Θαύματα και θαυμάσια …ακόμα δεν απαγορεύτηκαν!

Κάτι που πάντοτε γνωρίζαμε και εσχάτως ξεχάσαμε είναι ότι η μόνη αληθινή πίστη μας, τις περισσότερες φορές προσεγγίζεται μόνο δια της αποφατικής οδού και της αποφατικής Θεολογίας. Εκείνης που δεν αρνείται αλλά τις περισσότερες φορές δειλιά και αδυνατεί πλήρως να περιγράψει και να εξηγήσει τον Θεό. Λέν τα χείλη συνεχώς : Ακατάληπτε , Ανερμήνευτε, Απερίγραπτε Κύριε Δόξα Σοι! Και στις μέρες μας έχουμε βαλθεί όλοι να εξηγήσουμε και μάλιστα με τρόπο ακαταγώνιστα πειστικό σε τι Θεό πιστεύουμε … Έγραφε προχθές μια πολύ ευλογημένη ψυχή και εξαίρετος Θεολόγος επιχειρηματολογώντας : 

Ο επίσκοπος είναι ο πρώτος που μεταλαμβάνει. Με μια ψυχρή ορθολογιστική άποψη, μα όχι θεολογική και το τονίζω αυτό, η άποψη πως ο Αρχιεπίσκοπος μολύνθηκε από τη Θεια Λειτουργία, δεν στέκει. 

Και ένας άλλος ευλογημένος παππούλης δημοσίευσε από κάτω τα μαθηματικά του Κορωνοιού : 

244.800 Θείες Λειτουργίες από τον Μάιο . 

Σε όλες αυτές τις λειτουργίες, οι πιστοί που κοινώνησαν, μετέλαβαν Σώμα και Αίμα Χριστού με τον ακολουθούμενο εδώ και αιώνες τρόπο (με μία κοινή λαβίδα). 

Αν κοινώνησαν κατά Μ.Ο. δέκα άνθρωποι σε κάθε Θεία Λειτουργία, τότε οι πιστοί κοινώνησαν στο διάστημα αυτό (από 15 Μαΐου ως και 1 Νοεμβρίου) 2.448.000 φορές! 

Σχεδόν δυόμιση εκατομμύρια ! Προσθέστε τις καθημερινές Θείες Λειτουργίες πλην των ΚΥΡΙΑΚΏΝ και θα προκύψει ένα αστρονομμικό νούμερο … 

Ε και; Ου με πείσεις καν με πείσεις ! Δεν είναι κλειστές οι Εκκλησίες παρ΄ότι αυτά τα επιχειρήματα δεν μπορούν επουδενί λόγω να αντικρουσθούν ;

Και εκείνοι οι αμύητοι και άγευστοι μας περιγελούν μας απαξιώνουν και μας προσάπτουν πολλούς κοσμητικούς χαρακτηρισμούς …

Αλλά δυστυχώς πολλές φορές τα βέλη και η απαξίωση  προέρχονται εξ οικείων !  Και όλοι στο ίδιο τσουβάλι! Η ομογενοποίηση είναι άκρως βολική και τρέφει μοναδικά την αυτοδικαίωση ...( Κάποιος πικροχαριτολογώντας είπε πως το μένος βγαίνει από το Αυτοδικαιω…μένος!)

Λέει στις ζοφερές μας μέρες κάποιος κάτι, έστω άστοχο και αυτό γίνεται σημαία και επιχείρημα και εργαλείο της παμπόθητης αυτοδικαίωσης , όσων αμετακίνητα πρεσβεύουν την αντίθετη άποψη .

Εν προκειμένω όσων επιμένουν να χαρακτηρίζουν "εναρέτους ζηλωτές" και επιπόλαιους θεριακλήδες της πίστεως όσους και σήμερα διψούν τον Χριστό και διαρκώς επιθυμούν να ενώνονται μαζί Του.

Γνωρίζουν αυτοί οι ευλογημένοι και εσχάτως διωκόμενοι , οτι θηριάλωτοι θα γίνουν υπό του νοητού λύκου , όσο περισσότερο απομακρύνονται από το Άγιο Ποτήριο και την Θεία Κοινωνία !

Ηγάπησαν οι άνθρωποι μάλλον το σκότος ή το Φως λέει ο ηγαπημένος Ιωάννης στο Ευαγγέλιο του Φωτός ...

Το να αγαπάς το σκοτάδι έχει επιστροφή ...

Το να βαπτίζεις το Φως σκοτάδι όμως , φοβάμαι πολύ οτι είναι ανεπίστροφα πλανεμένο και βλάπτει ολέθρια την φήμη του Τριαδικού μας Θεού...

Υπάρχει λοιπόν όντως μια κατηγορία αρνητών αδελφοί μου ! Οι αρνητές της πίστης ! Οι αρνησίΧριστοι και Θεομάχοι, που επιστρατεύουν άρτια δουλεμένα επιχειρήματα που έχουν ως βάση τους και θεμέλιο την λογική, όχι την δωρούμενη απ τον Θεό λογική, αλλά εκείνη που συνεχώς αντιμάχεται με την πίστη , την συκοφαντεί και όλο βλασφημεί  τον Τριαδικό Θεό .

Είναι πολύ σημαντικό σε αυτό το σημείο να θίξουμε ( είναι στ αλήθεια τόσες πολλές , αμέτρητες οι πτυχές αυτής της δεινής περίστασης) αυτήν την προσπάθεια συμβολοποίησης της πίστης μας . Μια κραυγαλέα έκφανση της παρείσφρυσης στην πίστη μας του καρκινώματος του θρησκευτικού συγκρητισμού και του εσωτερισμού , της προσπάθειας δηλαδή να αυτονομηθεί να ανεξαρτητοποιηθεί  πλήρως ο άνθρωπος και να απομακρυνθεί πλήρως απ΄τον μόνο αληθινό Θεό !   Αδελφοί μου μέσα στην Εκκλησία κατοικοεδρεύει ο Τριαδικός Θεός . Το τρίτο πρόσωπο της αδιαίρετης Αγίας Τριάδας ο Βασιλιάς Παράκλητος ο πανταχού Παρών , ο τα ελλείποντα αναπληρών και τα ασθενή θεραπεύων !  Δεν είναι σύμβολο το Άγιο Πνεύμα ! Ούτε περιστεράκι ούτε ενέργεια ούτε αεράκι και φύσημα ! Έχει υπόσταση , προ πάντων γαρ Θεός, Ζωή των πάντων ,Πανσωστική αιτία , ζωαρχικὴ ἀξία, ἐξ οὗ πᾶν ζῷον ἐμψυχοῦται,  βυθός απύθμενος χαρισμάτων ! Ομόδοξο και Ισουργό Πατρός και Υιού ! Τα λέμε τα ψάλλουμε και υποτίθεται ότι ανεβαίνουμε τους αναβαθμούς τα σκαλοπάτια της αγίας μας πίστης  , συναισθανόμαστε άραγε το τι προφέρουν τα χείλη ; Ζωοποιεί τα μυστήρια ο Άλλος Παράκλητος ! Μόλις ήταν να αναληφθεί ο Κύριος παρηγόρησε τους μαθητές του λέγοντάς τους «σας συμφέρει να απέλθω, διότι αν δεν απέλθω, δεν θα έλθει ο άλλος Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιο».Για αυτό δεν είναι το χέρι του Ιερέα,  αυτό που μου τραβάς πάτερ μου να μην στο ασπαστώ ..Είναι το χέρι που δανείζεις στον Τριαδικό Θεό για να τελεστούν τα επίσης ζωοποιά μυστήρια της πίστης μας ! Γι αυτό λέμε ! Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος : Στέφεται ο δούλος του Θεού …Τρίτο ενικό ….Ποιός στεφανώνει …;;;Κείρεται …Ποιος τελεί την μοναχική κουρά ;;;Χρίεται , Βαπτίζεται η δούλη του Θεού ….Ποιός βαπτίζει ….;;; Ο ίδιος ο Τριαδικός Θεός !

Άπειρη η συγκατάβαση που κάνει ο Κύριος και συνεχώς φανερώνεται μπροστά μας και αποκαλύπτεται,  σε μια Θεία παραχώρηση κατανοώντας την αδύναμη φύση μας και ενισχύοντας την ανεμική μας πίστη. Τα θαύματα και τα θαυμάσια του Αγίου Θεού είναι τα μεγαλύτερα δώρα για τον άνθρωπο . Ένας πνευματικός κόσμος που αποκαλύπτεται σε κάποιους  στο μέτρο των ανθρωπίνων αντοχών. Και συνταράσσεται ο άνθρωπος σαν σκεφτεί πως όλα αυτά τα υπέρλογα και υπερφυσικά δεν είναι παρά κάτι ελάχιστο μόλις μπροστά σε αυτό που θα επακολουθήσει μετά από εδώ …Και έχουμε και μια πληροφορία γι αυτό το τόσο ανυπέρβλητο που μας περιμένει . Μας πληροφορεί ο Ουρανοβάμων Θείος Παύλος περί τούτου. Αυτός που ανέβηκε , ηρπάγη  ως τον τρίτο Ουρανό , πάνω δηλαδή απ΄ο,τι το φθαρτό και υλικό . Το κράτησε για 14 χρόνια μυστικό και μας το αποκάλυψε , όχι για να καυχηθεί –αφού μόνο για τα βάσανά  του , τις ασθένειες και τους διωγμούς του καμαρώνει –μα για να μας διαβεβαιώσει ο Θεόκλητος Παύλος, ότι τα θαύματα και τα θαυμάσια του εδώ και του τώρα είναι ελάχιστα μπροστά σε εκείνα που ο Κύριος έχει ετοιμάσει για όσους Τον αγάπησαν εξ όλης ψυχής , καρδίας , δυνάμεως και διανοίας ! Οίκος περιληπτικός ο Παύλος της απεριλήπτου φύσεως όπως λέγει για αυτόν ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς . Στον τρίτο Ουρανό , στους τόπους της Αγίας Τριάδας ανήλθε κατά τον Ιερό Θεοφύλακτο ! Άρρητα ρήματα , άφραστη ωραιότητα !  Μα,  ας έρθουμε στο εδώ ! Γιατί κι αυτό , έστω σε ηπιότερη μορφή για τις καρδιές μας και τις αντοχές τους , με Θεία οικονομία είναι μεστό από θαύματα και θαυμάσια του Θεού !

