Τη ιδία διαλέκτω …Στην μνήμη ενός ταπεινού παπά (+π.Μάρκος Μανώλης)

...καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, καὶ ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθὼς τὸ Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι…. ἤκουον εἷς ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ λαλούντων αὐτῶν…. ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ ἐθαύμαζον….πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν….ἐξίσταντο δὲ πάντες καὶ διηπόρουν…Αποσπάσματα από το ….τώρα της πίστης μας! Από τον συνεχιζόμενο , χωρίς ακόμα γραμμένο το τέλος του Πραξαπόστολο . Στο 2^ο κεφάλαιό του , γίνεται λόγος για τον εξ ύψους ήχο ! Για την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στης Μάνας Εκκλησίας  το γενέσιο ! Ο σφοδρός άνεμος που γέμισε τον οίκον όπου εν μια ψυχή και καρδία καρτερούσαν οι Απόστολοι του Χριστού μας τα υποσχεθέντα ! Δέος και θάμβος και κατάπληξη όλους τους κυρίευσε . μόλις ο καθένας  απ΄το μεγάλο πλήθος,  άκουγε τους άσημους και αγράμματους  ψαράδες , να τους μιλούν και εκείνος να τους καταλαβαίνει απόλυτα , ακούγοντας στην δική του γλώσσα ! Να μασταν εκεί ! 

Εκείνες τις συγκλονιστικές στιγμές της καθόδου του Αγίου Πνεύματος και αυτού  του υπερφυούς , του υπερλόγου σημείου ! Έκσταση και θαυμασμός ! Να μασταν εκεί ! Κι όμως,  με την χάρη του Παναγίου Δωρεοδότη  Θεού μας , μπορούμε συνεχώς και εμείς να έχουμε τέτοιες εμπειρίες ! Να βιώνουμε συνεχώς αυτό το ασύλληπτο θαύμα μέσα στον χώρο της Αγίας μας Εκκλησίας ! Ακριβώς όπως τότε ! Προσκαρτερούντες , πιστεύοντες και αινούντες …Με εκείνους που διαδέχτηκαν τους Αγίους Μαθητές και  Αποστόλους του Χριστού μας ! Τους επομένους τοις Αγίοις Πατράσι ! Σήμερα ! Τώρα ! Μια άλλη διάσταση,  να προσπαθήσουμε να νοήσουμε αυτήν την περιλάλητη προσωπική Πεντηκοστή !  Μας κάνει κατάπληξη όταν στο διάβα της πνευματικής μας  ζωής  της μακράς ή της νιογέννητης , της ζωής που βιώνεται με τον Ορθόδοξο μυστηριακό τρόπο ,  συναντάμε Πνευματικούς Πατέρες που μιλούν στην γλώσσα μας ! Που μπορούμε να τους καταλάβουμε και κυρίως που μας καταλαβαίνουν ! Πλησθέντες Πνεύματος Αγίου , πλησθέντες διακρίσεως και χαρισμάτων Αγίου Πνεύματος , αλλιώς μιλούν σε σένα αλλιώς σε μένα αλλιώς στον διπλανό αδελφό μας ! Τη ιδία διαλέκτω ! Δεν είναι αυτή μια άλλη προσωπική Πεντηκοστή αδελφοί μου ; Δεν είναι αυτό ένα θαύμα ; Που πόσο στ αλήθεια μας συγκλονίζει και μας γεμίζει από ευγνωμοσύνη , για το άπειρο έλεος του Θεού που επέτρεψε ένας τέτοιος Απόστολός Του , να βρεθεί στον δρόμο μας !Να μας καταλάβει , να μας νιώσει όπως κανείς άλλος δεν το κατόρθωσε ποτέ ; Και έτσι να ζήσουμε και εμείς τους καιρούς της αναψύξεως , απαλλαγμένοι από ό, τι το παλαιό χάριτι και φιλανθρωπία του ευλογητού Θεού μας ; Ένας τέτοιος διάδοχος των Αγίων Αποστόλων στην σημερινή μας εκπομπή ! 

Ο μακαριστός παπά Μάρκος Μανώλης ! Που μίλαγε πάντα τη ιδία διαλέκτω , σε όποια ψυχή στεκόταν πλάι του , στο παντοτινά αξέχαστο εξομολογητήρι του , κάτω από το ψαλτήρι του Αη Γιώργη , με το αναμμένο κεράκι ! Ιχνηλάτης , μπροστάρης , οδηγός σε δύσβατα μονοπάτια και αγκαθόσπαρτα ανηφόρια ! Ταπεινά σαγήνευσε , ησύχια και διακριτικά προσκάλεσε , διαπρύσια ορθοτόμησε . Η μνήμη του αθάμπωτη  και χαρμολυπημένα πάντοτε δακρυσμένη !  Αμέτρητοι σαν τον παπά Μάρκο ,  οι ευλογημένοι της ποθεινής πατρίδας οικήτορες , συνεχιστές της αλυσίδας που οπισθοβατικά  καταλήγει στο φλογοβόλο Υπερώο . Μεσιτεύουν ακαταγώνιστα πλέον στα άνω «δωμάτια» !  Όλοι εφύλαξαν την Ιεροσύνη !Όλοι ζουν μια συνεχή Πεντηκοστή ! Το ατελεύτητο βίωμα του Αγίου Πνεύματος !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από  εκπομπή με τίτλο : 

 Στην μνήμη ενός ταπεινού παπά. 

Μια μέρα μου έμεινε …

 Ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ·

Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάψαι τὸν πατέρα μου.

ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀκολούθει μοι,

καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς. Ματθ. 8,21-22  

     

Στην πλατεία του Ταξιάρχη τους , στην…. έδρα τους , στο δεύτερο ή  καλύτερα στο πρώτο τους σπίτι , ο Βάσος  και ο Λυκούργος , δυο μικρά μανιατόπουλα , κλωτσάνε την…σφαίρα  από πόρτα σε πόρτα …Κάθε ήχος στο σίδερο  σημαίνει αυτόματα  γκολ και πανηγύρια και πειράγματα και γέλια και ιδρώτα πολύ …Το τραντζιστοράκι πάνω στο ρολόι της ΔΕΗ  μεταδίδει αγώνες λεπτό προς λεπτό…Είναι απόγευμα Κυριακής ανοιξιάτικο  , στις αρχές   της δεκαετίας του 80. Σπάνια ακούνε τι λέει ο σπίκερ,  μιας και οι ήχοι από το δικό τους «κατάμεστο» γήπεδο τον υπερκαλύπτουν …Μόνο καμιά φορά , όταν για λίγο σταματούν το πάνω-κάτω , με την  πλέον ξεφούσκωτη μπάλα τους  , ακούνε πόσο είναι η ομαδάρα τους , που παίζει σήμερα  εκτός …στο Αλκαζάρ  … Συνήθως αυτό γίνεται , όταν η στρογγυλή «Θεά» πέφτει κάτω από τον φράχτη της πλατείας …Αν είναι τυχεροί και δεν …συναντηθεί με τις φραγκοσυκιές , θα την έχουν να σκάει ακόμα για το επόμενο ματς …αλλιώς ... άλλη μια στις πολλές που θυσιάστηκαν στον «βωμό» τούτης της αγιασμένης αλάνας …Γι αυτό,  ξέρουν οι μεγάλοι και το δώρο τους στις γιορτές ,  είναι πάντα  μια μπάλα για τους αγώνες τους … Αντίπαλοι από πόρτα σε πόρτα, από βαγίτσα σε μουριά  …στις ατέλειωτες ώρες τους , τις ξένοιαστες , τις παιδικές , τις ολόχαρες …Φτάσαν στα πρώτα τους εφηβικά χρόνια και στην αυλή τούτη , στα χώματά της , στα μυροφόρα περβολάκια της  , στους γέρικους κορμούς της , έχει αποτυπωθεί και έχει σταλάξει  όλο τους το παιδικό όνειρο, η ανεμελιά και η ανόθευτη χαρά τους  …Ως τα τώρα , πάντα μαζί …Πρώτα ξαδέλφια , συμμαθητές , φίλοι καρδιακοί  και ισάξιοι …μπαλαδόροι ! Μια μέρα τους χώριζε ! Μαζί σχεδόν τους γέννησαν οι μανάδες τους , οι κουνιαδούλες , όπως τις φώναζαν οι δυό τους ! Ο Λυκούργος , του το θύμιζε αυτό  συνέχεια, ιδίως όταν υπήρχε αμφισβητούμενη φάση :

-Είμαι πιο μεγάλος  και θα με σέβεσαι! Ακούς μικρέ;

-Σιγά που είσαι μεγαλύτερος …του απαντούσε με πείσμα  ο Βάσος ! Μια μέρα δεν μετράει !

-Μετράει και παραμετράει ! 20 Ιουλίου  εγώ , 21 εσύ ! Ποιος είναι μεγαλύτερος ;

-Νύχτωσε βρε σεις  ! Ακόμα δεν χορτάσατε ; Ακουγόταν η μάνα του Βάσου από την απέναντι ταρατσούλα !

–Τι νύχτωσε μωρέ μάνα  ; Ακόμα ούτε 8 δεν είναι ! Έχει μισή ώρα ακόμα το ματς για να τελειώσει!

- Να δω πως θα ξυπνήσετε αύριο να προλάβετε το λεωφορείο για το σχολείο κάτω …

-Ας το σταματήσουμε εδώ , είπε ο Λυκούργος… Ισοπαλία ! 24-24 ! Και το συνεχίζουμε αύριο το απόγευμα μετά το διάβασμα ! Να ανάψουμε και τα καντηλάκια στο κοιμητήρι !

–Ά έχουμε και αυτό… είπε κάπως δυσανασχετώντας ο Βάσος !

-Μην κάνεις έτσι  !  Αφού ξέρεις …του απάντησε ο Λυκούργος ! Αν δεν χαιρετίσω γιαγιά και θειούς και δεν τους φωτίσω …

-Πώς σου αρέσει ρε φίλε όλο εκεί μέσα να σαι , δεν το καταλαβαίνω ! Δεν σκιάζεσαι καθόλου , όταν είσαι καμιά φορά και μόνος σου την νύχτα ; Εγώ τρέμω να πάω μόνος μου !

-Τι να φοβηθώ ; Η μάνα μου λέει , τους ζωντανούς νεκρούς να φοβόμαστε,  όχι αυτούς που κοιμούνται! Αυτό με τους ζωντανούς νεκρούς δεν το καταλαβαίνω και πολύ να σου πω,  μα όχι , δεν φοβάμαι  καθόλου ! Ίσα –ίσα που νιώθω όμορφα όταν στέκομαι εκεί !  Στα μνήματα των δικών μας ! Βλέπω τις φωτογραφίες , τους θυμάμαι να περπατούν στο χωριό , να μιλάνε , να χωρατεύουν , να γελάνε, να στέκονται εδώ στην πλατεία μας τις μεγάλες μέρες ,  στα  πανηγύρια μας !  Έχω και σένα, συνέχισε γελώντας ,  να υπολογίζεις  συνέχεια με μαθηματική ακρίβεια  τις ηλικίες τους και πόσα χρόνια  σου έμειναν   ακόμα για να  φτάσεις στα δικά τους !

Με αυτά τα λόγια,  είχαν ήδη διαβεί το στενό πορτάκι στο κοιμητήρι , με την αγκαλιασμένη  καμάρα από το ευωδιαστό αγιόκλημα ! Και οι δυο τους εδώ και χρόνια , όπως τους δίδαξε μια μέρα στο κατηχητικό ο παπά Σωτήρης,  το έλεγαν έτσι :

-Κοιμητήρι …Όχι νεκροταφείο , δεν είναι νεκροί ! Κοιμούνται έναν μεγάλο ύπνο ! Έτσι τους είχε πει ο παπάς τους και ακολούθησαν την συμβουλή του ! Και πολλά από εκείνα  που τους είχε πει τότε , τα ακολουθούν και τώρα που μεγάλωσαν και έφτιαξαν δικές τους οικογένειες και ζουν πλέον στην μεγάλη πόλη ! Κάποια από αυτά βέβαια τα λησμόνησαν…Ιδίως ο Βάσος! Έρχονται όμως τακτικά στα λημέρια τους , να θυμηθούν , να χαρούν,  ακόμα –ακόμα και για να παίξουν σαν μικρούλια και πάλι   ποδόσφαιρο στον Ταξιάρχη…Όπως σήμερα , Τρίτη του Πάσχα του 2012 ! Αύριο επιστρέφουν στην πόλη ! Ήρθαν για τις μεγάλες μέρες στο χωριό !

