Πατήρ Ηλίας Αλευράς+ (Αφιέρωμα ) Μέρος 9

Πέρασαν 46 χρόνια από όλα τούτα τα θαυμάσια  …Σε 2 άγιες τράπεζες …Της Αγίας Τριάδας στον Μέρμπακα της Αργολίδας  ,της  Αγίας Τριάδας  στην Πρόνοια  του Ναυπλίου…μα και σε μια έμψυχη , αυτή της Πρεσβυτέρας του , με την ανδρεία και ποιητική ψυχή …5 παιδιά , πολλά εγγόνια , αμέτρητα πνευματικοπαίδια …Ένα από αυτά και εκείνος που έγραψε τούτες τις λίγες γραμμές για τον Παπά –Λιά μας … Μισός αιώνας ανυποχώρητης και αδίσταχτης πίστης …Κάποτε δεν φοβήθηκε ακόμα και να παραιτηθεί από την θέση του,  στέλνοντας μήνυμα για ομόνοια και σωφροσύνη σε όσους ανωτάτους  Εκκλησιαστικούς δημιουργούσαν και δυστυχώς ακόμα δημιουργούν  θλιβερές διχοστασίες … Ένα σύνθημα πάντα στα χείλη του γραμμένο με δάκρυνο μελάνι στην μεγάλη του καρδιά: Τοις πάσι γέγονα τα πάντα ίνα πάντως τινάς σώσω… Κάποτε έπεσε με τα ράσα στην θάλασσα , στο λιμάνι του Ναυπλίου να σώσει κάποια ψυχή που χανόταν …Οι φυλακισμένοι του Ναυπλίου και οι εξαρτημένες ψυχούλες της Αργολίδας για χρόνια βρήκαν στον παππούλη παρηγοριά και άνθρωπο να έχουν … άνθρωπο του Θεού,  με ανόθευτη διάθεση μαρτυρίου … Ούτε οι τιμές –ακόμα και Πρόεδρο του Νοσοκομείου τον τοποθέτησε η πρόνοια του Μεγάλου Ιατρού – ούτε τα αμέτρητα ευχαριστώ και τα μπράβο  τον άγγιξαν στο ελάχιστο  ποτέ του  , ούτε καν τα συγκινητικά λόγια που ακούστηκαν παραμονή  του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος το 2012  στην αποχαιρετιστήριά του  Ιερή Αγρυπνία , στην αγαπημένη του Πρόνοια , στον Ναό του τον πολυαγαπημένο , που δεν διάβηκε ποτέ του δίχως συστολή και συγκλονισμό στα κατάβαθά του …Στο τέλος φώναξε μια ψυχή βασανισμένη που καθόταν πίσω …σπάραξε το ευχαριστώ της , το αντίο της στον ευεργέτη της …

Δεν μου επέτρεψε  ποτέ να πάω στο σπίτι του στο Ναύπλιο  ,απέναντι από το μεγάλο φουγάρο όσο βρίσκονταν  εκεί  …Δεν ήθελε να τον επαινέσω ούτε καν  διανοία , δεν ήθελε να μακαρίσω την εκουσία πτωχεία του και την Ιώβεια υπομονή του …Μόλις έφυγαν για τον Τυρό , έρημο πήγα να το επισκεφθώ αυτό  για πρώτη φορά …Ήταν εύκολο το να μπεις …Άλλωστε μια μαγκούρα απ το Σινά που είχε φέρει κάποτε από τα Θεοβάδιστα μέρη , ήταν η μόνη τους διαρκής ασφάλεια τόσα χρόνια…

Την είχε αφήσει σε μια σταθερή θέση,  ακριβώς  έξω από την πόρτα λέγοντας το : εάν μη Κύριος φυλάξει εις μάτην εκοπίασαν οι φυλάσσοντες…

-Αυτή μας φυλάει ! μου είπε κάποτε !

Πήγα στο πίσω δωμάτιο , εκεί που αναρίθμητα  περιστέρια , καθημερινά κρατούσαν συντροφιά στην Πρεσβυτέρα του,  που αγνάντευε δυσκολεμένη μα γαλήνια ,τις πλαγιές της Αγίας Μονής , τις ώρες τις ατέλειωτες τις μοναχικές του πόνου, που ο Γέροντάς της περνούσε κάτω απ το δεξί αναλόγι της Πρόνοιας ,  στην σταθερή γνωστή σε όλους  θέση,  φορώντας το επιτραχήλιό του , θεραπεύοντας τραυματισμένες ψυχές … Πήγα και στα υπόλοιπα μέρη του σπιτιού … Εμβλέψατε τα πετεινά του        Ουρανού  !  Μόνο αυτό μου ήρθε στον νου και στα χείλη…

                     

Στην παραλία του Τυρού , σε ένα στενό δρομάκι πάνω απ το κοιμισμένο ποτάμι , που πάντα θα γυρεύει να γίνει ένα με της θάλασσας την αρμυρωμένη αγκάλη,  μια σημαία σχεδόν συνέχεια κυματίζει …Δεν είχαμε ξαναπάει στο Τσακώνικο σπίτι και ψάχναμε ολόγυρα …Το ρασάκι του παπα –Λιά ανέμιζε κρεμασμένο σε ένα λιακωτό υπερώο !  Σαν λάβαρο Ορθοδοξίας έμοιαζε στ αλήθεια εκείνο το πολυφορεμένο αντερί του ! Ήταν ανήμερα του Προφήτη Ηλία …20 Ιουλίου 2013 . Πήγα και τον συνάντησα  με ένα ηχογραφικό στα χέρια και ένα ψυχογραφικό στην ευγνωμονούσα ες αεί καρδιά μου …3 ώρες περίπου μου μιλούσε στον Άγιο Νεκτάριο κάτω απ την Αγία Μαρίνα …Λίγα χώρεσαν σε εκείνες τις αλησμόνητες στιγμές   , πολλά παρασιωπήθηκαν ηθελημένα …Μόνο Ένας να τα γνωρίζει και κανένας άλλος! Μεγάλη Εβδομάδα πάντα θα τον φέρνω μπροστά μου τον Παπά –Λιά μας , την ώρα ακριβώς  που με σπαραγμό αγκαλιάζει τον ολοζώντανο στα χέρια του Νυμφίο και τον Εσταυρωμένο…

Και έπειτα στην αγρύπνια , στο ξημέρωμα της Μεγάλης Παρασκευής  να στολίζει εκείνος ακούραστος  συντροφιά με Προϊνιώτισσες Μυροφόρες , τον τάφο του Κυρίου και Δεσπότη της ζωής μας …Κάποτε τον στόλισε αποκλειστικά με χιλιάδες μεθυστικούς  πορτοκαλανθούς!

Μια λέξη μόνο υπάρχει για το τέλος τούτης της πολυκύμαντης  ζωής του  στο χαρτί ..

Ευχαριστώ …

Στον Ουρανό να φτάσει , φτερό αγγελικό  να γίνει κάποτε στο πύρινο άρμα της δικής του ανάβασης …( συνεχίζεται με τον Επίλογο)

                                                          Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας 2019) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021.  

Μην πεις τίποτα ...Διάβασε συναξάρι

 

Το φως το αληθινό αναζητάμε,  επναδιατυπώνουμε ,  το φως το αληθινό να αναζητάμε αδελφοί μου. Μια τέτοια πορεία αναζήτησης να είναι για τον καθένα μας τούτο το πρόσκαιρο. Μια τέτοια συνοδοιπορία ευχόμαστε πάντοτε με το έλεος του Θεού να είναι και τούτη η εκπομπή! Ανεξάντλητη πηγή φωτός η ορθόδοξη πίστη μας! Ωκεανός σωτηρίων  μηνυμάτων κάθε λέξη από τον Θείο λόγο! Ευλογία μα και βάρος δυσβάσταχτο! Κληρονομιά μα και   ευθύνη τεράστια! Θησαυρός μα και φόβος πτωχεύσεως…

ο γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται πολλάς, ο δε μή γνούς μηδέ ποιήσας δαρήσεται ολίγας» (Λουκ. ιβ΄47)… 