Ζούμε αδελφοί μου ένα συνεχές θαύμα ! Μόνο που δεν το αντιλαμβανόμαστε στις πλείστες των περιστάσεων! Ανασαίνουμε , βαδίζουμε , ακούμε , μιλάμε …Αυτονόητο ; Όχι δα ! Θαύμα μέγα ! Και Αυτός που το επιτρέπει έρχεται συχνά να το πιστοποιήσει με την ίδια Του την παρουσία στη ζωή μας ! Σε ένα από τα υπέροχα 11 Εωθινά δοξαστικά, ακούγεται μια συγκλονιστική φράση : Και θαύματι , θαύμα βεβαιοίς …Αν ζούσαμε , αν βιώναμε , ο,τι ακούμε στα ανυπέρβλητης ποιητικής και Θεολογικής αξίας ιερά γράμματα της Μάνας Εκκλησίας ! Αν προσπαθούσαμε να διανύσουμε εκείνη την δύσβατη διαδρομή που ενώνει τα χείλη με την καρδιά μας ! Πως επιβεβαίωσε ο Χριστός μας , το μέγιστο , το άφραστο θαύμα της εκ νεκρών Αναστάσεώς Του ; Με θαύμα! Τη κεκλεισμένη εισόδω των θυρών …Έτσι,  τη κεκλεισμένη εισόδω της ψυχής εισέρχεται ο Πανευμήχανος  Κύριος με τα θαύματα και τα θαυμάσιά Του και μας γεμίζει με χαρά και ελπίδα αιωνίου  !

Το μόνο βέβαιο είναι, ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι που προσεύχονται με το πιστεύω Κύριε , βοήθει μοι τη απιστία, ο Κύριος δεν θα πάψει να τα παραχωρεί . Κανείς δεν μπορεί εξάλλου να Του το απαγορεύσει !   

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη σειρά 2 εκπομπών

Πνευματικές δικλίδες ασφαλείας...

....Πριν λίγα χρόνια επισκέφθηκε το Όρος ένας πατέρας από μια πόλη της Ελλάδας .
Ήρθε στο Όρος με έναν και μόνο σκοπό : Να συμβουλευτεί τους Γεροντάδες για ένα μεγάλο πρόβλημα που τον βασάνιζε!
Το παιδί του είχε έναν πολύ δυσίατο καρκίνο και έπρεπε , αν θέλανε να εξαντλήσουν όλες τις πιθανότητες, να το πάνε άμεσα στο εξωτερικό! Βρέθηκε λοιπόν με τον Γέροντα και εκείνος του είπε : Δεν θα το πάτε πουθενά !
Θα φύγει το παιδί , γιατί είναι στην πρόνοια του Θεού , μα την ίδια μέρα θα σας δώσει άλλο ο Κύριος !
Ο πατέρας δεν το πολυπίστεψε αυτό που του είπε ο Γέροντας ! Μάλιστα θεώρησε ότι επειδή εκείνος ήταν σε προχωρημένη ηλικία , ίσως θα έπρεπε να μην εμπιστευθεί την κρίση του ! Εκείνες τις στιγμές μόνο για άλλο παιδί δεν σκέφτονταν με την γυναίκα του και άλλωστε κάποιοι άλλοι πατέρες του είχαν πει ήδη εντελώς διαφορετικά πράγματα …
Ωστόσο επειδή το παιδί βελτιώθηκε , ανέβαλλαν προσωρινά την μετάβαση στο εξωτερικό και όλα έδειχναν ως εκ θαύματος να πηγαίνουν πάρα πολύ καλύτερα .
Συνέχισαν λοιπόν την ζωή τους δοξάζοντας τον Θεό και κάποια στιγμή η γυναίκα έμεινε ξανά έγκυος! Χαρά μεγάλη στο σπίτι !
Το ένα θαύμα μετά το άλλο ! Κύλησε λίγος καιρός !
Ήτανε παραμονές Σαρακοστής πριν μερικά χρόνια !
Η μάνα στις μέρες της και το παιδί ένα πρωινό ξαφνικά αδιαθέτησε .
Δεν πήγε στο σχολείο και έμεινε στο κρεβάτι
–Μαμά, της είπε , σε παρακαλώ άναψε λίγο λιβανάκι να θυμιάσεις !
Σήμερα θα σε αφήσω για να πάω στην άλλη Μανούλα μου!
Την επόμενη μέρα έγινε η κηδεία του παιδιού , που έφυγε με αγγελικά φτερά και τόσο ήσυχα !
Μόνο που η μητέρα του δεν μπόρεσε να είναι εκεί για να το αποχαιρετίσει !
Τα ξημερώματα έγινε …ξανά μάνα !
Όπως το είχε πει ο Άγιος και προορατικός χάριτι Θεού Γέροντας πριν λίγο μόλις καιρό!....

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από Ημερολόγιο Όρους με τίτλο : Όσο ανασαίνω θα διψώ! (Άγιο Όρος 2018)Μέρος 9ο
Υγ: Την ευχή του να έχουμε ! ( Δεν υπάρχει λόγος να φανερωθεί το όνομά του κι αν κάποιος το καταλάβει ...)
Διάβασα σήμερα κάποιον Ιερέα που έλεγε να μην εμπιστευόμαστε τους ....έστω ελαχίστους εναπομείναντες Αγίους Γέροντες των ημερών μας σε θέματα ...επιστημονικού -ιατρικού ενδιαφέροντος...λόγω ασυμβατότητας...
Παππούλη μου, για κάποιους ....έστω ελαχίστους εναπομείναντες, ευτυχώς αυτοί οι κανονάρχες του Θεϊκού Ελέους θα συνεχίσουν να υπάρχουν ως πνευματικές δικλίδες ασφαλείας ...

π.Βασίλειος Βασιλείου(+17-1-2021)

Όσο κι αν μερικοί προσπαθούν να μας πείσουν τι πλέον κάποιοι ευλογημένοι χαρούμενοι αγωνιστές, που φεύγουν για την όντως ζωή κοιμούνται
εν ...κο... ,
εμείς θα επιμένουμε να τους θυμίζουμε ότι οι γνήσιοι φίλοι του Χριστού όπως εσύ παπά Βασίλη μας ,κοιμούνται μόνο
Εν Κω...
Κυριακή πρωί, του καθηγητού της ερήμου, είπες το δι ευχών σου και έφυγες για να συναντηθείς με τον μακαριστό ταπεινό Αντώνιο ,τον πρώτο Άγιο Δεσπότη σου και τον Άγιο Γέροντά σου που τόσο αγάπησες και πόσο τίμησες...τον π.Αθανάσιο Μυτιληναίο !
Χριστοστεφανωμένος...μόνο... έφυγες !
Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια Κυριακή Αγίου Πολυκάρπου τα ασταμάτητα δάκρυά σου στο κήρυγμά σου για το μαρτύριο του Αγίου! Πόσο με είχε συγκλονίσει ο τρόπος σου ο πάντοτε ανυπόκριτος...
Πριν 12 χρόνια ήσουν η γλυκιά αφορμή και η έμψυχη παραίνεση να ξεκινήσουμε την πορεία μας στα ουράνια ραδιοκύματα...
Πλέον εκπέμπεις Ορθοδοξία και Παράδοση από το...κέντρο εκπομπής...
Η λατρεμένη σου Σιάτιστα και όλοι εμείς που ευλογηθήκαμε από την γνωριμιά μας μαζί σου ,αποχαιρετάμε προσωρινά έναν λεβέντη παπά !
Έναν άφοβο και γενναίο Στρατιώτη του Χριστού μας ...που κράτησε την Ιεροσύνη του ακίβδηλη ως την τελευταία στιγμή, κάνοντας υπακοή στην αμετασάλευτη αλήθεια των Ευαγγελικών ρημάτων και ακολουθώντας πιστά και απαρέγκλιτα τις Πατερικές ιχνηλασίες στον αόρατο πόλεμο της ψυχής !
Μπροστάρη και Πρόμαχο πάντα θα σε φέρνουμε δίπλα μας !
Μην σταματήσεις να προσεύχεσαι για όλους μας !
Τώρα πιότερο από πριν...
Καλή αντάμωση παππούλη μας!
Να πάρει η ευχή ...να πάρει...
Νώντας Σκοπετέας
17-1-21

Είναι Ζωντανός ο Θεός!

