Το χαρμόσυνο Πεντηκοστάριο...

Δεν υπάρχει Κυριακή που να μην είναι πανηγύρι ..Οι ψυχές την λαχταράνε την ημέρα του Κυρίου. Καμιά κοινή, καμιά συνηθισμένη. Όλες βαλμένες ελέω Θεού σαν ολάνθιστα περιβόλια στης ζωής του καθενός μας την ζωγραφιά. Ω τι χρώματα Θεέ μου! Ω τι μυρωδιές! Ω τι γλυκειά χαρά που σου απλώνει τα ματωμένα απ' τα καρφιά χέρια Της να την πιάσεις σφιχτά και κείνη να σε πετάξει ως τα άνω υπέροχα. Ω τι ευφροσύνη ανείπωτη, απερίγραπτη και  με μυριάδες  λέξεις  ακόμα, που καρτερά στην αγκαλιά της να κουρνιάσεις και να αναπαυτείς γαληνεμένος…Μέσα στα ευωδιαστά μπουκέτα της Χρισταγάπητης  βιωτής,  είναι και κάποια που σαν να κάνουν τον αέρα να μοσχοβολά αδιάκοπα  την ασυννέφιαστη  Άνοιξη και τις καρδιές να χτυπούν πιο δυνατά σαν τις πρώτες ορθρινές καλοκαιρινές καμπάνες, που τα μισάνοιχτα παραθύρια φέρνουν μες στην ησυχία και την μακαρία πτωχεία  των χαμηλών σπιτιών, με τις απ' το Πάσχα  ασβεστωμένες αυλές. Είναι οι Κυριακές μετά το πρώτο Χριστός Ανέστη, μετά το Θριαμβευτικό άνοιγμα του Παραδείσου, μετά την παντοτινή συντριβή του Θανάτου. Μια–μια έρχονται να σε προσκαλέσουν σε μια χαρμόσυνη ατελεύτητη  γιορτή. Μεγαλύνουν οι ψυχές Τον εξαναστάντα τριήμερον εκ τάφου. Φωτίζει ο ζωοδότης Χριστός τις ψυχές με την  φλόγα την άσβεστη της αγάπης, αυτήν που λιώνει στο σπινθήρισμά της την έχθρα και το μίσος της αμαρτίας. Καλεσμένοι όλοι μας εδώ και αιώνες, σ αυτές τις χαρμόσυνες Κυριακές του Πεντηκοσταρίου. Στις Εκκλησιές δεν παύουν να διαβάζονται λόγια άφταστης ωραιότητας γραμμένα για αυτές, να ακούγονται ύμνοι που δε θα σιγάσουν ποτέ την δοξαστική φωνή που ανεβαίνει  από τα μέσα κάθε δακρυσμένου σκυφτού ταπεινού, που προσμένει τον Ουράνιο λειμώνα  με Αγία Υπομονή. Θα δακρύσουμε και εμείς κάθε φορά που θα αισθανθούμε πόσες τέτοιες  πέρασαν από μπροστά μας ως σήμερα χωρίς όμως και εμείς να τις σφιχταγκαλιάσουμε. Μα θα νιώσουμε και ευλογημένοι που ο Θεός μας χαρίζει ακόμα αναπνοή, για να τις αγαπήσουμε αυτές τις ξεχωριστές Κυριακές στις παρυφές του Θέρους. Να αισθανθούμε και εμείς κάποτε μακάριοι σαν τον Δίδυμο Μαθητή ψηλαφώντας την σκορπισμένη από τον άνεμο των παθών πίστη μας. Να λυτρωθούμε με την ενθουσιώδη  χαρά των Μυροφόρων, αυτή που τους κυρίευσε  όταν κατάλαβαν  μπρος στ' αδειανό μνημείο ότι τέλεψε  παντοτινά του θρήνου ο καιρός...

Να γίνει της μοναξιάς μας το παράπονο,  ακλόνητη πεποίθηση Χριστού παρουσίας,  που  να μην ξαναξεστομίσουμε  εκείνο το :άνθρωπον ουκ έχω, μα με  όλη την δύναμη του είναι μας, να φωνάξουμε: Κύριε έχω Εσένα Βοηθό και Ελπίδα και Καταφυγή και σκέπη….Σε Εκείνον που πάντα περιμένει να ξεδιψάσει την άνυδρη ψυχή μας, να μας δώσει δωρεάν το ύδωρ της ζωής…Και  να ανακατευτεί αυτό με δάκρυα ευγνωμοσύνης για τις ατέλειωτες ευεργεσίες Του, σαν τα ευλογημένα  δάκρυα που κυλήσαν απ τα μάτια του πρώην Τυφλού όταν αντίκρισε Φως και χρώμα Θεϊκό για πρώτη του φορά. 
Ιχνηλατώντας το χαρμόσυνο Πεντηκοστάριο  θυμόμαστε μα κυρίως αισθανόμαστε κατάβαθα αυτό που λέει ο ένας από τους τρείς Θεολόγους, ο Άγιος Γρηγόριος… Χριστός δε εγερθείς εκ νεκρών , όλην την ζωήν των ανθρώπων εορτήν απειργάσατο! Χριστός Ανέστη! Είμαστε όλοι προσκαλεσμένοι …

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: Αυτοί οι παράξενοι Χριστιανοί (Εκδ Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2021 και από σειρά εκπομπών του 2013 με τίτλο : Ιχνηλατώντας το χαρμόσυνο Πεντηκοστάριο

 

Πάσχα είναι ...

Πάσχα δεν είναι ευκαιρία , να σμίγουμε για το καλό …

Είναι γιορτή που δεν τελειώνει , το αιώνιο , το αληθινό …

Πάσχα δεν είναι οι λαμπάδες , που τις ξεχνάμε στην στιγμή …

Είναι σκυμμένοι Γεροντάδες , με το ανέσπερο κερί …

Πάσχα δεν είναι ο ουρανός που λάμπει , από φωτιές , βεγγαλικά …

Είναι οι αγνές ψυχές που αστράφτουν , στου Χρυσοστόμου τα ρητά …

Πάσχα δεν είναι ο οβελίας , που θα ψηθεί στην εξοχή …

Είναι το Έαρ της Μαρίας , που Νικητής θ ΄αναστηθεί !!

Ω Κύριε , πότε θα περάσεις τις ψυχές μας απέναντι ;

Από του πλανεμένου  κόσμου τα αδάκρυστα τα… χρόνια πολλά ,

Στο λαμπρό Σου πανηγύρι …

Εκεί που μόνο το Χριστός Ανέστη ακούγεται δίχως σταματημό  ;

Ω Κύριε πότε θα Σε νοιώσουμε …πότε θα Σε ζήσουμε ;

Ἀ­να­στή­τω ὁ Θε­ός καί δι­α­σκορ­πι­σθή­τω­σαν οἱ ἐ­χθροί αὐ­τοῦ καί φυ­γέ­τω­σαν ἀ­πό

προσώ­που αὐ­τοῦ οἱ μι­σοῦν­τες αὐ­τόν …­

νώντας σκοπετέας /Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως/Πάσχα 2013 .

Ιούδας ο Ισκαριώτης , το τραγικότερο πρόσωπο της Ιστορίας ...

