main menu

Επιλέξτε ετικέτα για εμφάνιση των αντιστοιχων αναρτήσεων. Αρχική Σελίδα

Απενεργοποιημένη Λειτουργία

9 Απρ 2020

Μέχρι να βγει καρπός…


Υγεία…Μια λέξη, μια ευχή! Πολλοί που μας ακούνε τούτην την ώρα την έχουν κλονισμένη, χρονίως ταλαιπωρημένη…Αν κάτι σου έχει λείψει, το εύχεσαι στους άλλους και εκείνοι όταν ιδίως συναισθάνονται την σπουδαιότητά του,  το εύχονται ομοίως. Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που θέλουν να πρωτοτυπούν στις ευχές τους . Να μην πουν κοινοτυπίες να μείνει αξέχαστη η ευχή τους. Γράφουν σβήνουν ξαναγράφουν…Αλλά τούτη η ευχή είναι η πιο συνηθισμένη αλλά και η πιο αποδεχτή απ τους πολλούς.
-Υγεία, μόνο υγεία! Το σπουδαιότερο! Όλα τα άλλα έρχονται!
Γνωρίζουμε έναν άνθρωπο που κάθε ασυνάντητη  ευχή που δίνει,  έχει βαθύ νόημα! Το παράδοξο για αυτόν τον παράξενο Χριστιανό είναι πως όλες του οι ευχές,  εμπεριέχουν την υγεία! Αλλά την υγεία της ψυχής !Αυτής που δεν θα επιτρέψει ποτέ τον θάνατό της!
-Σου εύχομαι να σε περιμένει ο Κύριος μέχρι να βγάλει καρπό η συκιά σου!
Ακούσατε πως εύχεται τούτος ο παράξενος…με νου στον Ουρανό…Εμείς οι πολλοί…σπεύσαμε όμως ήδη να τον συγκαταριθμήσουμε με τους τρελούς που όλο μας χαλάνε… την γιορτή. Αχ και να ξέραμε όμως τι μας ευχήθηκε ο ανθρωπάκης τούτος! Λίγο ψάξιμο χρειάζεται! Εκεί που όλα αποκαλύπτονται! Στις σελίδες της Ευαγγελικής Αλήθειας!
Ἔλεγε δὲ ταύτην τὴν παραβολήν· συκῆν εἶχέ τις ἐν τῷ ἀμπελῶνι αὐτοῦ πεφυτευμένην, καὶ ἦλθε ζητῶν καρπὸν ἐν αὐτῇ, καὶ οὐχ εὗρεν. εἶπε δὲ πρὸς τὸν ἀμπελουργόν· ἰδοὺ τρία ἔτη ἔρχομαι ζητῶν καρπὸν ἐν τῇ συκῇ ταύτῃ, καὶ οὐχ εὑρίσκω· ἔκκοψον αὐτήν· ἱνατί καὶ τὴν γῆν καταργεῖ; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, ἄφες αὐτὴν καὶ τοῦτο τὸ ἔτος, ἕως ὅτου σκάψω περὶ αὐτὴν καὶ βάλω κόπρια. κἂν μὲν ποιήσῃ καρπόν· εἰ δὲ μήγε, εἰς τὸ μέλλον ἐκκόψεις αὐτήν.( Λουκ.ΙΓ.6-9)
Αναβάλλει ο Θεός και περιμένει να καρπίσει πνευματικά ο άνθρωπος! Η χρηστότητα και η μακροθυμία Του αν δεν μας οδηγεί στην μετάνοια και στο πετραχήλι του πνευματικού θα ναι ανώφελη! Η υγεία που κάποιοι απολαμβάνουν νιώθοντας ακμαίοι ισχυροί και ακατάβλητοι , τους παρέχεται , μας παρέχεται, για έναν και μόνο λόγο! Η μακροζωία και η μακροημέρευση (όπως έλεγε ο μακαριστός Παναγόπουλος) δεν συμβαίνει σε πολλούς γιατί φρόντισαν την διατροφή τους, έκαναν τα λουτρά τους και τα χειμερινά τους μπάνια, έμειναν σπίτι…. ρύθμισαν το οξυγόνο τους (αγοράσαμε όλοι οξύμετρα πλέον !!!). Καλά και ευλογημένα όλα τούτα, αρκεί να μην ξεχνάμε ότι η καρδιά που συνεχίζει να χτυπά είναι το σήμα και η εγγύηση ότι ο Κύριος περιμένει τους πνευματικούς μας καρπούς. Θα ακουστεί και πάλι στις συγκλονιστικές ώρες των Αγίων Παθών, το Δόξα τη μακροθυμία Σου Κύριε! Λίγο πριν εκείνη η συνταρακτική ομολογία: Τον Νυμφώνα Σου βλέπω….και  ένδυμα ουκ έχω! Περιμένει ο Νυμφίος Σωτήρας να ξαναβρούμε τον κλεμμένο Φωτεινό μας Χιτώνα, να βγάλει δάκρυ-καρπό το δέντρο της ψυχής.
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το βιβλίο: 
Αυτοί οι Παράξενοι Χριστιανοί( εκδ.Πρόμαχος Ορθοδοξίας)
Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή Μ.Εβδομάδας 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...