Αν με τη χάρη του Θεού απέκτησες κάποτε πρόσβαση σε αυτήν την Πηγή του ζώντος ύδατος και  όχι βέβαια σε συντετριμμένα φρέατα, αν βούτηξες σε τούτο το πέλαγος,  αν αποδέχτηκες κάποτε αυτά τα ατίμητα  πνευματικά κληροδοτήματα και δεν τα  εφάρμοσες,   αν έμεινε στα λόγια και δεν ξεκίνησες έστω ποτέ σου αυτή τη διαδρομή από τα χείλη στην καρδιά… ( είναι αμέτρητη αυτή η διαδρομή…μια αιωνιότητα απόσταση…) ,αν συνέχισες ως το τέλος να αρέσκεσαι στο ρόλο του ακροατή του νόμου και του λόγου του Θεού και δεν προσπάθησες έστω να βιώσεις γενόμενος ποιητής του,  αν…. τότε αδελφέ μου ταλαίπωρε εαυτέ μου,  κάποτε εν εκείνη τη ημέρα θα είσαι… θα είμαστε αναπολόγητοι  ενώπιον του δικαίου Κριτού, που είναι Η Αγάπη μα και δικαιοσύνη! Εσύ που δεν γνωρίζεις, μάθε και έπειτα βίωσε! Εσύ που ξέρεις,  πράξε και μη ζητάς συνεχώς να μάθεις κάτι παραπάνω ! Όχι πως είναι κακό αυτό , αλίμονο , μία πορεία δια βίου τόνωσης της πίστεως είναι επιθυμητή και θεάρεστη! Το να  ζητάμε όμως κάτι παραπάνω απλά για να ικανοποιούμε το αυτάρεσκο και  ανθρωπάρεσκό μας, απλά για να εμπλουτίσουμε την αξιοθαύμαστη πνευματική μας συλλογή,  αυτό θαρρούμε πως διόλου δεν ωφελεί, αν δεν το ακολουθεί ο καιρός του ποιήσαι…

Κάποτε,  πάνε πολλά χρόνια από τότε,  επισκέφτηκε τον μακαριστό Γέροντα Θεόκλητο τον Διονυσιάτη -πόσο επίκαιρος ο λόγος του στις μέρες μας- εκεί στις Ράχες της προσευχής και της άγριας Αγίας σιωπής,  στο κελί των Αγίων Αποστόλων  απέναντι ακριβώς από το Μοναστήρι του Διονυσίου ,  μία παρέα προσκυνητών ώριμοι στην ηλικία. Τον βρήκαν έξω από το κελλάκι του  να ησυχάζει. Πήραν την ευχή του και σχεδόν τον περικύκλωσαν. Εκείνος τους κοίταξε έναν-έναν στα μάτια και δεν μιλούσε. Κάποιος από την συντροφιά των προσκυνητών θέλησε να σπάσει τη σιωπή και είπε:

-Γέροντα,  πείτε μας έναν λόγο εσείς με την πείρα σας να ωφεληθούμε!

Τότε ο   γέροντας έκανε κάτι απρόσμενο! Σηκώθηκε αγριεμένος και με φωνές έδιωξε τους προσκυνητές, λέγοντάς τους:

-Δεν ξέρετε τι πρέπει να κάνετε ; Όλα είναι γραμμένα στο ευαγγέλιο βρε! Τι παραπάνω θέλετε; Τι μπορώ εγώ να προσθέσω σε αυτά που ήδη γνωρίζετε;

Ξαφνιάστηκαν όλοι τους ! Ίσως να ήταν κάπως τραχύς και απότομος εκείνη την ημέρα ο πάτερ Θεόκλητος ! Μα έπειτα συζητώντας μεταξύ τους,  συνειδητοποίησαν πως τους είχε πει έναν από τους πιο αξέχαστους λόγους αγιορειτών γερόντων, στα πολλά χρόνια των αθωνικών  τους περιπλανήσεων!  Καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω… αυτό τους είπε με τον σοφό και απερινόητο για κάποιους τρόπο του ο  Θεόσοφος Γέροντας! Μην ψάχνετε συνεχώς το κάτι παραπάνω! Όλες οι βιβλιοθήκες του κόσμου, δεν θα χωρούσαν αυτά που είπε και έπραξε ο Χριστός μας στα τρία έτη της επί γης διδασκαλίας του! Μόνο κάποια συγκράτησε και μας παρέδωσε ο ηγαπημένος Του μαθητής!

Με αυτές τις σκέψεις ξεκινήσαμε να γράφουμε για την σημερινή μας συμπόρευση.  Είμαστε πολλοί τούτες τις ζοφερές μέρες που ζητάμε από  έμψυχες πηγές να ξεδιψάσουμε. Θέλουμε να ασφαλίσουμε τις πράξεις μας με έμψυχες πνευματικές δικλείδες και όλο αναζητάμε το τι θα κάνουμε,  το πώς θα πορευ      θούμε. Μα οι απαντήσεις αδελφέ μου, υπάρχουν και έχουν δοθεί προ πολλού διαυγώς και αναντιλέκτως,  μέσα στον Λόγο του Θεού! Μα και εντός  του Αγίου μας συναξαριού.  Το Ευαγγέλιο στην πράξη όπως έλεγε και ο Μακαριστός Άγιος γέροντας ο πατήρ Ανανίας Κουστένης! Θες απαντήσεις; Διάβασε το Ευαγγέλιο! Προβληματίζεσαι ανάμεσα σε διλήμματα,  πολλάκις ψευτοδιλήμματα; Καλείσαι να αποφασίσεις; Μη ζητάς να ακούσεις τίποτα παραπάνω! Μην πεις τίποτα …Διάβασε συναξάρι ! Έτσι και εμείς στη σημερινή εκπομπή,  αυτό θα πράξουμε! Θα πάρουμε το συναξάρι του μηνός Νοεμβρίου και θα αρχίσουμε να το ξεφυλλίζουμε! Ο  καθένας στο τέλος ας μετρήσει πόσες απαντήσεις θα έχουν δώσει εκείνοι  που συγκαταλέγονται στις πρώτες μόλις σελίδες αυτού του μηναίου.

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Στην μνήμη πατρός Φιλοθέου Δοχειαρίτη ...

.....Επιστρέφουμε στο αρχονταρίκι ....

....Σε λίγο δίπλα μας κάθεται ένας μεγάλος σε ηλικία αδελφός μας από την Δράμα. Ζητά ευγενικά από τον αρχοντάρη πατέρα Χ. να του υποδείξει το πώς θα συναντήσει τον Μοναχό Σ. –Έχω να τον δω πάνω από 20 χρόνια ! Ήμουν καρδιακός φίλος με τον κατά σάρκα πατέρα του ! Σας παρακαλώ ειδοποιείστε τον !

Τόσο συγκινητική η συνάντησή τους μετά από λίγο ενώπιόν μας ! Άθελά μας ακούμε τους διαλόγους τους! Συζητούν και για τον κεκοιμημένο πατέρα του Μοναχού Σ.

Εκείνον ακούμε να λέει με μια γλυκιά θλίψη :

–Ο καημένος ταλαιπωρήθηκε πολύ στο τέλος ! Πέντε χρόνια πάλεψε ! Ατακτοποίητος ήταν αλλά με πρόνοια Θεού αρρώστησε και στο τέλος ειρήνεψε μαζί Του ! Και εξομολογήθηκε και μετέλαβε τα τελευταία του Χριστούγεννα! Δόξα τω Θεώ !

Στον νου μας έρχεται αμέσως ένας άλλος κατά σάρκα γονέας Δοχειαρίτη παπά!

Ο μακαριστός Στυλιανός Παπαδόπουλος ! Ο χαρισματικός καθηγητής της Θεολογίας ,ο μύστης της Πατρολογίας , ο κήρυκας , ο πολυγραφότατος βιογράφος των αετών του πνεύματος Ιεραρχών και των εκλεγμένων παρά Θεού ταπεινών Αγίων, ο Μοναχός Γεράσιμος Δοχειαρίτης ! Αφιέρωσε την ζωή του με ζέση και ανυπότακτο φρόνημα στην Ορθοδοξία και τον Αρχηγό της Χριστό. Και επέστρεψε στην γη εξ ης ελήφθη φορώντας το μοναχικό του ένδυμα ως Μοναχός Γεράσιμος. Σπάνια περίπτωση ομολογίας χωρίς τέλος η ζωή του !

Διδάσκει τώρα ακόμα περισσότερο απ΄όταν στα πανεπιστημιακά έδρανα σαγήνευε με την Θεόσδοτη βαθιά του γνώση .

Συναντάμε ύστερα από λίγο τον κατά σάρκα υιό του λοιπόν και είναι σαν να κάνουμε γνωριμιά και με τον μακαριστό κατά σάρκα πατέρα του και αιώνιο πλέον συμμοναστή του. Ήταν σχεδόν πέντε χρόνια πριν παραμονές Θεοφανείων στο Όρος όταν θαυμάσαμε την δύναμη και την πίστη του όταν πάνω από τα ανοιγμένα σωθικά της μητέρας γης, της χιονισμένης Αθωνικής, όταν ο παπά- Φιλόθεος έψελνε πάνω από το σεπτό σκήνωμα του πατρός του πριν εκείνο επιστρέψει στο χώμα :

«Γη χανούσα υπόδεξαι τον από σου πλασθέντα, χειρί Θεού το πρότερον, πάλιν δε υποστρέφοντα προς σε την τεκούσαν το γαρ κατ' εικόνα ο Κτίστης προσέλαβε, το σώμα το ίδιον»

Τον βρίσκουμε με τα ρούχα του διακονήματός του !