Τα θαύματα και τα θαυμάσια στην ζωή των πρώτων Χριστιανών ή στων γνησίων φίλων του Χριστού μας αποτελούσαν και αποτελούν (δεν είναι αμάρτυρη Χριστού η εποχή μας)  μια πολύ «φυσιολογική» προσδόκιμη και σχεδόν αναμενόμενη κατάσταση! Ένα…«φυσιολογικό υπέρλογο»,  αν μπορεί να σταθεί μια τέτοια περιγραφή! Και αυτό,  γιατί τα πνευματικά μάτια , τα πνευματικά αισθητήρια σε αυτούς τους ανθρώπους είναι πλήρως ενεργοποιημένα. Εγώ ο κατάκριτος, ο αδιόρθωτος που καταφρονώ τα προστάγματα του Κυρίου, εξαπατούμενος από τα τεχνάσματα των δαιμόνων και φρενοβλαβώς εξακολουθώ, απενεργοποιώ αυτήν την πνευματική όραση. Άρα όσα κι αν συμβαίνουν δίπλα μου θαύματα και θαυμάσια που δεν σταματούν ποτέ για μένα παραμένουν άγνωρα και αθέατα… Για να σκεφτούμε αδελφοί μου αυτό που ακούμε και λέμε και εμείς,  ότι κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, υπάρχουν στρατιές αγγελικών ταγμάτων που παρευρίσκονται και δορυφορούν τον Τριαδικό Θεό και Δεσπότη Κύριο! Γιατί δεν τις βλέπουμε άραγε όλοι; Υπάρχουν κάποιοι με ενεργοποιημένη και ολοκάθαρη την ψυχή που συνεχώς τις ατενίζουν! Ας θυμηθούμε αδελφοί μου τα μωρά παιδάκια που όταν εισέρχονται στον Ναό συνεχώς και εκστατικά κοιτούν προς τα πάνω στον Τρούλο και στον Παντεπόπτη…Τι λέτε; Θαρρείτε πως δεν τα βλέπουν όλα αυτά; Τα μωρά και τα ασθενή  μωρά του κόσμου,  αυτά που εξέλεξε ο Κύριος ινα καταισχύνει τα ισχυρά,  όλα αυτά τα αδιανόητα για τους πολλούς,  τα αντικρίζουν συνεχώς!  

Μια τέτοια εκπομπή και η σημερινή,  γεμάτη από τα απίστευτα για άλλους και αναπόδεικτα…μα για κάποιους,  έστω λίγους,  η αδιάσειστη αλήθεια του μεγαλείου του Θεού και κάποιες  ελάχιστες μικρές  φωταυγείς ακτίνες από το απέραντο αιώνιο Φως. Μονολογούν εκείνοι το: Ζει Κύριος ο Θεός και το θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού! Σε μια εποχή που ο ορθολογισμός προσπαθεί σχεδόν λυσσαλέα να επικρατήσει απόλυτα,  έρχονται να παλέψουν για την επαναενεργοποίηση του Αγίου Πνεύματος μέσα μας. Να Το  θερμάνουν ξανά!   Τόσο όμορφα ειπωμένο από έναν  φωτισμένο γέροντα των ημερών μας : Έχει σβηστεί  μέσα μας το Άγιο Πνεύμα! έλεγε …

Είπε άφρων εν καρδία αυτού ουκ έστιν Θεός...( Ψαλμ.52,1) Ο ιερός ψαλμωδός χαρακτηρίζει με στιβαρό, απόλυτο τρόπο όποιον ισχυρίζεται οτι ο Θεός δεν υπάρχει . Τον περιγράφει   άμυαλο,  δίχως φρένας, άνου, απερίσκεπτο,  ανισόρροπο, φρενοβλαβή...Αν χαρακτηρίσεις έτσι  έναν σύγχρονο αγνωστικιστή, δεδηλωμένο άθεο, κατά τα λοιπά φερόμενο ως πανέξυπνο κατά κόσμον μορφωμένο και καλλιεργημένο, το πιθανότερο είναι να προσβληθεί πολύ και να σε κατηγορήσει για διχαστικό λόγο, ρητορική μίσους κλπ .Εσύ βέβαια θα διαμαρτυρηθείς και θα αντιτείνεις οτι όλα αυτά τα έχει πει το ψαλτήρι, αλλά άντε να  εξηγήσεις τώρα τι είναι ο Ιερός ψαλμωδός μπροστά στους επιγόνους του μακαρίτη του Νίτσε...

Για αυτό το σκοτάδι γύρω μας απλώνεται τόσο πυκνό! Έρχονται σήμερα  όλοι εκείνοι που με καθαρή καρδιά και ορθάνοιχτα τα πνευματικά τους μάτια,  μας διαβεβαιώνουν αυτό που τόσο εμφατικά σημειώνει ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή προς το παμφίλτατο παιδί του τον Τιμόθεο. ….εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν.

Ελπίζουμε σε Θεό Ζωντανό! Ζωντανή η πίστη μας! Ολοζώντανος και δίπλα μας αδιαλείπτως ο Θεός! Ας ανοίξουμε επιτέλους τα μάτια της ψυχής μας και ας Τον αντικρίσουμε! Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν θλιβερά να βυθίζονται στην άβυσσο όσων πρεσβεύουν πως ο Θεός έχει πεθάνει …

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Τίποτα δεν πάει χαμένο !

Ναι είναι δύσκολο …Το βάρος μιας μέρας που φεύγει έπρεπε ολόκληρο να σηκωθεί από σένα  ! Νιώθεις μια κούραση βαριά στο σώμα σου και στην καρδιά ! Και δεν σου κάνει όρεξη ούτε να κουβεντιάσεις …Θέλεις να ξαποστάσεις( κατά το γνωστό αγαπημένο λαϊκό στιχούργημα) . Θυμάμαι έναν γέροντα Ιερέα , έγγαμο ,πνευματικό . Συζητώντας σ ένα αρχονταρίκι μετά το τέλος μιας Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας . Εκείνος πατέρας 5 παιδιών… Εξομολόγηση , 3 ενορίες και πάμπολλες υποχρεώσεις . Η πρεσβυτέρα του με πολλά προβλήματα υγείας. Κάποιος στην πρωινή εκείνη χαρούμενη  παρέα παραπονέθηκε ότι δεν βρίσκει έστω λίγο χρόνο καθημερινά να κάνει κάτι πνευματικό , να διαβάσει , να προσευχηθεί …-Αχ παιδί μου του αποκρίθηκε ο παππούλης  και εγώ το ίδιο παράπονο έχω …Αφού καμιά φορά είμαι τόσο κουρασμένος , φτάνει η ώρα μια δύο το πρωί χωρίς να το καταλάβω με τόσες έννοιες , την πρεσβυτέρα , τα παιδιά τις τόσες μέριμνες …Κατάκοπος αισθάνομαι που ούτε το Απόδειπνο δεν βρίσκω το κουράγιο να διαβάσω…Το μόνο που καταφέρνω είναι να πω την προσευχή στον φύλακα άγγελό μου …Και στο τέλος τον παρακαλώ …θα σας φανεί ανήκουστο …να μου κάνει εκείνος το Απόδειπνο !

Σάστισα τότε μόλις το άκουσα τούτο το παράξενο …

Άλλος θα έβαζε λογισμό : Καλά,  Παπάς , Πνευματικός που δίνει συμβουλές σε άλλους  , που καθοδηγεί , που χορηγεί  πνευματικό πρόγραμμα και να μην μπορεί 10 λεπτά έστω να διαβάσει το Απόδειπνο με τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας ;

Έχεις διακονήσει ποτέ αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου άρρωστο άνθρωπο, κατάκοιτο  μέσα στο σπίτι σου; Έχεις υπάρξει ποτέ πολύτεκνος ή υπερπολύτεκνος γονιός ; Βάλε τον εαυτό σου για μια μέρα στην θέση αυτών των ανθρώπων της υπομονής και της θυσιαστικής αγάπης,  που δεν ζητεί τα εαυτής , και έπειτα αναλογίσου,  αν εσύ θα έβρισκες την δύναμη να κάνεις έστω και το δεκάλεπτο απόδειπνο . Και σκέψου έπειτα,  πως ο Θεός αναζητά τον ιλαρό δότη ! Τον αγαπά τόσο αυτόν που αποκαμωμένος,  έστω για μια ελάχιστη στιγμή,  στρέφει την ψυχή του ψηλά και λέει ένα Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με , ένα Πάτερ ημών, το Πιστεύω , κάνει μια μόνο εδαφιαία μετάνοια, μα γονατίζει η ψυχή του εκείνη την ώρα! Αυτό το φιλότιμο,  που ενεργοποιεί το ευμήχανο του ανθρώπου ! ( Ξέρετε είναι από τις  λέξεις της μάνας Ελληνικής γλώσσας που παραμένει αμετάφραστη επί της ουσίας στις υπόλοιπες , ή μεταφράζεται αλλά εντελώς άστοχα για το νόημα που αληθινά έχει : sense of honor  στα αγγλικά …αίσθηση της τιμής …Αλλά και η λεβεντιά και η παλικαριά  δεν μεταφράζονται αδελφοί μου ! Θα μπορούσε τώρα που το σκεφτόμαστε να χει άλλο τίτλο η σημερινή εκπομπή : Της ψυχής το αμετάφραστο !) Βρίσκει λοιπόν το φιλότιμο αφορμές μιας άλλης διαφορετικής προσευχής . Ένα παράδειγμα : Μια μάνα με 6 παιδιά κάθε βράδυ τους  διαβάζει    τον  βίο των Αγίων της ημέρας που ξημερώνει ! Μπροστά στο αναμμένο καντήλι ! Τόσο αντέχει ! Τόσο βαστάει ! Δεν ζυγίζεται η προσευχή ! Δεν μετριέται ο πνευματικός αγώνας ! Μα όλα λογίζονται και με έναν απερινόητο τρόπο πολλαπλασιάζονται ! Όλα μα όλα τα υπολογίζει ο Χριστός μας,  για να σώσει κάθε ψυχή ! Τίποτα δεν πάει χαμένο ! Αυτό το λίγο , το ελάχιστο , το μηδέν για κάποιους , παίρνει αξία την προστιθέμενη από τον Ένα !