-Δε λέτε πως ψάχνετε ευκαιρία να παίξετε εσείς …και αφήνετε και τα παιδιά μόνα τους  να γκρινιάζουν που …ούτε πάσα δεν τους δίνετε ! Τους πείραζαν οι γυναίκες τους , που γελούσαν με τα καμώματά τους τα παιδιάστικα !

-Έλα λοιπόν εξτρέμ μου   , έλα παιχταρά μου,  έλεγε με ενθουσιασμό ο Βάσος  στον Λυκούργο ! Πόσο είμαστε  ; Συντριβή …Συντριβή  ! 5 γκολάκια σου έριξα σήμερα !    

- Εμένα θα με σέβεσαι απαντούσε εκείνος παριστάνοντας τον θιγμένο ! Είμαι μεγαλύτερός σου ! Ακούς μικρέ ;

-Μια μέρα δεν μετράει !

Μετράει και παραμετράει ! 20 Ιουλίου εγώ , 21 εσύ ! Ποιος είναι μεγαλύτερος ; Άντε πάμε στο κοιμητήρι τώρα ! Περιμένετε λίγο κορίτσια , εδώ με τα παιδιά ... Έχουμε δουλειά εμείς ! Δεν πιστεύω να σκιάζεσαι ακόμα  ! Είπε  ο Λυκούργος στον ξάδερφό του  για να τον πειράξει  !  Πάμε λοιπόν ,  έχουμε και νέες αφίξεις !

Μπήκαν μέσα και ξεκίνησαν να ανάβουν τα καντηλάκια στα μνήματα ! Τα φώτισαν σχεδόν όλα !Όσα δεν είχαν φροντίσει οι δικοί τους να ναι λαμπυρισμένα με έλεος  !  Σε κάθε μνήμα  όσο διαρκούσε το άναμμα , ο Λυκούργος έψελνε χαμηλά και το Χριστός Ανέστη ! Είχε φέρει ένα μεγάλο μπουκάλι με λιόλαδο και λουμινάκια και σπίρτα ! Σουρούπωνε λίγο –λίγο ! Στέκονταν έπειτα  και θυμούνταν έναν-έναν όλους τους !

-Να κι ο μπαρμπα Χρήστος ο ψάλτης  ! Κι η θειά Μαρία η Πετρέισα  ! Κι η η γιαγιά η Θοδωρού !Κι ο παπά Αναστάσης με την πρεσβυτέρα του !  Κι ο Πότης μας και η γιαγιά σου και η κυρά δασκάλα! Μεγάλη κοιμήθηκε και αυτή !

-Όλοι εδώ μέσα , τα ζήσαν τα χρονάκια τους !  89 έφτασε η θειά Ιφιγένεια  ! Είπε ο Βάσος ! Δηλαδή έχουμε ακόμα σχεδόν  47 ολόκληρα  χρόνια για να την φτάσουμε ! Έχουμε καιρό ακόμα !

-Τόσο σίγουρος είσαι ; τον σταμάτησε ο Λυκούργος …Που ξέρεις ότι θα φτάσεις στα 89 ;

-Ναι αλήθεια , μπορεί να φτάσω και τα 99 , είπε γελώντας ο Βάσος ! Σοβάρεψε όμως , όταν είδε τον ξάδελφό του να χαμηλώνει το βλέμμα κάπως στενοχωρημένος !

- Είπα κάτι που σε ενόχλησε Λυκούργε μου  ;

-Όχι , απλά να …σκέφτομαι πως κάποια πράγματα τα έχεις πάρει λίγο αψήφιστα …Εγώ σε αγαπώ και σε νοιάζομαι …

-Μήπως εγώ δεν σε αγαπώ ; τι είναι αυτά που λες τώρα ;

-Δεν αμφισβητώ την αγάπη σου ξάδελφε ! Μα κάποιες φορές πικραίνομαι , τόσο καλό παιδί να μην …

-Ας το , μην συνεχίζεις ,κατάλαβα που το πας,  θα μου πεις πάλι για πνευματικούς και εξομολογήσεις και τέτοια …Καλά δεν μας είδες και μένα και την Χρυσάνθη και τα παιδιά , που αυτές τις μέρες όλο στην εκκλησία ήμασταν και μεταλάβαμε κιόλας! Τι άλλο να κάνουμε δηλαδή; Μήπως νομίζεις ότι  βρίσκω και χρόνο καημένε μου ;Αφού βλέπεις πόσο ζοριζόμαστε! Όλο στο τρέξιμο , στο κυνήγι της ζωής …3 παιδιά περιμένουν …Μην κοιτάς εσύ που είσαι νιόπαντρος και ακόμα δεν έχεις κουτσούβελα !

-Ναι ,μα σκέφτομαι και εκείνα τα ευλογημένα  ξάδελφε ,που τα χεις λίγο μακριά από όλα αυτά…

-Τι εννοείς ,τον διέκοψε ο Βάσος,  να τα πάω και εκείνα να εξομολογηθούν …Καλά θα μας τρελάνεις τώρα  , τι αμαρτίες έχουν αυτά να πούνε στον παπά ;

-Εννοώ να μάθουν από σένα , απ το παράδειγμά σου ,από το βίωμά σου  να συνηθίσουν...                 

  -Ωχ αδελφέ …όλο τα ίδια λέμε όποτε βρισκόμαστε  ..πες και τίποτα πιο ανάλαφρο ρε φίλε  …θα μου πεις εδώ μέσα τι να λέμε ….Μα να , συναντιόμαστε  πια τόσο αραιά και εσύ συνέχεια,   το μόνο που  μου λες  είναι για παπάδες και πετραχήλια… ΄Ακου , είπε ο Βάσος που θέλησε να αλλάξει λίγο το βαρύ κλίμα …Σου υπόσχομαι , ότι μόλις πλησιάσω στα χρόνια όλους τούτους εδώ μέσα , θα εξομολογηθώ ! Και να δεις  τι μου ρθε μόλις τώρα ! Θα κάνουμε μια συμφωνία για να μην στενοχωριόμαστε πλέον με αυτό το θέμα !Εντάξει ;

 -Τι συμφωνία δηλαδή θα κάνουμε ; ρώτησε ο Λυκούργος απορημένος.  

