Πατήρ Ηλίας Αλευράς + ( Αφιέρωμα) Μέρος 4

 
....Ξημέρωσε του Αγίου Αντωνίου η μεγάλη ημέρα ! Τον βρήκε όρθρου βαθέως μέσα στο Ιερό!  Δεν είχε πάψει ούτε δευτερόλεπτο να προσεύχεται …Προσευχή αγωνίας…Σήμερα θα κρινόταν το όνειρο της Ιεροσύνης !

–Από που θες παιδί μου να μιλήσεις  ; Η γλυκιά φωνή του παπά Κωνσταντίνου τον έκανε να ανοίξει τα κλειστά βουρκωμένα του μάτια …Είχε έρθει λοιπόν η ώρα !

- Να ξέρεις ότι είμαι μαζί σου Ηλία μου  ! Θες να κηρύξεις από την ωραία Πύλη , να με αισθάνεσαι και κοντά σου  ; Θες από τον άμβωνα  ; Μήπως από το Δεσποτικό ;

-Ναι ..από το Δεσποτικό , να στηρίζομαι και λίγο γιατί νιώθω κάποιες στιγμές ότι θα καταρρεύσω !

Ανέβηκε φορώντας το ρασάκι του ! Το εκκλησίασμα τον περίμενε!  Καθημερινή η ημέρα της εορτής του Αγίου Αντωνίου εκείνη την χρονιά , μα σχεδόν γεμάτη η Αγία Τριάδα ! Σήκωσε το κεφάλι του ο Ηλίας ! Δεν μπόρεσε να αρθρώσει ούτε συλλαβή… Όχι δεν ήταν το γνωστό πρόβλημα και ο κόμπος …Ήταν που ένιωσε την ανείπωτη ιερότητα τούτης της στιγμής ! Συνταράχθηκε το είναι του ! Έβαλε τα κλάματα  μπροστά σε όλους ! Ήταν ο καλύτερος πρόλογος αυτή του η αλήθεια , για το πρώτο κήρυγμα της ζωής του !

-Αδελφοί μου,  με την χάρη του Αγίου Θεού μας αξιωθήκαμε σήμερα να έρθουμε εδώ σε αυτόν τον περικαλλή Ναό της Αδιαιρέτου Αγίας Τριάδος στην μεγάλη εορτή του μεγίστου των καθηγητών της πανσόφου ερήμου … 

Ξεκίνησε να μιλάει , να μιλάει , να μιλάει και ω του θαύματος ! Ω των θαυμάτων και των υπερφυών μυστηρίων  σου Χριστέ ! Ως ανεξερεύνητα τα κρίματά Σου  και ανεξιχνίαστοι αι οδοί Σου ! Λύθηκε η γλώσσα του Ηλία ! Άρρητα ρήματα βγήκαν από μέσα του ! Μια πρωτόγνωρη δύναμη έσπρωχνε τις λέξεις τις θείες να ξεστομίζονται χωρίς την παραμικρή δυσκολία ! Τα δάκρυα τώρα γίνανε της χαράς,  της ευγνωμοσύνης,  της ανακούφισης , του ονείρου , του μεγάλου ναι και της συμμαρτυρίας που έστειλε ο Ουρανός με αυτό το συγκλονιστικό γεγονός ! Από τότε και για τα επόμενα 50 χρόνια , εκείνος ο κόμπος στην λαλιά  δεν θα ξαναεμφανιζόταν… Το κήρυγμα θα γινόταν η καθημερινότητά του …το δυνατό του φωτεινό όπλο προς ύμνηση  και μόνο του δεδοξασμένου Θεού ! Ο πάτερ Κωνσταντίνος , ενεός και κατασυγκινημένος , τον έσφιξε στην αγκαλιά του !                

-Παιδί μου ευχαρίστησε  τον Θεό ! του είπε ..τίποτε άλλο! Του καταφίλησε το χέρι ο Ηλίας  και τον ευχαρίστησε με δάκρυα στα μάτια …

Βγήκε έξω ύστερα, στον παγωμένο αέρα ! Στο λιμάνι του Πειραιά ξεμάκραιναν και ζύγωναν καράβια…Το δικό του πλοιαράκι  ,με ένα σταυρό για κατάρτι , το όνομα της Παντάνασσας χαραγμένο στο πλάι και  κατάφορτο πλέον με τα ολοζώντανα ονείρατά του ,  ξεκινούσε το δρομολόι του ως τις ακτές της Τσακωνιάς , να πάει τα θαυμαστά μαντάτα εκείνου του πρωινού στους δικούς του ανθρώπους , που έκλαψαν  σαν μωρά μόλις έμαθαν την επίσκεψη του θαυμαστού Θεού στο φτωχικό τους ! Μα και  ως το Μπούρτζι και την Ακροναυπλία , να μηνύσει πως στον δρόμο για εκεί  , ήταν ήδη ένας αφιερωμένος κλητός ουρανόθεν .   

Γύρισε πρώτα στην σχολή του στην Κόρινθο ο Ηλίας , να πάρει το απολυτήριό του ως το τέλος της χρονιάς  …Πάντα ήταν ολόχαρο το πρόσωπό του,  μα όλοι διέκριναν κάτι το ασυνάντητο ως τα τώρα …Μόλις δε τον άκουγαν να μιλάει με ευφράδεια και τόσο κρυστάλλινα  …Έκθαμβοι και άλαλοι έστεκαν και απορούσαν ! Κάποιοι του είπαν κιόλας , μάλλον αστειευόμενοι ,  πως τόσον καιρό τους εξαπατούσε παριστάνοντας τον βραδύγλωσσο για να περνάει με άριστα  τα μαθήματα ! Εκείνος δεχόταν τα πειράγματα των συμμαθητών του δίχως κουβέντα ! Μόνο  ασταμάτητα μέσα του , προσευχόταν να κρατήσει το θαύμα… Συνεχώς για τα υπόλοιπα 50 και πλέον  χρόνια θα δοκίμαζε πάντα την γλώσσα του για να το διαπιστώσει ! Δεν υπήρξε πρωί που να εγερθεί εκ του ύπνου και να μην εξετάσει , αν έχει επανέλθει εκείνος ο κόμπος… Ο Ηλίας τον κρατούσε πάντα αιχμάλωτο μακριά , μαζί με το άδειο εγώ του , που έσπευδε συχνά  να λάβει μερίδιο στου Θεού το υπέρλογο… Αιχμαλωτίστηκε ο ίδιος όμως δίχως επιστροφή  στον Ελευθερωτή Χριστό ! Δουλώθηκε , υποτάχθηκε πλέον πλήρως στο δικό Του και μόνο θέλημα ! Βέβαια από μικρός ήταν αφιερωμένος ! Παπά Λιά τον φωνάζαν τα άλλα παιδιά στο χωριό , Καλόγερο όλοι οι συμμαθητές στην σχολή ! Από τους 24 της τάξης του , μόνο οι 4 τελικά φόρεσαν το τριβώνιο της αποστολικής διαδοχής . Δεν αρκεί η κλίση μόνο …χρειάζεται πάντα και εκείνο το η …του Θεού  να συνυπάρχει ! Όλα του τα καλοκαίρια σαν παιδί , τα θυμόταν στης Έλωνας της Παναγιάς τον απότομο  βράχο τον ουρανοκρέμαστο! Ανδρώα η Μονή της εκείνα τα χρόνια ! Ήταν και η αγαμία τότε πόθος του ακόμα ακαταστάλαχτος στα κατάβαθά του ! Είχε πάει κάποτε κρυφά και στις Βάρσες στο Μοναστήρι  να δοκιμαστεί …Τον δέχθηκε ο απλούς και αγιασμένος Γέροντας ο πάτερ Παΐσιος με αγάπη !  Τον ακολούθησε όμως  ο μπαρμπα –Σπύρος ο Πατέρας του , που το έμαθε και ανέβηκε ύστερα από λίγες μέρες πάνω στην πλαγιά του  Κτενιά για να τον συναντήσει   ! Τον ήθελε έγγαμο εκείνος !

-Να δούμε εγγόνια Ηλία μου  ! Ο αδελφός σου ναυτικός ! Από εσένα περιμένουμε και εμείς  ! Γίνε παπάς , μα να κάνεις και φαμίλια και παιδιά  !

Τον είδε ο Ηλίας από το παράθυρο του κελιού του , να μπαίνει στις αυλές του  Αη Νικόλα! Φοβήθηκε μη και  τον πάρει με την βία  μαζί του !Μην κάνει φασαρία μπροστά στους φιλήσυχους Πατέρες…Ήταν και κάπως αράθυμος ο μπαρμπα –Σπύρος και άμα νευρίαζε δεν ήξερε τι έλεγε … Πήγε λοιπόν και σκαρφάλωσε σε μια βελανιδιά στο διπλανό δάσος ! Τον έψαξε ο πατέρας του  και κάποια στιγμή στάθηκε ακριβώς κάτω από το δέντρο! Περίμενε ο Ηλίας το μάλωμά του , τις φωνές και τα πρέπει του ! Μα εκείνος μόλις τον είδε έτσι φοβισμένο στο ψηλότερο  κλαδί  ,  το μόνο που του είπε ήταν:

-Κατέβα  παιδάκι μου να σε αγκαλιάσω και έπειτα κάμε ό,τι θέλεις ! Δεν θα σε εμποδίσω σε τίποτα ! Μόνο να είσαι καλά !