 Όποτε λοιπόν αυτός ο λογισμός έρθει να μας απογοητεύσει , ψιθυρίζοντάς μας ότι εσύ με όλα αυτά που έχεις, τις έννοιες, τις υποχρεώσεις, τα βάσανα, τον πόνο ,δεν μπορείς να έχεις πνευματική ζωή και πρόγραμμα όπως άλλοι , ας σηκωθούμε έστω για λίγο , ας κάνουμε μια μετάνοια , ας πούμε έστω μια μικρή προσευχή και ας την στείλουμε πάνω ! Ίσως ακουστεί πολύ περισσότερο από μια ολόκληρη αγρυπνία( είναι τόσο ωραίο βέβαια ν αγρυπνάς γι΄Αυτόν που αγαπάς )  και από αναρίθμητα κομποσχοίνια ! Γιατί θα γίνει με φιλότιμο μπολιασμένο απ την αγάπη και μόνο του Χριστού μας , του Ελεήμονος και Πανοικτίρμονος   Τριαδικού Θεού μας !

Επουδενί λόγω η σημερινή εκπομπή δεν θέλει να εξωραϊσει, να στρογγυλέψει, να νομιμοποιήσει, να δώσει άλλοθι …Δεν παροτρύνει στο να πάψει ο κάθε αδελφός και πρώτοι εμείς, να προσπαθούμε για το κάτι παραπάνω, έστω κάτι το ελάχιστο …Την απογοήτευση και την ολοσχερή παραίτηση, την ολέθρια ακηδία θέλει να πολεμήσει ιδίως σε αυτούς τους καιρούς που δείχνουν να την ευνοούν…Γιατί ο γλυκασμός μιας μόνο αληθινής στιγμής προσευχής και επικοινωνίας με τον Ζώντα Θεό, είναι ικανός να νικήσει ακόμα και αυτήν την ίδια την κούραση , να απαλύνει τον πόνο να σταματήσει και αυτόν τον ίδιο τον χρόνο ! Το φιλότιμο θα γεννήσει τέτοιες λυτρωτικές  στιγμές και έπειτα αυτές, θα γίνουν ανάγκη και οξυγόνο, που δεν θα μπορεί η ψυχή να αποχωριστεί …

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

 

Σιωπή ή …Ιησού ;

Ακούμε όλην αυτήν την περίοδο δυνατές φωνές αδελφών μας, κληρικών και λαϊκών, που σχεδόν εμμονικά επαναλαμβάνουν το ότι αυτό τo ζοφερό και πρωτόγνωρο που ζούμε , είναι μια θεία παραχώρηση και ότι οφείλουμε σαν Χριστιανοί της υπακοής και της ταπείνωσης να σιωπούμε, μιας και όλο αυτό είναι ένας κανόνας και μια ευκαιρία για μετάνοια και …επανεκκίνηση στην πνευματική μας πορεία .
Συμφωνούμε απόλυτα στα της Θείας παραχωρήσεως .
Ναι, ο Κύριος το επιτρέπει όλο αυτό που ζούμε, αλλά όχι για να το δεχτούμε με μια παθητική μοιρολατρική και ….βολικά ατσαλάκωτη στάση μα γιατί θέλει πραγματικά να δει πως θα αντιδράσουμε !
Εξετάσεις περνάμε αδελφοί και πατέρες ! Εξετάσεις !
Όλα ξεγυμνώνονται και αποκαλύπτονται μπροστά Του !
Ζων γαρ ο λόγος του Θεού και ενεργής! ( Εβρ. 4,12)
Θα μου πείτε, αφού όλο αυτό συμφωνείς πως ουρανόθεν εστάλη για την ωφέλεια της ψυχής μας ,εξαιτίας μιας ασυγκράτητης αποστασίας στην θεοστυγή εποχή μας , γιατί δεν σιωπάς και εσύ , καρτερώντας το νεφύδριο να προσπεράσει ;
Γιατί αφού όλο αυτό ούτως ή άλλως, όπως μερικοί και ίσως ορθώς διατείνονται , είναι προαποφασισμένο από τον Κύριο και Σωτήρα των ψυχών μας, να μην διάγουμε στα ταμεία μας εν μετανοία μια έστω μακρά περίοδο σιωπής , περισυλλογής και υπακοής στους πεπειραμένους πνευματικούς ιχνηλάτες -ποιμένες, οι οποίοι στην πλειονότητά τους εμπόνως μας καλούν να υπακούσουμε και να πάψουμε να μιλάμε εδώ και εκεί για διωγμούς και σημεία των καιρών ;
Πάμε αδελφοί μου στο Ευαγγέλιο του ηγαπημένου μαθητή να αντλήσουμε Φως …
«Μετὰ τοῦτο εἰδὼς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφή, λέγει· διψῶ.»
Κεφάλαιο 19ο στίχος 28 και σε ερμηνεία του αειμνήστου Π.Τρεμπέλα:
«Ύστερα απ’ αυτό, αφού βεβαιώθηκε ο Ιησούς ότι είχαν πλέον συντελεσθεί όλα όσα θα πάθαινε και είχαν τελείως εκπληρωθεί σύμφωνα με τις προφητείες, για να επαληθευθεί σε όλα και μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια η Αγία Γραφή, είπε: Διψώ.»
Επομένως ( ας μας επιτραπεί μια ιερή αναγωγή στο παρελθόν ) αν όλοι εμείς, οι υπάκουοι και της σιωπής οι εραστές βρισκόμασταν εν μέσω του μαινόμενου όχλου έξω απ το πραιτόριο τις συγκλονιστικές στιγμές του διλήμματος υπό του Πιλάτου, αν όλοι εμείς σκεφτόμασταν ομοιότροπα και ταυτιζόμασταν απόλυτα με την λογική της νοσηρής -ένοχης ( και όχι εύλαλης και ευλογημένης) σιωπής που μας προτείνεται , τότε θα αποχωρούσαμε ή δεν θα εμφανιζόμασταν και καθόλου στις αυλές του Αρχιερέα και του Ρωμαίου Ηγεμόνος !
Στα σίγουρα δεν θα μέναμε ως το τέλος να φωνάξουμε με όλην την δύναμη της ψυχής μας :
Ιησού ! Ιησού ! Ιησού!
Αφού κάποιος υπεύθυνος νουνεχής και όχι επιπόλαιος αδελφός μας θα μας ψιθύριζε:
Τι φωνάζεις , τί διαμαρτύρεσαι ; Άδικος κόπος ! Αφού ευλογημένε μου όλα αυτά είναι προφητευμένα εδώ και αιώνες ! Ο Θεός φόρεσε ανθρώπινη σάρκα για να σταυρωθεί ! Ο ενανθρωπήσας δι ημάς και καταβάς εξ ουρανού ήρθε για να πεθάνει και έτσι να ξεκινήσει για τον άνθρωπο η αληθινή ζωή !
Και να, ο Χριστός μας πάνω στον Σταυρό αφήνει το πνεύμα του, αφού βεβαιώνεται ότι εκπληρώθηκαν στο ακέραιο οι προφητείες…
Επομένως ό,τι και να έλεγες , ό,τι και να έκανες …όλα ήταν να γεννούν !
Επομένως, ας δικαιωθεί και ο δόλιος και παράνομος Ιούδας αφού όλα ήταν προαποφασισμένα και προφητευμένα για τον ίδιο! Άρα και για τον αρνητή Πέτρο δεν υπήρχε λόγος τριπλά να αποκατασταθεί η άρνησή του με κείνα τα φιλείς με ; …
Ξεχνάς όμως κάτι πολύ σημαντικό αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου ! Ότι ο Πάνσοφος και Παντογνώστης Κύριος γνωρίζει μα ουδέποτε προορίζει ! Και σύμφωνα με αυτό το πανίερο αξίωμα της πίστης μας, είναι αυτό το ακλόνητο αυτεξούσιο που οδηγεί τα βήματά μας και τις φωνές μας .
Δεν μας εξαναγκάζει κανείς, ούτε Αυτός ο Παντοδύναμος Τριαδικός Θεός να ενεργήσουμε ή να παραλείψουμε…
Εμείς αποφασίζουμε το αν θα αντιδράσουμε , αν θα φωνάξουμε , έστω και αν η βοή του μανιασμένου όχλου μας σκεπάζει , έστω και αν το φρικιαστικό φώνασμα … Βαραββά, εκκωφαντικά καλύπτει τα πνιγμένα μας κλάματα και τα ισχνά Ιησού …μας !