…Το τραγικό πρόσωπο του Ιούδα του Ισκαριώτη  είναι αυτό που πάντα θα μας υποδεικνύει  τον ορθό  δρόμο …Αυτόν που εκείνος ποτέ του δεν θέλησε να ακολουθήσει …Εμείς να ποθούμε τον δύσβατο ανηφορικό στενό και τεθλιμμένο της ζωής και της ομολογίας …Εκείνος επέλεξε την προδοσία και την απομάκρυνση …Εμείς επιλέγουμε την μόνη ελπίδα , το αληθινό Φως της ζωής , την διαρκή μετάνοια …Εκείνος προτίμησε την απελπισία , την αυτομόνωση όπως ωραία ειπώθηκε  και το αιώνιο σκοτάδι …Δεν θα θαυμάσουμε τον άθλιο ο οποίος ήπλωσεν τας χείρας τοις παρανόμοις και εσκέπτετο δόλω της προδοσίας το φίλημα …αλλά θα αγαπήσουμε και θα συγκινηθούμε με την πόρνη η οποία έμιξε το πολύτιμον μύρον μετά δακρύων …φιλούσα τα ίχνη …

Ποιό όμως στ αληθινά ήταν το τραγικότερο πρόσωπο της ανθρώπινης Ιστορίας ;

Από προφορική διήγηση του φωτισμένου Γέροντος Εφραίμ , Δικαίου της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα και του Αγίου Αντωνίου στις Καρυές του Αγίου Όρους πληροφορούμαστε αυτά που ακολουθούν , κάποιες θλιβερές αλήθειες που δεικνύουν το αληθινό   του   πρόσωπο  μα και το απύθμενο έλεος του Χριστού μας  :

....Έχουμε δυο Ιούδες στον κύκλο των Αγιοτάτων 12 Αποστόλων . Ο πρώτος είναι ο Άγιος Ιούδας ο αδελφόΘεος , ο επονομαζόμενος Θαδδαίος ή και Λεββαίος , κατά σάρκα υιός Ιωσήφ του Μνήστορος και της πρώτης συζύγου του ονόματι Σαλώμης .  Ιάκωβος και Ιωσής , Σίμων και Ιούδας …

Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης ο γεννηθείς εις την Ισκαρία και οι γονείς αυτού Σίμων και Μαρία . οίτινες είχαν ακόμη έναν υιό .Ήταν ο μοναδικός Ιουδαίος μαθητής του Χριστού μας,  διότι όλοι οι υπόλοιποι 11 μαθητές ήταν Γαλιλαίοι . Άλλο Γαλιλαίος και άλλο Ιουδαίος από πλευράς γλωσσολογικής αλλά και συναισθηματικής . Συνήθως οι Γαλιλαίοι εκείνον τον καιρό ήταν ευαίσθητοι στην ψυχή , απλούστατοι , ανυπόκριτοι και ανεπιτήδευτοι …Όχι όλοι …κυρίως αυτοί που ο Χριστός μας διάλεξε και ο απλός λαός …Οι Ιουδαίοι ήταν πιο γνωστικοί πιο απαιτητικοί στο θέμα του αναμενόμενου Μεσσία …Πιο αυστηροί και σκληρόκαρδοι , δεν δέχονταν εύκολα-εύκολα έναν αναμενόμενο Μεσσία τύπου Ιησού Χριστού ο οποίος έλεγε ότι η Βασιλεία η δική μου δεν είναι εκ του κόσμου τούτου αλλά εξ ουρανού …Δεν θέλουμε Ουράνιες Βασιλείες έλεγαν οι Ιουδαίοι . Θέλουμε επίγειες … Να μας ελευθερώσει από τους Ρωμαίους ώστε να φτιαχτεί μια Οικουμενική Παντοκρατορία …Να γίνουμε Πλανητάρχες … Τέτοιον Μεσσία θέλουμε …Και θέλουν ως σήμερα !

Εις το διάστημα της εφηβείας του ο Ιούδας ο Ισκαριώτης σε μια διαμάχη σκότωσε τον αδερφό του με μαχαίρι ! Αδελφοκτόνος ! Απόγονος Κάιν του πρώτου  αδελφοκτόνου! Ο φυσικός του πατέρας συνεπλάκη δριμύτατα μαζί του και αγρίεψε τόσο ο Ιούδας ο Ισκαριώτης που εφόνευσε και αυτόν ! Γίνεται λοιπόν και Πατροκτόνος , πριν συμπληρώσει καν το 20^ο έτος της ηλικίας του ! Ύστερα επεθύμει να πάρει γυναίκα …Η μητέρα του Μαρία τον εξεδίωξε κακήν κακώς και μετέβη αλλού για να εργαστεί ..Είναι στην ηλικία πλέον συνομήλικος του Χριστού μας  …Μεταβάς εις Ιεροσόλυμα , εργάστηκε για λίγο και έκανε εργασίες μικρές , όχι επειδή ήθελε να εργαστεί αλλά επειδή του άρεσαν πάρα πολύ τα χρήματα …Ήταν εξαιρετικά φιλοχρήματος . Το πάθος της Φιλαργυρίας …να βλέπει τα χρήματα , να ακούει τον κρότο τους ..Τότε ήταν μεταλλικά τα χρήματα … 

Πέρασαν λίγα χρόνια και αυτός ήθελε να παντρευτεί …Βρήκε λοιπόν μια Γυναίκα και μέσα σε ελάχιστο χρόνο παντρεύτηκαν …Αυτή ήταν 15 χρόνια μεγαλύτερή του ..Εκείνος 28 και αυτή σχεδόν 45 …Την έλεγαν …Μαρία και ήταν …απίστευτο φαίνεται … η ίδια η μάνα του !Αυτό έχει εξήγηση . Ο Ιούδας γύρισε αγνώριστος από τα  Ιεροσόλυμα …Δεν τον γνώρισε ούτε η ίδια του η μάνα ! Και αυτός δεν την γνώρισε γιατί από τον πόνο και την πολύ εξαντλητική προσευχή , είχε και εκείνη αλλοιωθεί και είχε γίνει πραγματικά αγνώριστη …Η μάνα διαισθητικά καταλαβαίνει το παιδί της  ό, τι κι αν έχει γίνει …Το παιδί μπορεί να μην καταλάβει αλλά όχι η μητέρα …Φανταστείτε πόσο άγριος τύπος είχε γίνει και σε τι επίπεδα αγριότητας είχε φτάσει ο Ιούδας στα Ιεροσόλυμα …Μόλις φυσικά διαπίστωσαν ότι ήταν μάνα και γιός , χώρισαν και δεν σύναψαν σχέσεις …

Σε αυτήν την κατάσταση τον βρήκε ο Χριστός μας , τον κάλεσε ως μαθητή Του και τον έκανε μάλιστα και ταμία της συνοδείας . Το περιγράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος …Και το γλωσσόκομον εβάσταζεν …Τι σημαίνει εβάσταζεν ; Στο κομπόδεμα; Στο κορβανά ; Όχι αυτό είναι κοινό ταμείο …Εβάσταζεν στις τσέπες του ..Του έδιναν χρήματα …Απ τα 100 έβαζε τα 70 στην τσέπη του . Γνώριζε φυσικά ο Χριστός μας . Ουδέποτε τον ήλεγξε ! Ούτε μια φορά …Μόνο μια …Ιούδα φιλήματι παραδίδεις τον υιό του ανθρώπου ; 

Στο τέλος αυτοκτόνησε …Ένας γέροντας είχε πληροφορηθεί , έλεγε ο παππούλης ο Παίσιος περί Ιούδα …Το που βρίσκεται …