Εδώ στο Δοχειάρι είναι μαραγκός !Το ευλογημένο επάγγελμα του Χριστού διάλεξε για να προσφέρει ! Τις μέρες αυτές εκατοντάδες στασίδια ετοιμάζονται να πάρουν την θέση τους σε τόπους λατρείας του Ζώντος Θεού ! Δεν εμποδίζει κανένα παρελθόν και καμιά καταγωγή το να υπηρετείς και το να βιώνεις στην πράξη το λυτρωτικό κοπιώμεν εργαζόμενοι ταις ιδίαις χερσί…

Το δίδαξε όσο κανείς άλλος ο μακαριστός τους Γέροντας…

Δέκα το πρωί στο Δοχειάρι ! Μαζί με τον παπά Φιλόθεο στεκόμαστε και κουβεντιάζουμε! Μια ωραία μορφή, που κουβαλά μια ωραία ιστορία από εκείνες που συναρπάζουν την ψυχή ! Αφιερωμένος με την ευχή του πατέρα του ! Του μοναχού Γερασίμου η πνευματική σπορά ! Σπάνια οι γονείς προτρέπουν τα παιδιά τους να στρατευθούν στου Χριστού τον στρατό τον αγιόλεκτο! Να τα προσανατολίσουν εκεί που δεν χωράει των ανθρώπων η δόξα, εκεί που οι απολαβές δεν έχουν υλικό αντίκρισμα, μα όλα αποταμιεύονται στου Ουρανού το ταμείο. Εδώ το μισθολόγιο για τους αφιερωμένους είναι ενιαίο…Θλίψεις , ταλαιπωρίες, ονειδισμοί μα και εκείνη η αλλιώτικη η τόσο παράξενη χαρά που μόνο δάκρυα σταλάζει. Μας μιλάει με αγάπη και τόσο γαλήνιο τρόπο για τον μακαριστό κατά σάρκα πατέρα του τον καθηγητή του λόγου του Θεού: -Μας λείπει η φωνή του ! Το γενναίο του φρόνημα ! Το ορθοτομείν του το απαρέγκλιτο ! Το βίωμά του ! Δεν το λέω γιατί ήταν πατέρας μου!

Έπειτα αναφέρεται στην ιεραποστολική υποχρέωση του Αγίου Όρους, μα και κάθε Χριστιανού Ορθοδόξου! Μας ξαφνιάζει όταν τον ακούμε να μας λέει : Δυό εκατομμύρια ορθοδόξων Χριστιανών διψάνε για εκκλησιαστική και πολιτιστική συμπόρευση ! Ξέρετε ποιοί ; Οι Ορθόδοξοι Σκοπιανοί αδελφοί μας ! Αυτοί που ούτε πάει το μυαλό μας ! Και βρίσκονται τόσο κοντά μας ! Πριν από 3 χρόνια με τον Γέροντά μας, που τότε ήταν εν ζωή, δωρίσαμε ένα αντίγραφο της εφέστιας εικόνας της Παναγίας μας της Γοργοϋπηκόου στον Ιερό ναό των Δεκαπέντε Μαρτύρων της Τιβεριουπόλεως στην Στρούμνιτσα των Σκοπίων. Συνόδευσα τότε την εικόνα ! Δεύτερη Κυριακή της Αγίας Σαρακοστής ήταν! Αυτό που συνέβη εκείνο το απόγευμα ούτε που μπορούσα να το φανταστώ ! Μια λαοθάλασσα μας περίμενε στο κέντρο της πόλης ! Χιλιάδες λαού! Δυο επίσκοποι , πολλοί κληρικοί! Λιτανεύσαμε την εικόνα προς τον Ναό των Αγίων Πεντεκαίδεκα Ιερομαρτύρων. Λάβαρα , εξαπτέρυγα, λαμπάδες προπορεύονται ! Ακολουθεί η Φιλαρμονική που παιανίζει ( τί;) το «Τη Υπερμάχω» και την Τρίτη στάση των Εγκωμίων της Μεγάλης Παρασκευής ! Έπονται μοναχοί και μοναχές , δεκάδες ιερείς ενδεδυμένοι, ηγούμενοι οι δεσπότες …Φτάνοντας στον Ναό οι χοροί ψέλνουν εναλλάξ σλαβονικά και ελληνικά Θεομητορικούς ύμνους. Αγάπη , φιλοξενία , αδελφοσύνη , αφειδώλευτα μας πλημμυρίζουν τις καρδιές! Μας ανταποδίδουν την ευεργεσία του ανεκτίμητου για εκείνους δώρου κάθε φορά που από τότε επισκέπτονται το Δοχειάρι ! Η πίστη μας ενώνει ! Ο Χριστός! Και όταν ενώνει ο Χριστός μας, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να διαρρήξει τούτον τον δεσμό ! Ίνα ώσι έν ! Το είπε για όλους τους λαούς ο Χριστός μας ! Όχι μόνο για εμάς ! Η κεφαλή , ο Χριστός, είναι Αγία ! Και εμείς μετέχουμε στην αγιότητα της κεφαλής μυστηριακά !Χρέος μας η ενότητα στην Ορθοδοξία! Εις Κύριος , μία πίστις, έν βάπτισμα, εις Θεός! Αυτά μας παρέδωσε ο Χριστός μας για την σωτηρία μας ! Όλα τα υπόλοιπα είναι έργα ανθρώπων , θνητοί λογισμοί και επισφαλείς επίνοιαι! Μόνο ο Χριστός μένει εις τον αιώνα! Δεν έχει προσωποληψία ο Κύριος! Γι αυτό πάντοτε δίνει τις θείες εντολές του σε ενικό αριθμό ! Ο τρώγων μου την σάρκα ! Ο πιστεύων εις εμέ ! Ο θέλων πρώτος είναι έστω πάντων έσχατος! Δεν απευθύνεται ο Χριστός μας σε καμιά ομάδα ή σε σύλλογο ή σε έθνος, αλλά σε κάθε Ορθόδοξο πιστό ανεξαιρέτως προέλευσης που αγωνίζεται πνευματικά να τηρήσει τις σωτήριες διδαχές του! Μιλάει και ο Παύλος γι αυτό όταν λέει ότι η εκ πίστεως δικαιοσύνη σώζει και όχι η καταγωγή ! Και εμάς αδελφοί μου τους Έλληνες δεν θα μας σώσει , δεν θα μας εξαγιάσει και δεν θα μας αμνηστεύσει η καταγωγή μας! Δεν θα σωθούμε επειδή προερχόμαστε μόνο από τον Πλάτωνα και τον Κολοκοτρώνη ! Δεν εξαλείφονται έτσι η διαφθορά, η ανηθικότητα, ο ξεπεσμός η απαξίωση των πάντων και η αναξιοκρατία! Αγωνιστές θέλει ο Χριστός μας! Να ρουφούν αξεδίψαστα από την δροσομάνα πηγή του Ευαγγελίου! Να μοχθούν για την ενότητα και την αγάπη ! Να ρίχνουν τις υψοποιές γέφυρες της Ορθόδοξης ιεραποστολής ! Πιστοποιούνται τα λόγια στου πατρός Φιλοθέου σαν θυμόμαστε το μεγάλο θαύμα με τον άλαλο νεαρό από τα Σκόπια λίγα χρόνια πριν !

Ναι , ήταν από την Στρώμνιτσα εκείνο το παιδί! Συγκλονιστήκαμε τότε σαν μάθαμε πως οι πρώτες λέξεις που βγήκαν ποτέ από το στόμα του ήταν μπροστά στην Γοργοϋπήκοο εδώ στο Δοχειάρι !- Μάνα Παναγία δώσε μου την υγεία μου ! Αυτές ήταν οι πρώτες του λέξεις ύστερα από δεκαοχτώ χρόνους ζωής! Τόσο σημαντικό να βγαίνουν τούτα τα λόγια από έναν δοχειαρίτη, ανυποχώρητο μαχητή της Ορθοδοξίας! Προσευχή να κάνουμε να γεφυρωθούν κάποτε οι αποστάσεις, και να βιώσουμε εκείνο το Ένα το Χριστοδίδακτο! Χαρήκαμε πολύ για την σύντομη μα αξέχαστη συνομιλία με τον παπά !

Εκείνος κίνησε βιαστικά για το μαραγκούδικο της μονής και εμείς συναντήσαμε τον νεότατο μοναχό Ονούφριο, που ετοιμαζόταν και με άλλους να πάνε για λιομάζωμα! ....

Νώντας Σκοπετέας

Αποσπάσματα από :"Όρος ασύνορο" Ημερολόγιο Άθωνος 2019

Υγ: Ο παπά Φιλόθεος έφυγε όπως πολλοί ακόμα διαλεχτοί του Κυρίου λίγο αφού ακούστηκε το αναστάσιμο απολυτίκιο μετά το νυν απολύεις του Σαββάτου ...

Σταθερός ως το τέλος σε όλα όσα τον δίδαξε ο Γέροντάς του ο μακαριστός Γρηγόριος...