Νώντας Σκοπετέας 

13-12-2020 

Υγ: Μια ρανίδα απ΄ τον μεγάλο Αγιασμό των Θείων Επιφανείων είναι αρκετή για να αγιάσει ολάκερη την φύση των υδάτων ! Μοιάζει με ένα δάκρυ μετανοίας , που όπως έλεγε ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης , ισοδυναμεί με το λουτρό του βαπτίσματός μας …
Αναμένει ο Κύριος της πίστης μας τις σταλαγματιές ...

Ψάχνοντας για ευχή ...

Έψαχνα να βρω χρηστή ευχή για το νέο έτος να δώσω στον ταλαίπωρο εαυτό μου , μέσα σε αυτό το άγνωρο και σχεδόν αποκρουστικό πνευματικό τοπίο, όπου στις πλείστες των περιπτώσεων η αληθινή χαρά και Το Φως, φαίνεται να πασχίζουν σαν τον θαλερό Δαυίδ να κατανικήσουν τον κακόδοξο προκλητικό Γολιάθ της κυνικής έπαρσης και της απολυταρχικής επιβολής , του σκοταδιού και της πλάνης που όλα τα έχει διπλωματικά μεθοδεύσει και ατσαλάκωτα στρεβλώσει …δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ. (Ἰω. ις΄ 2) .
Ακούγοντας τον Θεόπνευστο Ιεροκήρυκα του Παραδείσου τον κυρ Δημήτρη τον Παναγόπουλο σε μια από τις τόσο σπάνιες ομιλίες του για το Άγιο δωδεκαμέρι .
Κάποια στιγμή μεταφέροντας στο ακροατήριο μια Χρυσοστομική ρήση ακούγεται να λέει :
Ο άνθρωπος χωρίς οδηγό άλλοτε εχάθη κι άλλοτε εσώθη !
Άνθρωπος όμως με κακό οδηγό πάντοτε εχάθη και ουδέποτε εσώθη!
Και έτσι βρήκα την ευχή αδελφοί μου …
Εύχομαι ολοψύχως να βοηθήσει και εσάς ο κυρ Δημήτρης ...
Νώντας Σκοπετέας
Παραμονές 2021

Δώδεκα μέρες κάλαντα…

                                            Χιονόστρωτα ονείρατα, παιδί γιορτή προσμένει,

                                           να φτάσει θέλει γρήγορα Δεκέμβριος, σαν σημαίνει.

Αχάραγα Παραμονή, καλάθι θα γεμίσει,

Από ξημέρωμα ακούς: πέτρα να μη ραϊσει !

Στολίζει με Άστρο ο ουρανός και Δόξα Άγιους Τόπους,

η Παναγιά κοιλοπονά, λυτρώνει τους ανθρώπους.

 

Φτάσαν στην ξώπορτα φωνές, γλυκολαλούν τραγούδια,

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά, μπαξίσια και καλούδια.

 

Στα χέρια τους το ξάρμενο παλιών ιστορημάτων

κυρ Φώτη σου θυμίζουνε και Άγιο των Γραμμάτων.

 

Κομμάτι κόψε του Χριστού, κόψε της Παναγίας

και για Ουρανοφάντορα, Βασίλειο Καισαρείας.

 

Φλουρί σα βρεις, ασπάσου το, κρέμα το στο λαιμό σου,

σαν ανταμώσεις τον φτωχό, κάνε το ψυχικό σου.

 

Στων Φώτων τα προεόρτια ανέλαιη νηστεία,

πιες τρεις γουλιές αθάνατες, λάβε την ευλογία.

 

Πρωί αγίασε ο παπάς, Σταυρός που δάκρυα στάζει

κι ο Βαπτιστής, που καρτερά, μετάνοια προστάζει.

 

Στη γη περπάτησε ο Υιός, σήμερον Επεφάνη,

Πνεύμα φτεράκισε ψηλά, φτάνει στον Ιορδάνη.

 

Λεβέντης βούτηξε βαθιά, ευκή της μάνας παίρνει,

γενού  παιδί μου, άξιος! Κι αυτός τα καταφέρνει!

 

Δώδεκα μέρες η Γιορτή! Και σήμερα μεγάλη!

Μην τα πληγώσεις τα παιδιά …Μην πεις μας τα παν άλλοι …

 

Θύμηση ευχή και ανεμελιά , να που η γιορτή τελειώνει

Δεν ξεστολίζεται η ψυχή , μα ένα παιδί βουρκώνει 

Πέρασε και του Αη Γιαννιού σχολειό την άλλη μέρα

Στο καλαντάρι στάσου μπρος νέα Χαρά καρτέρα!

 

Νώντας Σκοπετέας

Με μουσική επένδυση των παιδιών και των Αγγέλων …

 

Παραμυθία Χριστουγέννων (Ο κυρ Αλέξανδρος και ο κυρ Φώτης μαζί ξανά στον κόσμο…)

 

Φτάσαν στην ξώπορτα φωνές, γλυκολαλούν τραγούδια,

Κάλαντα και παινέματα , μπαξίσια και καλούδια.

Στα χέρια τους το ξάρμενο παλιών ιστορημάτων

κυρ Φώτη σου θυμίζουνε και Άγιο των Γραμμάτων.

Πήρανε άδεια από τον αφέντη Χριστό ο κυρ Αλέξανδρος κι ο κυρ Φώτης, εν έτει δυσχιλιοστώ και εικοστώ , να κατέβουνε τούτο το δωδεκαμέρι, για  να παρασταθούνε σε όσους φτωχούς και ταπεινούς μοιρολογάνε με δάκρυα καυτά και ανυπόκριτα,  που τους στερήσανε την χαρά την απλή των Χριστιανών, που τα πλούτια όλου του κόσμου και τα χρυσάφια όλης της γης δεν μπορούν να την εξαγοράσουν. Φόρεσαν λοιπόν τα μπαλωμένα τους παλτά και οι δυο τους και τις τραγιάσκες τους τις πολυκαιρισμένες και αρχίσανε κρυφά  να σεργιανάνε στα χωριά, τις πολιτείες και στους ερημωμένους δρόμους κάθε που πρωτοξημέρωνε ο Θεός την πλάση, αχάραγα απ τις παραμονές των Χριστουγέννων ως του Αη Γιαννιού,  που όφειλαν να επιστρέψουν πάνω …
Και έβρισκαν συνέχεια τις Γερόντισσες των Χριστουγέννων άγρυπνες και δακρυσμένες να κάνουν γονατιστές μπρος στα καντηλοφώτιστα προσκυνητάρια σιμά στις πόρτες τους και όλο να παραπονιούνται της Παναγίας για το κακό, που τέτοιο δεν ξαναγίνηκε ποτές , να μην τις βρει το πρώτο φως της γέννας του Θεού μέσα στην Εκκλησιά. Και έβρισκαν και παιδιά παραπονεμένα, που δεν τα κατάφεραν  φέτος για πρώτη φορά να μην αφήσουνε ρούγα ατραγούδιστη από καλαντίσματα και παινέματα για τους νοικοκυραίους. Κι οι βουτηχτάδες οι λεβεντονιοί που φέτος  ανήμερα των Επιφανίων δεν έψαξαν βαστώντας την ανάσα τους  Σταυρό ασημοχάρακτο   να βρουν σε πυθμένα αγιασμένο,  έστεκαν με ένα πνιγμένο κλάμα να κοιτούν προς τον λιμένα τον αστόλιστο από δάφνινες αψίδες και λάβαρα βυζαντινά.  Και στον κάθε θλιμμένο Χριστιανό ξεκινούσαν να λεν μια δική τους γιορτινή ιστορία. Παρηγόρησαν οι Άγιοι των αγιωτικών γραμμάτων οι πολυφίλητοι,  αμέτρητες ταπεινές ψυχές με εκείνα τα αλησμόνητα τα λόγια τους. Και επειδή όλο και περισσότεροι τους γύρευαν και τους καλούσαν να μπουν μέσα στα σπίτια τους,σαν είδαν πως δεν θα προκάμουν με τόσους,  έστελναν στο πόδι τους, τους βλογημένους ήρωές τους. Και τα κατάφερναν τούτοι το ίδιο καλά με τους γεννήτορές τους και γέμισαν με παραμυθίες και πονεμένη μα αληθινή χαρά,  μια Ελλάδα ολάκερη!

Σαν σε όνειρο θαρρούμε πως τους ακούσαμε και εμείς,   τον  κυρ Αλέξανδρο και τον κυρ Φώτη,  παραμονές Χριστούγεννα να μας προστάζουν γλυκά να πάρουμε σκαρί αλλοτινό με άρμπουρο αλύγιστο και τον παπά Φραγκούλη πηδαλιούχο και ν ανοιχτούμε ως τον Χριστό στο κάστρο να λειτουργηθεί ξανά …Και στην επιστροφή να βρούμε αραξοβόλι κοντινό στα περιγιάλια του Αϊβαλιού κι έπειτα να τραβήξουμε ως την πιο ταπεινή φάτνη τούτου του τόπου ,  σε μαντρί βλοημένο και σε σπηλιά κεροκαπνισμένη στου Γιάννου του Μπαρμπάκου τα λημέρια …

Μυστήριον ξένον ! Μυστήριο ξένον !