-Ποιος είναι εδώ μέσα ο πιο νέος ; είπε ο Βάσος  και άρχισε να περιδιαβαίνει στα γλυκοφωτισμένα πετρόχτιστα και μαρμάρινα  μνημούρια…-Να , εδώ είμαστε ! Ο μπάρμπα Νίκος ο Γιαννέας ! Πόσο γράφει στην πλάκα του ; 17-03-1949 –21 -05-2011! Κοιμήθηκε δηλαδή , είδες που πάντα το θυμάμαι το κεκοιμημένοι …για να μην λες ,  62 ετών, 2 μηνών και  4 ημερών ! Μόλις φτάσω λοιπόν και εγώ 62 χρονών , 2 μηνών και 3 ημερών , θα πάω να εξομολογηθώ όπου μου πεις !Δεσμεύομαι !  Εντάξει ; Έλα τώρα χαμογέλα λίγο , που μου κατέβασες προβοσκίδα !

Δεν είπε τίποτα άλλο ο Λυκούργος ! Δεν θα ωφελούσε κιόλας ! Τα είχε πει εξάλλου ως τώρα τόσες φορές στον αγαπημένο του ξάδελφο ! Και εκείνος , πάντα το ίδιο ποιηματάκι ! Έχουμε χρόνο , τώρα άλλα είναι αυτά που προέχουν… Σήμερα  σκαρφίστηκε  και άλλο επιχείρημα για να συνεχίσει να αναβάλλει … Έκανε προσευχή,  κάποια στιγμή να καταλάβει τι είναι το σπουδαίο για την ψυχή  , ποιο το σημαντικό και το ασήμαντο …Έδινε συνέχεια και το όνομα του Βασιλείου, της γυναίκας του και των παιδιών , πρώτα –πρώτα  σε ιερείς και Γεροντάδες ,  να τον φωτίσει ο Κύριος , να έρθει κάποτε σε σειρά … Αποφάσισε εκείνο το πασχαλινό σουρούπωμα στο κοιμητήρι του χωριού τους , να μην του ξαναμιλήσει πλέον για αυτό που τόσο τον πονούσε  …Τώρα πια είχε  καταλάβει  αυτό που τότε στα μικράτα τους του έλεγε η μάνα του,  για τους νεκροζώντανους ανθρώπους …Δεν ήθελε  όμως να παραδεχθεί πως και ο φίλος του ο παιδικός , ο ξάδελφός του ο λατρεμένος ,  έμοιαζε με εκείνους που χαρακτήρισε ο ίδιος ο Χριστός στο Ευαγγέλιό Του νεκρούς …Περισσότερο του θύμιζε εκείνους τους πολλούς καλούς ανθρώπους ,  που ζήλον Θεού έχουν,  αλλ ου κατ επίγνωσιν , όπως έγραψε ο Απόστολος στους Ρωμαίους . Έβλεπε λοιπόν  ότι μάλλον κακό έκανε στον Βάσο  αυτή η επαναλαμβανόμενη προτροπή …Δεν μπορούσε να φανταστεί και αυτός βέβαια,  πως και η επόμενη συνάντησή τους , εδώ μέσα πάλι  θα ήταν μόλις λίγους μήνες ύστερα… Και πως θα έβλεπε με τα μάτια της ψυχής πλέον και μόνο , τον  Βάσο  με αναφιλητά,  πάνω από τον φίλο του τον παιδικό τον αχώριστο ,  τον ξάδελφό του τον τόσο αγαπημένο , που έφυγε έτσι ξαφνικά και αδόκητα σε αυτοκινητιστικό  το  ξημέρωμα της 17 ης Ιουλίου!

-Ανήμερα στης Αγιάς Μαρίνας μας το πανηγύρι  βρε ξάδελφε , πριν τα γενέθλιά σου ! 41 χρονών  11 μηνών και 27 ημερών …Έλεγε  και ξανάλεγε ανάμεσα στα κλάματά του !- Τώρα εσύ είσαι ο πιο νέος εδώ μέσα Λυκούργε μου  ! Μόλις ξεστόμισε τούτην την θλιβερή για την καρδιά του διαπίστωση , σάστισε ! -Και εγώ …εγώ έχω ακόμα μια μέρα , για την υπόσχεση που σου έδωσα ! Μην ανησυχείς ξάδελφε !Σήμερα κιόλας , σήμερα θα την τηρήσω ! Τον άκουγαν οι γύρω τότε και απορούσαν με τα λόγια του …

Τα σκέφτεται όλα τούτα  ακριβώς πέντε χρόνια μετά ! Ανήμερα της Αγιάς Μαρίνας,  το 2017!Σήμερα που εκείνος είναι 46 χρονών,  11 μηνών και 26 ημερών ! Εδώ στην ….έδρα τους ! Στον Ταξιάρχη τους και στο κοιμητήρι το Αρχαγγελικό ,  που φώτισε με έλεος ο ίδιος  , για αναρίθμητη φορά από τότε …Και πάλι  εδώ , ξανά μόνος του ο Βάσος !

 Ή μήπως , ξανά , όπως πάντα μαζί με τον αγαπημένο του …συμπαίκτη   … Ξεκίνησε από τον χαμογελαστό φίλο του , στην κάπως ξεθωριασμένη από τον ήλιο  φωτογραφία! Ολόλαμπρη η μορφή του στην μνήμη του,  μαζί με τις παιδικές φωνές και τις χαρές τους στην πλατεία των Ταξιαρχών…  Εκείνου,  που τον νοιαζόταν αληθινά !Εκείνου  που θέλησε ο Θεός , με έναν τόσο απερινόητο τρόπο να του μηνύσει  πως …ο καιρός γαρ εγγύς ! Θυμάται με μια αλλιώτικη χαρά και  ευγνωμοσύνη στο έλεος και την μακροθυμία του Κυρίου , την λαχτάρα του εκείνο το αξέχαστο καλοκαιρινό θλιμμένο  νύχτωμα  του Ιουλίου του 2012 ! Πώς αναζήτησε τον πατέρα Γρηγόριο , τον μετέπειτα πνευματικό όλης της οικογένειάς τους ! Την έκπληξη και την συγκίνηση εκείνου μόλις τον είδε στον Ναό , την ώρα που κλείδωνε για να φύγει  , μα και μόλις του είπε  με δάκρυα στα μάτια,  πως ήθελε αμέσως να εξομολογηθεί ! Θυμάται επίσης εκείνα τα πρώτα , τα σπαρακτικά του λόγια :   -Μια μέρα μόνο  έχω  ακόμα  πάτερ του είπε! Μια μέρα  μου  έμεινε!