Ήταν εκείνοι οι λόγοι του πατέρα του τόσο αγαπητικοί που τον έκαναν να αναθεωρήσει για τις Βάρσες  …Γύρισε μαζί του στον Τυρό …( συνεχίζεται) 

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021  

Πατήρ Ηλίας Αλευράς +( Αφιέρωμα) Μέρος 3

 

…Γράφτηκε το λοιπόν στα 1957 , 15 χρονών παλικαράκι στην Εκκλησιαστική Σχολή της Κορίνθου ! Επταετής η φοίτηση,  μα δόξα τω Θεώ , του αναγνώρισαν τα 2 χρόνια στο Γυμνάσιο του Λεωνιδίου !  Ω , πόσο τον μάγεψε τούτη η σχολή ! Οι δάσκαλοί της , οι Ιερείς , οι Δεσποτάδες , τα Θεολογικά μαθήματα της Συμβολικής,  της Δογματικής ,της Εκκλησιαστικής Ιστορίας,   τα λόγια τα Πατερικά, τα καλλιτεχνικά , η ζωγραφική  ,η Αγιογραφία, η χαλκογραφία ,  η Βυζαντινή μουσική , η πρακτική άσκηση ! Τους μάθαιναν ακόμα και το πώς πρέπει να κραδαίνουν και να υψώνουν και να κουνούν το θυμιατό …Τους μάθαιναν να φυτεύουν τα ευλογημένα λιόδεντρα , πώς να εκτρέφουν τις κότες τα κουνέλια … πώς  να κοπιάζουν  και να εργάζονται ταις ιδίαις χερσί ,  πώς να ζουν αληθινά κατά Θεόν … Πέντε χρόνια αλησμόνητα , δημιουργικά , φωταγωγικά ,εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου . Πέντε χρόνια χαράς και γαλήνης , που φώλιασαν μέσα στην εύφορη γη του  και άνθισαν  έναν βλαστό αγλαόκαρπο και αρωματικό ,  έτοιμο να προσφερθεί στον Αυξάνοντα Μεγάλο Γεωργό…Κι όμως,  υπήρχε ένα αγκάθι σε όλην αυτήν την αγαθή σπορά,  στα αγιασμένα μέρη της δεύτερης οδοιπορίας  του Αποστόλου των Εθνών ..Εκεί στην Κόρινθο , όλον αυτόν τον καιρό , δεν έπαψε ούτε μια μέρα να σκέφτεται το πρόβλημά του …Ιδίως όταν λογάριαζε , πως για  να λάβει το πτυχίο του στην σχολή ,  στο σπουδαίο μάθημα της ρητορικής , την τελευταία χρονιά   θα έπρεπε να κηρύξει από άμβωνος… Τόσα χρόνια είχε μάθει και μάλιστα είχε αριστεύσει αρκετές φορές  στο να συντάσσει γραπτώς κηρύγματα ! Μα τώρα ήταν υποχρεωτικό να κάνει ένα κήρυγμα μέσα σε Εκκλησία , σε ώρα Θείας Λειτουργίας , μπροστά σε κόσμο ! Πως την φοβόταν τούτην την ώρα ! Στο ξεκίνημα πίστευε πως με την βοήθεια του Θεού και με το Χριστοκεντρικό περιβάλλον της Σχολής θα τα κατάφερνε,  μα όσο πλησίαζε ο καιρός,  έβλεπε πως το πρόβλημα παρέμενε δυσεπίλυτο … Το σκέφτηκε πολύ …Πέντε ολόκληρα χρόνια θα πήγαιναν σχεδόν χαμένα αν δεν τα κατάφερνε! Μέχρι και να προφασιστεί τον ασθενή σκέφτηκε για να αναβάλει …Ο καθηγητής της Ρητορικής όλο του έδινε θάρρος !

-Θα κάνεις κήρυγμα Ηλία , το δίχως άλλο ! Θα τα καταφέρεις! Τα γραφτά σου είναι θησαυρός ! Όπως τα γράφεις με ειρμό , έτσι θα τα πεις κιόλας !17 Ιανουαρίου θα κάνεις το πρώτο  κήρυγμά σου σε Εκκλησία  !

Κάτι έβλεπε φαίνεται εκείνος  που ο εικοσάχρονος πλέον Ηλίας αγνοούσε παντελώς …

Εκείνος συνέχιζε να αναζητά προφάσεις για αναβολή ! Βρήκε μια εξαιρετική ! Ο αδελφός του ο μεγάλος ο ναυτικός , θα ξεμπάρκαρε για λίγο να κάνει μια εγχείριση στις αμυγδαλές στο Ασκληπιείο , κοντά στην μεγάλη μέρα του κηρύγματος !

-Κύριε καθηγητά θα πρέπει να πάω στην Αθήνα , εγχειρίζεται ο αδελφός μου !Να είμαι κοντά του , να του σταθώ αν κάτι χρειαστεί ! Παραμονές του κηρύγματος ! Δεν θα είμαι εδώ , θα ήθελα να λείψω αν είναι ευλογημένο … 

-Να πας Ηλία παιδί μου ! Και άκουσε … θα κάνεις εκεί το κήρυγμά σου,  του Αγίου Αντωνίου ανήμερα ! Μάλιστα , κανένα πρόβλημα ! Τώρα το σκέφτομαι… ναι,   έτσι θα γίνει ! Στην Αγία Τριάδα Πειραιώς ! Θα τηλεφωνήσω στον πατέρα Κωνσταντίνο εκεί να σε περιμένει ! Είναι πολύ καλός μου φίλος !

Παραμονή Αγίου Αντωνίου 1962 ! Εσπερινός στην Αγία Τριάδα δίπλα στο λιμάνι ! Ο παλιός Ναός ! Στις πίσω θέσεις ο Ηλίας παρατηρούσε συνεχώς τα πάντα . Έριχνε κλεφτές ματιές και προς το πεδίο της αυριανής του… μάχης , πότε στον άμβωνα του Δεσποτικού θρόνου,  πότε στην μεγαλόπρεπη Ωραία πύλη … Ακούστηκε το απολυτίκιο του καθηγητού της Ερήμου από τον ψάλτη ! Τον ζηλωτήν Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος, τω Βαπτιστή ευθείαις ταις τρίβοις επόμενος,

Πάτερ Αντώνιε, της ερήμου γέγονας οικιστής, και την οικουμένην εστήριξας ευχαίς σου. Διό πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.  

Πήρε θάρρος ο Λιάς  και πλησίασε στο Ιερό μετά την απόλυση του εσπερινού ! Άκουσε και για τον προφήτη και προστάτη του Θεσβίτη,  που ήταν  μέσα στο απολυτίκι της μεγάλης γιορτής του χειμώνα ! Το θεώρησε μήνυμα και αυτό του έφερε μια ανατριχίλα ! Φίλησε τον Αρχάγγελο και μπήκε μέσα στο Ιερό …

-Ευλογείτε ! Είστε ο πατήρ Κωνσταντίνος ; 

-Ναι παιδί μου ! Εσύ πρέπει να είσαι ο Ηλίας ο σπουδαστής από την Εκκλησιαστική της Κορίνθου !

–Ναι πάτερ , ….εγώ είμαι !

-Καλώς τον Ηλία μου ! Καλώς όρισες παιδί  μου  ! Μου μήνυσε ο καθηγητής σου ότι θα έρθεις ! Μην φοβάσαι Ηλία  μου ! Όλα θα πάνε καλά !Άκουσε , μην αγχώνεσαι… αν θες μόνο  κάνε το κήρυγμα...Έχεις ετοιμάσει έτσι δεν είναι ;

-Ναι πάτερ Κωνσταντίνε …εδώ το έχω …είναι 5 σελίδες ! Τα ξέ –ξέ ρω και από μνήμης !

-Να ναι ευλογημένο παιδί μου ! Όμως και αν δεν θέλεις,  ή νιώθεις ότι δεν θα τα καταφέρεις , μην ανησυχείς ! Εγώ σου δίνω τον λόγο μου ότι θα πω στον καθηγητή σου τα καλύτερα και ότι το έκανες το κήρυγμα !

 -Ευχαριστώ πάτερ ! Αύριο το πρωί πρώτα ο Θεός θα είμαι εδώ από νω…νω …ρίς !Θα ανέβω όπου μου πείτε και έπειτα θα πάρω την μεγάλη  απόφασή μου !

Βγήκε από τον Ναό της Αγίας Τριάδας σχεδόν κλαμένος ! Ο παππούλης εύχαρις και στοργικός , μα αυτό που του είπε κάπως τον πλήγωσε …ή μάλλον του έφερε μέσα του ένα ευλογημένο πείσμα …Όχι δεν θα δεχόταν αυτήν την ειδική μεταχείριση …αυτό το κατά συνθήκη ψέμα του καλοσυνάτου Ιερέα …Θα ανέβαινε πάνω στον άμβωνα και θα προσπαθούσε ! Δεν ένιωθε πως εκβίαζε κανέναν και κυρίως τον Θεό …Πήγε στον ξάδελφό του στα Καρβουνιάρικα να περάσει την νύχτα …Ήταν κοντά στον Ναό και το πρωί θα ήταν συνεπής …Δεν κοιμήθηκε ούτε λεπτό εκείνη την νύχτα !Έσβηνε και έγραφε συνέχεια ! Προσπαθούσε να βρει λέξεις να τον διευκολύνουν ακόμα περισσότερο στην άρθρωση !  Προσευχόταν συνεχώς !

-Αξίωσέ με Κύριε να κηρύξω τον Θείο λόγο Σου ! Αξίωσέ με Κύριε ! Παναγιά μου Έουνη… Έλωνα … μεσίτευε για έλεος ! Άγιε μου Αντώνιε , εγώ ένα τίποτε είμαι , ένα περίψημα , που θα τολμήσω να κηρύξω αύριο στην μνήμη σου ! Έτσι εσύ δεν είπες πως πρέπει ο καθένας να λογαριάζει τον εαυτό του ; Βοήθα με σε ικετεύω  !.... (συνεχίζεται) 

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021  

Πατήρ Ηλίας Αλευράς + ( Αφιέρωμα) Μέρος 2

 Το πρώτο κήρυγμα

-Ηλία , Λία μου  …που είσαι παιδί μου  ; Έλα καμάρι μου που σε θέλω να πας στο μπακάλικο να μου ψωνίσεις ..Λία , Λία …δεν με ακούς ; Πού είσαι γιέ μου ;  Πάλι θα ναι πουθενά  με τα παιδάκια και θα τους κάνει τα …παπαδίστικά του! Βρε το ευλογημένο …που το χάνεις που το βρίσκεις , όλο να φτιάχνει θυμιατά και άγιες τράπεζες και να παριστάνει τον παπά ! Ποιό τραπεζομάντιλο θα μου χει πάρει πάλι  σήμερα και ποιο σεντόνι ; Σκεφτόταν η Όλγα και χαμογελούσε με τούτες τις σκέψεις …Και δεν λάθευε διόλου !  Όντως ο Ηλίας της , ο γιός της ο μικρός,  εκείνο το ζεστό πρωινό του καλοκαιριού του 1951 , ξεμάκρυνε  μαζί με τα άλλα ξέγνοιαστα  τσακωνάκια σε μια  σκιά κάτω από την μεγαλόκορμη δασύσκιωτη γραία ελιά,   στον θαλασσόβρεχτο λόφο πάνω από την έρημη παραλία του  Λιγεριά,  σιμά στους μύλους. Εκεί είχε φτιάξει πάνω σε μια μεγάλη πλατιά κοτρώνα την σημερινή άγια τράπεζά του . Φόρεσε για φελόνιο το λαδί τραπεζομάντηλο της μάνας του , έστρωσε ένα παλιό σεντόνι για κάλυμμα ,  έβαλε ένα κολονάτο ποτήρι-δώρο μιας θειάς του - και ένα κουτάλι   πάνω και άρχισε να ψέλνει αργά το Κύριε ελέησον , λιβανίζοντας τους φίλους του με το δικό του αυτοσχέδιο θυμιατό το φτιαγμένο από κονσερβοκούτια,  με χαλικάκια  μέσα τους για να χτυπούν…-Σήμερα θα σας  στεφανώσω ! τους είπε …Ε..ε..ε..σένα Δη…δη…μήτρη με την …δούλη του   Θε… ε… ε… ε.. ού  Κα… κα… λλιόπη ! Στέφεται ο δούλος του Θεού …Ησαϊα χόρευε… Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον …Άρχισαν να γυρίζουν οι «νεόνυμφοι» έχοντας στα μαλλιά τους στεφάνια από λεπτά χρυσοπράσινα  λιόκλαδα! Τα άλλα έκαναν πως τους πετάνε ρύζια… Άντε να ζή…ζή… σετε παι… παι… διά μου και κα… κα… κα καλούς  απογόνους! Αντιλάλησε η καταπράσινη πλαγιά του Πάρνωνα από τις ψαλμουδιές του …μικρού Παπά –Λιά και από τα παιδικά αθώα γέλια εκείνο το πρωινό του Ιούλη …