Θαυμάστε την άβυσσο της Αγάπης του Χριστού μας για αυτόν . Καθώς ανέβαινε στο Όρος των ελαιών , λέει στον λογισμό του ο Ιούδας : Αφού ο Ιησούς θα σταυρωθεί , θα πάει στον Άδη η ψυχή του …Θα αυτοκτονήσω και εγώ , θα κατέβει η ψυχή μου στον Άδη , θα του βάλω μετάνοια και θα με συγχωρέσει …Κρεμάστηκε λοιπόν την ίδια ώρα που ο Χριστός μας μαρτυρεί …ξημερώνοντας Μεγάλη Παρασκευή…Ο Χριστός μας βλέπει τον Ιούδα ως Θεός και διατάζει το δέντρο να γείρει το κλωνάρι . Και ενώ το κλωνάρι έγειρε , τα άκρα των ποδιών του Ιούδα ακουμπούσαν στη γη και δεν μπορούσε έτσι να τελειωθεί , να απαγχονιστεί …Ξημέρωσε Μεγάλη Παρασκευή . Ο Χριστός μας παραμένει 6 ώρες επί του Σταυρού , 33 ώρες στον Άδη ….Αναστήθηκε ο Χριστός μας και ακόμα ο Ιούδας βασανιζόταν …Ζωντανός τόσες ώρες ….Γιατί ; Εδώ είναι το μυστικό ! Μήπως και μετανοήσει …Μήπως και πει : Θεέ μου ! ήμαρτον!  Αυτό είναι μέγα θαύμα!   Θα κοβόταν το σχοινί και ο Ιούδας θα γινόταν καλά.

Αναστήθηκε ο Χριστός μας και εφόσον ο Ιούδας δεν μετανόησε , έδωσε ο Θεός το τέλος …Τότε σαν σούστα που είχε γίνει το δέντρο , τινάχτηκε απότομα προς τα πάνω και τον πέταξε προς την άλλη μεριά . Έπεσε με την κοιλιά προς τα κάτω σε μια μυτερή πέτρα και μπήκε αυτή μέσα στα σπλάχνα του . Το θέαμα ήταν αποκρουστικό….

Ο Ιούδας μεταμελήθηκε , δεν μετανόησε . Ποια είναι η διαφορά ; Η μεταμέλεια του Ιούδα βγαίνει από την άκρη των χειλιών : Ήμαρτον παραδούς αίμα αθώου …Δεν βγαίνει από μέσα του . Ενώ στον Πέτρο , μόνο η προδοσία βγήκε από τα χείλη του . Μέσα του αναγνώριζε τον Χριστό μας . Ήταν προδότης του στόματος , όχι της καρδιάς . Αυτός μετανόησε και πλήρωσε τον κανόνα του . Είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω …Ακόμα ο Πέτρος δεν είναι μαθητής του Κυρίου …Αργότερα έγινε η αποκατάσταση , με το: Πέτρο φιλείς με …Ο Πέτρος έκανε πιο μεγάλο αμάρτημα , έστω και λεκτικό . Τρεις φορές πρόδωσε τον Χριστό μας ο οποίος και  του το είχε πει στον Μυστικό Δείπνο .

  Μα εκείνος μετανόησε , ενώ ο Ιούδας ποτέ …

νώντας σκοπετέας

Απόσπασμα από εκπομπή του Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως με τίτλο : Το τραγικότερο πρόσωπο της Ιστορίας ,

με το απομαγνητοφωνημένο μέρος ομιλίας του Γέροντος Εφραίμ Δικαίου της Σκήτης Αγίου Ανδρέα και Αγίου Αντωνίου στις Καρυές του Αγίου Όρους .

Η Μαρία ...αιώνια παρηγοριά

Αλήθεια και Ελπίδα λυτρωτική! Έλεος ανεξάντλητο! Σωτήρια προοπτική! Ο Θεός Πατέρας! Η Παναγία μεσίτρια, εγγυήτρια, προστασία φοβερά και ακαταίσχυντος και η Μαρία…αιώνια παρηγοριά .

Η Μαρία διαρκής υπόμνηση Παραδείσου ακλείστου, διάπλατου .

Η Μαρία καταφύγιο της ερήμου της Αμαρτίας, παντοτινό δάκρυ εξαγνιστικό.

Η Μαρία σύμβολο μετανοίας και αναγεννήσεως,Θεϊκού έρωτα άσβεστου και ακόρεστου …

Η Μαρία που με της σάρκας της  το αγκίστρι και το φιλήδονο βλέμμα της για λίγη πρόσκαιρη ηδονή, έπιασε στα δίχτυα της πλήθος ανδρών και τους έδωσε τροφή στον διάβολο, αυτή στ αλήθεια πιάστηκε στ' αγκίστρι της Θείας χάριτος του Τιμίου Σταυρού και έγινε η πιο γλυκιά τροφή στου Χριστού το τραπέζι…

Η Μαρία Αγία του Θεού να πρεσβεύει για όλους αυτούς που μάχονται ενάντια στων παθών τον όλεθρο και της απελπισιάς την φρίκη και την απώλεια…αναζητώντας και ικετεύοντας να αξιωθούν την χάρη του πολυτίμητου  θησαυρού των δακρύων της…

Αγία Μαρία...δώσε μου ένα λεπτό απ τους αιώνες σου.

Αγία Πόρνη σε είπανε…και κλάψανε στη θύμισή σου όλες οι αλύτρωτες ψυχές οι πονεμένες…

Στη γυμνή σου θέα μόνο τα μάτια μου στη γη μπορώ να χαμηλώσω…

Όχι από ντροπή που δεν σε σκέπασε ολάκερη του Ζωσιμά το ράσο, μα γιατί τα δικά μου τα ρούχα τα ξεχωριστά δεν μπορούν την γύμνια της ψυχής μου να καλύψουν …

 

Δώσε μου ένα λεπτό αληθινής μετάνοιας… ένα λεπτό απ΄τους αμέτρητους αιώνες που χώρεσαν σε σαράντα επτά χρόνια της ηλιοκαμένης δικής σου…

Δώσε μου ένα ψίχουλο λυγμού από τα τρία καρβέλια που χόρταιναν την ζήση σου και την καρτερική σου θλίψη.

Την ελπίδα στα μάτια σου αντικρίζω κάθε φορά που της απελπισίας η χάρυβδη θέλει να με αγκαλιάσει…

Στην δίνη της να αντισταθώ βοήθα με…

Κι απόψε πριν κλείσω τα πάλι στεγνά μου μάτια εσέ θ’ αναζητήσω…

«Έκβαλόντες με νυνί περιεκύκλωσάν με. «Το άγαλλίαμά μου, λύτρωσαί με από των κυκλωσάντων με»...

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών…

νώντας σκοπετέας

Από το βιβλίο: Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν;(εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας)

Απόσπασμα από την ραδ.εκπομπή του «Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως» με τίτλο : Η Μαρία …αιώνια παρηγοριά .

Στο μέσο ο Σταυρός ( Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως)

Εκεί που τα αντέχω λυγίζουν , οι φωνές τρεμάμενες  και οι ταπεινοί  με ανημπόρια γονατίζουν αναγκαιμένοι , Κείνος στέκεται στο μέσο …

Λες και τον έσυραν από του Γολγοθά τη γη και τον απόθεσαν για λιγοστές στιγμές στο κέντρο κάθε Εκκλησιάς πλημμυρισμένης πάσης χαράς και δόξης …

Στο μέσο ο Σταυρός...