Νώντας Σκοπετέας
Απόσπασμα από εκπομπή με τίτλο : Είμαστε ακόμα ζωντανοί ;

Στην μνήμη της Ε. που έφυγε ανήμερα των Γενεθλίων του Λυκούργου … ξημερώνοντας η μέρα του γάμου της …

Ίσως μια αληθινή Ιστορία που βιώθηκε ή θα βιωθεί προς το συμφέρον ψυχών νεκροζώντανων… καλών ανθρώπων  !

Αφιερωμένη επίσης , σε όσους πάντα θα ζουν την κάθε μέρα τους  ως στερνή , μα και  ως πρώτη σε καιρούς μετανοίας …

Δάκρυ στο Εγώ … Το Εγώ, γιατί με κεφαλαίο;

Ναι , είναι το εγώ μια λέξη που δεν αγαπά ο Ουρανός ! Μόνο ο Χριστός μας την καθαγίασε τούτη την λέξη ! Τόσο απόλυτα και ταπεινά ταυτόχρονα ! Δεν είπε , ότι είναι απλά Ζωηφόρος , δεν είπε :Εγώ είμαι Ζωή ! Είπε: Εγώ είμαι Η Ζωή ! Η Ελπίδα , Το Φως , Η Οδός ! Ενανθρώπησε ο Θεός Λόγος, για την δική μας καταφθαρείσα φύση ! Ελευθερωτής στην σκλαβιά του πλανευτή μισόψυχου και Ηλιόφωτη  αίγλη  στον σκοτασμό του ! Ευεργέτης στην αχαριστία μας !  Εγώ είμί η Ανάστασις …δια τους πεσόντας ! Και εμείς τι μπορούμε να του ανταποδώσωμεν περί πάντων ων ανταπέδωκεν ημίν ; Δεν έγραψε ο υμνογράφος περί πάντων ων έδωκεν αλλά ανταπέδωκεν …Εμείς πρώτοι αντιπροσφέραμε παρακοή στο είναι και στην ύπαρξη που μας δώρισε ! Και έπειτα  Εκείνος ανταπέδωσε  στην δική μας διαρκή  αποστασία τον άφθορο θάνατο !

Μοιάζει και αυτό το ερώτημα του Υμνογράφου ρητορικό ! Τι άραγε θα μπορούσαμε να αποθέσουμε  εμείς στο ηλότρητο Εγώ Του ;

Κι όμως σε Εκείνον που ίδρωσε αίμα , εμείς έχουμε κάτι να αντιπροσφέρουμε ! Δακρύων μοι παράσχου Χριστέ ρανίδας  τον ρύπον της καρδίας μου καθαιρούσας …δεόμαστε στον Φιλάνθρωπο Σωτήρα …Μια ρανίδα από εξιλεωτικό δάκρυ,  να σταλάξει και να αντιπροσφερθεί  στο Άγιο Εγώ  ! Τέτοια ανταποδόματα ας κυλήσουν από τα μάτια όσων συμπορευτούν με τους ταπεινούς τούτων των σελίδων ! Αστέγνωτα και σωστικά ! Γένοιτο !  

Νώντας Σκοπετέας

Δάκρυ στο Εγώ …

Κεντρική διάθεση :Πρόμαχος Ορθοδοξιας

Τηλεφ. Επικοινωνίας-Παραγγελιών:6986 22 59 27

www.promachos.gr

Όλα τα έσοδα της παρούσαςέκδοσης αλλά και όλων των εκδόσεων της Ορθόδοξης Χριστιανικής Συναλληλίας:¨Πρόμαχος Ορθοδοξίας¨ διατίθενται για τους Ιεραποστολικούς-Φιλανθρωπικούςσκοπούς της και κυρίως για την έντυπη ΔΩΡΕΑΝ αποστολή των Χαιρετισμών τηςΠαναγίας μας, όπου Ορθόδοξη Χριστιανική καρδιά χτυπά ! 

Ως το Αμήν του Ιωάννη του Μέρος Δ( τελευταίο)

Αμέτρητα αυτά που κάνουμε σε τούτη την πρόσκαιρη ζήση γιατί βάζουμε μπροστά μας το πρέπει , το φιλότιμο , το καθήκον ! Υπερβαίνουμε εαυτούς ενίοτε , κάνουμε δυνατά τα φαινομενικά αδύνατα , κινούμε ουρανό και γη για να είμαστε συνεπείς  , στις επάλξεις των οφειλομένων , άξιοι της εμπιστοσύνης που κάποιοι μας έδειξαν , έτοιμοι για άμεπτη λογοδοσία , να φανούμε ακέραιοι και ακατηγόρητοι ενώπιόν τους . Δεν διανοούμαστε ότι κάποια στιγμή μπορούμε να φανούμε ασυνεπείς , κατώτεροι των περιστάσεων , παραβάτες του καθήκοντος , επίορκοι των δεσμεύσεων  που κάποτε αναλάβαμε …Τρόμος στην σκέψη και μόνο ότι μπορεί να βρεθούμε αναπολόγητοι , χωρίς ελαφρυντικά , χωρίς στιλπνά επιχειρήματα , που να δικαιολογούν την αβλεψία, το παράπτωμα , την αδράνεια , την παράλειψη , την αμέλεια … Για να κάνουμε τώρα μια ιερή αναγωγή… 