-Ποιος σου τα χει μάθει όλα τούτα τα τροπάρια που ψέλνεις και όλα αυτά που κάνεις λες και είσαι παπάς τον ρώτησε η   Καλλιοπίτσα …

-Δεν …δεν μου τα μαθε κανένας ! Απλά βλέπω τους πα… πα…πάδες στο χωριό και μου αρέσουν !

- Μόλις ψέλνεις σταματάς να είσαι κεκές …του είπε ο Δημήτρης …τα λες όλα φαρσί !

Χαμήλωσε το βλέμμα ο Ηλίας …Πόσο τον στενοχωρούσε αυτή του η αδυναμία …Δεν μπορούσε να μιλήσει και αυτός σαν τα άλλα παιδιά,  κανονικά , ελεύθερα χωρίς να κομπιάζει , ήταν τραυλός …είχε του Μωυσή την νόσο , που εκείνα τα χρόνια τα αναγκεμένα  και πεινασμένα , δύσκολα θεραπευόταν ή βελτιωνόταν  … Μόνο όταν έψελνε,  ένιωθε να απελευθερώνεται η λαλιά του …Κι έτσι λάτρευε  να παριστάνει τον παπά …Όχι μόνο γι αυτόν το λόγο  βέβαια …Ήταν ο χώρος του Ιερού του Σωτήρα στο χωριό τους τον Τυρό  και όλων των Εκκλησιών της Τσακωνιάς , όπου δεν έχανε ευκαιρία να διακονεί σαν παπαδάκι από μωρό παιδί …Ήταν οι ιερείς του Υψίστου στο χωριό τους  ολοένα που τον συνέπαιρναν , όποτε  τους συναντούσε  ! Πρώτα ο παπά Παναγιώτης που ήταν και δάσκαλος και μορφωμένος και ο παπά Τριαντάφυλλος , ο καλοσυνάτος και απλούστατος και ο θειός του ο καλόγερος ο πάτερ Παντελεήμων ο Αλευράς… Αγιασμένες μορφές , υποταγμένες στο θείο θέλημα , αιώνια ζωσμένοι με του Φωτός και της Δικαιοσύνης τα όπλα,   στου Ουρανού την αγγελική στρατιά !   Αυτά ήταν τα πρότυπά του , τα ζωντανά παραδείγματα , που συντάρασσαν την παιδική του ψυχούλα και έσπερναν συνεχώς μέσα της , τον  σπόρο του Θεού , την επιθυμία της αφιέρωσης …κάποτε …μόλις και αυτός ο κόμπος στο λαιμό και στην γλώσσα του θα έφευγε μια για πάντα …Οι γονείς του ο Σπύρος και η Όλγα , αγράμματοι άνθρωποι του μόχθου , της βιοπάλης μα και της καθαρής πρωτόπλαστης ψυχής,  της ανόθευτης δεν του έλεγαν τίποτα για όλα τούτα …Στενοχωριόνταν μόνο , μόλις έβλεπαν τον μικρότερο από τους δυο τους γιούς να πασχίζει για να μιλήσει καθαρά ,  να διώξει αυτό το βάσανο , το σκόλοπα  της βραδύτητας από την  παιδικότητά του,  που φτεράκιζε συνέχεια μα όχι ανεμπόδιστα , στο όνειρο του Ιερού θυσιαστηρίου …

-Γύ…γύρισα μάνα !

-Καλώς τον ! Πάλι μου …έκλεψες τραπεζομάντιλο ! Χαλάλι σου ! 4 με τούτο ! Εντάξει …εντάξει  μην κατσουφιάζεις ! Δικό σου και αυτό , χάρισμά σου ! Πήγαινε τώρα να μου ψωνίσεις από τον κυρ Στέλιο στο μπακάλικο …Θέλω αρκετά πράγματα …μισή οκά ρύζι και πελτέ και διακόσια δράμια σαρδέλες και …

Την κοίταξε ο Ηλίας επίμονα στα μάτια…Έτοιμα να κλάψουν τα δικά του …Δεν ήθελε να κρυφογελούν μαζί του οι άλλοι στα κομπιάσματά του και σίγουρα με τόσα που είχε να πει , δεν θα τα κατάφερνε ξανά  … Κατάλαβε εκείνη αμέσως …

-Καλά γιέ μου ..Είναι πολλά και θα τα ξεχάσεις …Έχεις δίκιο καμάρι μου !Κάτσε να σου δώσω χαρτί και μολύβι , να τα γράψεις να δώσεις έτοιμη την παραγγελία  στον κυρ Στέλιο!

Έτσι κύλησαν τα παιδικά του χρόνια στην παραλία του Τυρού τους . Προόδευε συνέχεια ο Ηλίας και στο Γυμνάσιο πήγε στο Λεωνίδιο μέχρι τα 15 του χρόνια …Όλοι οι καθηγητές του εκεί , έμαθαν  τον πόθο του , μα και την φυσική του αδυναμία …Γνώριζε και εκείνος,  πως μόνο με ένα θαύμα θα τα κατάφερνε να φορέσει το αγαπημένο  ράσο… Υπήρχε αυτό το εμπόδιο το μεγάλο πάντα να ορθώνεται μπροστά στην Ωραία Πύλη της ιερής του φαντασίας …Του το πε με αγάπη και ένας σεβάσμιος καθηγητής του:

- Ηλία μου , είσαι ένα πολύ καλό παιδί …ίσως το καλύτερο που γνώρισα ποτέ μου …Μα ψυχή  μου , δεν κάνεις για Ιερέας …συγχώρεσέ με που στο λέω , μα είναι αυτό …με την λαλιά σου …Όμως μπορείς να γίνεις ό,τι άλλο θες ! Είσαι πανέξυπνος , σπουδαίος μαθητής …Ό,τι άλλο θες το μπορείς …μα παπάς… καταλαβαίνεις…  

Ποτέ του δεν την παρεξήγησε εκείνη την ορμήνεια του δασκάλου του …ποτέ του δεν του θύμωσε …Ήταν κάτι  το απροσδιόριστο αυτό που τον πείσμωνε , που του έδινε ελπίδα για το θαύμα , που τον ωθούσε να κυνηγήσει το απλησίαστο …( συνεχίζεται...)

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021  

Πατήρ Ηλίας Αλευράς + ( Αφιέρωμα ) Μέρος 1

Διάλογος στο εξομολογητήριο ένα Σάββατο μιας Σαρακοστής …

-Προσεύχομαι Πάτερ στο Θεό μα Εκείνος απόκριση δεν δίνει …Νύχτες ολάκερες και μέρες μια λέξη Του δεν πήρα !

-Κι όμως σου μιλάει συνέχεια !

-Και τι μου λέει ;

-Σ αγαπώ παιδί μου ! Σ αγαπώ παιδί μου ! Προσπάθησε να τον ακούσεις !

-Θα προσπαθήσω παππούλη μου !

-Προσπάθησε και να του απαντήσεις ! Αυτό περιμένει από εσένα !

-Μα πως δεν σου είπα ; Συνέχεια του μιλώ ! Και είναι σαν να του απαντώ : Και εγώ σε αγαπώ !

-Λάθος απάντηση παιδί μου !

-Λάθος η αγάπη ;

-Άλλο περιμένει ν ακούσει από εσένα παιδί μου ! Άλλη απάντηση !

-Άλλη από το ότι και εγώ τον αγαπώ ;;;

-Ναι ! Από εσένα και από όλους μας περιμένει ν ακούσει : Εγώ Κύριε δεν σ αγαπώ !

Δεν σε πιστεύω ! Δεν σε πονάω ! Δεν σε θέλω δίπλα μου συνέχεια ! Θέλω να έρχεσαι όποτε σε καλώ Εγώ ! Βοήθα με Κύριε να σ αγαπήσω έστω και για μια στιγμή αληθινά , να σε πιστέψω όσο κρατά ένα ελέησον να σε πονέσω όσο βαστά ένα δάκρυ…Αυτό περιμένει παιδί μου ν ακούσει … Του τα χεις πει ποτέ όλα αυτά ;

-Ποτέ πάτερ ! Ποτέ μου ο άθλιος !

-Μόλις το έκανες για πρώτη σου φορά ! Γονάτισε παιδί μου να σου διαβάσω την ευχή ! Μακρόθυμος ο Κύριος και πολυέλεος !

Είναι οι στιγμές της αληθινής ειλικρινούς προσευχής ελάχιστες μέσα στην ζωή μας … Να μιλάς στο Θεό και να σ’ ακούει …εἰσελθέτω ἐνώπιόν σου ἡ προσευχή μου, κλῖνον τὸ οὖς σου εἰς τὴν δέησίν μου…

Αυτός πρέπει να είναι ο αγώνας κάθε αληθινά προσευχομένου …Να υπάρξει έστω και για ελάχιστα μέσα στη ζωή του μια στιγμή αφτιασίδωτης κατάνυξης , ταπεινής δεήσεως.

Εκείνη η στιγμή ! Κρατά όσο το μισάνοιγμα μιας γνώριμης παλιάς πόρτας που τρίζει όπως καμιά άλλη ...Αν θελήσεις να την διαβείς ...μπροστά σε τέμπλο γλυκόφωτο θα σταθείς και θα κλάψεις και θα γαληνέψεις και θα θυμηθείς την αχνή , ξεχασμένη σου αγιότητα και την αμαρτωλότητά σου που συννεφιάζει την ψυχή  …

Εγώ Κύριε δεν σ αγαπώ ! Βοήθει μοι τη απιστία !