Ντυμένες με ζωή οι ψυχές που τις γύμνωσε του εχθρού το ξύλο , το φρούδο του θανάτου …

 Με μάτια και χείλη αγνά να τον αγγίζουν , παρηγοριά πατρικής αγκάλης ικετεύοντάς του , γεύση Αθανασίας προσμένοντας …

Κι ο παπάς που βγαίνει από τα αριστερά , τον υψώνει  λες και θα τον σμίξει με του ουρανού τις άκρες… Κορώνα στο κεφάλι του τον κρατά  , και  κουβαλά στο ευωδιαστό  δισκάρι του δάκρυα ρομφαίων  και ελπίδες Αναστάσεως …

Στο μέσο ο Σταυρός...

 

Κάποιο παιδί του πόνου έγειρε γλυκά πάνω του να ακούσει την πνοή του  …Και Κείνος  τότε έβγαλε φωνή μεγάλη που ακούστηκε καθάρια : Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς…

Στο μέσο ο Σταυρός...

Άντε και άρχισε να αχνοφαίνεται ο Παράδεισος …και ο Αδάμ που καρτερά αιώνες μακρούς για να λυτρωθεί , όλους μας περιμένει τον θρήνο του να αλλάξει με το Χριστός Ανέστη  …

νώντας σκοπετέας 

Ένας Θεός στα μέτρα μου ...

 

Ένας Θεός στα μέτρα μου ...Ένας τίτλος που μπορεί να ταιριάξει σε οποιαδήποτε Κυριακή του Τριωδίου , της Σαρακοστής , του Πεντηκοσταρίου ή στο Ευαγγελικό και Αποστολικό μήνυμα κάθε Κυριακής και Εορτής του ενιαυτού .

Διαστάσεις απόλυτες που δεν επιδέχονται τροποποιήσεων , αλλαγών , υποχωρήσεων ή έστω συμβιβασμών… Έχει συμβεί σε όλους μας  , είναι σχεδόν βέβαιο ,να συζητάμε με κάποιον καλό μας φίλο ή συγγενή μας που έχει ενστάσεις για την αυστηρή μας τοποθέτηση πάνω σε ορισμένα ζητήματα…- Λίγο νερό στο κρασί σου βρε αδερφέ …-Λίγο λάσκα τα λουριά…-Λίγο να ακολουθείς το σήμερα …την εποχή μας …Προχώρησε ο κόσμος άλλαξαν οι καιροί  …

Προχώρησε ο κόσμος ; και πού έφτασε λίγο-λίγο ; …Μήπως στο χείλος του γκρεμού ; Μήπως στο απόλυτα φθοροποιό σκοτάδι ;

Η μόνιμη επωδός , αυτό που συνήθως ακολουθεί όλα τα περισσεύματα αγάπης και πίστης που ανακαλούνται μέσα απ τα βάθη της ψυχής   για να «παλέψουν» με   αυτήν την Θεομίσητη χλιαρή αντιμετώπιση , είναι η εξής χιλιοακουσμένη φράση : -Λέει στο Ευαγγέλιο κάτι τέτοιο ; Πού είπε ο Χριστός να μην ντύνονται τα παιδάκια στις Απόκριες ; Πού είπε να νηστεύουμε Τετάρτη και Παρασκευή ;  Πού να εκκλησιαζόμαστε κάθε Κυριακή ; Και εγώ πιστεύω στον Χριστό και το κεράκι μου πάντα το ανάβω στις Γιορτές…Και νηστεύω και όλη την  Μεγάλη Εβδομάδα , και πάω και  στην Εκκλησία   αλλά δεν κάνω και έτσι …λες και είμαι καλόγερος …

Τι να απαντήσεις …Τι να πεις ; Κάποιοι σιωπούν προσευχητικά …Μα για να σκεφτούμε…Αν υπήρχε αυτή η ρητή αναφορά μέσα στις Ευαγγελικές λαλιές , εμείς θα τις τηρούσαμε κατά γράμμα ; Αν εφαρμόζαμε όσα Ιερά  γράφτηκαν  , αν τηρούσαμε αταλάντευτα χωρίς την παραμικρή απόκλιση   όσα είπε ο Χριστός μας κατά την επίγειο διδασκαλία του , πόσο διαφορετικός θα’ ταν ο κόσμος μας …

Τήρησε αδερφέ μου – εαυτέ μου το Αγαπάτε αλλήλους και τους εχθρούς σας ακόμα χωρίς να ξεχωρίζεις κανέναν …Το μην κρίνετε …Το να μην κάνετε όσα δεν θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι και τόσα  ακόμα Θεοδίδακτα  …Του Χριστού μας τις Θείες και σωτήριες προτροπές  …Κάνε αδερφέ μου – εαυτέ μου όλα αυτά που είπε Εκείνος και έπειτα ντύσε το παιδί σου μασκαρά , γιατί πουθενά δεν το απαγορεύει το Ευαγγέλιο! Τήρησε τις παραινέσεις  του Ευεργέτη σου και έπειτα φάε κρέας την Παρασκευή επειδή πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο στον Θεϊκό Λόγο! …

Αδερφέ μου – Άθλιε εαυτέ μου παραδέξου το ! Θες έναν Θεό στα μέτρα σου !Κατά το δοκούν! κατά την βόλεψή σου , κατά το κέφι σου και την διάθεσή σου ! Να Τον βγάζεις έξω από την πόρτα όποτε σε ενοχλεί και σε ελέγχει η συνείδησή σου …να Τον καλείς όποτε Τον έχεις ανάγκη , στα δύσκολα , στα απροσπέλαστα με τις δικές σου δυνάμεις …Ένας Θεός στα μέτρα μου …στις προδιαγραφές μου …στα δικά μου θέλω …Κάτι σαν συνεργάτης , σαν υπάλληλος που προσλαμβάνεις , χρησιμοποιείς και απολύεις δίχως ενοχές , χωρίς αποζημίωση …. Το αυτεξούσιο που Εκείνος σου χάρισε αντί να σε γεμίζει με ζωή , σε πλημμυρίζει με θάνατο …Μα Αυτός σε περιμένει …Βρίσκεται ακριβώς έξω από την σφαλισμένη  πόρτα της ψυχής σου και σε καρτερά όπως ο Πατέρας το άσωτο σπλάχνο Του .

Αδερφέ μου –ταλαίπωρε εαυτέ μου να ζεις αληθινά  μέσα στον κόσμο μα να μην συμπορεύεσαι τους πολλούς …Να νοιώθεις μακάριος όταν εκείνοι σε δείχνουν με το δάκτυλο του ορθολογιστή άφρονος «σύγχρονου» ανθρώπου . Με φρόνημα ουράνιο και όχι κοσμικό να έχεις τα μάτια τα μέσα σου στραμμένα στα υπέροχα άνω …Γιατί όπως λέγεται και ταιριαστό θαρρώ είναι  , αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας , θα πας εκεί που θα κοιτάς ! Με ζεστή καρδιά και όχι την χλιαρή που θα αποστραφεί ο Χριστός εν εκείνη την ημέρα …Να φλέγεται από την αγάπη Του …Θείος έρωτας …Ζέουσα αγάπη , όχι βολική , όχι περιστασιακή όχι του συμφέροντος … μα  αγάπη ξέχειλη  που να μην τελειώνει , να μην εξαντλείται , να μην εξαρτάται , να μην υποχωρεί …Αγάπα  τον Θεό με μια αγάπη που δεν μετριέται όχι έναν Θεό στα μέτρα σου …Κοίτα  τον Σταυρό και νοιώσε  πως η αγκαλιά Του μας χωρά όλους …ακόμα και όλους εμάς  τους αμέτρητους …μετρημένους …    

/νώντας σκοπετέας /

Απόσπασμα απο Ομότιτλη εκπομπή ( Ένας Θεός στα μέτρα μου ) του Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως.  