Πλέον μαζί με τους 2 πατέρες και διδάχους του, μεσιτεύουν για όλους μας την παράταση στην παράταση ...

Πατήρ Ηλίας Αλευράς + ( Αφιέρωμα ) Μέρος 8

...28 Φεβρουαρίου 1968  , Κυριακή της Απόκρεω χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στην Αγία Τριάδα Μιδέας , στον ιστορικό Μέρμπακα της Αργολίδας !Πήρε στην μέριμνά του  σαν εφημέριος και άλλες κοντινές  ενορίες! Το κατηχητικό στην Αγία Αικατερίνη στο Άργος το είχε αναλάβει από Διάκος  !  Τακτικά πλέον θα εξυπηρετούσε και το Μοναστηράκι του Αγίου Θεοδοσίου του Νέου του Ιαματικού , πάνω απ το Παναρίτι …Δόθηκε ολοπρόθυμα στο απαιτητικό καθήκον ! Δεν παρέλειπε ακολουθία ! Και όλο το πρωί στα γραφεία της Μητροπόλεως στην υπακοή του Δεσπότη  ! Πόνοι στην μέση αβάσταχτοι τον έπιασαν ένα βράδυ στις αρχές εκείνης της Σαρακοστής! Ισχυαλγία είπε ο Γιατρός…

-Ξεκούραση για λίγες μέρες και θα κάνεις 3 ενέσεις …είναι δυνατές όμως …καλό είναι να ελέγξεις πρώτα και το συκώτι σου μην και σε πειράξουν !

  Έτσι και έγινε …Ούτε το κατάλαβε πως εκείνη η περίπτωση τον έφερε αμέσως σχεδόν στο Νοσοκομείο  του Αγίου Σάββα …Πάντα τα απογεύματα εδώ και αρκετούς μήνες τον έπιανε ένας πόνος στα δεξιά της κοιλιάς  …Μεγαληπατία …και καρκίνος η διάγνωση …   -Πρέπει σύντομα να χειρουργηθείς παπά μου  ! Δεν πρέπει να το καθυστερήσουμε! Την άλλη εβδομάδα σε περιμένω !   Τα λόγια του καθηγητή Γκαρά δεν δέχονταν αμφισβήτηση …ή μήπως όχι … 

   Εκείνη η πρώτη του Σαρακοστή σαν ιερέας ήταν ανηφορική εξ αρχής …Μα δεν είπε τίποτα σε κανέναν …Κουβέντα στην παπαδιά του  που ήταν έγκυος στο πρώτο από τα 5 που έδωσε ο Κύριος … Μόνο στον Δεσπότη του  το αποκάλυψε …Έκανε εκείνος θερμή προσευχή για τον ιερέα του !

Είχε μάθει καλά τα λειτουργικά ο παπά Λιάς στο πλάι του Χρυσοστόμου . Παρασκευή των δεύτερων Χαιρετισμών ήταν …Πήρε ταξί από τον Μέρμπακα αξημέρωτα ακόμα  να ανέβει στο Μοναστήρι για Προηγιασμένη  . Στον δρόμο λίγο πριν το ψήλωμα του Αη Γιώργη , ζήτησε να σταματήσει ο Κυρ Τάσος ο Ταξιτζής… Πόνος δυνατός δεξιά και έντονη τάση για εξέμεση …Κίτρινο το χρώμα του ! Το είδαν και οι Μοναχές μόλις μπήκε στο καθολικό ! Δεν τους είπε τίποτα …Λίγο πριν το Νυν αι δυνάμεις , γύρισε στην επιτοίχια αγιογραφημένη εικόνα του εφόρου της Μονής ! Πήρε τον Σταυρό ευλογίας αγκαλιά και του είπε σαν να τον είχε μπροστά του : 

-Άγιε μου Θεοδόσιε …Σε παρακαλώ Άγιέ μου , τι έχω ; Δεν ήθελε να του πάρει τον πόνο ...Αναζήτησε…πείραξε λίγο τον Άγιο μόνο για να μάθει  …Δεν σκέφτηκε να του πει : κάνε με καλά… μόνο τον ζήτησε συμπαραστάτη στον πόνο του … Βγήκε έπειτα με τα προηγιασμένα Άγια  ..Τελείωσε και η Λειτουργία …Θα έμενε ως τις 4 το απόγευμα για τους Χαιρετισμούς …

-Παπά Λιά δεν είστε καλά ; Φαίνεστε πολύ καταβεβλημένος! Του μίλησε η Ηγουμένη Θεοδώρα! Μήπως θέλετε να φύγετε …Να τηλεφωνήσουμε στην Μητρόπολη , να στείλουν άλλον Iερέα;    

-Όχι δεν χρειάζεται Γερόντισσα…Είμαι λίγο κουρασμένος …Ήμουν και στην Αθήνα χθες για κάποιες δουλειές …Δώστε μου σας παρακαλώ 2 ασπιρίνες … Θα πάω να αναπαυθώ στο δωμάτιο …Πήγε στο δωματιάκι που είχαν για τους Εφημερίους, έξω από το Μοναστήρι , στην περίβολο ,  στο μονοπάτι για το ασκηταριό του Αγίου,  σιμά στο Παρεκκλήσι του Ευαγγελισμού …Έφαγε λίγο ψωμί με ένα τσάι που του είχαν έτοιμο εκεί  , πήρε τις ασπιρίνες και έπεσε στο κρεβάτι …Κοιμήθηκε τόσο βαθιά όσο ποτέ του …Ξύπνησε καταϊδρωμένος… συγκλονισμένος από ένα όνειρο που είδε …Δεν ήταν και τόσο σίγουρος αν όντως ήταν όνειρο ή αληθινά γίνηκε μπρος του  …Ένας Μοναχός μπήκε μέσα στο κελί του …δεν μπορούσε να διακρίνει το πρόσωπό του …μα είδε σίγουρα ότι φορούσε ράσο …Κρατούσε ένα μπαστουνάκι εκείνος …πλησίασε στο κρεβάτι και τον χτύπησε ελαφρά στο μέρος που πονούσε …

-Παπά Λιά μου , ξαναβρήκες το χρώμα σου …του είπε η πρώτη μοναχή που τον συνάντησε όταν το μεσημέρι ξαναδιάβαινε την πύλη του Μοναστηριού… Φαίνεσαι πολύ καλύτερα ! Δόξα τω Θεώ ! Μας τρόμαξες το πρωί …

-Ναι είμαι καλά τώρα ! Θα ναι από τις ασπιρίνες …είπε εκείνος …Δεν ήθελε τίποτα να πει σε κανέναν γι αυτό που του συνέβη …Φοβήθηκε τις παγίδες που στήνει ο μισόκαλος …μην  και είχε πλανηθεί …Στο μυαλό του τίποτε άλλο παρά το Ήκουσαν οι Ποιμένες των Αγγέλων υμνούντων εκείνο το εσπέρας στον Άγιο Θεοδόσιο …Έψαλε την Β΄Στάση των Χαιρετισμών της Θεοτόκου  τόσο μελωδικά και άκοπα…Ξέχασε και τον πόνο που πάντα το απόγευμα γινόταν ανυπόφορος…Μα εκείνο το απόγευμα ούτε που τον επισκέφθηκε…

Την Τρίτη πρωί-πρωί ήταν στο ακτινολογικό για νέες ακτίνες και προεγχειρητικό έλεγχο…Ο Γιατρός τον περίμενε στο γραφείο του . Του έφεραν την ακτινογραφία …

-Τι είναι αυτό; …Λάθος έχετε κάνει ! Αυτή δεν είναι δική του …

-Μα Γιατρέ , εγώ η ίδια την έβγαλα ..αντέτεινε η νοσηλεύτρια…

-Δεν είναι δυνατόν! Παπά –Ηλία , σε πειράζει να βγάλουμε άλλη μία …θα εκτεθείς και πάλι σε ακτινοβολία…

-Τι να με πειράζει;  είπε εκείνος γελώντας …Εδώ έχουμε ολόκληρο θηρίο που θα τα βάλουμε μαζί του …στην ακτινογραφία θα δειλιάσουμε ;   

 Έτσι έγινε …Μετά από δυο ώρες περίπου ο Γιατρός έκθαμβος του έλεγε :

-Πες μου τι έκανες ! Μήπως πήρες κάποιο πρακτικό φάρμακο , κάποιο βότανο ίσως ; Δεν μου λες ο πόνος που μου έλεγες πως σε πιάνει τα απογεύματα …Γιατί εδώ …βέβαια … όλα είναι καθαρά …Δεν έχεις τίποτα! –Γιατρέ μου , δεν ξέρω αν πιστεύετε στα θαύματα …

-Δεν θα σου πω αν πιστεύω ….Θα σου πω , κοιτώντας και την ακτίνα της προηγούμενης εβδομάδας πως εδώ έχουμε ένα απίστευτο γεγονός …ένα θαύμα !