Ο Θεός μας οικονομεί όμως …ως μακρόθυμος και πολυέλεος! Μας στέλνει στο πλάι μας πνευματικούς ιχνηλάτες και οδηγούς , κατευθύνοντας τα διαβήματά μας στου πλούτου και των δωρεών Του το ανεξιχνίαστο, στων μυστηρίων Του τα αποκεκρυμμένα….

Είναι κάποιοι απ αυτούς τους οδηγούς , οι οποίοι κάμπτουν τα γόνατα και δια Πνεύματος Αγίου,  χτυπούν την Πόρτα του Θεού όπως γράφει κι ο ποιητής… Εκείνος αμέσως τους απαντά ! Παρρησία και Αγιότητα …Καθαρές καρδιές , θαρραλέα τολμηρές  μπροστά στον Δεσπότη των πάντων …

Μεσιτεύουν , ζητούν και λαμβάνουν άμεσα την απάντηση ..Όλα προς τo συμφέρον των αιτήσεων και των ψυχών …Διαπρύσιες προσευχές και ερωτήσεις …

Πατρικές και φιλόστοργες απαντήσεις όπως εκείνες που πάντα θα μας δίνει ο μακαριστός πλέον παπά Λιάς μας  !

Συνεχίζεται ...

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021  

Η μήνη και τα μηνύματα …

Μέσα στις ολοφώτεινες σελίδες του Ιερού Συναξαριού είναι αμέτρητες  οι περιγραφές μαρτυρίων,  όπου οι Άγιοι του Θεού με τις προσευχές και την αμετασάλευτη πίστη τους,  συντρίβουν τα ξόανα και τα είδωλα των ψεύτικων θεοτήτων και διαλύουν το βαθύ σκοτάδι της ειδωλολατρίας. Συγκλονίζονται πλήθη παρευρισκομένων πλέον πρώην ειδωλολατρών, οι οποίοι  αναφωνούν αυτοστιγμεί  ότι είναι μεγάλος και ο μόνος αληθινός ο Θεός των Χριστιανών,  οδηγούμενοι και εκείνοι σε φριχτά μαρτύρια, κερδίζοντας τον Παράδεισο,  βαπτιζόμενοι στο αίμα τους, τιμημένοι αιώνια  με της αφθαρσίας τα αμάραντα στέφανα . Στις πλείστες των περιπτώσεων βέβαια,  ο παριστάμενος   Ηγεμόνας που διέταξε τους διωγμούς και τα φριχτά βασανιστήρια,  όχι μόνο δεν πείθεται για το ανουσιούργημά του και δεν μετανοεί αλλά …εκλαμβάνει αυτά τα σημεία της παντοδύναμης Θείας επέβασης και ολοζώντανης παρουσίας της ενυπόστατης Σοφίας του Θεού,  ως θυμό και εκδίκηση των δαιμονοκρατουμένων «θεών» του,  για αυτήν την… ανυπακοή και την…. απιστία των Χριστιανών μαρτύρων…

Αυτό να θυμόμαστε αδελφοί μου , κλήρος και λαός, κάθε φορά που μια εικόνα της Παναγίας μας δακρύζει , κάθε φορά που η γη σείεται και τα θεμέλιά της ταράσσονται . Να ερχόμαστε σε επίγνωση Αληθείας και συναίσθηση αμαρτωλότητας και ας μην βλασφημούμε την ακατανίκητη δύναμη του Τριαδικού μας Ζώντος Θεού, απαξιώνοντας και   λοιδορώντας ακόμα,  τα μηνύματα και την μήνη Του,  που προκαλεί η  άλογη σύγχρονη αποστασία μας και μόνο .

 Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω!

Νώντας Σκοπετέας

27-08-2021

 

 

Χαράλαμπος Φραντζής. Χ.Φ. Χριστού Φίλος στον Παράδεισο ...

Χριστός ανέστη Χ.Φ !!!
Με το καλό στον Παράδεισο!


Σήμερα ημέρα του Κυρίου αναδεμένη με του Τιμίου Νηστικάρη τα άγια αίματα , έγινε η αποκρυπτογράφηση των αρχικών σου σε εκεινο το Θεόπνευστο βιβλιαράκι που επέστρεψε στον δρόμο της μετανοίας αμέτρητες ψυχές το :
Ποτέ δεν είναι αργά!
Χ.Φ. έγραφε μόνο πάνω...
Χαράλαμπος Φραντζής...
Χριστού Φίλος!!
Πρέσβευε αδελφέ μας στον θρόνο του Δεσπότη Χριστού στο πλάι της λατρεμένης σου Γερόντισσας του Αγίου Χαραλάμπους και όλων των Αγίων με τους οποίους συμπορεύτηκες!!
Ο Θεός είναι νουθέτης ...συνήθιζες να λες...
Κάθε μέρα που περνά θα το κατανοούμε όλο και πιότερο Χαραλάμπη μας!
Όλες τις ώρες μέρα και νύχτα ήσουν μια ανοιχτή αγκαλιά για όλους μας!
Παρηγορητής και ομολογητής χωρίς φτιασιδώματα και ...πενιές...
Και τώρα...συνεχώς θα μας παραμυθείς με την απλότητά σου και τις σοφές λαλιές σου που χαράχτηκαν μέσα μας.
Είμαστε ευλογημένοι απ τον Θεό που γνωρίσαμε έναν γνήσιο φίλο του έναν λεβέντη στρατιώτη Του!

Καλή αντάμωση!

Νώντας Σκοπετέας
29.8.2021
Υγ: Προλάβαμε με την χάρη του Αγίου Θεού να φτιάξουμε την εκπομπή που λέγαμε φέτος στο Τριώδι!!
Εκεί μέσα βρίσκεσαι Χ.Φ !! Σ ευχαριστούμε!!

https://youtu.be/vUOcjiN3Buc

Ως πότε θα μας ανέχεται;

 

Μέχρι πότε θα σε ανέχομαι; Ω πόσο βαρύς και προσβλητικός ακούγεται τούτος ο λόγος! Αν προέρχεται ιδιαίτερα από οικείο σου πρόσωπο. Φανερώνει αγανάκτηση…μια μακρά περίοδο ανοχής…Και συλλογίζεσαι  και στενοχωριέσαι και προσπαθείς να κατανοήσεις το τι δεν πήγε καλά και έκανες το αγαπημένο σου πρόσωπο να φτάσει σε αυτό το οριακό σημείο. Βέβαια,  μπορεί και αυτός ο λόγος διόλου να μην σε προβληματίσει  και να αγνοήσεις αναισθήτως και να συνεχίσεις στην ίδια πορεία,  αταλάντευτα και αμετανόητα. Τι γίνεται όμως αδελφοί μου αν αυτός ο λόγος βγει μέσα από τα άχραντα χείλη του Χριστού μας;  

… ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;…( Ματθ.ιζ΄,17).

Αλήθεια αδελφοί μου έχουμε συναισθανθεί ποτέ μας ότι όταν ομιλεί ο Κύριος στο Ευαγγέλιό Του,  δεν ομιλεί στο τότε και στον Καιρό εκείνο,  αλλά στο τώρα και στον καθένα από εμάς προσωπικά; Ότι δεν υπάρχει ούτε μια λέξη από τα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης ή στο σύνολο των 76 της Αγίας Γραφής που να μην έχει μια συνταρακτική επικαιρότητα; Μα την αλήθεια,  είναι τόσο σύνηθες ιδίως στις θεοστυγείς μας μέρες,  να ακούμε τον λόγο του Θεού, να τον κοινολογούμε και εμείς οι ίδιοι μεταδίδοντάς τον,  αλλά να μην περνάει καν απ το μυαλό μας ότι ο Κύριος εν προκειμένω εκείνο το ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν; το απευθύνει σε ΕΜΑΣ! Να νιώσουμε πόσο ασήμαντοι είμαστε μπροστά Του! Πόσο ανίσχυροι να θεραπεύσουμε και να θεραπευθούμε με τις δικές μας δυνάμεις! Μόνο ο Χριστός μας θεραπεύει! Εκείνος επιτάσσει και εκβάλλει τα ακάθαρτα και μιαρά .  Εκείνος ο Υιός του Θεού του Ζώντος,  αποδιώχνει ιούς, ασθένειες και τα φαινομενικά ανίατα…Κυρίως την φοβία που ενίοτε συντρέχει …

Εν κλίνη νυν ασθενών κατάκειμαι και ουκ έστιν ίασις τή σαρκί μου, αλλ' η Θεόν και σωτήρα του κόσμου και τόν λυτήρα των νόσων κυήσασα, σού δέομαι τής αγαθής, εκ φθοράς νοσημάτων ανάστησον.

Ακούγεται στην Παράκληση της Παναγίας μας. Ειλικρινά όμως, έχουμε την ελπίδα μας και την καταφυγή εμπιστευμένες ολόκαρδα στον Τριαδικό Θεό ή κι αυτό το διαστρέφουμε; Ένας μόνο λύνει τα δεσμά των νοσημάτων! Ένας ανασηκώνει τον πεσμένο από την αμαρτία άνθρωπο! γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη …πώς το άλλαξες αυτό που δεν σταματάς να ψέλνεις μόνο με τα χείλη και όχι με την καρδιά σου; Πως διέστρεψες έτσι τούτη την αλήθεια μεταλάσσοντάς την σε ψέμα; (Ρωμ.α΄, 25) Στις Πράξεις των Αποστόλων άλλη μια… επίκαιρη αναφορά: ….καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα( Πραξ.κ΄,30).

 

Όσοι σταμάτησαν να θεωρούν τον Θεάνθρωπο Ιησού ως Κυριεύοντα Ζωής και θανάτου, όσοι την πάσαν ελπίδα τους την αναθέτουν αποκλειστικά και μόνο στην πολύτιμη μα εσχάτως  ειδωλοποιημένη επιστήμη, στην λογική  και  στους Υιούς των ανθρώπων, διαστρέφουν σφόδρα το παντοδύναμο του Σωτήρος . Και είτε απαξιώνουν και εκδιώκουν τον Χριστό, είτε τον θεωρούν και Εκείνον ως μια επικουρική κάποια  λύση,  σε όσα με αυθεντία και νοσούσα διάνοια προκρίνουν ως θεραπεία και σωσμό. Και εμείς,  αντί να εμπιστευθούμε τον Ελευθερωτή των ψυχών και των σωμάτων, φυλακιζόμαστε σε μια αυτάρεσκη αυτοδικαίωση, δουλοπρεπώς, άβουλα και ασύνετα, υποτασόμενοι σε ο,τι το Αντίχριστο και επηρμένο. Άπιστοι και διεστραμμένοι, συνεχίζουμε απαθώς να ακούμε τον Κύριο:    

ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! ἕως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;…

Εμείς ας απαντάμε : Παράτεινον…γένοιτο  Κύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ Σέ…

Νώντας Σκοπετέας. Ιούλιος 2021

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Καπετάνιος ο Χριστός μας !