Να συγχωράς για να ...χωράς ! (Καλή Σαρακοστή! )

Γονατιστοί στο Αγιορείτικο  Καθολικό , Κυριακή της  Τυρινής απόγευμα …Έξω μέρα σωστή …Άνοιξη εύοσμη να γλυκαίνει την ψυχή με μιαν ελπίδα ότι το Φως της ημέρας θα δυναμώνει ολοένα ….Κι η νύχτα λίγο -λίγο θα μικραίνει …Όλοι γονατιστοί ! Ούτε ένας όρθιος ! Μοναχοί και Λαϊκοί με τα κεφάλια ακουμπισμένα στη γη, νοιώθουν το έλεος του Θεού να στέκει Σταυρωμένο πίσω απ την Άγια Τράπεζα και να τους αγκαλιάζει …Και έπειτα σηκώνονται όλοι και μια ευλογημένη αταξία κάνει τα μάτια του Γέροντα να τρέχουν από χαρά και λύπη μαζί . Την χαρμολύπη που γιορτάζει μαζί με την συγγνώμη και την αδερφική συγχώρεση .Όλοι αγκαλιάζονται με όλους . Αδιακρίτως …χωρίς καμιά απ αυτές τις ιδιαίτερες αφορμές που ανοίγουν αγκαλιές καμιά φορά υποκριτικές ….Ανυπόκριτα με ενθουσιασμό μικρού παιδιού και Χρισταγάπητο πνεύμα αγάπης , δίχως να ντρέπεσαι που ζητάς συγχώρεση από κάθε πικραμένο  σου αδερφό που φανερώνεται στα πρόσωπα όλων αυτών που ήταν για σένα άγνωστοι ως αυτό το ανοιξιάτικο εσπέρας … Σε λίγες ώρες ξημερώνει  Σαρακοστή …Απόγευμα Κυριακής της Τυρινής στο Αγιορείτικο  Καθολικό … Γιορτάζει η συγγνώμη . Πανηγυρίζει η συγχώρεση . Οι καρδιές μας μεγαλώνουν ξαφνικά …Χωράνε πλέον αμέτρητες άλλες έστω και για λίγες στιγμές ! Ας κράταγε για πάντα αυτός ο πλατυσμός τους …. Ας γινόταν αιώνια η γιορτή …. Ως την συνάντηση με τον Πατέρα τον Ουράνιο τον Κύριο και Δεσπότη της ζωής μας  …Αυτόν που μακάρι να πλατύνει τόσο τον Παράδεισο ώστε να μας χωρέσει όλους ! Και ας μη μείνει ούτε ένας απ έξω ! Θεός σχωρές αδερφέ μου ! Θεός σχωρές ! Καλή Σαρακοστή !  Και μην ξεχνάς …   Να συγχωράς για να …χωράς !

νώντας σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή του Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως .

Το μεγάλο ταξίδι.( Η ψυχή μετά τον θάνατο) μέρος ε΄

...Η κόλαση είναι ο χώρος στον οποίο θα κολαστούν οι δαίμονες και οι άνθρωποι με ψυχή και σώμα μετά την Δευτέρα Παρουσία . Τώρα ο δαίμονας ναι μεν κολάζεται , αλλά νοιώθει ωραία γιατί μας πολεμά . Μετά την Δευτέρα Παρουσία θα κολάζεται χωρίς να μπορεί να πολεμά κανέναν . Βιώνει την κόλαση τώρα μεν αλλά παρηγοριέται γιατί πολεμά και νικά κάποιον τον οποίον κερδίζει και παίρνει μαζί του στην κόλαση . Μετά την Δευτέρα Παρουσία θ αρχίσει η ζωή η αιώνιος ! Δηλαδή επ’  άπειρον αποκαλύψεις  του Χριστού μας σε Αγγέλους και σεσωσμένους ανθρώπους . Μπορούμε να πούμε ότι τότε θ αρχίσουν οι κυρίως αποκαλύψεις του Χριστού μας . Τώρα όλοι περιμένουν  την κοινή Ανάσταση για να αρχίσει …το πανηγύρι ! Η ατελεύτητος αποκάλυψη σε Αγγέλους και Ανθρώπους ταυτοχρόνως  στον Θεϊκό Νυμφώνα . Οι Άγιοι δεν βρίσκονται ήδη στον Θεϊκό Νυμφώνα όπως ο Χριστός μας και η Παναγία μας , γιατί στερούνται σωμάτων . Τώρα στον Παράδεισο , στα προεόρτια του Θεϊκού Νυμφώνος η ψυχή βιώνει ακόμα αυτήν την κατάσταση .