Βγήκε έξω ο παπά –Λιάς …Έκανε κρύο πολύ εκείνη την Τρίτη της 3^ης εβδομάδας των Νηστειών …Θυμήθηκε το θαύμα τότε στο πρώτο του κήρυγμα …

-Ευχαριστώ, ευχαριστώ  Άγιε Θεέ μου ψέλλισε στον Ουρανό…

Και έπειτα αρχίνησε να ψέλνει διασχίζοντας την Αλεξάνδρας …

-Αργολίδος εδείχθης δόξα και καύχημα, Αθηναίων το κλέος και θείον βλάστημα, Θεοδόσιε πατήρ ημών Όσιε, των Οσίων καλλονή και Ιαμάτων η πηγή, και Πέτρου του Ιεράρχου  συνόμιλος και προστάτις των αιτουμένων ιλασμόν και μέγα έλεος. 

Τον κοιτούσαν απορημένοι οι διαβάτες …Περπάτησε, περπάτησε , ούτε που το κατάλαβε ,  ως τον σταθμό Πελοποννήσου να πάρει το επόμενο τρένο για την επιστροφή στ Ανάπλι   …Μια ώρα γεμάτη ως εκεί …μια στιγμή του φάνηκε κατάγιομη από λυτρωτική χαρά και δοξολογία …Δεν μέτρησε πόσες φορές έψαλε το απολυτίκιο του Παππού  …Εκείνου που απάντησε με τόσο θαυμαστό τρόπο στην ερώτησή του … Άλλη μια Ουρανόσταλτη συμμαρτυρία …

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021  

Είδος μόνης ανάγκης...

Τούτες τις μέρες τις ανηφορικές, τις πρωτόγνωρες, τις ανασφαλείς, τις για κάποιους ανέλπίδες, όλοι μας πλάθουμε με το νου μας κάποια σενάρια για το μέλλον, που βάσει των τωρινών δεδομένων, προδιαγράφεται ζοφερό. Και ετοιμαζόμαστε για τα δύσκολα, τα αναπάντεχα, όχι και τόσο αναπάντεχα εδώ που τα λέμε… Μας προειδοποιούν οι ειδικοί της πολιτικής προστασίας, να είμαστε πάντοτε προετοιμασμένοι. Μας λένε: Να έχετε καθαρίσει τα ξερόχορτα, να έχετε κλαδέψει τα ψηλά δέντρα, να έχετε δεξαμενή μεγάλη με νερό για να μπορείτε σε περίπτωση διακοπής του ρεύματος να προστατέψετε το σπίτι σας, να έχετε σακίδιο, αυτό και σε περίπτωση σεισμού, με είδη πρώτης ανάγκης και βοήθειας τρόφιμα νερό αναπτήρα φακό… Ένα σακίδιο επιβίωσης έκτακτης ανάγκης. Μπείτε στο διαδίκτυο και αναζητήστε το! Υπάρχει και διεθνής ορολογία! Ο όρος buging out αναφέρεται λοιπόν στην απόφαση εγκατάλειψης του σπιτιού λόγω μιας απρόβλεπτης κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Το bag out bug είναι ένα έτοιμο κιτ μία θήκη δηλαδή επιβίωσης σε περίπτωση εκκένωσης.

Μη μεριμνάτε περί μηδενός μας παραγγέλνει ο Απόστολος Παύλος στην προς Φιλιππησίους επιστολή του… μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν. Φιλιπ. (4,6) Προσευχηθείτε σχετικώς στον Κύριο, εμπιστευτείτε πλήρως την θεία πρόνοια! Και ο Χριστός μας στο κατά Ματθαίον! Μην μεριμνάτε, μην αγωνιάτε και στενοχωριέστε για τα κατώτερα, αλλά για τα ανώτερα, τα ύψιστα, την καρδιά και την ψυχή σας!

Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; (Ματθ. 6,25)

Αναρωτιόμαστε λοιπόν… Να μην το φτιάξουμε εκείνο το σακίδιο με τα είδη πρώτης ανάγκης; Φτιάξε το αδερφέ μου ταλαίπωρε εαυτέ μου, αλλά βάλε μέσα το πρώτο και το πιο αναγκαίο, που κάνεις ειδικός και εκπαιδευμένος σε τέτοιες καταστάσεις, δεν προτείνει ως πρώτο και τόσο απαραίτητο… Βάλε μέσα το Ευαγγέλιο, την Αγία Γραφή, Τον Λόγο του Θεού, όπως θα έκαναν οι ήρωες της σημερινής μας εκπομπής! Πρώτα αυτό! Πνευματική τροφή, ζωντανό νερό, Θείο φως και άνωθεν ενίσχυση και έπειτα από όλα τα υπόλοιπα! Πρώτα όμως αυτό! Πρώτα από όλα να επιζητούμε Τον Λόγο και τη βασιλεία του Θεού και όλα τα υπόλοιπα έπονται! …Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. (Ματθ. 6,33) Είδος όχι πρώτης ανάγκης , μα είδος μονής ανάγκης και ασύγκριτης με οποιαδήποτε άλλη βιοτική . Ανάγκη της αθάνατης και αιώνιας ψυχής για τη δική της, στις πλείστες των περιπτώσεων, απρογραμμάτιστη εγκατάλειψη τούτου του πρόσκαιρου κόσμου.

Διψά και πείνα η ψυχή αξεδίψαστα και ακόρεστα! Και εκείνος που υπακούει στις φωνές και τις εκκλήσεις της ζωντανής και αιώνιας ψυχής του, τη φροντίζει και επιμελείται συνεχώς των αναγκών της! Μεριμνά ώστε να προτάσσει τον πνευματικό εφοδιασμό της με την φωτεινή και ανόθευτη αλήθεια της Αγίας Γραφής!

Η Αναστασία που στερήθηκε τη σωματική όραση αλλά ψηλαφητά ρουφούσε κάθε λέξη του Αγίου Ευαγγελίου, με τα ακροδάχτυλα της και στο τέλος της ακόμα και με τα χείλη της. Κοιμήθηκε οσιακά ψελίζοντας το εν αρχή ην ο Λόγος! Η Βασιλική που γύριζε παντού με την Καινή Διαθήκη, το βιβλίο το καλό , έτσι το αποκαλούσε, στα χέρια της! Και οι σημερινοί μας νέοι ήρωες οι φιλόθεοι, ένιωσαν βαθιά τους και διαπίστωσαν, πως όλοι οι θησαυροί αυτής της πρόσκαιρης Ζωής δεν μπορούν να συγκριθούν στο ελάχιστο με τον ατίμητο και αδαπάνητο θησαυρό της Αλήθειας που απορρέει από τον ολοζώντανο λόγο του Θεού! Αυτή η γαλήνη και η βεβαία Ελπίδα της αιώνιας και ατελεύτητης Ζωής που δεν αγοράζεται ούτε ανταλλάσσεται!

Για εκείνους, Ο Λόγος του Θεού δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης!

Μα είδος μόνης ανάγκης!

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Πατήρ Ηλίας Αλευράς +(Αφιέρωμα) Μέρος 7

 

 ...Ο μπάρμπα -Σπύρος δεν σταματούσε αχόρταγα να κοιτά ! Σκούπιζε συχνά πυκνά με ένα μαντίλι τα δάκρυά του , που έβλεπε σήμερα τον γιό του τόσο ευτυχισμένο  στην μεγάλη τούτη μέρα , την γενέθλια , την αλησμόνητη …Δεν είχε ξαναπάει σε χειροτονία ποτέ του ! Δεν καταλάβαινε πολλά ! Δεν ήξερε και γράμματα ! Φτωχός ψαράς , μια ζωή ολάκερη πάλευε μες στην αλμύρα και στα αγριέματα της δικής του απέραντης γης , να αγρέψει των παιδιών του το προσφάγιον …Μια μεγάλη αδυναμία είχε όμως  …ένα ελάττωμα που έθλιβε τους γύρω του στο σπίτι ! Ιδίως την γυναίκα του και τον μικρό τον γιό ! Έβλαπτε την φήμη του Χριστού και της Παναγίας όποτε νευρίαζε! Είχε μάθει από μικρός σε τούτη την δαιμονοκίνητη ασχήμια  και εκείνο το βορβορώδες  και φριχτό πάθος , τον κυρίευε κάθε λίγο και λιγάκι !

 Τον παρακαλούσε ολοένα ο Ηλίας …–Βρε Πατέρα μου ,  μην βλαστημάς! Σε ικετέυω! Στα πόδια σου πέφτω ! Να , αν θες να ξεσπάσεις, βάλτα με  μένα, χτύπα με αν θες,  μα μην βρίζεις έτσι απαίσια τον γλυκύτατο Χριστό μας , την Παναγία μας…Είναι η Μάνα μας !