Ας επιλέξουμε ...Το τίμημα ή το αντίτιμο ...
Βαπτίστηκες και αναγεννήθηκες ... Μετανόησες κάτω από πετραχήλι και ξαναβαπτίστηκες ... Μετέλαβες τα άχραντα μυστήρια και ένιωσες ξανά βαπτισμένος εις το όνομα του τρισυπόστατου Θεού ... Υπάρχει ακόμα ένα βάπτισμα το τέταρτο κατά σειρά .. το βάπτισμα της ομολογίας ...στο αίμα της Πίστης ... Άραγε πόσοι από εμάς θα το αγαπήσουμε ; Τον Αναστάντα Θεό ας ομολογήσουμε ...Και ας πληρώσουμε το τίμημα της Ομολογίας ...όχι το αντίτιμο της απωλείας ...! Καλό Παράδεισο ! ( Νώντας Σκοπετέας. 2009)

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας Νεκταρία Καραντζή

Απολυτίκιο Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ακούστε το από την αδελφή μας  Νεκταρία Καραντζή
Τον θαυμάσιον μύστην Χριστού υμνήσωμεν , Μηλεσίου το κλέος και των Γερόντων φωνή , την βοήθειαν ημών και διόρασιν ˙ Τον αναπαύσαντα σοφώς τας ψυχάς των ασθενών , του πνεύματος συνεργεία . Πορφύριον Καυσοκαλυβίτην ,επικαλέσωμεν άπαντες. // Nώντας Σκοπετέας 27-11-2013 Απολυτίκιο με την ευκαιρία της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Γέροντος Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου . Σημ: Το απολυτίκιο δεν περιέχεται σε αναγνωρισμένη ακολουθία , αλλά είναι προϊόν ευλαβείας και απέραντης ευγνωμοσύνης , προς τον Μεγάλο Άγιο του Θεού , στην μεγάλη η μέρα της Αγιοκατατάξεώς του .

Ουράνια Συντροφιά...