Επαναλάμβαναν συνέχεια του Χριστού οι Απόστολοι. Με αυτούς τους ξεχασμένους περάσανε το φετινό Άγιο δωδεκαήμερο 2020 χρόνια μετά απ του Χριστού την Θεία Γέννηση!  Ο κυρ Αλέξανδρος ο Παπαδιαμάντης και ο κυρ Φώτης ο Κόντογλου, συντροφιά με αρχαίους…παράξενους ανθρώπους , Χριστιανούς Θεοφοβούμενους, θερμασμένους μ΄ Άγιο Πνεύμα. Κι άλλοτε πάλι, σαν βγαίνανε από τούτων των φτωχών στο πνεύμα ανθρώπων τα σπίτια,  ξανά μονολογούσανε και δάκρυζαν…

Κύριε τα μυστήριά Σου τοις νηπίοις αποκαλύπτεται ….

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από το βιβλίο ¨Αυτοί οι παράξενοι Χριστιανοί" 

(εκδ. Ιεραποστολ. Σωματείο "Πρόμαχος Ορθοδοξίας") 

και από την εκπομπή με τίτλο Παραμυθία Αγίου Δωδεκαημέρου (3 μέρη)

Απόσπασμα από σειρά 3 εκπομπών με τίτλο "Παραμυθία Χριστουγέννων-Πρωτοχρονιάς-Θεοφανείων".  

Μια ιστορία ντυμένη στην μνήμης τα αξεθώριαστα τα χρώματα . Από εκείνες που όσοι πιστεύουν σε Θεό Τριαδικό γνωρίζουν πως είναι αληθινή και δεν ψάχνουν για αποδείξεις για τους δύσπιστους,  να τους πείσουν  για τα αθάνατα και τα αιώνια !

Καλό και ευλογημένο το Άγιο Δωδεκαήμερο !

Ο χαρούμενος ( ο κυρ Θόδωρος, ένας υπέροχος Χριστιανός)

(Απόσπασμα από ομότιτλο διήγημα και το βιβλίο "Δάκρυ στο Εγώ")

.....- Γεννήθηκε σε ένα χωριό της Δυτικής Μακεδονίας κοντά στο Αμύνταιο …Το χωριό του το λένε Άγιο Παντελεήμονα ! Γι αυτό τον ευλαβείται τόσο τον Άγιο κι όλο στέκεται από κάτω του …Εκεί πέρασε τα παιδικά του χρόνια και εκεί πήγαινε τα καλοκαίρια στην άδειά του για όσο ζούσαν οι γονείς του . Αδέλφια δεν είχε ..Φτωχά πολύ τα χρόνια εκείνα …Όπως οι περισσότεροι , το αποφάσισε κι ήρθε στην Αθήνα …Νέο παιδί ήταν ακόμα, έπιασε δουλειές περιστασιακές για να βγάζει τα προς το ζην και έπειτα από λίγο καιρό έκανε τα χαρτιά του και διορίστηκε στο Ειρηνοδικείο , στο κέντρο της Αθήνας ως Γραφέας . Είχε τελειώσει βλέπεις και το Γυμνάσιο …Τα χρόνια εκείνα ήτανε σπουδαίο … 

Η εξιστόρηση του πατέρα μου άρχισε να μπλέκεται με τις θύμησές μου και έτσι χωρίς να το καταλάβω , σε ένα παγκάκι του Αη Δημήτρη μας , ο αινιγματικός Χαρούμενος στάθηκε δίπλα μου και συνέχισε πλέον ο ίδιος να διηγείται … Άρχισα λοιπόν και εγώ να τον ρωτώ και να παίρνω μια- μια τις απαντήσεις , σαν φως γλυκό και διάχυτο σε ένα ιστόρημα αγιαστικό που χρόνια η ψυχή μου γύρευε να γνωρίσει .
-Έφυγα που λες απ το χωριό και ήρθα στην Αθήνα άγνωστος μεταξύ αγνώστων…
Εγώ βέβαια όλους τους ένοιωθα αδελφούς και τους το έδειχνα μέχρι παρεξηγήσεως που λένε …Τους παραξένευε τόσο που με έβλεπαν συνέχεια να’ χω χαρά, μα εγώ τους έλεγα πως έχω μέσα μου την χαρμολύπη που έχει χαρά μέσα της ανεκλάλητη, του Θεού την χαρά που λύπη σκέτη και στενοχώρια δεν γνωρίζει …
Το’ νοιωσα αυτό μόλις πρωτοπήγα στο Άγιο Όρος και είδα τους Γεροντάδες σαν κούτσικα παιδιά να χαίρονται και να δακρύζουν και πάλι να χαίρονται και να τρέχουν τα μάτια τους σαν πηγές ολόδροσες και ξεδιψαστικές …
Εκεί κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι παιδάκι μου το να σε βλέπουν οι άλλοι να χαίρεσαι …όχι ψεύτικα , φτιασιδωμένα …Μα μέσα απ την ψυχούλα σου να γελάς και να λάμπει ο μέσα σου άνθρωπος , να «κολλάς» και τους γύρω σου και έτσι να τους κάνεις να σε ρωτούν …και εσύ να τους δείχνεις ψηλά στο Θεό. .. Δεν έχεις ακούσει που λένε Χαρά Θεού.. ..ε από αυτό βγαίνει χαρά μου !!!
Διορίστηκα που λες μετά από λίγους μήνες στο Ειρηνοδικείο στην Ομόνοια …Μου άρεσε πολύ και ο τίτλος … είχε να κάνει και με την Ειρήνη μαθές !! Και μέσα στη οχλοβοή της Αθήνας σε εκείνη την στοά την πολύκοσμη , γνώρισα όλους τους ανθρωπάκηδες … 

Και τόσους χαρακτήρες !!! και τους στριφνούς και τους λεβέντες και τους πονηρούς και τους αγαθούς …Μα είπαμε , εγώ όλους τους λογάριαζα για αδέλφια μου !!
Δεν είχα βλέπεις κιόλας και το χα λιγάκι μαράζι …Στο γραφείο που ήμουνα μαζί με άλλους δυο ,καλή τους να ναι η ώρα , καθαρογράφαμε τις αποφάσεις των δικαστών ..
Εκεί να δεις τι έβαζε ο πνίχτης ο Μαμωνάς τους ανθρώπους να σκαρώνουν ..Εκεί να δεις πως το Εγώ, χαλνάει τις ζωές των ανθρώπων ..Αδέλφια από αίμα να σέρνουνται στα δικαστήρια για λίγη γη , κλεψιές αδικίες…ο Θεός να φυλάει !
Κάθισα και εγώ μετά από λίγο καιρό σε ένα χαρτονάκι και με όσο πιο καλλιγραφικά γράμματα μπορούσα, έγραψα ένα απόσπασμα από του Ματθαίου το Ευαγγέλιο : «Αν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδελφό σου». Το’ δωσα που λες και μου το φτιάξανε κορνίζα και το κρέμασα πάνω απ το γραφείο μου μαζί με μια εικόνα της Παναγιάς Γαλακτοτροφούσας και του Αγίου Παντελεήμονος άλλη μια χάρτινη .
Ξέρεις πολλοί με ρωτήσανε για κείνα τα λόγια και δικαστές ακόμα και εγώ μόνο τους έλεγα να τα ξαναδιαβάσουν αργά, για να τα νοιώσουνε μέσα τους …Την ώρα που το κάνανε εγώ κοίταζα βαθιά στα μάτια τους και προσευχόμουνα κρυφά να σταλάξει ένα δάκρυ στο Εγώ τους …Είναι σπουδαία αυτά τα λόγια χαρά μου ! Έχουνε νόημα βαθύ …Γιατί αν τα τηρούσαμε και είχαμε αγάπη και συγχώρεση αναμετάξυ μας αλλιώς θα βάδιζε ο κόσμος …
Μιλούσε με Σοφία και αγαθοσύνη που μόνο σε Άγιους Ασκητάδες συναντούσες …Με φωνή απαλή , χρωματιστή μα κυρίως χαρούμενη …με ενθουσιασμό αστείρευτο και γνώση ουρανού …
-Πώς έμεινες μόνος σου Κυρ-Θόδωρε …γιατί δεν παντρεύτηκες ;
-Μου κάνανε δυο τρία προξενιά μα δεν άρεσα στις κοπελούδες …Ευλογημένες να ναι …Δεν ήθελε ο Θεός …
Βλέπεις δεν ήμουνα και ευπαρουσίαστος ...Και έτσι έμεινα μόνος …Που λέει ο λόγος μόνος , γιατί ποτέ δεν αισθάνθηκα έτσι …Πάντα είχα συντροφιά τον Χριστό την Παναγιά τους Αγίους με τους Βίους τους που συντάραζαν την καρδιά μου -εκείνον τον Άγιο Σεραφείμ τον Ρούσο πολύ τον αγαπώ - τα βιβλία των Πατέρων , το φως του καντηλιού , την μυρωδιά της φύσης και τους ήχους της , της Εκκλησιάς τις ακολουθίες και… όλες τις ψυχούλες … 