Να καταφύγουμε στη Θεολογία των τραγουδιών και στην αγία μετατρεψιμότητα ! Θέλετε να θυμηθούμε ένα παλιό τραγούδι; Οι πολύ νεότεροι ίσως δεν το θυμούνται…

Κάθε λιμάνι και καημός, κάθε καημός και δάκρυ κι είναι η ζωή του καθενός θάλασσα δίχως άκρη… Πόσες φορές ναυάγησα μες στα θολά νερά της και χάθηκε η βάρκα μου στη Μαύρη αγκαλιά της…

Κρατήστε για λίγο αυτούς τους στίχους. Πάμε στα λόγια από το ιερό οκταήχι, την Παρακλητική και την Παράκληση :

«Του βίου την θάλασσαν, υψουμένην καθορών, των πειρασμών τω κλύδωνι, τω ευδίω λιμένι σου προσδραμών, βοώ σοι· ανάγαγε εκ φθοράς την ζωήν μου Πολυέλεε». Των παθών μου τον τάραχον, η τον κυβερνήτην τεκούσα Κύριον, και τον κλύδωνα κατεύνασον, των εμών πταισμάτων, Θεονύμφευτε.

Κυβερνήτης, αρχηγός της γαλήνης και καπετάνιος ο Χριστός μας! Κύματα τρικυμισμένα έχει τούτη η Ζήση! Από τη μία στιγμή στην άλλη, η θάλασσα ενώ είναι γυαλί και λάδι, γεμίζει από αφρισμένα, μανιασμένα κύματα! Ξανά στο πρώτο τραγούδι του μακαρίτη του αδελφού μας του Πυθαγόρα ! Παραλείψαμε πριν σκοπίμως τον πρώτο στίχο του! Εκεί η ένστασή μας!

Είναι η ζωή μια θάλασσα και εμείς καπεταναίοι!

Εμείς καπεταναίοι; Μα όσες φορές νιώσαμε έτσι, καταποντίστηκαμε! Όσες φορές δεν παραδοθήκαμε ολότελα στην πρόνοια του κυβερνήτη Χριστού, βουλιάξαμε σαν τον Πέτρο την ώρα της φοβερής τρικυμίας! Συγκλονιστικό και υπέρλογο το να περπατάει ο άνθρωπος πάνω στο υγρό στοιχείο, πάνω στα κύματα! Μα αν το σκεφτούμε καλύτερα αδελφοί μου, όλη μας η ζωή δεν είναι ένα ολοζώντανο θαύμα, δεν είναι σαν να περπατάμε συνεχώς σαν τον Άγιο Πέτρο πάνω στα κύματα; Από την πρώτη μας ανάσα ως τη στερνή, πόσες φορές δεν αναλογιζόμαστε αυτήν τη θαυμαστή διακυβέρνηση της ζωής μας, από τον Ένα και μοναδικό Κυβερνήτη της , πόσες φορές δεν νιώθουμε την θεία επέμβαση αφημένοι στη θεία πρόνοια ; Eίναι η ζωή μια θάλασσα και εμείς καπεταναίοι! Όταν όμως αυτός ο στίχος γίνεται τρόπος θεώρησης των πραγμάτων, όταν αρχίζουμε και νιώθουμε πως εμείς κυβερνάμε το καράβι της ζωής ...Ω τότε... μόλις ξεκινάνε οι τρικυμίες, οι κλυδωνισμοί, τα μανιασμένα κύματα , οι λυσσασμένοι άνεμοι, οι ασθένειες, οι απογοητεύσεις, οι θλίψεις… Τότε αρχίζει ο καταποντισμός στον βυθό της ολιγοπιστίας και της φθοράς, και ο …παντοδύναμος καπετάνιος, ο εγώ, ο καπετάν ένας, μετατρέπεται στο πιο αδύναμο πλάσμα! Και αν πει Σώσον με Κύριε εκείνος θα επέμβει απλώνοντας το χέρι του και θα τον ανορθώσει ! Ολιγόπιστε εις τι εδίστασας ; Θα ψελλίσει ξανά και ξανά ο Κύριος! Αν όμως εκείνο το σώσον με Κύριε δεν ακουστεί, αν αισθανθεί ο καταποντιζόμενος, ο βεβυθισμένος τη αμαρτία, και τη αποστασία, ικανός να σωθεί από μόνος του, αν καταφύγει αποκλειστικά σε καπεταναίους της επιστήμης και του ξερού ορθολογισμού, τότε θα έρθει το ναυάγιο και ο βέβαιος πνιγμός. 

Αν αμφισβητήσουμε τον κυβερνήτη Κύριο αν κλονιστεί η πίστη μας στο παντοδύναμο Του, τότε κάθε που θα βλέπουμε τον άνεμο να δυναμώνει, θα έρχεται εκείνη η ολέθρια για τις ψυχές μας φοβία να κυριαρχήσει και να μας καταπιεί, σαν μανιασμένο κύμα! Κρατημένοι από το χέρι Του ! Συνεχώς με Εκείνον δίπλα μας, η ψυχή μας στραμμένη μόνο στον μεγάλο Κυβερνήτη ! Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά σου.. Εκεί στον 62ο ψαλμό, τόσο σπουδαίος, στα λόγια που δεν υπάρχει μέρα που να ξημερώνει και να μην ακουστούν στον εξάψαλμο! Εμού δε αντελάβετο η δεξιά σου! Στηριγμός , καθοδήγηση και προστασία η δεξιά , η δύναμη του Κυρίου! Αρκεί να ακουστεί από τα ολιγόπιστα χείλη μας εκείνο το σώσον με Κύριε!

Καράβι να ναι η πίστη και καπετάνιος ο Χριστός μας !

Νώντας Σκοπετέας . Ιούλιος 2021

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Έγινε το γάλα …τυρί

Συνεχώς λοιπόν αυτό το δίλημμα, το αιώνιο δίλημμα που παρουσιάζεται ενώπιόν μας !
ἄρτι γὰρ ἀνθρώπους πείθω ἢ τὸν Θεόν; ἢ ζητῶ ἀνθρώποις ἀρέσκειν; εἰ γὰρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἂν ἤμην.( Γαλ 10.10).
Εμφανίζεται ιδίως στις μέρες μας μέσα από μια ολότελα εκκοσμικευμένη θεώρηση της πίστης μας !
Και σε αυτήν την μακρά πλέον περίοδο της …πανδημικής αναστολής της πίστης …
Η Ορθοδοξία σε αναστολή ; ΠΟΤΕ ! Η Ορθοδοξία δειλή και σε υποστολή ; ΠΟΤΕ! Η Ορθοδοξία σε αποστολή !
Να δώσει χωρίς αμφιταλαντεύσεις ξεκάθαρη βιωματική απάντηση στα διλήμματα τα οποία ελπίζουμε να προκύπτουν αβίαστα απ όσα ακούγονται σήμερα !
Διλήμματα λοιπόν αρίφνητα ενώπιόν μας.
Πλησμονή από τέτοια που περιβάλλει η τάχα διάκριση και η ψευδόσχημη Αγάπη για τον συνάνθρωπο …
-Βεβαίως αγάπη αλλά εν Αληθεία …εν Χριστώ !
- Σιωπολογία, υπακοή , συνοδικό σύστημα , ταπείνωση, αυθεντία με επαρκή Θεολογική γνώση και κατάρτιση από την μια στο πραιτόριο και το Κολοσσαίο της λογικής!
Εκεί βεβαίως δεν ακούγεται η αδύναμη φωνή αυτών των ελαχίστων, που αναζητώντας την αλήθεια πρεσβεύουν και βιώνουν το : θέλουμε ελευθέρα και ζώσα Εκκλησία ! του μακαριστού Αγίου Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη.
Η φωνή τους που θα πνιγεί από τον όχλο των πολλών!
Θα ακουστεί όμως στα σίγουρα η στεντόρεια φωνή της ψυχής μας που θα φτάσει ως τον ματωμένο Γολγοθά να σταθεί στο πλάι της θρηνωδούσας Παναγίας μας του Ηγαπημένου μαθητή και των θαλερών Γυναικών.
Το Κολοσσαίο και το πραιτόριο της λογικής.
Έλεγε ένας αδελφός μας ο Αριστομένης ο Φλουράκης εκεί στο μετερίζι της πνευματικής ελεημοσύνης στον Πρόμαχο Ορθοδοξίας κάτι πολύ σοφό περιγράφοντας αυτό που αναφέρει και μέσα στο ψαλτήρι ο ιερός ψαλμωδός για το πώς σκληραίνει και γίνεται λιθώδης η καρδιά του ανθρώπου …ετυρώθη ως γάλα η καρδία …
Έχουμε πάθει λέει ο αδελφός μας στένωση καρδίας από τους θρόμβους της λογικής …
Και τι λένε οι πατέρες αδελφοί ;
Αίρεση είναι οτιδήποτε εκλογικεύει το δόγμα !
Προσπαθούμε συνεχώς ιδίως στις μέρες μας, να εκλογικεύσουμε και εμείς, να ανακαλύψουμε αυτά που είναι σεσιωπημένα στις Γραφές !
Αυτή η προσπάθεια οδηγεί πάντοτε στην πλάνη !
Έλεγξε τον εαυτό σου αδελφέ μου ταλαίπωρε εαυτέ μου !
Το πρότεινε αυτόν τον αυτοέλεγχο ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς …
Πες το σύμβολο της πίστης και νιώσε κάθε του λέξη και με ειλικρίνεια σκέψου αν την πιστεύεις …
Η μυστηριακή Ορθοδοξία που παίρνει Ζωή από τον Άλλο Παράκλητο τον Τριαδικό Θεό …
Ζωή που ρέει ανόθευτα και αμόλυντα δια των μυστηρίων …
Κάθε φορά που θα πλησιάζουμε μεταλαμβάνοντες ή μεταδίδοντες καταφοβισμένοι και με…προφυλάξεις το Άγιο Ποτήριο, ας επαναλαμβάνουμε αυτό το θεμελιώδες δόγμα της πίστης :
Και εις το Πνεύμα το Άγιον το Κύριον το ζωοποιόν …
Νώντας Σκοπετέας
Αποσπάσματα από ομιλία με τίτλο : Ιησού ή Βαρραβά ; η οποία εκφωνήθηκε διαδικτυακά στις 3 Απριλίου 2021 στην Ε.Ρ.Ω Αγρινίου .