Πως θα αισθανθούμε κάποτε αν σταθούμε αναπολόγητοι μπροστά στο φοβερό βήμα του Δικαιοκρίτη Χριστού μας ;  Ναι , ελεοσωτηρία και μόνο υπάρχει ! Το έλεος του Κυρίου μας θα μας σώσει , όχι οι πράξεις , όχι οι γνώσεις μας για την πίστη . Μα πρέπει και εμείς να το θέλουμε ! Ο άνευ σου Πλάσας  σε , ου δύναται άνευ σου σώσαι σε ! Να θέλεις να σωθείς ! Η σωτηρία όμως είναι Το αιώνιο Φως !  Και Το Φως , το βιώνουμε από αυτήν τη ζωή ! Όπως τον Παράδεισο και την ολόσκοτή μας κόλαση ! Ο Κύριος μακροθυμεί , δεν υποχωρεί , στη βουλή και το σχέδιό του για την τελική κρίση και την Σωτηρία μας ! Και τούτο το σχέδιο Του , μας το έχει φανερώσει σε κάθε του λεπτομέρεια , εκτός από τους χρόνους της υλοποίησής του ! Κανείς δεν τους γνωρίζει ! Εμείς οφείλουμε να γνωρίζουμε τα του Ευαγγελίου Του ! Τα ρήματα , τα θαύματα και τα θαυμάσια , τα επίγεια βήματά Του ! Για να μην σταθούμε κάποτε , εν εκείνη τη ημέρα αναπολόγητοι ενώπιόν Του ! Για να μπορέσουμε κάποτε και εμείς να πούμε με άφατη χαρά και ευγνωμοσύνη προς το άπειρο έλεός Του ! Εμνήσθημεν των ρημάτων Σου Κύριε , σαν τις Μυροφόρες με τις ανδρείες ψυχές ! Εμνήσθημεν και εβιώσαμεν ! Λέξαντες και ποιήσαντες ! Να μην ακούσουμε ποτέ , αλλοίμονο , από τα χείλη του Σωτήρος Χριστού μας όχι μόνο το πορεύεσθε απ εμού , αλλά και το πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς !

Να μην πούμε και εμείς ποτέ ως άλλοι συμπορευόμενοι προς Εμμαούς μαθητές , ότι ηλπίζαμεν …αλλά ότι γνωρίζουμε  και πιστεύουμε όσα είπε , έπραξε και υπέμεινε από τον αχάριστο λαό Του ! Με καρδιά καιομένη , με την πνευματική ενάργεια , με τον Θεάρεστο ζήλο !  Να μην ακούσουμε ποτέ τον Κύριό μας να μας αποκαλεί ανοήτους και βραδείς τη καρδία, με σκοτασμένο νου , που να μην μπορεί τις γραφές , τα ρήματα της αιωνίου Ζωής να κατανοήσει , με βραδυκίνητη άπιστη καρδιά , που να μην μπορεί να πιστέψει στα ειρημένα στα πεπραγμένα, στα προφητευμένα…Στα  όσα ο Κύριός μας παρήγγειλε και εξήγγειλε  στο επίγειό του πέρασμα . Όλα τούτα είναι τόσο κοντά και τόσο μακριά μας … Εμείς ορίζουμε την απόστασή μας από τις ολοφώτεινες σελίδες της Αγίας Γραφής . Χρέος προς την ψυχή μας να την φωτίζουμε συνεχώς από αυτό το ανέσπερο και ασύγκριτο Φως ! Η γνώση θα φωτίσει την ψυχή ! Η αγνωσία του Θεού την σκοτίζει ( Αββά Υπερεχίου) Και να μην παραλείπουμε τίποτα … Ως το Αμήν του Ιωάννη Του !

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από Ομότιτλη εκπομπή

Ως το Αμην του Ιωάννη Του( Μέρος Γ)

Οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται(Προς Τιμόθεον Α)

Να μελετήσουμε βήμα-βήμα το επίγειο πέρασμα του Σωτήρα Ιησού ! Η μάλλον , άλλον χρόνο να χρησιμοποιήσουμε ! Τον χρόνο που είναι συνύπαρκτος με την ευλογημένη πίστη μας την Ορθόδοξη ! Τον Ενεστώτα διαρκείας ! Να μετανοούμε και να μελετάμε,  όσο μπορούμε περισσότερο τα πανίερα και φωταυγή αποτυπώματά Του ! Χρέος παντοτινά ανεξόφλητο στην ψυχή μας , αυτή η σπουδή του Βιβλικού Φωτός! Τίποτα να μην παραλειφθεί από τα 76 φωτοβόλα βιβλία της Αγίας Γραφής ! Από Γενέσεως  έως Αποκαλύψεως , ως το Αμήν του Ιωάννη Του ! Με το Αμήν τελειώνει της Πάτμου το φανέρωμα των θείων βουλών ! Το ιδεατό , το μοναδικά ξεδιψαστικό για την ψυχή είναι  βέβαια να εμβαθύνει στις Γραφές . Όμως για εμάς,  που παραπονιόμαστε για τα οχληρά και πνιγηρά βιοτικά και για τον σχεδόν μηδενικό «ελεύθερο» χρόνο , ας μελετάμε τουλάχιστον τις σελίδες της Καινής Διαθήκης ! Να μάθουμε για τον Χριστό μας ! Που παραμένει άγνωστος για τους περισσοτέρους μας ! Αυτό το στερητικό α , δεν είναι σαν τα άλλα τα αποφατικά τα τόσο ευλογημένα και συνδεδεμένα με την πίστη την Αγία του Χριστού  , του ακαταλύπτου Του , του ανερμηνεύτου Του , του απερινοήτου …Αυτό το α , σιμά στην γνώση του Αρχηγού και Θεμελιωτή της πίστης μας , είναι αυτό που τόσο Τον πληγώνει και από εμάς τόσα στερεί από τα αιώνια ανέσπερα …αν δεν μας τα αποκλείει …

Να φύγει το στερητικό από την Θεία γνώση! Να μην μας είναι ένας άγνωστος , Εκείνος που θυσιάστηκε για εμάς , πλάσμα του θέλω μας και του εγώ μας …Η γνώση είναι Φως ! Το Φως είναι Ζωή ! Η Ζωή , Αλήθεια! Και η Αλήθεια , Ελπίδα ! Η Ελπίδα είναι Σωτηρία ! Και η Σωτηρία ο σκοπός τούτου του προσκαίρου! Δεν υπάρχει ούτε ένα ¨και¨ μέσα στον Ευαγγελικό Λόγο , που να έχει τοποθετηθεί εκ του προχείρου και μάταια !Εκείνο το «και αναστάς» του Ασώτου !  Σε αυτό το και,  χωράει το θεμέλιο του ιερού μυστηρίου της εξομολόγησης : η μετάνοια! Χωρίς αυτό το και , θα ήταν  ανώφελη η εξαγόρευση ενός αμετανοήτου ήμαρτον προς τον Πατέρα ! Για κάθε ελάχιστη λέξη που μας δώρισε ο Θεός μέσω των Ευαγγελιστών και των Αποστόλων Του , δε θα ταν υπερβολή να ξαναπούμε πως θα μπορούσαν ολάκεροι πολυσέλιδοι τόμοι να γραφτούν ! Μα υπάρχει και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό , που μας υπαγορεύει η ελάχιστη κρίση μας : Η εποχή μας περισσότερο από ποτέ έχει γεμίσει με σκοτάδια και λύκους προβατόσχημους , της κακοδοξίας , της πλάνης και της αιρέσεως μισθοφόρους κήρυκες!