Σε αυτήν την τελευταία λέξη κατάλαβα ένα σπάσιμο και έναν λυγμό στη φωνή του …
-Ξέρεις χαρά μου κάθε βράδυ έχω συντροφιά όλες τις ψυχούλες που πασχίζουν στο μεγάλο τους ταξίδι…Αυτή είναι εδώ και χρόνια πολλά η δική μου η συντροφιά …Έβγαλε την ώρα δαύτη την αξέχαστη από την τσέπη του εκείνο το τόσο γνώριμό μου τετραδιάκι και το άνοιξε μπροστά μου…Γραμμένα αμέτρητα ονόματα και δίπλα τους ημερομηνίες …Έχω πολλά τέτοια μου είπε και χαμήλωσε το βλέμμα του …Είναι ονόματα κεκοιμημένων …
Κάθε μέρα κάνω έναν περίπατο σε όλες τις ενορίες εδώ κοντά και γράφω ονόματα από τα αγγελτήρια του πένθους…
Και το βράδυ κάθομαι και μιλώ στον Θεό για αυτούς , ώρες πολλές …Του λέω : Θεέ μου σπλαχνίσου το πλάσμα σου και μην το παραδειγματίσεις …ανάπαυσε την ψυχούλα του μαζί με τους Αγίους Σου !!! …Και αισθάνομαι τέτοια χαρά, χαρά μου !!! Στέλνω αγάπη στις ψυχούλες και κείνες να ξερες πως μου την επιστρέφουν…αχ να ξερες!!! Έτσι ξημερώνομαι εδώ και χρόνια !!!Δεν έμεινα ποτέ μόνος μου !! Αν μπορείς πίστεψέ το !!!
Όλα με μιας φωτίστηκαν μπροστά μου . Κατανόησα τη χαρά αυτής της μικροκαμωμένης ταπεινής ύπαρξης , που ο Θεός τόσο χαρίτωσε …όλες οι Κυριακές των παιδικών μου χρόνων στην Αθήνα με μιας πήραν άλλη μορφή ..τα ανεξερεύνητα γίνηκαν εικόνες …και ο Χαρούμενος ξανάρθε μπροστά μου νεότερος με εκείνο το τετραδιάκι του, φορώντας το καφέ του παλτό και χαμογελώντας , στέλνοντας την αγάπη του και της καρδιάς του την ευφροσύνη , ως αναταπόδοση σε όλους τους ζωγραφισμένους Αγίους του Άη Δημήτρη … Το χαμόγελο δεν σβήστηκε ποτέ από το πρόσωπό του ακόμα και όταν ο πόνος της αρρώστιας τον επισκεπτόταν συνεχώς τα δυο τελευταία του επίγεια χρόνια κοντά στην γειτονιά του , στον Άγιο Σάββα … 

Κοιμήθηκε με ένα πρόσωπο καταφώτεινο …ανείπωτα ιλαρό …και έδειξε ο Χαρούμενος σε όλους πως χαμογελά ο Θεός …
Δεν είχε τίποτα υλικό για να αφήσει πίσω του … Άνθρωπος που ελεούσε πνευματικά δίνοντας κάθε ικμάδα προσευχητικής δύναμης δεν θα μπορούσε παρά να προσφέρει απλόχερα το έλεος σε κάθε ανήμπορο , κάθε αναγκεμένο …
Ένα μεγάλο ράφι με τετράδια βρήκανε και λιγοστά έπιπλα στο σπίτι που νοίκιαζε τελευταία κοντά στην ενορία του την λατρεμένη , στην οδό Βατοπεδίου…Δεν έμαθα τι απόγινε με εκείνη την παντοτινή συντροφιά του , τους ταξιδεμένους φίλους του …Αργότερα έψαξα , ρώτησα μα δεν τα βρήκα της καρδιάς του τα φύλλα …Μπορεί και να πετάχθηκαν από τους ιδιοκτήτες του σπιτιού μπορεί και κάπου ο ίδιος να τα’ δωσε ευλογία …Το σίγουρο είναι πως πρωτύτερα όλα εκείνα τα ψυχοχάρτια του Χαρούμενου , είχανε διαβαστεί από Αγγελικές φωνές μπροστά στον θρόνο του Δίκαιου και Οικτίρμονος Κριτή …Όσο για μας ας συνεχίσουμε τον ανηφορικό μας δρόμο …
Ας θυμόμαστε τον Κυρ-Θόδωρο και ας σταματάμε όταν στο διάβα μας συναντάμε μια ψυχή αποτυπωμένη σε χαρτί θλιμμένο …Μας φωνάζει κι ας μην την ακούμε , δροσιά αποζητά και ανάπαυση απ των ματιών μας τους κόμπους … Όπως θα λεγε και ένας άλλος ανόθευτα Χαρούμενος , του Παραδείσου αιώνιος εραστής : Αληθινή χαρά είναι μόνο η πονεμένη !
Καλή αντάμωση Κυρ –Θόδωρε ! Μακάριε …Χαρούμενε !!!
Και κάτι τελευταίο : Το αληθινό κάθε ιστορίας φανερώνεται στα δάκρυα που εκείνη σταλάζει στο Εγώ μας , όπως έλεγε αυτή η διαλεχτή απ το Θεό ψυχούλα …
Μη με ρωτήσετε λοιπόν αν όντως όσα διαβάσατε πιο πάνω είναι αληθινά …
Μόνο εσείς το γνωρίζετε !

Νώντας Σκοπετέας 

Απόσπασμα από το βιβλίο "Δάκρυ στο Εγώ " και το διήγημα "Ο χαρούμενος" . 

Τα βιβλία του "Προμάχου Ορθοδοξίας" είναι όλα διαθέσιμα και μπορείτε να τα προμηθευτείτε τηλεφωνώντας στην Ορθόδοξη Ιεραποστολική Χριστιανική Συναλληλία Πρόμαχος Ορθοδοξίας που έχει την αποκλειστική διάθεση και στο τηλέφωνο παραγγελιών:
6980 15 20 79 .
Όλα τα έσοδα από τα βιβλία του Προμάχου διατίθενται αποκλειστικά και μόνο στην πνευματική ελεημοσύνη καθώς με αυτόν τον τρόπο ( τον πνευματικώς ανταποδοτικό ) εκδίδονται και αποστέλλονται όπου καρδιά Χριστιανική Ορθόδοξη χτυπά ΔΩΡΕΑΝ καλαίσθητες εκδόσεις παρακλητικών και ικετηρίων κανόνων του Χριστού μας και των Αγίων Του και κυρίως οι Χαιρετισμοί της Υπεραγίας Μητέρας μας Θεοτόκου .
Έως σήμερα ένα εκατομμύριο βιβλαριδίων των Χαιρετισμών της Παναγίας μας έχουν διανεμηθεί ΔΩΡΕΑΝ !!!
https://promachos.gr/%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE.../

Χαρά μεγάλη…

Χαμογελάς και σε κοιτούν παράξενα τούτες τις μέρες. Λες χαίρετε και σου απαντούν σαν τον μακαρίτη τον Βασίλη τον Τριανταφυλλίδη: Ποιος χαίρεται; Βλέπεις κανέναν να χαίρεται;

 Κάπως πανομοιότυπα είχε διατυπώσει και ο Μαρξ αυτήν την άποψη! Είχε πει πως οι Χριστιανοί δεν έχουν χαρά! Κι όμως αενάως  κάποιοι τον διαψεύδουν, αυτόν που  θεμελίωσε  σε φιλοσοφικές βάσεις την αθεϊα και την θεομαχία κατ επέκταση. Όπιο , φαντασιακή πραγμάτωση, αυταπάτη , ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα για να ξεπεραστεί η κοιλάδα των δακρύων αυτής της …θνητής ζωής. Ο άκαρδος κόσμος του Μαρξ και ο αναστεναγμός ενός φανταστικού Θεού.

Κι όμως πανηγυρικά τον διαψεύδουν κάθε που ξημερώνει Ανάσταση και του Κυρίου η μέρα,  οι Μυροφόρες γυναίκες σαν πληροφορούνται ότι του καιρού ο θρήνος έπαυσε , σαν ο Αναστημένος  Ναζαρηνός τις προσφωνεί με εκείνη την  συγκλονιστική λέξη της πίστης μας, το χαίρετε!

Έτσι και εκείνη την νυχτιά της ενανθρώπησης του Θεού η χαρά μοιράστηκε σε όλην την πλάση, ποτέ ξανά να μην κυριαρχήσει το κακό, η λύπη και ο στεναγμός. Μόλις ο Άγγελος πληροφόρησε τους Αγίους Ποιμένες για το υπέρτατο γεγονός των Χριστουγέννων!  Ιδού, ευαγγελίζομαι υμίν χαρά μεγάλη! Χαρά μεγάλη! Ποιος του μάταιου κόσμου του απατεώνα θα μπορέσει ποτέ να  κατισχύσει τούτης της άληκτης χαράς;

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από εκπομπή με τίτλο: Ο Χαρούμενος

Δεν είναι χημεία, είναι Ορθοδοξία…

Εκείνο το ινα ώσι έν του Χριστού μας στην αρχιερατική Του προσευχή,  την συγκλονιστική νύχτα του Μυστικού Του Δείπνου! Την νύχτα που ο Χριστός μας ζώστηκε το λέντιο, δίνοντας σε όλους μας το τέλειο παράδειγμα της αγαπητικής ταπείνωσης , την νύχτα που μας παρηγόρησε δείχνοντάς μας τον μοναδικό δρόμο προς τον Ουρανό, την νύχτα που μας έδωσε την μέγιστη εντολή της αγάπης. Εκείνη την πανίερη νυχτιά, μια φράση επαναλάμβαναν τα θεία του χείλη: Ίνα ώσι έν καθώς ημείς..»(Ιω. ιζ´11) 