Στο πανηγύρι της Παναγιάς

Έφτασε ο καιρός που οι αναμνήσεις πλήθυναν… Δεν το λεγες ποτέ, πώς θα φτανε τούτη η εποχή! 

Σε πλησμονή οι θύμησες, ξεπερνούν πλέον κατά πολύ στο ζύγι της ζωής τα όνειρα. Είναι όμορφο να αναπολείς, υπό μία προϋπόθεση όμως και μόνο! Αν δοξολογείς συνεχώς τη μακροθυμία του Θεού, αν όλα σου τα θυμητάρια τα στρέφεις προς τον ουρανό, αν τους δίνεις Χριστό έστω κι αν τότε τούτες οι θύμησες σου οι παιδικές , οι νεανικές, δεν είχαν μέσα τους διόλου, έστω κι αν Αυτός ήταν μόνο μια κάποια αιτία που μετατράπηκε από τον ψεύτη κόσμο σε μία χρήσιμη αφορμή. Θυμάσαι λοιπόν τις γιορτάδες μέρες, των Χριστουγέννων το δωδεκαμέρι, το Πάσχα της μοσκόφυτης πλάσης, το καλοκαίρι των Αγίων και των ξωκκλησιών. Και ψάχνεις να βρεις μέσα τους, πίστη και μυστήριο και το θεανθρώπινο πρόσωπο του Ιησού. Και συναντάς έθιμα και συνταγές και αγαπημένα πρόσωπα που έφυγαν και ήχους και μυρωδιές και γεύσεις. Μα Πουθενά ο Χρηστός Κύριος. Αχ εκείνα τα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου, με τις σημαιοστόλιστες πλατείες, τα πολλά φώτα, τις ψησταριές, τον πάγο και τις μουσικές ως το πρωί…Μα είναι παραμονή της Παναγίας! Ξημερώνει η μετάσταση της! 

Έχει νήστεμα αυστηρό και απόψε! Πώς θα ξυπνήσει ο κόσμος αύριο; Ξημέρωσε και ακόμα χορεύουν! 

Ω ποιοί χορεύουν! Θυμάσαι τα νιάτα μας; Ως το πρωί χορός και έπειτα εκεί γύρω στις 10:00 με 10:30 ως την πλατεία να ξανασυναντηθούμε, και ένα κερί στα βιαστικά να ανάψουμε μέσα στην εκκλησία που ο Παπάς κάνει απόλυση…Έχει και λαχειοφόρο και a la tre ... και ωραίους άρτους και …την γιορτάσαμε και φέτος την Παναϊτσα!

Είναι όμορφο να θυμάσαι, αρκεί να μπορείς να γυρίζεις στο τότε και να τα αλλάζεις όλα!

 Αυτό θαρρούμε είναι μετάνοια αδελφοί μου! Να γυρίσεις πίσω, να σιγάσεις τις μουσικές, να χαμηλώσεις τα φώτα και να μεταφέρεις το πανηγύρι απολείτουργα, όπως γινόταν στα παλιότερα χρόνια, όταν όλοι οι νηστευτές, οι δεκαπεντιστάδες λειτουργημένοι και κοινωνημένοι, όρθρου βαθέος έρχονταν στην εκκλησία να ακούσουν τα υπέροχα καθίσματα……

Ἀναβόησον Δαυΐδ, τίς ἡ παροῦσα Ἑορτή; Ὁ πάντιμος χορός, τῶν σοφῶν Ἀποστόλων, ἠθροίσθη θαυμαστῶς, τοῦ κηδεῦσαι ἐνδόξως, τὸ σῶμα της Πανυμνήτου Θεοτόκου και τον Πέτρο ένδακρυ να καταπλήττεται ορώμενος την Παρθένο τρανῶς ἡπλωμένην ὑπτίαν …

Να γινόμασταν πάλι παιδιά και νέοι να ξανά πανηγυρίζαμε (συναθροισμένοι, συναγμένοι για να θυμηθούμε και την όμορφη αυτή λέξη το πανηγύρι, παν+αγείρω, συγκεντρώνω, συναθροίζω) και να μην αφήναμε στιγμή να περνά και να καταγράφεται ως μία από τις πολλές ασήμαντες που ζήσαμε, ως δήθεν σημαντικές και μνημειώδεις. Αλλά δόξα τη μακροθυμία του Κυρίου, που φέτος θα ξανά πανηγυρίσουμε και δεν θα αφήσουμε ούτε μία λέξη, ούτε ένα νόημα να το καλύψει ο ήχος της ορχήστρας, καμιά ψησταριά να σκεπάσει του θυμιάματος την δέηση, κανέναν προβολέα να σβήσει το φως των ικετευτικών χεριών, που αναζητούν το θείο Έλεος δια πρεσβειών της απειρογάμου Θεοτόκου.  

Στη μηχανή του ευλογημένου Χρόνου λοιπόν, να γυρίσουμε στο τότε και παραμονές της πανσέπτου μεταστάσεως της υπερενδόξου Δεσποίνης ημών και αειπαρθένου Θεομήτορος, να εισέλθουμε στο Καθολικό ενός ταπεινού Μοναστηρίου που πανηγυρίζει! Στη σκιά του Κισσάβου! 

Πώς λάμπει τούτος ο Παπάς που βγαίνει να κηρύξει, πριν ακουστούν τα απόστιχα του εσπερινού! Χρυσό το στόμα του, μέλι ξεβγαίνει μαζί με τις λέξεις! Μια-μια αυτές στολίζουν το κουβούκλιο της Παναγίας μας !

1979! Εσπερινός της κοιμήσεως! Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος! Αυτά τα ομιλήματα έχουν σχεδόν την ηλικία αυτού που αναπολεί! Ξεκινά να μιλά. Πολλά είναι αυτά που νοσταλγούμε χωρίς να τα έχουμε ζήσει! Να μια τέτοια στιγμή στην σημερινή μας εκπομπή ! Τώρα που τίποτα δεν είναι δεδομένο μέσα σε απαγορεύσεις αναστολές, ακυρώσεις, στρεβλώσεις και νοθεύσεις, ας μην αφήνουμε καμιά στιγμή να μνημονεύεται για τα ασήμαντα για τις ψυχές, μα από ανεξίτηλες γραφές στο κέντρο της καρδιάς μας! Εκεί, με πύρινα γράμματα η λέξη Ιησούς, δια πρεσβειών Εκείνης που μεγάλωσε τη βασιλεία Του.

                                                                              

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Τρία παιδιά στην σκιά της Μεγαλόχαρης !

 

 

Να εμπιστευθώ στην Παναγιά την πάσαν μου ελπίδα !

Θαύματα και θαυμάσια μες στις αυλές της είδα !

Μικρά παιδιά κι ανήμποροι μπροστά της γονατίζουν !

Στην σκιά της Μεγαλόχαρης με δάκρυα μετανίζουν !

Αυτές οι θεραπευτικές σκιές της Μάνας όλου του κόσμου !

Καταφυγή και σκέπη και ευσκιόφυλλο δέντρο, μέσα στ Αυγούστου το ανηφόρι !

Πόσοι δεν τις αναζήτησαν ! Σε κανέναν η Κυρία Θεοτόκος δεν την αρνήθηκε τούτη την σκιά!

Ποια μάνα αρνείται στο πονεμένο της παιδί την αγκαλιά της ! Ιδίως όταν αυτό το παιδί έχει πάναγνη ψυχούλα που δεν την πότισε ποτέ το δηλητήριο της αμαρτίας!

Θα μεσιτεύσει η Κυρία Θεοτόκος πάντοτε προς το συμφέρον της αιτήσεως , αιώνια οδηγός , άνασσα κι ανάσα !

Αυτά τα παιδιά θα συναντήσουμε σήμερα !

 Τρία μικρά παιδιά ! Τρεις αγαθές ψυχές βρίσκονται παραμονές και ανήμερα Δεκαπενταύγουστο στις αυλές της Πανάχραντης Κυράς !

Η Ευπραξούλα , ο Γιώργος και η Αρετή !

Μια σκιά κι ένα φιλί της Παναγίας μας,  να δίνει ελπίδα, θεραπεία και μνήμες αγιαστικές !

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

https://www.youtube.com/watch?v=KpkbuQErtgc&t=190s&ab_channel=%CE%A3%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%9D%CE%AF%CE%B1%CE%A3%CF%84%CE%AD%CE%A6%CE%B7

Τα ξερόφυλλα θ΄ανθίσουν...

Κοιτάς τα καμένα και κλαίς….

Θωρείς και ακούς τους νεκροζώντανους τούτου του κόσμου,  να φανερώνουν πλέον …περήφανα και επηρμένα  ,  του υποσυνειδήτου τους τα κάποτε κρυμμένα κάτω απ την πλουμιστή  ευσεβοφάνεια, δηλητηριώδη  ένστικτα …

Ως πότε να υπομείνω;  μου λες …

Κοίταξε αδελφέ μου το ξωκλήσι της Αγίας Τριάδας !

Ολόλευκο και μακάριο σαν τις ψυχές εκείνων που ονειδίστηκαν και διώχτηκαν ένεκεν Εκείνου…

Κοίτα και στην ...δροσοβόλο περίβολο του !

Ούτε τα ξερά φύλλα δεν κάηκαν …

Το ελάχιστο δεν θα είχε πέσει απ το κλαδί αν Εκείνος δεν το επέτρεπε …

«Ὑπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου»

(Ψαλ. λθ΄ [39] 2).

Νώντας Σκοπετέας

09-08-2021

ΘΕΟΜΗΝΙΑ...

