Να σας φάει όλους ο Παράδεισος !
( Γέροντας Κλεόπα Ήλιε )
Αν έμενε μοναχός ο
Άσωτος , δίχως τους άλλους ήρωες τους περιφρονημένους ,
Θα ήτανε λέει
ικανός , μόνος την άσωστη αγάπη ,
να την προσφέρει
ανόθευτη σε όσους πεφορτισμένους ,
θα ακούγανε τον βίο
του και την επιστροφή ,
στο Σπίτι το
Ουρανόσκεπο και τα φιλιά τα αμέτρητα που σβήσαν την ντροπή …
Αν έμενε μόνος ο
Άσωτος και όλα τα άλλα χάνονταν μέσα απ το Ευαγγέλιο ,
Θα ήτανε λέει
δυνατό , μήνυμα Ουρανόφερτο να λάβουν λυτρωμού ,
να εννοήσουν την
χαρά , της Θείας μετανοίας…
Και να αγαπήσουν Κύριον εξ όλης της Καρδίας …
( ν. σκ.)
Μα έδωσε έτσι ο Κύριος που τους
γνωρίσαμε όλους εκείνους , που άνθρωπο δεν
έχουν, τους αγνοημένους για τους
ισχυρούς του κόσμου , μα δικούς Του εκλεκτούς Άγιους ήρωες της Νέας
Του Διαθήκης …
Τον Άγιο Άσωτο και τον Όσιο
Τελώνη …
Τον κάθε ελάχιστο των αδερφών Του
…
Τις Γυναίκες για τις οποίες ποτέ
δεν θα σβηστεί από το χώμα , εκείνο το ότι πολύν ηγάπησαν …..
Του πόνου όλα τα πρόσωπα τα κουρσεμένα
, τα ταπεινά , των κυναρίων φίλια , με
την μεγάλη πίστη που τελικά τους γλίτωσε
…
Των Αποστόλων τις ψυχές τις
φοβισμένες που αντρίεψε ο Παράκλητος ,
που σαν τον Πρωτομάρτυρα έπειτα όλους τους μιμητές
Εκείνου έστρεψε στον Ουρανό να Του ζητούν χάρη ανήκουστη
, να μην στήσει στους δήμιους το βάρος για τον μαρτυρικό χαμό τους …
Θεριστές , άλας της γης ,
διάκονοι , των πάντων δούλοι …
.jpg)
Για όλους εκείνους μάθαμε το
τέλος , την αιώνια αρχή της αλήθειας …
Μα για τον αδερφό του Ασώτου
λίγοι μιλήσανε …
Η ιστορία τέλεψε εκεί που ο
Πατέρας τον κοίταξε βαθιά με μάτια πονεμένα …
Δεν μάθαμε τι έγινε έπειτα …
Έφυγε μακριά και κείνος
παίρνοντας το δικό του μερίδιο …
Και ένιωσε μόλις επέστρεψε και αυτός κάποτε
ρακένδυτος ξυπόλυτος και λυπημένος, πώς ήταν τότε , που έλεος δεν έδειξε στο αναστημένο αδέρφι του …
Και πνίγηκε μες τα φιλιά Εκείνου
που τότε πίκρανε και κείνου του πρώτα χαμένου
που τότες ξέγραψε από αίμα του …
Για τον αδερφό του Ασώτου λίγοι
μίλησαν…
Και αυτοί που κάτι είπαν τον
έστειλαν στον Άδη με άλλους σκληρούς και αμετάνιωτους…
Φαντασίας γεννήματα όλα αυτά που γράφτηκαν πιο πάνω …
Της Προσευχής ανάθρεμμα αυτό που ακολουθεί …
Ο μεγάλος αδερφός έκλαψε στην
αγκαλιά του Πατέρα μόλις άκουσε τα σπαρακτικά εκείνα λόγια : Νεκρός ην και ανέζησε, Απολωλώς ην και ευρέθη…
Ήρθε και κείνος ο ταλαίπωρος εις εαυτόν και φώναξε δυνατά το ήμαρτον …
Και μπήκε ύστερα και έλαμπε στη γιορτή …Στο πλάι του Ασώτου .
Μαζί με Χερουβείμ τραγούδησε σε κείνο το αξημέρωτο το πανηγύρι …
Κράτησε σφιχτά τον αδερφό του και μείναν πάντα μαζί στην
άκλειστη την αγκαλιά του Ουρανού …
Και έμειναν εκεί μαζί με άλλους αμέτρητους , τάγμα ξεχωριστό…
Της μετανοίας χορός αγγελικός...
( νώντας σκοπετέας)
Απόσπασμα από την
εκπομπή του Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως με τίτλο :
Ως τον Άσωτον
….Οικτίρμον !
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...