Και δεν αποκαλύπτεται πλήρως ο Χριστός μας και στους σεσωσμένους γιατί μερικοί  εκ του Άδου θα μεταβούν στον Παράδεισο ! Εδώ είναι η εμπειρία και η σπουδαιότητα των μνημοσύνων . Γι’ αυτό γίνονται… Για τους μη  σεσωσμένους ! Τί τους ευχόμαστε ; Δεν λέμε μετά των Αγίων ανάπαυσον Χριστέ τας ψυχάς των δούλων σου ; Μετά των Αγίων ! Ποιών δούλων Σου ; Μα αν κάποιος έχει πάει στον Παράδεισο δεν είναι Άγιος ;  Είναι Άγιος ναι ! Μα εμείς ευχόμαστε γι αυτούς που δεν έχουν σωθεί , δεν είναι Άγιοι … Επειδή ακόμα  δεν έγινε η Δευτέρα Παρουσία , ένας μεγάλος αριθμός Ορθοδόξων ίσως και μη Ορθοδόξων , ο Θεός γνωρίζει , θα μεταβούν εκ του  Άδου στον Παράδεισο . Τίνι τρόπω ;  Με τις Θείες Λειτουργίες , τα μνημόσυνα , το κομποσκοίνι και τις ελεημοσύνες . Δηλαδή το βιβλιάριο της ψυχής του Κολασμένου εν τω Άδη , το έχει η Εκκλησία . Εμείς κάνουμε Θεία Λειτουργία ,  μνημόσυνα ,  κομποσκοίνια και ελεημοσύνες και κολλάμε το ένσημο εμείς στο δικό του βιβλιάριο , κάτι που αυτός δεν μπορεί να κάνει αφού στερείται σώματος . Αυτός μετά θα μας ανταποδώσει το δώρο …Μερικές ψυχές λοιπόν μεταβαίνουν από τον Άδη στον Παράδεισο με την βοήθεια της Εκκλησίας , όχι μόνοι τους και όχι βεβαίως όλοι …Τώρα ποιοί και μέχρι ποιο βαθμό; Ας παρομοιάσουμε τον Άδη με έναν ωκεανό . Στην φωτεινή δέσμη του ύδατος , από την επιφάνεια της θάλασσας μέχρι βάθους δεκαπέντε , είκοσι , εικοσιπέντε ,τριάντα σπανιότατα τριαντατριών μέτρων υπάρχει η λεγόμενη δέσμη φωτός , όπου ακτίνες ηλίου διεισδύουν και κάποιο έστω μικρό φως υπάρχει . Από κει και κάτω υπάρχει Έρεβος , το πραγματικό το παντοτινό σκοτάδι . Στο διάστημα λοιπόν αυτό ( εννοεί της εν Άδου παραμονής των μη σεσωσμένων  ) μπορεί για όσες ψυχές βρίσκονται στον Άδη να διεισδύσει η Θεία Λειτουργία και σιγά –σιγά να τις ανεβάσει όλο και πιο πάνω . Κάποτε λοιπόν κάποιες τις μετακινεί ως τον Παράδεισο . Η Θεία Λειτουργία !  τη στιγμή ακριβώς που λέμε : «Απόπλυνον Κύριε τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων Σου τω αίματι Σου τω Αγίω . Με τον παραλληλισμό του Άδη με τον Ωκεανό , αυτοί που βρίσκονται στο κάπως φωτεινό , να το ονομάσουμε έτσι , μέρος του Άδη μπορούν με την  Θεία Λειτουργία  το κομποσκοίνι  και τις ελεημοσύνες σιγά –σιγά να ανέβουν . Βρίσκονται δε εκεί , γιατί ναι μεν έχουν βαριά αμαρτήματα , μα όχι θανάσιμα …. Και στα θανάσιμα υπάρχει ιεράρχηση . Το χειρότερο είναι το να λατρεύεις εν επιγνώσει τον Σατανά ως Θεό . Η εσχάτη απώλεια του νοός . Ό, τι μεγαλύτερο και πλέον απαίσιο υπάρχει . Έπειτα είναι οι αιρεσιάρχες , οι υπερήφανοι , οι βλάσφημοι , οι φιλάργυροι , οι πόρνοι , οι ανήθικοι , οι διεστραμμένοι και όλα τα λοιπά  αμαρτήματα.  Επάνω – επάνω ας πούμε είναι κάποιος που έκανε μια μεγάλη κλεψιά και δεν πρόλαβε να μετανοήσει αφού πέθανε αιφνιδίως και κολάστηκε . όλες οι κλοπές δεν κολάζουν …Πολλά νέα παιδιά ίσα-ίσα σώζονται αφού μετά από μέθη έκαναν κάποια αμαρτήματα κυρίως σαρκικά και επιστρέφοντας στο σπίτι χτύπησαν σε ένα τροχαίο και τελειώθηκαν . Αυτός ο αιφνίδιος , ο αιματηρός , ο οδυνηρότατος θάνατος τα «ξέπλυνε».Υπολογίζεται δηλαδή και ο τρόπος του Θανάτου για την σωτηρία της ψυχής . Οι κατάκοιτοι και όσοι υπέφεραν πολύ στη ζωή τους , παίρνουν στεφάνι μεγαλομάρτυρος .   Η Θεία Λειτουργία και οι Ελεημοσύνες ανεβάζουν τις ψυχές . Αρκεί όπως έλεγε ο Γέροντας Εφραίμ ο  Κατουνακιώτης , οι Λειτουργοί να είναι ενάρετοι  και άξιοι . Γιατί ο Θεός δεν εισακούει τις Λειτουργίες των αναξίων Ιερέων οι οποίοι ζητούν χρήματα και έπειτα δεν μνημονεύουν , είτε μνημονεύουν λίγες φορές και όχι σωστά . Θεία Λειτουργία λοιπόν , κομποσκοίνι , προσευχή και ελεημοσύνη …Αυτά μπορούν να εξάγουν μια ψυχή εκ του Άδου …

Μια συνταρακτική αφήγηση ποτισμένη με Άγιο Πνεύμα. Ο Θεός επιτρέπει αυτήν την ιερή γνώση σε κάποιους λίγους εκλεκτούς Του , για να μας κάνει κοινωνούς του Μεγαλείου Του , για να μας απαλλάξει από την ζημιογόνο για την ψυχή άγνοια . Ο συγκλονιστικός τρόπος και η λεπτομερής περιγραφή του ταξιδιού της ψυχής από αυτόν τον εξαιρετικά φωτισμένο Γέροντα απετέλεσε και για τον ομιλούντα μια τεράστια έκπληξη  και μια ώθηση για διαρκή αναζήτηση . Άλλωστε ο καθένας ατομικά πρέπει να ετοιμάζει αυτό το ξεχωριστό ταξίδι …

( τέλος και τω Θεώ η Δόξα . )

νώντας σκοπετέας

Ακέραιη σχεδόν , όπως ακούστηκε το 2010 η ομότιτλη εκπομπή που μεταδόθηκε σε 3 μέρη και η οποία αναρτάται σε συνέχειες μετά από την γλυκιά παραίνεση κάποιων συναμαρτωλών αδερφών που την άκουσαν και ωφελήθηκαν απ τα λόγια και την γνώση του ευλογημένου αυτού Γέροντα  ... ( Γέροντος Εφραίμ , Δικαίου της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές του Αγίου Όρους )

  

Το μεγάλο ταξίδι ...(Η Ψυχή μετά τον θάνατο)μέρος δ΄

....Θέλω να σταθούμε ιδιαιτέρως στην τεσσαρακοστή ημέρα λοιπόν . Γνωρίζει καλά η Εκκλησία μας ότι αυτή η ημέρα είναι η κρισιμότερη , οπότε και θα παρθεί η οριστική απόφαση , η οποία θα ισχύσει για πάντα , εις πάντας τους αιώνας …Πεθάναμε ; Την 40^η ημέρα θα κριθούμε εις πάντας τους αιώνας …Δε θα χουμε εμείς Δευτέρα Παρουσία ….θα γίνει και για εμάς αλλά μόνο για να ενωθούν τα σώματά μας με τις ψυχές μας …Μα δεν θα βγει η απόφαση τότε …Ήδη η απόφαση είναι ειλημμένη . (Βέβαια επειδή ακόμα δεν έγινε η Δευτέρα Παρουσία , ένας μεγάλος αριθμός Ορθοδόξων Χριστιανών ίσως και μη Ορθοδόξων , ο Θεός μας γνωρίζει , θα μεταβούν εκ του Άδου στον Παράδεισο … θα το δούμε παρακάτω αυτό )

Επειδή  λοιπόν η Εκκλησία μας αυτό το γνωρίζει,  προσκομίζει τα κόλλυβα της 40^ης ημέρας τα οποία είναι και τα πιο σημαντικά . Εδώ στο Άγιο Όρος τα παλιά χρόνια οι Πατέρες ήταν πιο αυστηροί και πιο φιλάνθρωποι …Κεκοιμημένοι Πατέρες … Τότε την 40^η ημέρα έκαναν Παννυχίδα , ώστε να πληροφορηθούν , κάποιος απ τους Πατέρες , κυρίως ο Γέροντας εάν η ψυχή εσώθη ή δεν εσώθη . Με κάποιο σημάδι που δινόταν τότε ( και στις μέρες μας συχνά δίνεται )  την 40^η ημέρα , μετά από νηστεία και αγρυπνία την προηγούμενη έπαιρναν την πληροφορία . Οι πιο πολλοί εκ των κεκοιμημένων Πατέρων εσώζοντο ! Κάποιος κάποτε φανερώθηκε με την όψη αρκούδας ! και είπε ότι κολάστηκε επειδή ήταν συνεχώς μέθυσος στο Άγιο Όρος .

Άλλος πάλι που φανερώθηκε είπε ότι κολάστηκε γιατί έκανε παρακοή εν γνώσει του στον Γέροντά του . Άλλος πάλι γιατί όπως είπε δεν έκανε καθόλου μοναχικά καθήκοντα . Εύκολο ήταν να σωθεί , αλλά για έναν μικρό πόντο πήγε στα εξ ευωνύμων ….Επιμένουμε λοιπόν πάρα πολύ στο θέμα της 40^ης ημέρας , ακριβώς όταν αυτή συμπληρωθεί . Καμιά φορά έξω στον κόσμο κυρίως δεν συμπίπτει η 40^η ημέρα με το μνημόσυνο για ευνόητους λόγους , οπότε αυτό γίνεται λίγο πριν ή λίγο μετά. Όμως την 40^η ακριβώς ημέρα πάλι θα κάνουμε κόλλυβα επί του μνήματος , ώστε να είμαστε απόλυτα καλυμμένοι πάνω σε αυτό το σπουδαιότατο για την ψυχή θέμα . Εκείνη την ημέρα η ψυχή θα λάβει τη θέση της . Να πάρουμε την μια πλευρά, αυτήν του σεσωσμένου όταν εισέλθει στον Παράδεισο ... Λέγουν οι Πατέρες …Ποιόν πρώτον να αγκαλιάσει , ποιος πρώτος να την υποδεχθεί …!! Και θα έχουμε και μερικές εκπλήξεις : Πως εγώ εσώθην …Πώς έγινε αυτό το μέγα θαύμα! Πώς βλέπω εδώ τόσους σεσωσμένους δικούς μου , γνωστούς που νόμιζα ότι δεν θα ήταν καθόλου σεσωσμένοι ! Πού είναι όλα αυτά τα αγαπημένα μου πρόσωπα , που τόσα έζησα μαζί τους και απουσιάζουν; Εκπλήξεις! Θα τους γνωρίζουμε δε όλους δια Πνεύματος Αγίου ! Όλοι δε είναι ηλιόμορφοι και Αγγελοπρόσωποι , δηλαδή έχουν την μορφή του Χριστού μας …Όχι με την μορφή που είχαν στην γη …Εκεί βλέπονται διαφορετικά όπως λάμπουν ! Δεν συστέλλεται ο ήλιος του καθενός ! Όταν παρουσιάζονται στη γη παίρνουν την μορφή του σώματος . Αλλά εκεί βλέπονται διαφορετικά , όπως λάμπουν !Η ψυχή όταν  κάνει αυτές τις μεταβάσεις , πάνω - κάτω ( να το πούμε σχηματικά ) τις 40 πρώτες ημέρες έχει το σχήμα του σώματος . Η ψυχή είναι ασώματη βέβαια , αλλά παίρνει αυτό το σχήμα , όπως και ο Άγγελος παίρνει το σχήμα ενός νέου ανθρώπου , νεανίσκου 20 ετών χωρίς γένια , ποτέ κοριτσιού. Ο Άγγελος βέβαια δεν έχει φύλο , παίρνει μορφή ανδρός , γιατί και ο Χριστός μας παρουσιάστηκε έτσι και έτσι τιμούν τον Χριστό μας . Πολλοί θα αναρωτηθούν πως είναι δυνατό να δει η ψυχή μια και δυο φορές προ της 40ης ημέρας τον Χριστό μας , απ την στιγμή που οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι  θα τον δούμε κατά την Δευτέρα Παρουσία. Πολλοί βέβαια τον έχουν δει και στην επίγεια ζωή . Δεν είναι πρωτόγνωρη εμπειρία . Άλλοι βέβαια θα τον δουν όπως προείπαμε την 3η την 9η και την 40η ημέρα . Οι σεσωσμένες ψυχές ήδη εκρίθησαν και βλέπουν τον Χριστό ! Τί αναμένουν; Την Δευτέρα παρουσία , οπότε και θα ενωθούν με τα σώματά τους τα οποία είναι Άγια Λείψανα πλέον φανερά ή εν αγνοία πολλών , για να βλέπει έτσι και το σώμα και η ψυχή πάντα τον Χριστό ! Των κολασμένων οι ψυχές δεν βλέπουν τον Χριστό ;  Τι αναμένουν ; Και αυτές την Δευτέρα Παρουσία να ενωθούν με τα σώματά τους  για να βλέπουν τον Χριστό αλλά ως πυρ και όχι φως ! Οι πάντες θα βλέπουν τον Χριστό ! Και οι δαίμονες και οι Κολασμένοι αλλά όχι φωτιστικά …Καυστικά ! Ο Χριστός μας  δεν τους εκπέμπει βέβαια  πυρ,  αλλά φως και Αγάπη ! Μα αυτοί δεν το δέχονται ποτέ ..Δεν το θέλουν ποτέ , διότι ουδέποτε μετανόησαν στη ζωή τους . Ο Χριστός μας δεν τους τιμωρεί , ούτε οι ίδιοι λένε : μας τιμωρεί ο Χριστός . Λένε : Αυτοτιμωρούμεθα ! Αυτό κολαζόμαστε . Ο Χριστός δεν βασανίζει κανέναν …είτε λίγο , είτε πολύ είτε αιωνίως. Αυτό είναι παπική κόλαση ! Μετά την Ανάσταση κανείς δαίμονας δεν έχει δει τον Αναστάντα Χριστό , γιατί για να τον δεις πρέπει να χεις μεγάλη χάρη Αγίου Πνεύματος ! Στην κοινή Ανάσταση όμως θα οικονομήσει ο Χριστός μας , ώστε να θεαθεί από όλα τα πλάσματά του . !...

( συνεχίζεται με το ε΄και τελευταίο μέρος )

νώντας σκοπετέας

Ακέραιη σχεδόν , όπως ακούστηκε το 2010 η ομότιτλη εκπομπή που μεταδόθηκε σε 3 μέρη και η οποία αναρτάται σε συνέχειες μετά από την γλυκιά παραίνεση κάποιων συναμαρτωλών αδερφών που την άκουσαν και ωφελήθηκαν απ τα λόγια και την γνώση του ευλογημένου αυτού Γέροντα  ... ( Γέροντος Εφραίμ , Δικαίου της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές του Αγίου Όρους )

  

Το μεγάλο ταξίδι.. (H ψυχή μετά τον θάνατο) μέρος γ΄

.....Δεν έχει καμιά σχέση με την γη η ομορφιά του άλλου κόσμου…Όταν βγούμε από την κοιλιά της μητέρας μας δεν θέλουμε να ξαναμπούμε με τίποτα …γιατί εκεί είναι σκοτεινά και στενά και ο κόσμος είναι ευρύχωρος …Έτσι και αυτό το απέραντο σύμπαν , η γη θα μας φαίνεται ένα τίποτα ! Ο εκεί κόσμος όμως θα μας φαίνεται ευρύχωρος και φωτεινός …όχι σκοτεινός όπως εδώ . Το είπε ο ίδιος ο Χριστός μας με το : μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν….Θα έπρεπε να πει με την δική μου λογική μεταβέβηκε εκ της ζωής εις την αιώνιον ζωή ...Κύριε εκ του Θανάτου; Εκ του Θανάτου ! Από ένα τόσο μικρό σε ένα τόσο άπειρο ! Ο Γέροντάς μας ( εννοεί τον Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεϊτη ) έλεγε από ένα μικρό περίπτερο σε ένα τεράστιο σουπερ-μάρκετ!...Θα δούμε λοιπόν ακριβώς όλα τα μέρη που ζήσαμε και θα ζητήσουμε όπως είπαμε σαν ευλογία να μεταβούμε σε έναν αγαπημένο τόπο . Τότε οι γυναίκες μπορούν να ζητήσουν να ρθουν εδώ στο Άγιο Όρος , στα Ιεροσόλυμα και αλλού …

Την ενάτη ημέρα η ψυχή παρίσταται πλάι στον Χριστό και τότε φτιάχνουμε τα κόλλυβα της ενάτης ημέρας . Η ψυχή επανέρχεται στον Χριστό και η Εκκλησία και πάλι δέεται …Κύριε Ελέησον την ψυχή που παρίσταται ενώπιον Σου . Ο Χριστός ευλογεί και δεν αποφαίνεται . Ούτε η ψυχή γνωρίζει …Τώρα όμως έχει εμπειρία , όλων των καλών και όλων των κακών του κόσμου τούτου και τότε έχει την γνώση ότι αυτός ο κόσμος είναι ένα τίποτα μπροστά στο κάλος του άλλου …Καθώς δε διέρχεται το σύμπαν έχει και την γνώση των άστρων και των γαλαξιών …αποκτά δηλαδή και αυτήν την αστρονομική εμπειρική γνώση …Μιλάμε για αποστάσεις που χρειάζονται έτη φωτός για να διανυθούν ….Από την ενάτη ημέρα και μετά αρχίζει το μεγαλύτερο μέρος της εκπλήξεως ….Θα παραλάβει ο Φύλακας Άγγελος την ψυχή και θα την οδηγήσει στον Παράδεισο . Τις μισές ημέρες ( ακόμη ως τις  σαράντα μας απομένουν 31 ημέρες) στον Παράδεισο και τις άλλες στον Άδη , οπότε την Τεσσαρακοστή ηνέρα η ψυχή θα έχει πια ολοκληρωμένη την εμπειρία του νοητού αόρατου κόσμου όπως έχει και την εμπειρία τούτου του κόσμου του κτιστού …Θα λέγει τότε η ψυχή του απίστου : Όντως όλα υπάρχουν …Τα είδα , τα εβίωσα …Καλά τα έλεγαν οι Πατέρες και τα βιβλία τα Πατερικά …Τώρα όμως τι θα γίνει που μείναν ανεφάρμοστα ;  Που παραμείναμε χρεοφειλέτες ….Οι ψυχές των πιστών από την άλλη :Δόξα τω Θεώ ! Τα εφαρμόσαμε …Δόξα τω Θεώ κάναμε το κατά δύναμιν …Μέγα το έλεος του Κυρίου …Υπάρχει ελπίδα !κι ο Άγγελος Φύλακας ενισχύει …

Το λυπηρό βέβαια είναι όταν κανείς δει στον Άδη θλιμμένα , γεμάτα από λύπη , αγαπημένα πρόσωπα …Όπως και στον Παράδεισο θα δει βέβαια αγαπημένα πρόσωπα αλλά εκείνη την στιγμή δεν υπάρχει καμιά επικοινωνία και καμιά συνομιλία …Είναι σαν να βλέπουμε αγαπημένα πρόσωπα πίσω από ένα αδιαπέραστο γυαλί απ το οποίο μπορούμε να δούμε μόνο όχι  να ακούσουμε ή να ακουστούμε. Αυτό θα γίνει μόλις η ψυχή εισέλθει στον Παράδεισο μετά την Τεσσαρακοστή ημέρα…Τώρα μόνο βλέπει η ψυχή και αποκτά γνώση και εμπειρία . Οι ψυχές που είναι μέσα στον Παράδεισο επικοινωνούν μεταξύ τους !

Τις μισές μέρες λοιπόν μετά την ενάτη από την κοίμηση η ψυχή τις περνά σε όλον τον Παράδεισο και τις υπόλοιπες στον Άδη και έτσι όπως είπαμε έχει την εμπειρία όλου του άλλου κόσμου . Μόνο την αφάνεια δεν βλέπει κανείς στον Άδη , εις την οποία θα βρεθούν οι κολασμένοι κληρικοί και μοναχοί …Στα έγκατα , στην απομόνωση , στον πάτο του Άδη …Είναι για παράδειγμα σαν να πάμε στον πυθμένα του ωκεανού και να σκάψουμε άλλα εκατό μέτρα πιο βαθειά ! Εκεί είναι τοποθετημένοι οι κολασμένοι μοναχοί και κληρικοί …

Μόλις φτάσει λοιπόν η τεσσαρακοστή ημέρα μετά τον χωρισμό της ψυχής αυτή γονατίζει μπροστά στον Χριστό μας και αυτός αποφαίνεται ! Ο Φύλακας Άγγελος καρτερικά αναμένει την απόφαση …Αν λάμψει …εκ δεξιών η ψυχή σώζεται , αν εξ αριστερών η ψυχή οδηγείται στον Άδη …όχι στην κόλαση . Η κόλαση είναι τελείως άδεια ακόμα ! Δεν περιέχει απολύτως κανέναν . Γιατί ακόμα δεν έγινε η Δευτέρα παρουσία …Στην κόλαση θα βρεθούν μετά την Δευτέρα Παρουσία οι δάιμονες και οι αμαρτωλοί με ψυχή και σώμα . Οι ψυχές των κολασμένων τώρα παραμένουν στον Άδη που είναι ας το πούμε το προοίμιο της Κολάσεως , όπως και ο Παράδεισος είναι τα προεόρτια της Βασιλείας των Ουρανών . Εκεί βρίσκονται οι σεσωσμένες ψυχές άνευ σωμάτων. Οι ψυχές μαζί με τα σώματά τους μετά την Δευτέρα παρουσία θα ενωθούν και θα οδηγηθούν πλέον απ τον Παράδεισο στον Θεϊκό  Νυμφώνα, στα ενδότατα του Παραδείσου .Στην Βασιλεία των Ουρανών αυτή τη στιγμή βρίσκονται μόνο ο Χριστός και η Παναγία μας , με ψυχές και σώμα . Οι Άγιοι βρίσκονται στον Παράδεισο αλλά χωρίς σώματα . Και ο Θεϊκός Νυμφώνας είναι Παράδεισος αλλά με ψυχές και σώματα . Τώρα στον Παράδεισο βρίσκονται μόνο ψυχές περιμένοντας την Δευτέρα Παρουσία , να ενωθούν με τα σώματά τους. Γιατί είναι μισοί , λειψοί άνθρωποι χωρίς το  σώμα τους ….Σαν να έχουμε το φεγγάρι στο μέσον …Είναι παράδοξο αυτό ξέρετε …Πιο περίεργο είναι να δεις άγγελο χωρίς φτερά παρά ψυχή χωρίς σώμα …Τι ον είναι αυτό ; Εντολή Θεού αυτό το μισό …η πνοή  και το σώμα το άλλο μισό…Περιμένουμε την κοινή Ανάσταση ! Κάντε λίγη υπομονή !.... ( συνεχίζεται ) 

                                                              νώντας σκοπετέας

Ακέραιη σχεδόν , όπως ακούστηκε το 2010 η ομότιτλη εκπομπή που μεταδόθηκε σε 3 μέρη και η οποία αναρτάται σε συνέχειες μετά από την γλυκιά παραίνεση κάποιων συναμαρτωλών αδερφών που την άκουσαν και ωφελήθηκαν απ τα λόγια και την γνώση του ευλογημένου αυτού Γέροντα  ... ( Γέροντος Εφραίμ , Δικαίου της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές του Αγίου Όρους )