Οι σοφοί κατά Θεόν άνθρωποι, τα ταπεινά του κόσμου ,
οι διαλεχτοί και διδαχτοί του Κυρίου,
που δεν χρειάζονται κανένα ομίλημα και κανένα κείμενο περισπούδαστου "πνευματικού καθοδηγητή" για να λάβουν πνευματικές αποφάσεις και να απαντήσουν στα διλήμματα του ...σύγχρονου πραιτορίου,
παρά μόνο την βεβαία και ασφαλή συνείδησή τους,
ποτέ δεν χρησιμοποιούν φράσεις του τύπου : φυσική καταστροφή , κλιματολογική αλλαγή και άλλα τέτοια ασύνετα, παρά μόνο μια :
ΘΕΟΜΗΝΙΑ !
Του Θεού η μάνητα, θέτει νου και απερινόητα , μα τόσο παιδαγωγικά, αποκαλύπτει το μέγα Του έλεος ...
...ὅσας ἔδειξάς μοι θλίψεις πολλὰς καὶ κακάς, καὶ ἐπιστρέψας ἐζωοποίησάς με, καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν ἀνήγαγές με.
( Ψαλμ.70,20)
Νώντας Σκοπετέας
6-8-2021

Στις ειδικές δυνάμεις του Χριστού! ( + π.Σάββας Αχιλλέως)

Πολλές φορές στην πνευματική ζωή χρησιμοποιούμε λέξεις ή φράσεις στρατιωτικής ορολογίας! Στρατιώτες του Χριστού με τα όπλα του Φωτός ανά χείρας δεν ευχόμαστε ολοένα να είμαστε ; Ή να θυμηθούμε υπέροχα λόγια από το Άγιο Τριώδιο ; Η πάνοπλος εγκράτεια ! Η πανοπλία του Σταυρού! Ο αντίμαχος εχθρός ! Η πίστη , άρρηκτον τείχος, η προσευχή θώρακας και ασπίδα , η ελεημοσύνη περικεφαλαία και η νηστεία μαχαίρι που εκτέμνει κάθε κακία! Τέτοια εξάρτηση πολεμική, τόσα όπλα , τέτοιο πεδίο μάχης για τους στρατιώτες του Χριστού ! Που είναι όμως οι ιαχές και οι πολεμικές κραυγές ; Πού τα στίφη των εχθρών κι οι πολεμίστρες ; Δεν βλέπω τίποτα μου λες ! Μήπως όλα τούτα είναι λίγο υπερβολικά ; Ησυχία απλώνεται ! Μόνο πολεμικό δεν είναι το κλίμα !

….οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.( Εφ. 6,12) ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ ….διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ,… ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ…. στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν…. ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης,…. ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως….. καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε,….( Αποσπάσματα από 6ο κεφ.Εφ)

Στην προς Εφεσίους επιστολή του Θείου Παύλου οι προτροπές για την μάχη κάθε Χριστιανού Ορθοδόξου! Με το μαχαίρι του Πνεύματος ξεθηκαρωμένο, βγαλμένο από την πανοπλία του Τριαδικού Θεού, θα πολεμηθεί ο αθέατος αντίμαχος της ψυχής ! Χωρίς σώμα και υπόσταση,κρυμμένοι από τις σωματικές αισθήσεις , από την υλική εξωτερική πραγματικότητα ! Αντιληπτοί μόνο όταν τα πνευματικά μας αισθητήρια δεν έχουν απονεκρωθεί ! Αφανείς οι εχθροί σε τούτον τον ασταμάτητο μυστικό πόλεμο , που ξεκινά από την στιγμή της αναγέννησής μας ! Από τους όρκους παντοτινής αφιέρωσης! Συντάσσομαί Σοι Χριστέ ! Αποτάσσομαί σοι σατανά ! Από το βάπτισμά μας και τον θάνατο του παλαιού ανθρώπου , ως την τελευταία μας πνοή σ αυτόν τον πόλεμο με τον μισάνθρωπο ψυχολετήρα! Αρχηγός και Αρχιστράτηγος ο Χριστός μας περιστοιχισμένος από τις στρατιές των Αγγέλων και τα στρατεύματα των Αγίων ! Πολύπειροι εκείνοι γνωρίζουν τις πονηρές μεθοδείες και τα τεχνάσματα του πανούργου εχθρού.

Τους πρώτους αιώνες του Χριστιανισμού, ο εχθρός εμφανιζόταν εν υποστάσει. Πάμε στο Άγιο Συναξάρι ! Η Αγία Μαρίνα στο εικόνισμά της πατάει τον Σατανά ! ἀνδρείως κατεπάτησας ὄφιν ἀρχέκακον… τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε….ψέλνουμε στα απολυτίκιά της ! Εμφανίζεται ο φθονερός διάβολος με μορφή δράκοντος μπροστά στην Αγία για να την φοβίσει την ώρα του μαρτυρίου και της θυσιαστικής ομολογίας της . Εκείνη ατάραχη συνεχίζει να προσεύχεται ! Τότε αλλάζει τη μορφή του σε έναν κατάμαυρο και απαίσιο στην όψη άνθρωπο, με πρόσωπο μαύρου σκυλιού. Η Αγία Μαρίνα τον αρπάζει απ τα μαλλιά και με ένα σφυρί που βρίσκει, τον χτυπά στο κεφάλι ταπεινώνοντάς τον. Έτσι, συνέχισε η Αγία τα συγκλονιστικά παλαίσματά της , έχοντας συμπαραστάτη τον Χριστό ως το τέλος φορώντας το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου ! Δεκαπέντε χιλιάδες ψυχές βλέποντας όλα τούτα και κυρίως την ήττα του μισόψυχου διαβόλου, πίστεψαν τότε και συναθληθέντες και συμμαρτυρήσαντες με την Αγία θανατώθηκαν, κερδίζοντας το αιώνιο Φως! Και είναι αμέτρητες οι σελίδες του συναξαριού , ιδίως των πρωτοχριστιανικών χρόνων, με τέτοια περιστατικά ! Η τακτική λοιπόν έπρεπε να αλλάξει ! Αφού τοιουτοτρόπως τόσες ψυχές ξέφευγαν από τα δίχτυα του φθονερού, έπρεπε εκείνος να παραλλάξει το σχέδιό του . Με ακριβώς την αντίθετη στρατηγική ! Με την κρυφή , αόρατη , υπόγεια και ανεπαίσθητη παρουσία του . Και με το να πείσει φυσικά τους εχθρούς του ανθρώπους ότι δεν υπάρχει ! Ότι όσα ακούγονται γι αυτόν είναι υπερβολές , σκοταδισμοί και ζηλωτισμοί …

Ο πόλεμος όμως δεν έπαυσε ποτέ! Οι στρατιώτες του Χριστού γνωρίζοντας τα δόλια σχέδια και τις απάτες του επίβουλου πολεμούν ατρόμητοι και γενναίοι , σώμα με σώμα δίχως να υπολογίσουν το τίμημα αναμένοντας μόνο την Θεϊκή μισθαποδοσία και το αμάραντο στεφάνι της νίκης σε τούτον τον πόλεμο ! Διαλεχτοί στρατιώτες, εξουδετερώνουν και εκδιώκουν , ακαταγώνιστα μεσιτεύουν πλέον στον θρόνο του Δεσπότη ! Έναν τέτοιον γενναίο μαχητή , έναν επίλεκτο ειδικών αποστολών θα γνωρίσουμε καλύτερα στις παρυφές της ιερής του μνήμης! Δαιμόνων διώκτης ! Ειδικότητα σπάνια και για λίγου μονάχα εκλεκτούς ! Δεν είναι όλοι για όλα ! Επικίνδυνη άκρως αυτή η ειδικότητα αν δεν έχεις εκπαιδευθεί να μάχεσαι στο πιο αλλόκοτο και δύσκολο πεδίο μάχης ! Την ανθρώπινη καρδιά ! Για να ξεριζωθούν από εκεί τα δαιμονοκίνητα πάθη που έχουν εγκατασταθεί , χρειάζεται πάλη στήθος με στήθος ! Τέτοιος παλαιστής της πίστης , Άγιος εν ζωή , λουσμένος στο Φως της του Θεού επιγνώσεως ! Ο μακαριστός Άγιος Πατήρ , Σάββας Αχιλλέως ! Ο διώκτης των πονηρών πνευμάτων , ο προφητικός διδάχος των ημερών μας ! Ιαματικός , πρεσβεύει για έλεος και παράταση στον Κύριο ! Επίλεκτος στις ειδικές δυνάμεις του Χριστού !

Νώντας Σκοπετέας
Αποσπάσματα από ομότιτλη σειρά 2 εκπομπών αφιερωμένων στον Άγιο Γέροντας των ημερών μας μακαριστό πατέρα Σάββα Αχιλλέως και το βιβλίο: Αυτοί οι παράξενοι Χριστιανοί (εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας)

Καλή αντάμωση Παπά Λιά μας !

 

Πλέον ο παπα Λιάς μας βρίσκεται εκεί που πάντοτε ποθούσε ! Στο επουράνιο θυσιαστήριο ! 

Τι να ανταποδώσουμε στον Κύριο που τόσο μας ευεργέτησε στέλνοντάς τον ιχνηλάτη και οδηγό στης επιστροφής τον δρόμο! Ακαταγώνιστες οι μεσιτείες του στον θρόνο του Δεσπότη Χριστού. 

Τώρα θα ναι περισσότερο δίπλα μας ! Μετά των Αγίων παππούλη μας γλυκέ , της υπομονής και της πίστης εργάτη , του Χριστού μας δούλε ακάματε! 

Αυτό που δεν θα λησμονήσουμε όσο ζούμε είναι το πνεύμα της θυσιαστικής σου αγάπης ! 

Τοις πάσι γέγονα τα πάντα συνήθιζες πάντοτε να λες μα κυρίως να βιώνεις! 

Δοτικός ως εκεί που η αγάπη γινόταν ασύνορη. Για κάθε απόκληρο , αγνοημένο , αποσυνάγωγο, ξεστρατισμένο, εξαρτημένο, με τον Θεό θυμωμένο και απ ΄τους ανθρώπους πληγωμένο, ήσουν μια ορθάνοιχτη αγκαλιά ! Χωρίς ημετέρους, αυλές και προσωποληψίες , δεν δίσταζες πάντοτε να ορθώνεις ανάστημα και να υπερασπίζεσαι την Αγάπη και την Αλήθεια !

 Και έγινες ο παπά Λιάς όλων μας, που σήμερα κλάψαμε πρώτα από χαρά αντικρίζοντας την γαλήνια οσιακή σου μορφή και έπειτα σαν εψάλη το Χριστός Ανέστη μόλις έσμιξες και πάλι με το δουλεμένο τόσο από τα χέρια σου Τσακώνικο χώμα ! Καλή αντάμωση παπά Λιά μας!

 Ήδη έχεις φτάσει στην επιγραφή που λέει : Καούρ εκάνατε στον Παράδεισο ...

   

                                                                π.Ηλίας Αλευράς+28.7.21

Το δέντρο που ποτίζαμε...