 –Δεν το θέλω Ηλία μου …δεν το θέλω ! έλεγε και έκλαιγε σαν το μωρό παιδί ! Δάγκωνε τα χείλη του εκείνο το πρωινό που έβλεπε τον γιό του πλέον ζωσμένο με τα Αγγελικά φτερά …με το οράριο , το στιχάριο τα επιμανίκια !

-Ο Ηλίας μου Παπάς και εγώ να βλαστημάω…μονολογούσε μέσα του  !

 –Εσείς του τα κάνατε τα άμφια του Διακόνου ; τον ρώτησε μια ηλικιωμένη κυρούλα που έστεκε δίπλα του! –Ο Πατέρας του δεν είστε ;

Πλησίαζαν να λάβουν αντίδωρο και να ευχηθούν στον νέο Διάκονο ! Δεν αποκρίθηκε , γιατί δεν  κατάλαβε και τίποτε ο μπαρμπα Σπύρος ! Ούτε τι θα πει άμφια ήξερε , ούτε καν ποιός ήταν ο Διάκονος ! Μετά το τέλος βρήκε τον γιό του έξω από τον Άγιο Πέτρο .

 –Παιδί μου… παπά … Ηλία μου ,  μήπως πρέπει να κάνω και εγώ κάτι για σένα ; γιατί μια γερόντισσα πριν μου είπε αν σου έκανα τα άμφια …τι είναι τα άμφια παιδί μου ;

 -Αυτά που μου φόρεσε ο Δεσπότης πατέρα !

 – Α τώρα κατάλαβα !  πρέπει να τα πληρώσω εγώ  !  Συγχώρα με παιδάκι μου ! Που να το γνωρίζω ! Αγράμματος άνθρωπος είμαι !

-Πατέρα ,  δεν θέλω σήμερα κάτι τόσο φτηνό να μου δωρίσεις ! Αυτά πανιά είναι ! Ευλογία έχουν βέβαια  από τον Επίσκοπο και από την Θεία χάρη ! Μα εγώ θέλω σήμερα από σένα  ένα πολύ  μεγαλύτερης αξίας  , ένα ασύγκριτο  , ένα ανεκτίμητο δώρο !

–Τι θες να σου πάρω παιδί μου ; Δεν έχουμε και τόσους παράδες  ! Στοίχισε το να έρθουμε όλοι μας εδώ ! Και το ξενοδοχείο χθες το  βράδυ ! Και τα εισιτήρια ! Αλλά ό,τι μου πεις θα το φροντίσω ! Θες κανένα ρολόι μήπως , τίποτα παπούτσια καινούργια για να έχεις ; Πες μου ! Θα δανειστώ αν χρειαστεί ! 

-Πατέρα μου σε τούτην την τόσο σπουδαία για την ζωή μου ημέρα την ανεπανάληπτη , που ξέρεις καλά πόσο την περίμενα πάντα ,  θέλω από σένα ένα και μόνο δώρο … Να σταματήσεις να βλαστημάς  ! Να μην το ξανακάνεις ποτέ σου ! Θα είναι αυτό , σαν να μου έχεις χαρίσει τα πάντα ! Αυτό είναι το δώρο που περιμένω σήμερα από σένα ! Τι λες θα μου το χαρίσεις  ;

Χαμήλωσε τα μάτια ο μπαρμπα-Σπύρος! Τον συντάραξε αυτό το αίτημα του νέου Διάκου ! Σαν να συνειδητοποίησε σε μια στιγμή το μέγεθος του εγκλήματός του,  μα και το ανεκτίμητο δώρο της αναγέννησης δια της μετανοίας !  Έγινε και για εκείνον τούτη η ημέρα γενέθλια και το Άργος…Δαμασκός !  3 Δεκεμβρίου του 1966 ! Ως το τέλος της ζωής του ο μπάρμπα-Σπύρος ο Τσάκωνας , ο φτωχός ψαράς , ο πατέρας του παπά,   ποτέ του δεν ξαναβλαστήμησε τα Θεία !Το εξομολογήθηκε και ξαλάφρωσε!Μα  όποτε το συλλογιόταν ως τα στερνά του ,  σαν τον μετανοημένο Πέτρο στου ορνιθιού το λάλημα δάκρυζε και σταυροκοπιόταν !                         ( συνεχίζεται...) 

                                        

                                                                     Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021  

Πατήρ Ηλίας Αλευράς +( Αφιέρωμα) Μέρος 6

 

..Αρχές εκείνης της Άνοιξης ,  επέστρεψε στον Πειραιά ! Έγραψε στους δικούς του να μην ανησυχούν κι ότι είχε βρει μια καλή δουλειά , σε ένα τουριστικό γραφείο στο λιμάνι ! Τους είχε πει ψέματα να μην τους στενοχωρήσει! Στην πραγματικότητα δούλευε  εργάτης σε μια καπναποθήκη στον Άγιο Διονύσιο !Έπιασε ένα δωματιάκι στο Χατζηκυριάκειο κοντά στο Ορφανοτροφείο και πηγαινοερχόταν !   Δύσκολες και ανθυγιεινές οι συνθήκες ! Εκείνες οι ψείρες που φώλιαζαν στα καπνόφυλλα δεν άφηναν κανέναν σε ησυχία ! Ήθελε όμως να μαζέψει χρήματα για να γραφτεί και στο Πανεπιστήμιο , στην Θεολογική σχολή ! Μα τόσο δύσκολοι οι καιροί εκείνοι και ο Ηλίας φτωχός ! Εγγραφές ,  συγγράματα , όλα  πανάκριβα και για λίγους !Δεν τα κατάφερε τότε τελικά να φοιτήσει …Ύστερα από χρόνια πάλι με τρόπο απερινόητο έλαβε το πτυχίο της!  Ο Ηλίας τότε,  προσευχόταν και για κάτι σπουδαίο ακόμα. Για την πρεσβυτέρα που θα του έστελνε ο Θεός ! - Δείξε μου Κύριέ  μου ένα σημάδι! έλεγε συνέχεια στην προσευχή του !  Εκείνα τα χρόνια τα πιότερο αθώα,  πολλές αγνές κοπέλες ζούσαν με το όνειρο να συμπορευθούν στην ζωή με έναν λειτουργό του Υψίστου! Τηλεφωνήθηκε μέσα Ιουλίου του 1966 με τον πατέρα του !

 –Θα κατέβεις για τον Προφήτη στην γιορτή σου ; Δύσκολο του φάνηκε του Ηλία κάτι τέτοιο ! Ήταν καλό το μεροκάματο που θα άφηνε  , οι συγκοινωνίες τότε ανύπαρκτες παρά μόνο από θάλασσα …

-Δεν το βλέπω για τώρα …Αν θέλει ο Θεός της Παναγίας μας  τον Αύγουστο !

 –Ξέρεις Ηλία μου , έχεις ένα προξενιό ! Μια καλή κοπέλα , που θέλει και για παπαδιά …

-Ποια είναι ;  την γνωρίζω ;

-Είναι εκείνη που έφυγε η μάνα της πάνω στην γέννα ! Του Ψαρολόγου , ξαδέλφη του παπά Λιά , που είναι στο Ναύπλιο …

-Ε , τότε να έρθω πατέρα ! Θα είμαι εκεί πρώτα ο Θεός την παραμονή του Προφήτη Ηλία !

Έτσι και έγινε …Δια θαλάσσης από Πειραιά στο Λεωνίδιο και από εκεί στον Τυρό τους ! Ω πόσο τον κέρδισε η αθωότητα εκείνης της παιδούλας …Είχε σχεδόν  τα χρόνια της Παναγίας μας στον Πανίερο Ευαγγελισμό της! Είχε την δίψα για Θεό ! Είχε την πιο άδολη ματιά , γεμάτη συστολή και καλοσύνη !

- Θα γίνει το προξενιό ! Έτσι είπε αποφασιστικά εκείνο το απόγευμα του Θεσβίτη ! Σε λίγο καιρό  γίναν τα αρραβωνιάσματα ! Το Φθινόπωρο ορίστηκε ο γάμος ! 

Ο τότε Μαντινείας και Κυνουρίας Θεόκλητος , τον γνώριζε και τον αγαπούσε ! Ήξερε τον πόθο του! Προβληματιζόταν μόνο  για το που θα έπρεπε να χειροτονηθεί ! Ο παπα Λιάς ο Ψαρολόγος κανόνισε συνάντηση με τον Αργολίδος Χρυσόστομο Δεληγιαννόπουλο ! Τον καλοδέχτηκε εκείνος με αγάπη στο γραφείο του,  στην Μητρόπολη στο Ναύπλιο  ! Άνοιξε την αγκαλιά του διάπλατα ! 

– Χρειαζόμαστε στην Μητρόπολη Αργολίδος   ιερείς με ζήλο και αφοσίωση στο έργο της σωτηρίας των ψυχών ! Είσαι ευπρόσδεκτος παιδί μου ! Με το καλό να μας έρθεις! 