Ουράνια Συντροφιά...
Παλαιά συνηθίζαμε, κατά την εορτή των Θεοφανείων, ν' αγιάζομε τα σπίτια. Κάποια χρονιά επήγα κι εγώ κι αγίαζα. Χτυπούσα τις πόρτες των διαμερισμάτων, μου ανοίγανε κι έμπαινα μέσα ψάλλοντας: "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...". Όπως πήγαινα στην οδό Μαιζώνος, βλέπω μια σιδερένια πόρτα. Ανοίγω, μπαίνω μέσα στην αυλή, που ήταν γεμάτη από μανταρινιές, πορτοκαλιές, λεμονιές, και προχωρώ στη σκάλα. Ήταν μια σκάλα εξωτερική, που ανέβαινε πάνω και κάτω είχε υπόγειο. Ανέβηκα τη σκάλα, χτυπάω την πόρτα και παρουσιάζεται μια κυρία. Αφού μου άνοιξε, εγώ άρχισα κατά τη συνήθειά μου το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε...". Με σταματάει απότομα. Εν τω μεταξύ με ακούσανε και δεξιά κι αριστερά στο διάδρομο βγαίνανε κοπέλες απ' τα δωμάτια. "Κατάλαβα, έπεσα σε οίκο ανοχής", είπα μέσα μου. Η γυναίκα μπήκε μπροστά μου να μ' εμποδίσει. -Να φύγεις, μου λέει. Δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το Σταυρό. Να φιλήσω εγώ το Σταυρό και να φύγεις, σε παρακαλώ. Εγώ τώρα πήρα σοβαρό και επιτιμητικό ύφος και της λέω: -Εγώ δεν μπορώ να φύγω! Εγώ είμαι παπάς, δεν μπορώ να φύγω! Ήλθα εδώ ν' αγιάσω. -Ναι, αλλά δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές. -Μα δεν ξέρομε αν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό αυτές ή εσύ. Διότι αν με ρωτήσει ο Θεός και ζητήσει να Του πω ποιος κάνει να φιλήσει το Σταυρό, οι κοπέλες ή εσύ, μπορεί να έλεγα: "Οι κοπέλες κάνει να τον φιλήσουν και όχι εσύ. Οι ψυχές τους είναι πιο καλές από τη δική σου". Εκείνη τη στιγμή εκοκκίνησε λίγο. Της λέω λοιπόν: -Άσε τα κορίτσια να φιλήσουν το Σταυρό. Τους έκανα νόημα να πλησιάσουν. Εγώ πιο μελωδικά από πρώτα έψαλλα το "Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε...", διότι είχα μια χαρά μέσα μου, που ο Θεός οικονόμησε τα πράγματα να πάω και σ' αυτές τις ψυχές. Φιλήσανε όλες το Σταυρό. Ήταν όλες περιποιημένες, με τις πολύχρωμες φούστες κ.λπ. Και τους είπα: -Παιδιά μου, χρόνια πολλά. Ο Θεός μάς αγαπάει όλους. Είναι πολύ καλός και "βρέχει επί δικαίους και αδίκους". Όλοι Τον έχομε Πατέρα και για όλους μας ενδιαφέρεται ο Θεός. Μόνο να φροντίσομε να Τον γνωρίσομε και να Τον αγαπήσουμε κι εμείς και να γίνομε καλοί. Να Τον αγαπήσετε και θα δείτε πόσο ευτυχισμένες θα είστε. Κοιτάξανε απορημένες. Κάτι πήρε η ψυχούλα τους η ταλαιπωρημένη. -Χάρηκα, τους λέω τέλος, που μ' αξίωσε ο Θεός να έλθω σήμερα και να σας αγιάσω. Χρόνια πολλά! -Χρόνια πολλά, είπαν κι εκείνες κι έφυγα./Γ.Πορφύριος

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...

η προσευχή του Κυρ -Φώτη...
Σε ευχαριστώ, Κύριε πολυέλεε, σε υμνώ, σε δοξάζω, γιατί μ' έπλασες από το τίποτα. Αλλά δεν μ' έπλασες μοναχά μια φορά, αλλά και κάθε μέρα με πλάθεις από το τίποτα, επειδή και κάθε μέρα με βγάζεις από τον ίσκιο του θανάτου που ξαναπέφτω. Μέσα στον ακαταμέτρητο τον κόσμο, μέσα στη μερ­μηγκιά των ανθρώπων, είμαι ένα τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα τίποτα. Και μολαταύτα τον κάθε άνθρωπο τον θυμάσαι και τον βρίσκεις και τον τραβάς προς εσένα, και τον ζωοποιείς από πεθαμένον, και τον ξαναπλάθει το πατρικό χέρι σου, σαν να είναι ο καθένας μας μοναχά αυτός στον κόσμο. Η κραταιά δύναμή σου βαστά όλη την κτίση κι' όλες τις ψυχές σαν νάναι μια και μοναχή. Και τις κάνεις να νοιώσουνε την αθανασία σαν νάναι μια και μονάχη η καθεμιά και σε νοιώθουνε πατέρα τους σπλαχνικόν, που δεν κουράζεται να συχωρά και να ξαναπλάθει τον εαυτό μας, που πεθαίνει κάθε ώρα από την αμαρτία. ~Φώτης Κόντογλου~