....Βέβαια το ακατήχητό μας είναι η μεγάλη και κύρια αιτία για το ευεπίφορο των αιρέσεων και των κακοδοξιών !
Συνεχώς διαπιστώνουμε ότι έχουμε έλλειμμα κατήχησης …
Αλλά μένουμε στις διαπιστώσεις και στους άμβωνες των Εκκλησιών το στρώμα από την σκόνη όλο και παχαίνει… σαν το σκοτάδι …
Αντί λοιπόν να ενταθεί το κηρυκτικό και διαφωτιστικό έργο, προβάλλεται εδώ και καιρούς πολλούς το ότι πρέπει να εκσυγχρονιστεί η Εκκλησία να γίνει θελκτική, ενδιαφέρουσα , σαγηνευτική για τους νέους ανθρώπους ιδίως!
Ναι, τις είδαμε αυτές τις προσπάθειες εμπράκτως να εκδηλώνονται( δεν χρειάζεται να υπεισέλθουμε θαρρώ).
Μια προσπάθεια ένταξης του κόσμου στην Εκκλησία, στο σώμα του Χριστού, παραβλέποντας όμως και αδιαφορώντας παντελώς για την Εκκλησιαστικοποίηση όλου αυτού του κόσμου που σαγηνεύσαμε …Και τι καταφέραμε ; Εκκοσμικεύσαμε την Εκκλησία!
Μικρές πτυχές της βασικής αιτίας γι αυτό που ζούμε όλοι μας σήμερα μέσα στην Εκκλησία θίξαμε σήμερα αδελφοί μου .
Δεν θα μπορούσαμε παρά αδρομερώς να αναφερθούμε σε πολλές από τις παραφυάδες ενός δέντρου με πολύ βαθύ και ισχυρό ριζικό σύστημα !
Πνευματικά άκαρπο αλλά φοβερά επιζήμιο αυτό το δέντρο !
Το δέντρο της Εκκομίσκευσης !
Αν με μια λέξη απαντούσαμε σε εκείνον τον απογοητευμένο αδελφό μας για το τι έφταιξε που φτάσαμε ως εδώ , πέραν του πρωτεύοντος αμετανοήτου μας θα απαντούσαμε με αυτήν την λέξη!
Εκκοσμίκευση !
Η Εκκλησία δεν χρειάζεται ανανέωση με ακρωτηριασμούς και περικοπές με αυθαίρετους νεωτερισμούς!
ΕΜΕΙΣ πρέπει να γίνουμε νέοι άνθρωποι να απεκδυθούμε τον παλαιό άνθρωπο και να ντυθούμε τον νέο !
Όσοι φυσικά αυτά δεν τα έχουν διόλου διαισθανθεί έστω συνεχίζουν να καταδεικνύουν και να καταγγέλουν μια δογματική ακαμψία , έναν Θρησκευτικό ολοκληρωτισμό , μια μεσαιωνική απολυτότητα, έναν σκυθρωπό εθνικισμό ...
....Ξέρετε, ο Οικουμενισμός πρεσβεύει αυτήν την ανάμειξη αυτόν τον συγκερασμό ( συγκρητισμός) συν +Κρης των πολλών αληθειών …Θεωρεί την αλήθεια κατακερματισμένη και ότι κάθε θρησκεία διαθέτει το προνόμιο να κατέχει ένα τμήμα αυτής της αλήθειας. Οπότε αν ενώσουμε όλες τις αλήθειες μαζί θα φτιάξουμε την σύνολη Αλήθεια . Σχετικοποίηση….
Λύκοι βαρείς , ετεροδιδασκαλούντες !
Επίδοξοι Νεκροθάφτες της Ορθόδοξης Πατερικής Παράδοσης έλεγε κάποιος με πόνο βαθύ!
Ας το εκλεπτύνουμε κάπως . Ας μιλήσουμε για ανεπίγνωστους του πνευματικώς θανάσιμα επιληψίμου , κιβδηλοποιούς της Ορθοδοξίας !
Εκφιλοσόφηση και εξ ακαδημαϊσμός της πίστης ! Ό,τι πιο αποστασιοποιημένο από το Φωτοβόλο δόγμα και κυρίως από το μυστηριακό βίωμα της Ορθοδοξίας!
Η Αγιότητα αδελφοί να είναι το θέλγητρο και ο μαγνήτης μας και όχι οι ατέρμονες φιλοσοφίες μας και τα ωραία λόγια που χαϊδεύουν τα πάθη.
Ἡ Ὀρθοδοξία δέν εἶναι βιβλιοθήκη τήν ὁποία μπορεῖς νά μελετήσεις, ἀλλά βίωμα τό ὁποῖο καλεῖσαι νά ζήσεις. έλεγε ο μέγας Ομολογητής η κεκρυμμένη συνείδηση της μαρτυρικής Ορθοδοξίας ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς.
Ας γρηγορούμε αδελφοί ! Η Ορθοδοξία είναι τὸ πλήρωμα τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς Χάριτος. Η Ορθοδοξία είναι ο Χριστός !
Ο Χριστός είναι η αποκεκαλύμμένη πλήρης και ανόθευτη Αλήθεια. «Εγώ ειμι η αλήθεια» (Ιωάν. ιδ΄ 6).
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς είναι η Ορθοδοξία μας!
Αυτά να τα ακούνε και να μετανοούν και μαζί τους και εμείς ( αυτός είναι ο προορισμός και η αποστολή μας η συνεχής μετάνοια και μόνο ) όσοι Νεοορθόδοξοι και Νεοχριστιανοί φανεροί και κρυφοί εκπροτεσταντιστές της Ορθοδοξίας, αντι βιβλικοπατερικά και άκρως αντι ιεροκανονικά συνεχίζουν να δημιουργούν κάσες από κερκόπορτες και να ονειρεύονται την άλωση της μόνης υπάρχουσας αληθινής πίστης !
Αναρωτιέμαι πως έχουν σκεφτεί να αντικαταστήσουν εκείνο το τρέμω την φοβερά ημέρα της κρίσεως που ακούγεται στο όρθρο των Κυριακών του Τριωδίου μετά τον 50ο ψαλμό …
Ίνα ώσι έν !
Έτσι παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Αγίου Θεού ο μεγάλος Άγιος των ημερών μας ! Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης , ο οποίος όσο ζούσε με ενθουσιασμό κήρυττε, πως μοναχά η Ορθοδοξία έχει αυτό το βαθύτατο νόημα !
Την σωτηρία και λυτρωτική ενότητα με κεφαλή και μπροστάρη τον Χριστό μας !
Εν ενί στόματι και μια καρδία δοξάζει και ανυμνείν Αυτόν και μόνο !
Το πάντιμο και μεγαλοπρεπές όνομα του Τριαδικού Θεού !
Αυτού που φανερώθηκε και φανερώνεται συνεχώς στους εν επιγνώσει ενωμένους πιστούς και πανελευθέρους δούλους Του !
Απανωτοί οι εμπτυσμοί και τα ραπίσματα στο ακόμα Σταυρωμένο πανακήρατο σώμα του Χριστού μας.
Η εναγώνια προσπάθεια για αποΧριστοποίηση και ουδετεροθρησκεία , που πλέον είναι ηλίου φαεινότερο οτι μεθοδεύεται στην Ελλάδα αλλά και όπου υπάρχει Ορθοδοξία από ορατούς και αοράτους αντίμαχους-αντικειμένους Της Αλήθειας, μας φέρνει στον νου εκείνο το αιώνιο ρήμα του Χριστού μας από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο .
Τον κατηγόρησαν οι Φαρισαίοι γιατί δεν επιτημούσε τον κόσμο που κατά την είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα , Τον επευφημούσε αποκαλώντας Τον : Υιό Δαυίδ και Βασιλειά του Ισραήλ .
Και ο Θεάνθρωπος Κύριος , τους αποκρίθηκε με μια φράση που πόσο ταιριάζει και σε αυτούς, που στα σίγουρα χλεύασαν μόλις άκουσαν οτι και τα άψυχα... κρανία απάντησαν κάποτε το Αληθώς Ανέστη !
Τους απαντά ο Χριστός μας λοιπόν και σήμερα :
«Αν αυτοί σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται». (Λουκ. 19, 40) .
Χριστός Ανέστη ...αδελφοί και πατέρες !
Πρσδοκώντας τα άψυχα μα και τα έμψυχα να μιλήσουν ...και να ομολογήσουν Χριστό στην πράξη !
Ας θυμόμαστε πάντοτε τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά : Κύριε φώτισόν μου το σκότος μα κάτι ακόμα που είπε ο μεγάλος Άγιος : Οι της Αληθείας εισί της Εκκλησίας ! Και γαρ οι της Χριστού Εκκλησίας της αληθείας εισί· και οι μη της αληθείας όντες ουδέ της του Χριστού Εκκλησίας εισί».
«ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»
Ουδείς δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν (Ματθ. 6,24)
Ιησού ή Βαραββά λοιπόν …Εκλογίκευση ή πίστη ; Φίλοι Του ή εχθροί του ; Ψεύδος ή Αλήθεια; Σκοτάδι ή Φως ; Ανάσταση Ζωής ή Ανάσταση Κρίσεως ;
Στο λείμμα ή στον όχλο ;
Διαλέγουμε και παίρνουμε !
Η απόφαση αποκλειστικά δική μας !
Το ρητορικό ερώτημα του Αποστόλου Παύλου πάντοτε ας μας ελέγχει και ας μας οδηγεί στο να απαντάμε συνεπιμαρτυρούντος του μόνου Αληθινού Αγίου και Τριαδικού Θεού στα συνεχόμενα διλήμματα χωρίς να παρασυρόμαστε: «Πως ημείς εκφευξώμεθα, τηλικαύτης αμελήσαντες σωτηρίας;» (Εβρ. Β 3).
Σε αυτήν την δεινή περίσταση που βιώνουμε ας απαντήσουμε ξαναπροσφεύγοντας στην προς Εβραίους Επιστολή του Θείου Παύλου :
Ημεις δε ουκ εσμεν υποστολής εις απώλειαν αλλά πίστεως εις περιποίησιν ψυχής.
Δεν θα δειλιάσουμε , θα κρατήσουμε καλά την πίστη για να σώσουμε με το έλεος του Χριστού μας τις αθάνατες ψυχές μας !
Νώντας Σκοπετέας
Αποσπάσματα από ομιλία με τίτλο : Ιησού ή Βαρραβά ; η οποία εκφωνήθηκε διαδικτυακά στις 3 Απριλίου 2021 στην Ε.Ρ.Ω Αγρινίου . https://www.youtube.com/watch?v=Kez3KV-EmXU&t=389s...