Ξημέρωσε η  3^η  Δεκεμβρίου του  1966 !  Ανήμερα του Αγίου Αγγελή του Αργείου , στον καθεδρικό Ναό του Αγίου Πέτρου Επισκόπου Άργους , ο Ηλίας άκουγε με ασταμάτητα τα δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια του , τον Δεσπότη να εκφωνεί αργά και ιεροπρεπώς και εκείνος  συγκινημένος : Ἡ Θεία Χάρις, ἡ πάντοτε τὰ ἀσθενῆ θεραπεύουσα καὶ τὰ ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα, προχειρίζεται Ἠλίαν  τὸν εὐλαβέστατον Ὑποδιάκονον εἰς Διάκονον· εὐξώμεθα οὖν ὑπερ αὐτοῦ, ἵνα ἔλθη ἐπ᾽ αὐτὸν ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος. 

Από τον Όρθρο , οι δικοί του άνθρωποι , η μάνα , ο πατέρας , η νύφη του, συγγενείς από την Αρκαδία  και η παπαδιά του μπροστά-μπροστά ,  να ενδυναμώνουν με τις ματιές τις όλο αγάπη και προσευχή  ! Τόσο μεγάλο γεγονός ! Και αυτός ο Ναός τόσο μεγαλόπρεπος , σκόρπιζε το δέος σε όλους τους !

Η κυρά-Όλγα  δίπλα –δίπλα με την Αγγελική την μέλλουσα πρεσβυτέρα!Τον έφερνε η μάνα του στον νου της μικρό παιδί , με τα τραπεζομάντηλα και τα σεντόνια της να καμώνεται τον παπά …Σαν χθες ήταν …

-Να που βγήκαν όλα αληθινά σκεφτόταν!... 

  (συνεχίζεται)

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021  

Οφειλή Ανεξόφλητη… Ρ@pid τΕst δακρύων…

Ζούμε σε μία εποχή, που τα σκοτάδια ολοένα και πληθαίνουν γύρω μας! Κάποιος θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει και θολή. Όταν πορεύεσαι σε ένα τέτοιο τοπίο θαμπό και ομιχλώδες, εντείνεις περισσότερο τις αισθήσεις σου. Το ίδιο συμβαίνει, ή μάλλον καλύτερα θα έπρεπε να συμβαίνει και με τον καταιγισμό της πληροφορίας που δέχεται ο σύγχρονος άνθρωπος. Πολύ το Ανούσιο στις μέρες μας. Πολύ το ψεύτικο και το ανώφελο. Το τρομερά επιζήμιο είναι ότι η υπερπληθώρα των αχρήστων σκεπάζει και πολλές φορές εξαφανίζει όσα ωφελούν την ψυχή. Κύριοι δέκτες αυτής της καταστάσεως τα παιδιά, που προσπαθώντας να ωριμάσουν μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον μπερδεύονται και κάποτε αποπροσανατολίζονται ιδίως αν δίπλα τους δεν στέκεται κάποιος να ιχνηλατήσει αυτό το αδιαφανές, το σκοτεινό και τόσο δυσδιάκριτο.

Γίνεται ο ομιλών πολλές φορές λοιπόν δέκτης τέτοιων πληροφοριών από τα παιδιά του. Η αλήθεια είναι ότι τα καημένα προσπαθούν να του παρουσιάσουν ενδιαφέρουσες ειδήσεις ξεχωριστές, γιατί γνωρίζουν ότι εξάπτεται και ενίοτε παραφέρεται, όταν συναντά ανουσιότητες και εκμαυλιστικά δημοσιεύματα.

Μου έδειξαν πριν αρκετούς μήνες ένα μικρό βίντεο στο διαδίκτυο, όπου επιστήμονες παρουσίαζαν, ότι κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική σύσταση στα δάκρυα του. Μια απίθανη ιδιοσυστασία, η οποία μοιάζει πολύ με εκείνη των δακτυλικών αποτυπωμάτων. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ανάλογα με τα συναισθήματα που βιώνουμε είναι διαφορετική η σύνθεσή τους! Περιέχουν για παράδειγμα 20% περισσότερη πρωτεΐνη τα δάκρυα της συγκίνησης από τα δάκρυα του άγχους και του πανικού. Τα δάκρυα απομακρύνουν την τοξικότητα του οργανισμού μας επίσης!

Και εδώ διαφοροποίηση στην ποσότητα των τοξικών ουσιών, που θα αποβληθεί δια δακρύων...

Πάντα εν Σοφία εποίησας Κύριε!

Με πολύ ενδιαφέρον είδαμε αυτήν την επιστημονική έρευνα και θαυμάσαμε αδελφοί μου! Βέβαια το καλό και στοργικό διαδίκτυο, φρόντισε εκείνη την ώρα να μας βγάλει παρένθετα ως προτεινόμενο, ένα ρεπορτάζ το οποίο αφορούσε σε νέα μέτρα λόγω της ασθένειας που μονοπωλεί εδώ και δύο χρόνια το ενδιαφέρον και τη ζωή μας: Πράσινο φως για να ανοίξουν οι ναοί με αυστηρά μέτρα …Τετραγωνικά, μεζούρες ταξιθέτες... Και κάτι ακόμα, οι ψάλτες και οι κληρικοί θα πρέπει πριν την είσοδο τους Ιερούς Ναούς να έχουν κάνει Ρ@pid τΕst. Εννοείται να έχει βγει αρνητικό, για τον ιό. Ο συνειρμός αναπόφευκτος αδελφοί μου. 

 Τι καλά που θα ήταν αν όλοι όσοι προσερχόμασταν στη Θεία λατρεία, υποβάλαμε εκουσίως τους εαυτούς μας σε ένα ταχύ έλεγχο, σε έναν αυτοδιαγνωστικό έλεγχο, σε ένα Ρ@pid τΕst…αλλά δακρύων. Κι αν βγει αρνητικό να μας δοθεί από πεπειραμένο ιατρό ψυχών μία συνταγή που να έχει πάνω της γραμμένο : Μέλλων φαγεῖν, ἄνθρωπε, Σῶμα Δεσπότου, φόβῳ πρόσελθε, μὴ φλεγῇς· πῦρ τυγχάνει. Τώρα άνθρωπε που πρόκειται να μεταλάβεις το σώμα του Δεσπότη Χριστού πλησίασε με φόβο για να μην καείς γιατί είναι φωτιά! Πριν πλησιάσεις όμως αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου , ψέλλισε μία προσευχή δακρύων :

Δακρύων μοι παράσχου, Χριστέ, ρανίδας, τον ρύπον της καρδίας μου καθαιρούσας, ως άν ευσυνειδότως, κεκαθαρμένος, πίστει προσέρχωμαι, και φόβω, Δέσποτα, εν τη μεταλήψει των θείων Δώρων σου.

Χάρισέ μου Χριστέ μια ρανίδα, μια απειροελάχιστη έστω ποσότητα από σταγόνα, που θα καθαρίσουν την καρδιά μου από τη βρωμιά της αμαρτίας! Για να μπορώ με καθαρή συνείδηση να πλησιάσω, με πίστη ότι θα κοινωνήσω Το σώμα και Το αίμα σου και θείο φόβο, για να κοινωνήσω τα θεία σου Δώρα!

Πλῦνόν με τοῖς δάκρυσί μου Σωτήρ, ὅτι ῥερύπωμαι ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις· διὸ καὶ προσπίπτω σοι.

Σας περιγράψαμε την διαδικασία του Ρ@pid τΕst δακρύων! Αν οι δακρυϊκοί αδένες εξακολουθούν να μην εκκρίνουν τίποτα, τότε το τεστ είναι αρνητικό! Αν έχουμε έκκριση , τότε δοξάζουμε τον Θεό! Αυτός ήταν ο πρώτος συνειρμός στην αλληλουχία των πληροφοριών που δεχτήκαμε! Ο δεύτερος, τον οποίο λίγο-πολύ θαρρούμε ότι έχετε ήδη υποψιαστεί, είναι ότι σε αυτόν τον αυτοέλεγχο δακρύων, θα ήταν ωραίο με τη βοήθεια της επιστήμης, να μπορούσαμε να ερευνήσουμε τη σύσταση τους, ανάλογα με το τι τα προκαλεί και μιλάμε για ένα τεστάρισμα εντός των κόλπων της Εκκλησίας.

Είμαστε βέβαιοι ότι κάποια δάκρυα θα μας εξέπλητταν για την σύνθεση τους!

Θα ξεχώριζαν τόσο τα δάκρυα της μετανοίας τα ουρανοβράβευτα, τα σωτήρια, τα καθαρτικά της ψυχής!

Τα μόνα που την θεραπεύουν από ιούς και τον αιώνιο θάνατο!

Μια εκπομπή για την χάρη και το δώρο των δακρύων!

Σε μία άνυδρη εποχή που οι ψυχές μας λιτανεύουν και δέονται για μία θεραπευτική επομβρία !