Αυτοί οι φαινομενικά καλοκάγαθοι και ευγενέστατοι «εργάτες» της «αλήθειας» πριν μας πλησιάσουν( για τους δικούς τους όλως ιδιοφελείς σκοπούς) φροντίζουν να έχουν μελετήσει πολύ καλά τις Γραφές !  Και με την συνήθη τους δόλια πρακτική , έχουν απομονώσει  κάποια χωρία από το Ευαγγέλιο για να μας κλονίσουν την πίστη ! Δεν συζητάμε για εκείνους που ενώ μπορούν ως εγγράμματοι , δεν έχουν ουδέποτε εθελουσίως πλησιάσει στα ιερά κείμενα , μα για όσους υποτίθεται ότι ανατρέχουμε συχνά στα Θεόσδοτα αιώνια ρήματα! Πολλές φορές αρκούμαστε στο …τι λέει μέσα στο Ευαγγέλιο ! Αυτό όμως δεν είναι μελέτη ! Μελέτη είναι το …γιατί το λέει ! Με ποιόν σκοπό δηλαδή γράφτηκε αυτό το χωρίο που διαβάζουμε ! Με έναν νομικό όρο : Να κάνουμε τελεολογική ερμηνεία  

( τέλος = σκοπός) , θυμούμενοι τον Απόστολο Φίλιππο στις Πράξεις των Αποστόλων  , με τον ευνούχο της Κανδάκης και το ποτισμένο από Πνεύμα Άγιο ερώτημά του προς τον Άρχοντα , που μελετούσε τον μεγαλοφωνότατο Ησαϊα : «Γινώσκεις ά αναγινώσκεις;» Χωρίς βαθιά γνώση , θα αρκεστούμε στην γραμματική και μόνο ερμηνεία των Γραφών ! Θα μείνουμε στο τι γράφει και όχι στο γιατί ! Και έτσι , θα κλονιστούμε όταν εντέχνως και κακόθεα μας φέρουν ένα Ευαγγελικό χωρίο μπροστά μας ! Όταν σκορπίσουν μπροστά στα μάτια μας της κακοδοξίας την αχλύν ! Ένα παράδειγμα : Στις σελίδες του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου και στο 11 ο κεφάλαιο ( στ.2-15): Ὁ δὲ Ἰωάννης ἀκούσας ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τὰ ἔργα τοῦ Χριστοῦ, πέμψας δύο τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν;
Γι αυτόν τον λόγο πρέπει να έχουμε δίπλα στο κείμενό μας , ερμηνεία , το γιατί γράφτηκε ! Και όχι την οποιαδήποτε ! Κορυφαία και φωτισμένη είναι εκείνη του αειμνήστου Παναγιώτη Τρεμπέλα !

Υπάρχουν και άλλες αξιόλογες , όπως και κάποιες που έμειναν στο στείρο και τόσο επικίνδυνο :τι γράφει ! Ο Τρεμπέλας εμβάθυνε με την ερμηνεία του στο γιατί ! Αν μας φέρουν λοιπόν μια ξερή μετάφραση του συγκεκριμένου Ευαγγελικού χωρίου , εύλογα θα απορούσαμε : Ο Τίμιος Πρόδρομος , που σκίρτησε στα σπλάχνα  της Ελισάβετ,  ως εξάμηνο βρέφος όταν  η Παναγία έχοντας μόλις λάβει το χαρμόσυνα άγγελμα της Θεανθρώπησης επισκέφτηκε την Ορεινή ,αναγνωρίζοντας εκ κοιλίας μητρός  την Θεότητα του Ιησού ,  εκείνος που διεκώλυεν Αυτόν στον Ιορδάνη λέγοντας : Εγώ χρείαν έχω υπό Σου βαπτισθήναι και Συ έρχη προς με; Εκείνος που άκουσε την φωνή εξ Ουρανών να λέει : Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ω ευδόκησα ! Εκείνος που εώρακε το πνεύμα το Άγιον να κατεβαίνει  και μονίμως να μένει πάνω στον Ιησού , που μεμαρτύρηκε ότι Ούτος εστίν ο ενανθρωπήσας Υιός του Θεού , αυτός να χρειάζεται τώρα  επιβεβαίωση και να στέλνει τους μαθητές του να ρωτήσουν τον Χριστό μας αν όντως είναι ο Μεσσίας ή να περιμένουν άλλον ;  Είναι δυνατόν ; 

Αν μείνουμε σε μια άνυδρη μετάφραση θα κλονιστούμε ! Ας δούμε όμως πως προσθετικά ερμηνεύει ο μέγας Τρεμπέλας, ο πατερικά εμπνευσμένος Θεολόγος  : Και έκαμε την ερώτηση αυτή ο Ιωάννης δια να στηριχθούν με την απάντηση εις την πίστη προς τον Χριστό οι κλονισμένοι μαθητές του! Ακλόνητοι οι μαθητές του Τιμίου Προδρόμου , ακλόνητοι και εμείς με την ορθή ερμηνεία του χωρίου γινώσκοντες α αναγινώσκομεν ! Για να στηριχτούν στην πίστη τους , γι αυτόν τον λόγο τους έστειλε να ρωτήσουν και να λάβουν εκείνες τις συνταρακτικές απαντήσεις τις χαρμόσυνες τις ήδη προφητευμένες από τον 5^Ο Ευαγγελιστή Ησαϊα !

Πάντα στο γιατί λοιπόν ! Στην μελέτη ! Στην γνώση ! Στο Φως που διαλύει πλάνες , ομίχλες και σκοτάδια ! Στα μαρτυρικά βήματα του Ιησού ! Ως το Αμήν του Ιωάννη Του !( συνεχίζεται...)

