Τελικά ποιός εγκατέλειψε...Ποιόν…;

 

Φωτισμός Σωτήρ και Υπερασπιστής ο Κύριος!(Ψαλμ.26) Όπλο φωτεινό! Ακαταγώνιστο στις επιθέσεις του εχθρού η επίκληση του ονόματός Του! Από όσους Τον πιστεύουν! Από όσους δεν έχουν αδρανοποιήσει τούτο το ακατανίκητο όπλο! Γιατί το να το επικαλείσαι απλά, δεν τρομάζει τον εχθρό! 

Και ράσο ακόμα να φοράς και πιστός να δηλώνεις ευκαίρως ακαίρως…Το να βιώνεις Σταυρικά, το να γίνεσαι ποιητής του νόμου Του Κυρίου και όχι απλά ακροατής του, αυτό είναι που ισχυροποιεί το υπέρ παν όνομα! Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!

 Λεν την ευχή του Ιησού οι ταπεινοί με καθαρή καρδιά δούλοι Του και υποτάσσεται ευθύς κάθε κακό και πονηρό,  με φόβο και με τρόμο!(Φιλιπ.2,10) Χριστός γεννάται, δοξάσατε! Δόξα εν υψίστοις Θεώ! Πόσοι από εμάς, που θα τα ψάλλουμε ακόμα, στις μέρες τις άγιες τούτες, τα βιώνουμε; 

Πόσοι αναγνωρίζουμε και ομολογούμε και δοξάζουμε στην πράξη τον Θεάνθρωπο Χριστό μας;

 Και πόσοι σαν ακροατές και επιδεξιότατοι κατασυγκινημένοι έστω ψάλτες, θα βρεθούμε στις λαμπροστόλιστες Εκκλησιές αχάραγα να εορτάσουμε τα γενέθλιά Του, απλά σκορπώντας τα σαν λόγια και μόνο στον αέρα! Ο Θεός γίνεται (ω αυτός ο τρισευλογημένος ενεστώς διαρκείας της πίστης μας!) άνθρωπος και κυκλοφορεί θαλπερά ανάμεσά μας, ως τέλειος Θεός και Άνθρωπος! Όλος στη γη και όλος στον Ουρανό ο απερίγραπτος Λόγος! Απερίγραπτος, απερινόητος, μα ονοματισμένος με το πιο δοξασμένο όνομα τούτου του κόσμου: Ιησούς! Με τούτο το όνομα να μαστίζουμε τους εχθρούς, μας παραγγέλλει ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος! Ω, να συναισθανόμασταν την δύναμη τούτου του ονόματος! Ποιος εχθρός θα μας εκφόβιζε; Ποια ορατή και αόρατη απειλή θα μας τρομοκρατούσε; Ποιο όπλο ανθρώπινο θα μας κατανικούσε; Αν ομολογούσαμε Χριστό με το βίωμά μας, με την συνεχή και ειλικρινή μας μετάνοια, θα αναφωνούσαμε θαρρετά και ανδρεία σαν τον ιερό ψαλμωδό το: Κύριος φωτισμός μου και Σωτήρ μου! Τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος υπερασπιστής της ζωής μου. Από τίνος δειλιάσω; Και εκείνα τα σπαρακτικά ψαλμικά λόγια ικεσίας: μη εγκαταλίπης με, μη αποσκορακίσης με, μη απορρίψης με, μη αποστρέψεις το πρόσωπό Σου, μη αντανέλης το πνεύμα Σου, μη παραδειγματίσης με, θα είχαν ουσία και βεβαία ελπίδα! Στις μέρες μας μοιάζουν για τους περισσοτέρους μας τόσο αλυσιτελή, τόσο απαρρησίαστα, τόσο κούφια και ψεύτικα!...ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι...(Β΄ Τιμ. 3,5) Ξεχασμένο σαν ομπρέλα της βροχής στην αποθήκη και λαμπιόνι Χριστουγεννιάτικο του στολισμού στο πατάρι έγινε τούτο το όνομα! Ευκαίρως μόνο, περιστασιακά, κάποτε σαν μια κάποια δοκιμαστική επικουρική λύση, η επίκλησή του!

 Πολύ κάτω στην Ιεραρχία Εκείνος, που είναι η αρχή και το τέλος, ο συναΐδιος Υιός, Εκείνος που είναι μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς» (Α΄Τιμ.2,5), Εκείνος, που κυριεύει σε ζωή και θάνατο!

 Πάνω-πάνω η ειδωλοποιημένη λογική και η κτίση, η υπερέχουσα επιστήμη, το κινητήριο χρήμα, η προσκυνητή ενέργεια! Και ένας Ιησούς, βοηθός σε αναμονή, ανενεργής έξω από την πόρτα της ζωής μας, αναμένει το πότε ίσως τον χρειαστούμε! Ένας Ιησούς, χρήσιμη αφορμή για γιορτές και πανηγύρια, ενίοτε όμως επικίνδυνος αν φανερώσει το πρόσωπο του ζηλωτή Θεού που γυρεύει αποκλειστικότητα…

Θέλουμε μόνο να μας καταλαβαίνει, να μας οικονομεί, να μας...υπακούει, να προσαρμόζεται στις σύγχρονες αρνησίχριστες "ανάγκες" μας, στους βλάσφημους και θεοστυγείς  συρμούς μας, στις άλογες και ακρατείς διαστροφές μας, στις άθεσμες και ανόσιες "προόδους" μας…

Ας το σκεφτούμε ίσως καλύτερα από κάθε άλλη φορά στα φετινά Χριστούγεννα αδελφοί και πατέρες σαν ακουστεί εκείνο το υπέροχο εξαποστειλάρι της μεγάλης εορτής, το Επεσκέψατο ημάς εξ ύψους ο πατηρ ημών…

Τελικά ποιός εγκατέλειψε...Ποιόν…;

Νώντας Σκοπετέας

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο μὲ τίτλο : «Πάντα Χριστούγεννα»

Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας 2022

Απόσπασμα από  εκπομπή με τίτλο "Κύριε μη μας εγκαταλίπεις..."

Χριστούγεννα 2022