 Ένα να είμαστε όλοι δια της αγάπης και της ομοφροσύνης. Η μοναδική, όπως ερμηνεύει ο αείμνηστος Π. Τρεμπέλας, ενότητα και η ομόνοια που θα φανερώνει στον κόσμο τον Τριαδικό Θεό, τον μόνο αληθινό Θεό. Η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού  μας ενωμένη κατά την Θεία προσευχή –παραγγελία και αδιατάρακτη εις τους αιώνες εντολή! Το μεγάλο ζήτημα που δεν πρέπει όμως ποτέ να μας διαφεύγει είναι ότι για να ενωθούν διάφορα σώματα–στοιχεία μεταξύ τους, για να έχουμε μια ευλογημένη και αρμονική συναρμογή, για να υπάρξει ελκτική δύναμη και ελκτική αλληλεπίδραση (δεν κάνουμε χημεία εδώ αλλά μπορούμε με την αγία μεταστρεψιμότητα  να αντλήσουμε υλικό και Χριστοκεντρικά και μόνο να το προσαρμόσουμε), για να υπάρξει λοιπόν δεσμός και σύνδεση με το ίνα ώσι έν, πρέπει απαρεγκλίτως να πληρούται μια και μόνο ταυτότητα, μια και μόνο ιδιότητα:

Η ιδιότητα της Ορθοδοξίας! Καθαρή ανόθευτη Ορθοδοξία! Να διακρίνεται από τα μίγματα (πάλι προς την Χημεία ρέπει το πράγμα) Σαν το  διάφανο  νερό, το καθαρό διαμάντι, τον ανόθευτο  χρυσό…Ουσία αμιγής! Στην χημεία βέβαια τώρα που το σκεφτόμαστε υπάρχουν οι χημικές ενώσεις! Στην Ορθοδοξία υπάρχει μόνο το ίνα ώσι έν! Και αυτοί που  ενώνονται στο καθώς ημείς και  στο όνομα του Τριαδικού Θεού θα πρέπει να ομολογούν την μια Αγία Καθολική και  Αποστολική Εκκλησία! Ούτε μίγματα, ούτε ετερόκλιτες συνθέσεις με σκοτασμένα στοιχεία, με θαμπωμένες ουσίες, με απροσδιόριστες ταυτότητες, αλλομορφές ενός….κάποιου Θεού της αγάπης! Μία και μόνη η δύναμη συνοχής και συνάφειας! Η Ορθοδοξία! Η εν Τριάδι Θεώ, η εν Χριστώ και μόνο συμπόρευση! Ομοιοπολικοί οι δεσμοί του ίνα ώσι εν! Μακριά από τους ετεροπολικούς και τους ομοιόσχημους! Προσευχή μόνο για τον φωτισμό τους με το Φως της μόνης Αλήθειας! Μακριά από τους εθελουσίως τυφλωμένους! Πρώτη και Δευτέρα φορά …Και έπειτα μακριά …

Ίνα ώσι έν! Έτσι παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Αγίου Θεού ο μεγάλος Άγιος των ημερών μας! Ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο οποίος όσο ζούσε με ενθουσιασμό κήρυττε, πως μοναχά η Ορθοδοξία  έχει αυτό το βαθύτατο νόημα! Την σωτηρία και λυτρωτική ενότητα με κεφαλή και μπροστάρη τον Χριστό μας! Εν ενί στόματι και μια καρδία δοξάζει και ανυμνείν Αυτόν και μόνο! Το πάντιμο και μεγαλοπρεπές όνομα του Τριαδικού Θεού! Αυτού που φανερώθηκε και φανερώνεται συνεχώς στους εν επιγνώσει ενωμένους πιστούς και πανελευθέρους δούλους Του!

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από εκπομπή του 2020 με τίτλο: « Ένα στόμα μια καρδιά»  

ΥΓ στο 2023: Εσείς οι ...συμπροσευχητές... 

Σταματήστε να νοθεύετε τα αιώνια ρήματα του Χριστού μας!

Αλλομορφές ενός….κάποιου Θεού της αγάπης είναι τούτες που στήνετε!

Ο Θεάνθρωπος Χριστός μας είναι ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ!

Αρκεί ένα μεσημέρι Μεγάλου Σαββάτου στον Πανάγιο Τάφο για να το καταλάβετε επιτέλους!

Ένα κεραμίδι και ένα χαστούκι θα δείχνουν πάντα τον δρόμο …

 

Άρμενο η παράκληση, πανί η ευχαριστία,

πρωτόμπαρκη η προσευχή, μα φτάνει ως τη Λυκία.

Θαλασσομάχος βοηθός, Καραβοκύρης σώζει,

μέσα στο πέλαο Άγιος με το Σταυρό δεσπόζει 

Άη Σπυρίδωνα Σοφέ, υπέρμαχε της πίστης,

φωτιά νερό και χώμα βρες, γίνε Τριάδος Μύστης !

 Νώντας Σκοπετέας 

Απόσπασμα από Του Μηνού η ψυχή και Δεκέμβριος διαλεχτός.

 Δεκέμβριος διαλεχτός, μα και κάθε μήνας και κάθε μέρα διαλεχτή, σαν έχει μέσα της προσευχή που τελειώνει με το δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών. Με τις ευχές και τις μεσιτείες των Αγίων Πατέρων, των πολύφωτων αστέρων του νοητού στερεώματος, των ακαθαίρετων πύργων  της μυστικής Σιών  της Εκκλησίας του Χριστού μας δηλαδή, των μυρίπνοων ανθέων του Παραδείσου, των παγχρύσων στομάτων του Θεού Λόγου!  (αγγελική  η ποίηση του Γεωργίου Νικομηδείας!)          

 Θεηγόροι οπλίτες Χριστού, δογματίζουν αενάως και ακαταπαύστως για τον Τριαδικό μας Θεό! Των Αγίων Πατέρων ο χορός! Θερμός ζήλος και δικαιότατος θυμός, όπως σημειώνει έξοχα ο Παντελής Πάσχος στο εξαίσιο γραφτό του με τίτλο: Έρως Ορθοδοξίας! 

Μας εμπνέουν όπως χαρακτηριστικά ο ίδιος αναφέρει να πάρουμε στα πνευματικά μας χέρια την σφενδόνη του πνεύματος να διώχνουμε πάντοτε μακριά από την μάντρα τη Εκκλησίας τους ανιάτως περί την πίστιν νοσήσαντας τους πολυώνυμους εχθρούς της Ορθοδοξίας τους βαρείς και λοιμώδεις λύκους! Θερμός ζήλος και δικαιότατος θυμός! Δεκέμβριος διαλεχτός! Ευλογημένος συνειρμός! Της ταπεινώσεως της αγιαστικής και υψοποιού οι Άγιοι Μύστες! Άγιος Νικόλας και Αη Σπυρίδωνας! Σ εκείνα τα τόσο παγωμένα ξωκκλήσια του χειμώνα που ένα φως καντηλιού φωτίζει και θερμαίνει απερίγραπτα  τα αφιερωμένα στον Αη Νικόλα τα θαλασσόβρεχτα, στου  Άγιου Σπυρίδωνα  τα μακρινά των υψωμάτων, πάντοτε συναντώ εικόνες και των δυο! Λίγες μόλις μέρες χωρίζουν τις ιερές τους μνήμες! Ένας συνεορτασμός πανχαρμόσυνος  μας κυριεύει σαν αντικρίζουμε τα ιερά, τα χαριτόβρυτα εκτυπώματά τους. Στα πρόσωπά τους καθρεφτίζεται  η μνήμη όλων των Αγίων Πατέρων εκείνης της πρώτης Οικουμενικής  Συνόδου! Τα μεγάλα θαύματα που μας την θυμίζουν και εκείνους συνδέουν μαζί μας με μνήμη αιώνια! Εκείνους που θεολόγησαν με απλότητα Θεόσδοτη, με θερμό ζήλο και δικαιότατο θυμό, δίνοντάς μας ένα αιώνιο παράδειγμα Ορθοδόξου πίστεως και στέρεης αδιαπραγμάτευτης ομολογίας! Ένα κεραμίδι και ένα ράπισμα θα δείχνουν πάντα τον τρόπο και τον ορθό  δρόμο! Ευχόμαστε να υπάρξουν πολλοί που να μην θεωρήσουν αυτήν την εκπομπή ανεπίκαιρη κοιτώντας απλά στο ημερολόγιο αλλά  

να συναισθανθούν το πόσο άμεσα συνδέεται με το ζοφερό παρόν μια εκπομπή που μιλά για το γενναιότατο και ανυποχώρητο  φρόνημα ομολογίας του Τριαδικού Θεού! Κάθε μέρα που ξημερώνει πλέον πρέπει όλοι μας, κλήρος και λαός  να πηγαίνουμε μπροστά στον Χριστό μας και να εκδίδουμε …ναι …ένα πιστοποιητικό Ορθοδόξου φρονήματος μα κυρίως βιώματος! Θεοσημασμένο! Κάθε μέρα νέα σφραγίδα! Ο ίδιος ο Χριστός μας να την επισημειώνει!   Το χθες φαντάζει ήδη πολύ μακρινό ! Το αύριο αβέβαιο! Το νυν του καθενός, ας φέρει πιστοποίηση που θα γεννά ελπίδα και θα παρασύρει όσους άτολμα και χλιαρά παρατηρούν απλά αδρανώντας…

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή