστές της σκήτης ,  όταν ατενίζουν σιμά στον ανέσπερα λαμπερό στέφανο της δικαιοσύνης που τον κοσμεί να αναγράφεται : Άγιος Παϊσιος ο Προφητηλιάτης !

 Άγιος Παϊσιος Βελιτσκόφσκυ ο Προφητηλιάτης ! Ο Ταπεινός , ο ησύχιος και ησυχαστής  , ο εκούσια πτωχός και ανυπόδητος ,  ο διδάσκων και βιών την συγχώρεση , την αοργισία ,το αμνησίκακο και το ομοθυμαδόν , ο καθοδηγητής των ψυχών , ο καρδιακά και αδιαλείπτως προσευχόμενος,  ο εργάτης του Ευαγγελικού λόγου ,  ο λάτρης και  αναμεταδότης της πατερικής Θεολογίας .

Δεκαεπτά χρόνους έμεινε στη σκιά του Ιερού Άθωνα ! Ασκήτεψε σε κάθε ευλογημένο μετερίζι του και έθελξε σαν μαγνήτης κοντά του , διψασμένους αναζητητές της αλήθειας,  που του παραδόθηκαν για να τους οδηγήσει με ασφάλεια στο μοναδικό άδυτο Φως !  Στην Σκήτη του Προφήτη Ηλία,  ο Άγιος  έφτασε και εγκαταβίωσε για πέντε σχεδόν  χρόνια ,  στα 1758 περίπου , λίγο αφότου χειροτονήθηκε Ιερέας . Την ανακαίνισε,  εργάστηκε σκληρά μαζί με τους τότε συμμοναστές του, δημιουργώντας  την νότια πτέρυγα  με  16 νέα κελιά  και εδώ πραγματικά  μεγαλούργησε πάνω από τα ιερά κείμενα .Το πρωί στο εργόχειρό τους  , για να οικονομηθούν έφτιαχναν  ξύλινα κουτάλια και τα πουλούσαν . Έτσι κάλυπταν  τις ανάγκες τους και αυτά που δημιούργησαν,  μόλις πρωτόρθαν στον Προφήτη ! Το βράδυ , μετά τον μοναχικό τους κανόνα , ξεκινούσε το σπουδαίο,  τεραστίας σημασίας έργο τους  ! Ο Άγιος μελέτησε , αντέγραψε , μετέφρασε την Φιλοκαλία και πλήθος πατερικών θησαυρών  από τα Ελληνικά ,στα σλαβονικά και στα ρουμάνικα και   διόρθωσε τις υπάρχουσες νοηματικές συγχύσεις,  επικίνδυνες για την δημιουργία των Θεομισήτων αιρέσεων . Ιδίως για την Ελληνική γλώσσα ο Άγιος έλεγε πως « η γλώσσα αυτή υπερέχει ασυγκρίτως όλων των γλωσσών της οικουμένης με τη σοφία το κάλλος το βάθος την αφθονία και τον ανεκτίμητο πλούτο εκφράσεων»                (   Λειμωνάριον Ι.Μ.Παντοκράτορος 2011) .   Η διδασκαλία που κληροδότησε ο Προφητηλιάτης  πρώτος κτήτορας,  συνοψίζεται σε  10 μεγάλες και πρωταρχικές αρετές: Πίστη που στερεώνει σε έργα που προξενούν ουράνια δόξα! Αγάπη  ανιδιοτελής προς Θεό και ανθρώπους ! Νηστεία που  αγγίζει την ψυχή και πλήττει τα πάθη! Εγκράτεια που κάνει προσιτά τα αιώνια αγαθά ! Αγρυπνία που παρέχει την καρδιακή χαρά ! 

Καρδιακή προσευχή που τους δαίμονες διώχνει μακριά ! Η ταπεινοφροσύνη που καταστρέφει τα σχέδια και τις παγίδες του εχθρού !Η σιωπή που σώζει ! Η ακτημοσύνη που δίνει φτερά αετού ! Η διάκριση που κρατά το καλό ακέραιο και ανόθευτο !

Πέρασε αρκετή ώρα στην Φιλοσοφική σχολή ! Μοναδική και ασύγκριτη η επιστήμη της Αθανασίας ! Αστείρευτο το υλικό της ! Μια και μοναδική η μέθοδος καταρτισμού , αντίθετη από κάθε άλλη επιστήμη,  που προϋποθέτει μόνο την άφθονη γνώση …  Εδώ οι αιώνιοι … φοιτητές , δεν εμπνέονται από νόμους της φύσης , ορισμούς , συλλογές δεδομένων και πειραματικές τεχνικές , από τεκμήρια και ανακαλύψεις ! Μοναδική μέθοδός τους  , η αποκεκαλυμμένη πίστη!   Στο παραπλήσιο  εκκλησάκι  του Αγίου Στεφάνου , πριν βγούμε έξω , θαυμάζουμε μια τεράστια φορητή εικόνα,  με Αγίους από τα 12  μηναία του ενιαυτού . Σχεδόν χίλιοι Άγιοι μικρογραφημένοι πάνω της

Μια ψηφίδα  του Ουρανού μπροστά μας. Στολισμένος αυτός  με υπερσπάνια  αιματοστόλιστα υφάδια από βύσσους και λινάρια. Χοροί εκλεκτών , Αθλοφόροι συμπολίτες των Ασωμάτων υπερασπιστών , Φωστήρες του κόσμου , Κήρυκες της πίστεως, Προστάτες θερμοί ! Η κάθοδος του Κυρίου στον Άδη στο κέντρο της εικόνας  και γύρω από αυτήν το δωδεκάορτο . Ευαγγελισμός, Γέννηση, Υπαπαντή, Βάπτιση, Μεταμόρφωση, Βαϊοφόρος, Έγερση του Λαζάρου, Σταύρωση, Ανάσταση, Ανάληψη, Κοίμηση της Θεοτόκου και Πεντηκοστή.  Η άφραστη θεία λαμπρότητα , το κάλλος του απροσίτου κλέους , στις δώδεκα μεγάλες παραστάσεις της μόνης πίστης  !  Μια απομένει για να ολοκληρωθεί πλήρως το σχέδιο της Σωτηρίας  ! Πως την  καρτερούν και όλοι οι διπλανοί μας παρατεταγμένοι Προφητηλιάτες Πατέρες !  Αυτή που θα αναπαριστά το : …και πάλιν Ερχόμενος μετά δόξης …!  Μόνο που εκείνη,  στα σίγουρα θα είναι αχειροποίητη ! ( συνεχίζεται με το 7^ο μέρος)

Νώντας Σκοπετέας 

Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών , αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους : «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» «Του Παραδείσου τ’ όνειρο» , «Μύρισε Παράδεισος» , «Η Παναγία Οικονόμησε» , «Ψυχή Ορθρία» , Δεν χαμηλώνει ο Άθως, ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας στην ενότητα : Ημερολόγιο Όρους .