Στο χαρανάκι το
μπρούτζινο το νερό λαμποκοπά. Καθρεφτίζει Ουρανό και στερέωμα που βοά την
ευδοκία του Πατρός.
Στον πάτο του
ασημίζουν τάλιρα και δεκάρικα…Ό,τι περισσεύει μα και ό, τι λείπει από του
μόχθου και του ιδρώτα το πλέρωμα.
Ρίχνεται η δραχμούλα,
με της ευχής την ελπίδα να αγιαστεί η ζωή σε γη και άνω Πόλη.
Στο πλάι του Παπά
–Μιχάλη, παιδόπουλα με τα ρασάκια τους τα πορφυρά, σ΄αυλές και κατώγια , περβόλια και δακρυσμένα
απ του τζακιού τις καπνιές δωμάτια .
Εν Ιορδάνη
βαπτιζομένου Σου Κύριε!
Δεμένο το
Σταυρολούλουδο απάνω στο ξύλο της ζωής . Για ελάχιστα βυθίζεται και ευθύς
παντού σκορπά της ευλογία και την μαρτυρία της Αγαπητής Υιότητας.
Πρωτάγιαση και γιορτή
τρανή. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες, ο
Κύριος ξεσπαργανώνεται και τριάντα χρονών κατεβαίνει στον Ιερό τον ποταμό πριν
αρχινίσει η δημόσιά Του δράση.
Κι εγώ μικρό παιδί
σιμά στον Παπά. Μια στιγμή κράτησε κείνο το πρωινό στις ρούγες. Σαράντα χρόνια πριν σε μια εικόνα -ονειροδρόμιο. Αναζητώ συνέχεια κείνες τις δρόσους τις μοσχομύριστες. Νάματα Ιορδάνεια … Τότε νόμιζα πως εμένα με αγίασε πιότερο απ
όλους…
Το βράδυ τα τρίτα
κάλαντα , τα πιο φτωχά σε παράδες και μποναμά . Τα πιο πλούσια σε αλήθεια:
Θεού Παιδί δύνασαι να βαπτίσεις Βαπτιστή;
Πάλι μελαγχολώ όταν
απόκριση δεν λαβαίνουμε στο φωτισμένο αρχοντόσπιτο.
Ένα παράπονο μου βγαίνει ξανά όπως τότε:
Ένα παράπονο μου βγαίνει ξανά όπως τότε:
Δώδεκα μέρες η Γιορτή! Και
σήμερα μεγάλη!
Μην τα πληγώσεις τα παιδιά…Μην
πεις μας τα παν άλλοι…
Θύμηση ευχή και ανεμελιά, να που η γιορτή τελειώνει
Δεν ξεστολίζεται η ψυχή, μα ένα παιδί βουρκώνει
Πέρασε και του Αη Γιαννιού, σχολειό την άλλη μέρα
Στο καλαντάρι στάσου μπρος νέα Χαρά καρτέρα !
Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από το βιβλίο με τίτλο : "Πόσα χωράνε σε ένα Αμήν" και από την εκπομπή με τίτλο :
Φώτα Χαρά και Αγιασμός
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε τα σχόλιά σας εδώ...