main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

27 Φεβ 2013

Το μεγάλο ταξίδι.. (H ψυχή μετά τον θάνατο) μέρος γ΄


.....Δεν έχει καμιά σχέση με την γη η ομορφιά του άλλου κόσμου…Όταν βγούμε από την κοιλιά της μητέρας μας δεν θέλουμε να ξαναμπούμε με τίποτα …γιατί εκεί είναι σκοτεινά και στενά και ο κόσμος είναι ευρύχωρος …Έτσι και αυτό το απέραντο σύμπαν , η γη θα μας φαίνεται ένα τίποτα ! Ο εκεί κόσμος όμως θα μας φαίνεται ευρύχωρος και φωτεινός …όχι σκοτεινός όπως εδώ . Το είπε ο ίδιος ο Χριστός μας με το : μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν….Θα έπρεπε να πει με την δική μου λογική μεταβέβηκε εκ της ζωής εις την αιώνιον ζωή ...Κύριε εκ του Θανάτου; Εκ του Θανάτου ! Από ένα τόσο μικρό σε ένα τόσο άπειρο ! Ο Γέροντάς μας ( εννοεί τον Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεϊτη ) έλεγε από ένα μικρό περίπτερο σε ένα τεράστιο σουπερ-μάρκετ!...Θα δούμε λοιπόν ακριβώς όλα τα μέρη που ζήσαμε και θα ζητήσουμε όπως είπαμε σαν ευλογία να μεταβούμε σε έναν αγαπημένο τόπο . Τότε οι γυναίκες μπορούν να ζητήσουν να ρθουν εδώ στο Άγιο Όρος , στα Ιεροσόλυμα και αλλού …
Την ενάτη ημέρα η ψυχή παρίσταται πλάι στον Χριστό και τότε φτιάχνουμε τα κόλλυβα της ενάτης ημέρας . Η ψυχή επανέρχεται στον Χριστό και η Εκκλησία και πάλι δέεται …Κύριε Ελέησον την ψυχή που παρίσταται ενώπιον Σου . Ο Χριστός ευλογεί και δεν αποφαίνεται . Ούτε η ψυχή γνωρίζει …Τώρα όμως έχει εμπειρία , όλων των καλών και όλων των κακών του κόσμου τούτου και τότε έχει την γνώση ότι αυτός ο κόσμος είναι ένα τίποτα μπροστά στο κάλος του άλλου …Καθώς δε διέρχεται το σύμπαν έχει και την γνώση των άστρων και των γαλαξιών …αποκτά δηλαδή και αυτήν την αστρονομική εμπειρική γνώση …Μιλάμε για αποστάσεις που χρειάζονται έτη φωτός για να διανυθούν ….Από την ενάτη ημέρα και μετά αρχίζει το μεγαλύτερο μέρος της εκπλήξεως ….Θα παραλάβει ο Φύλακας Άγγελος την ψυχή και θα την οδηγήσει στον Παράδεισο . Τις μισές ημέρες ( ακόμη ως τις  σαράντα μας απομένουν 31 ημέρες) στον Παράδεισο και τις άλλες στον Άδη , οπότε την Τεσσαρακοστή ηνέρα η ψυχή θα έχει πια ολοκληρωμένη την εμπειρία του νοητού αόρατου κόσμου όπως έχει και την εμπειρία τούτου του κόσμου του κτιστού …Θα λέγει τότε η ψυχή του απίστου : Όντως όλα υπάρχουν …Τα είδα , τα εβίωσα …Καλά τα έλεγαν οι Πατέρες και τα βιβλία τα Πατερικά …Τώρα όμως τι θα γίνει που μείναν ανεφάρμοστα ;  Που παραμείναμε χρεοφειλέτες ….Οι ψυχές των πιστών από την άλλη :Δόξα τω Θεώ ! Τα εφαρμόσαμε …Δόξα τω Θεώ κάναμε το κατά δύναμιν …Μέγα το έλεος του Κυρίου …Υπάρχει ελπίδα !κι ο Άγγελος Φύλακας ενισχύει …
Το λυπηρό βέβαια είναι όταν κανείς δει στον Άδη θλιμμένα , γεμάτα από λύπη , αγαπημένα πρόσωπα …Όπως και στον Παράδεισο θα δει βέβαια αγαπημένα πρόσωπα αλλά εκείνη την στιγμή δεν υπάρχει καμιά επικοινωνία και καμιά συνομιλία …Είναι σαν να βλέπουμε αγαπημένα πρόσωπα πίσω από ένα αδιαπέραστο γυαλί απ το οποίο μπορούμε να δούμε μόνο όχι  να ακούσουμε ή να ακουστούμε. Αυτό θα γίνει μόλις η ψυχή εισέλθει στον Παράδεισο μετά την Τεσσαρακοστή ημέρα…Τώρα μόνο βλέπει η ψυχή και αποκτά γνώση και εμπειρία . Οι ψυχές που είναι μέσα στον Παράδεισο επικοινωνούν μεταξύ τους !
Τις μισές μέρες λοιπόν μετά την ενάτη από την κοίμηση η ψυχή τις περνά σε όλον τον Παράδεισο και τις υπόλοιπες στον Άδη και έτσι όπως είπαμε έχει την εμπειρία όλου του άλλου κόσμου . Μόνο την αφάνεια δεν βλέπει κανείς στον Άδη , εις την οποία θα βρεθούν οι κολασμένοι κληρικοί και μοναχοί …Στα έγκατα , στην απομόνωση , στον πάτο του Άδη …Είναι για παράδειγμα σαν να πάμε στον πυθμένα του ωκεανού και να σκάψουμε άλλα εκατό μέτρα πιο βαθειά ! Εκεί είναι τοποθετημένοι οι κολασμένοι μοναχοί και κληρικοί …
Μόλις φτάσει λοιπόν η τεσσαρακοστή ημέρα μετά τον χωρισμό της ψυχής αυτή γονατίζει μπροστά στον Χριστό μας και αυτός αποφαίνεται ! Ο Φύλακας Άγγελος καρτερικά αναμένει την απόφαση …Αν λάμψει …εκ δεξιών η ψυχή σώζεται , αν εξ αριστερών η ψυχή οδηγείται στον Άδη …όχι στην κόλαση . Η κόλαση είναι τελείως άδεια ακόμα ! Δεν περιέχει απολύτως κανέναν . Γιατί ακόμα δεν έγινε η Δευτέρα παρουσία …Στην κόλαση θα βρεθούν μετά την Δευτέρα Παρουσία οι δάιμονες και οι αμαρτωλοί με ψυχή και σώμα . Οι ψυχές των κολασμένων τώρα παραμένουν στον Άδη που είναι ας το πούμε το προοίμιο της Κολάσεως , όπως και ο Παράδεισος είναι τα προεόρτια της Βασιλείας των Ουρανών . Εκεί βρίσκονται οι σεσωσμένες ψυχές άνευ σωμάτων. Οι ψυχές μαζί με τα σώματά τους μετά την Δευτέρα παρουσία θα ενωθούν και θα οδηγηθούν πλέον απ τον Παράδεισο στον Θεϊκό  Νυμφώνα, στα ενδότατα του Παραδείσου .Στην Βασιλεία των Ουρανών αυτή τη στιγμή βρίσκονται μόνο ο Χριστός και η Παναγία μας , με ψυχές και σώμα . Οι Άγιοι βρίσκονται στον Παράδεισο αλλά χωρίς σώματα . Και ο Θεϊκός Νυμφώνας είναι Παράδεισος αλλά με ψυχές και σώματα . Τώρα στον Παράδεισο βρίσκονται μόνο ψυχές περιμένοντας την Δευτέρα Παρουσία , να ενωθούν με τα σώματά τους. Γιατί είναι μισοί , λειψοί άνθρωποι χωρίς το  σώμα τους ….Σαν να έχουμε το φεγγάρι στο μέσον …Είναι παράδοξο αυτό ξέρετε …Πιο περίεργο είναι να δεις άγγελο χωρίς φτερά παρά ψυχή χωρίς σώμα …Τι ον είναι αυτό ; Εντολή Θεού αυτό το μισό …η πνοή  και το σώμα το άλλο μισό…Περιμένουμε την κοινή Ανάσταση ! Κάντε λίγη υπομονή !.... ( συνεχίζεται ) 

                                                              νώντας σκοπετέας
Ακέραιη σχεδόν , όπως ακούστηκε το 2010 η ομότιτλη εκπομπή που μεταδόθηκε σε 3 μέρη και η οποία αναρτάται σε συνέχειες μετά από την γλυκιά παραίνεση κάποιων συναμαρτωλών αδερφών που την άκουσαν και ωφελήθηκαν απ τα λόγια και την γνώση του ευλογημένου αυτού Γέροντα  ... ( Γέροντος Εφραίμ , Δικαίου της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές του Αγίου Όρους )

1 σχόλιο :

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~