Ο ιερός ψαλμωδός και πάλι διαβιβάζει του ουρανού τα Θεία μηνύματα.

Οι σπείροντες εν δάκρυσιν εν αγαλλιάσει θεριούσι !

Οφειλή ανεξόφλητη τα δάκρυα της μετανοίας! Σημείο παρουσίας Θεού! Κατάπαυση της Φωτιάς που προκαλούν του πονηρού τα πυρωμένα βέλη! Αλλοίωση, λύτρωση Ανάσταση !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Πατήρ Ηλίας Αλευράς +( Αφιέρωμα) Μέρος 5

 

…Κύλησαν αρκετά οι καιροί …  

Ο πόθος αστείρευτος και αμετακίνητος ! Συχνά –πυκνά επισκεπτόταν την Έλωνα για μέρες ολόκληρες ! Αναζητούσε μια απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα : Μοναχός ή έγγαμος κληρικός ;

Άκουσε κάποτε για τον Γέροντα της Πάρου !Τους μήνυσε με τηλεγράφημα και αμέσως σχεδόν  δέχτηκαν να τον φιλοξενήσουν!  Δεν το κατάλαβε καλά-καλά πως βρέθηκε στην Λογγοβάρδα , το Άγιο Όρος των Κυκλάδων ! Από τον Πειραιά , το πλοίο τότε έκανε σχεδόν οκτώ ώρες ως το λιμάνι της Παροικιάς . Έφτασε  σούρουπο γλυκό χειμωνιάτικο εκεί . Προσκύνησε στην Καταπολιανή και σε όλα τα παρεκκλήσια της . Μέτρησε και όσες πόρτες της  μπόρεσε !  Χρήματα δεν είχε αρκετά  για διανυκτέρευση . Μα δεν ήθελε ούτως ή άλλως καθόλου να καθυστερήσει !Ρώτησε και του παν τον δρόμο !

-  Έξι χιλιόμετρα περίπου ως εκείνη την πλαγιά που βλέπεις ! Σε μια ώρα περίπου θα είσαι εκεί με τα πόδια ! Το πρωί μπορείς να νοικιάσεις και γαϊδουράκι !

 Ξεκίνησε δίχως δεύτερη σκέψη  φορτωμένος με τον μπόγο του ! Έφτασε όντως μετά από μια ώρα ! Στην ασβεστωμένη αυλή της Ζωοδόχου Πηγής ! Χτύπησε το κουδουνάκι και μετά από λίγα λεπτά  του άνοιξαν ! Του έδωσαν ένα κελάκι στον πρώτο όροφο . Την άλλη μέρα  θα συναντούσε τον Ηγούμενο  , τον Οδοιπόρο του Θεού , τον Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο ! Μετά την Θεία Λειτουργία το πρωί , πήγε και τον βρήκε ! Η μορφή του η βιβλική τον σαγήνευσε! Κατάλαβε πως εκείνος θα γινόταν της ψυχής του ο γεωργός !

- Γέροντά μου,  σου παραδίνομαι ! του είπε ! Είμαι ένα αμαρτωλό , κοσμικό παιδί ! Μα λαχταρά η ψυχούλα μου δυο πράγματα : Την ιεροσύνη και την αγαμία !

Γέλασε απ την καρδιά του εκείνος ο τρισευλογημένος εργάτης της Ορθοδοξίας !

–Το πρώτο στο χαρίζω ! είπε στον Ηλία …

-Το δεύτερο είναι δύσκολο  θέμα ! Την ιεροσύνη για να την ποθείς,  σε τέτοια  κιόλας ηλικία , την …δικαιούσαι …Την αγαμία όμως , θα την δούμε ! Θα κάνουμε προσευχή !

Έμεινε πολύ καιρό ο νέος στον Παναγιοσκέπαστο τόπο ! Συνέχεια στην χαρούμενη υπακοή , στο  ολοπρόθυμο  διακόνημα , στις συνεχείς ακολουθίες !  Λογγοβαρδινός πλέον αισθανόταν ο Ηλίας ! Τον καμάρωνε ο Γέροντας ! Όλοι οι Πατέρες τον αγάπησαν και συνήθισαν την χαρά τον ενθουσιασμό  και  την προθυμία του  ! Πως λάτρευε  να τους παρατηρεί ! Με τις ώρες μπορούσε να κάθεται με το κομβοσχοινάκι του και μόνο να κοιτά   τον πάτερ Φιλάρετο να αγιογραφεί,  ρουφώντας κάθε του κίνηση  ! Με τι κατάνυξη μετάνοιζε μπροστά στον Άγιο Αρσένιο τον εν Πάρω , που μόλις ο πάτερ Φιλάρετος είχε τελειώσει !   Πέρασαν έτσι αξέχαστα έξι ολόκληροι μήνες ! Του περνούσε από το μυαλό ότι ίσως να τον κρατούσε ο Γέροντας κοντά του ! Δεν εκβίαζε την απόφαση και την απάντησή του περί αγαμίας  ! Ένα καλοκαιρινό πρωινό ,του μήνυσε ο πάτερ Φιλόθεος να πάει να τον βρει έξω απ την  πύλη του Μοναστηριού !

–Πάμε έναν περίπατο , παιδί μου Ηλία!

- Θα πάμε στους Αγίους Πάντες στο βουνό ; τον ρώτησε εκείνος , που είχε μάθει πλέον τον αγαπημένο συχνό προορισμό ησυχίας και μόνωσης του Γέροντα!

 Εκεί αποσυρόταν για μέρες ολόκληρες ο πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος και προσευχόταν υπέρ του σύμπαντος κόσμου !

  - Όχι τέκνον μου ! Ως το προσευχητήριο , εδώ πιο πάνω θα πάμε  …

Περπάτησαν αρκετά ως εκεί ! Κάτω από  ένα πουρνάρι μια μεγάλη πλατιά πέτρα , ένα μικρό μαξιλάρι και μια επιφάνεια από σίδερο για να στηρίζει την πλάτη του !

 - Πήγαινε έναν περίπατο  Ηλία παιδί μου και έλα σε δέκα λεπτά πάλι εδώ ! Πες τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας και να επιστρέψεις !

Έτσι και έγινε ! Γύρισε ο Ηλίας να ακούσει ! Διστακτικά πλησίασε τον πατέρα Φιλόθεο.  Ήταν σχεδόν βέβαιος πως ο Γέροντας θα είχε λάβει πληροφορία με την ολόθερμη προσευχή του !

-Έλα παιδί μου ! Ζύγωσε να μιλήσουμε ! Τον χτύπησε στην πλάτη δυνατά με αγάπη και γελώντας του αποκρίθηκε  !

- Ηλία μου είσαι λεβέντης και  πολύ καλό παιδί ! Φυσικά και κάνεις για παπάς !Με την ευχή μου να γίνεις !    Μα για μοναχός δεν μπορείς παιδάκι  μου !

Δεν αποκρίθηκε ο Ηλίας ! Κατέβασε μόνο το κεφάλι του με συστολή ! Τον χαροποίησε η ευλογία που έλαβε για την ιεροσύνη ! Για την αγαμία πλέον δεν είχε αμφιβολία,  αφού έτσι είπε ο Γέροντας ! Τόσο τον αγάπησε και τόσο τον εμπιστευόταν !

-Δεν θα με ρωτήσεις γιατί παιδί μου ;

-Να ναι ευλογημένο Γέροντα ! Αφού το λέτε εσείς ! Να ναι ευλογημένο ! Έγγαμος Ιερέας ! Με την ευχή σας !  Δόξα τω Θεώ !

 –Όχι θα σου πω παιδί μου για να ξέρεις !Δεν μπορείς για άγαμος… Έχεις μπιρμπιλά μάτια Ηλία  μου ! Χαμογέλασαν και οι δύο !

- Άκου με εμένα , ξέρω τι σου λέω ! Είναι δύσκολη και επικίνδυνη παλαίστρα η σάρκα παιδί μου ! Δεν είναι για όλους! Για λίγους μόνο ! Μα και ο έγγαμος βίος … Πανεπιστήμιο παιδί μου …και αγκάθια …πολλά αγκάθια και ανηφόρια  ! Μα εσύ θα αγωνιστείς ! Να έχεις την ευχή μου ! Θα προσεύχομαι πάντα για σένα να ευαρεστήσεις τον Χριστό μας και να έχεις  καλήν απολογία!  Και εσύ μην μας ξεχάσεις !

  Σφραγίδα τούτη η απόκριση του Γέροντα ! Μαζί με την ευχή του και τις ευλογίες όλων των πεφιλημένων Λογγοβαρδινών ξαναμπήκε στο πλοίο , αφού πρώτα στην Παροικιά , μετάνοισε μπροστά στην θαυματουργή εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου!

 ( συνεχίζεται...) 

                                                                Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο: "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας) 

όπου συμπεριλαμβάνεται η αφηγηματική βιογραφία του μακαριστού π.Ηλία Αλευρά + 28.7.2021