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή ( 4 μέρη )

Ως το αμήν του Ιωάννη Του ...( Μέρος Β)

Αρίφνητες οι στιγμές που υποφέρουμε μέσα στην μετρημένη επίγεια ζωή μας ! Ανεξερεύνητα τα όρια του καθενός μας,  όπως και οι ψυχές μας ! Συνεχώς μας εκπλήσσουν , είτε αρνητικά είτε επί το πλείστον θετικά οι αντοχές τους ! Γι αυτό εξάλλου λέγεται , ( δεν ξέρουμε βέβαια κατά πόσον βιωματικά το πρεσβεύουν όσοι μας το διδάσκουν) ,  ότι δεν σου δίνεται Σταυρός πιο βαρύς από αυτόν που αντέχεις να σηκώσεις και να μεταφέρεις στον Γολγοθά της δοκιμασίας και του πόνου σου… Σε  αυτό το πολυσύχναστο ανηφόρι,  πόσες φωνές βουβά σπαρακτικές , πόσα χείλη στεγνά δεν ψιθυρίζουν ένα γλυκόπικρο γιατί , ένα τι έφταιξα , τι έπραξα , ποιόν πείραξα , ένα πόσο ακόμα …Θεέ μου ; Και έχει ο Σταυρός,  τέτοια ποικιλία , σε μεγέθη , σε βάρη , σε υλικό κατασκευής …Από πόνο φτιαγμένος και τα αμέτρητα φανερώματά του ! Σταυρός η  περιφρόνηση , Σταυρός η  συκοφαντία, ο δόλος , η κακία , ο φθόνος, η ζήλεια , η προδοσία, η λοιδορία ,  ο διωγμός , η δυστροπία του διπλανού , Σταυρός  η φτώχεια , η στέρηση ,η κακοπάθεια ! Συνέχισε , συνέχισε και μην βαρυγκομάς… 

Σε δυναμώνει εκείνος  που έστειλε ο Κύριος δίπλα σου , Άγγελο μαζί  και Κυρηναίο …Και κάποιες στιγμές στα ξαποστάματα σε παρακινεί να συγχωρέσεις …Σταυρωτές και συκοφάντες , προδότες και διώκτες, όσους φθονούν και σου στερούν το οξυγόνο ποτίζοντάς σε με χολή και όξος  …Και φαντάζει αδύνατο αυτό που σου ζητά ! Να συγχωρέσω ποιόν ;Αυτόν που όλα μου τα πήρε, αυτόν που με διαβάλλει , που θέλει το κακό και τον χαμό μου , αυτόν που …εμισησέ με δωρεάν ; Ακατόρθωτο αυτό που μου ζητάς ! Έτσι του απαντάμε συνήθως!  Και εκείνη την στιγμή ένα επιχείρημα μόνο υπάρχει για να αρθρώσει ο αγαθός παρακινητής της συγχώρεσης ! Σκέψου , σου λέει , αδελφέ μου τον Χριστό μας , που πάνω στο τίμιο Ξύλο , εγκαταλελειμμένος εκουσίως έστω και πρόσκαιρα ακόμα και από τον ίδιο τον Πατέρα ,  συγχώρεσε και προσευχήθηκε ο Απειρόκακος  , για τους φθονερούς και παγκάκιστους σταυρωτές του , του διαβόλου τα όργανα τα δολιότατα  !  

Ο Χριστός ήταν ο Θεός θα αντιτείνουμε  εμείς ! Εγώ δεν είμαι ο Θεός ! Ένας άνθρωπος είμαι ! Κι ας λέω το Πάτερ ημών και το ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών …Αν σου πω τι μου έχουν κάνει , θα αλλάξεις και εσύ άποψη και θα με δικαιολογήσεις ! Και ξεκινούν έτσι οι ατέρμονες εξιστορήσεις , οι πολλάκις διαστρεβλωμένες στο πέρασμα των χρόνων λεπτομέρειες , διογκωμένες , προσαρμοσμένες στο πληγωμένο μας εγώ … 

Αλλά έστω κι αν είναι πέρα για πέρα αληθινά και ανόθευτα πραγματικά , όλα αυτά που υπέστης αδελφέ μου , ταλαίπωρε εαυτέ μου , έστω κι αν συνέβησαν όλα αυτά ακριβώς και απαράλλαχτα όπως τα ξαναθυμήθηκες με μια «δικαιολογημένη» μνησικακία και δεν μπορείς να συγχωρέσεις...

Έστω έτσι πως έχουν τα πράγματα …Μπορείς να πράξεις κάτι άλλο ! Να ακολουθήσεις βήμα προς βήμα το επίγειο πέρασμα του Θεανθρώπου ! Να διαβάζουμε το Ευαγγέλιο , με όσα έπραξε , είπε και κυρίως υπέμεινε ο Χριστός μας στα 33 χρόνια της επί γης παρουσίας Του και  εκεί  θα έρθουμε απέναντι σε μια συνταρακτική και αναντίρρητη συνεχή αποκάλυψη : Δεν συκοφαντήθηκε , δεν διώχθηκε, δεν εγκαταλείφθηκε , δεν καταφρονήθηκε και δεν αμφισβητήθηκε-ουδέ γαρ οι αδελφοί Αυτού επίστευον εις Αυτόν          ( Ιω.7,5) –δεν στερήθηκε άλλος και δεν κακοπάθησε , δεν πόνεσε άλλος περισσότερο από τον ίδιο τον Σωτήρα Ιησού , δεν πληγώθηκε άλλος με την δίστομη ρομφαία της αχαριστίας , όσο η Παναγία Μητέρα Του !

 Ε , αυτό μπορείς να το σκεφτείς και να το ομολογήσεις αδελφέ μου , αδιόρθωτε εαυτέ μου ! Αν υπέφερε όλα αυτά , που τις περισσότερες φορές αγνοούμε εντελώς, ο ίδιος ο Θεός , ποιος είσαι εσύ που στην πρώτη επίφθονη λέξη , στην πρώτη διαβολή , στην πρώτη πληγή , θα στείλεις  , έστω και διανοία , ένα γιατί στον Ουρανό ; Αυτό μπορούμε να το πούμε! Αλλά πρώτα να μην παραλείψουμε να γνωρίσουμε τις καταγεγραμμένες σε σελίδες ιερές , συγκλονιστικές στιγμές , από τα μαρτυρικά 33 χρόνια  του Θεανθρώπου ! Να μην παραλείψουμε ούτε μια ! Ως το Αμήν του Ιωάννη Του ! ( συνεχίζεται )  

Νώντας Σκοπετέας

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή ( 4 μέρη )