Αγάπη δε μη έχω...ουδέν ειμί

Χωρίς αυτήν είμαι ένα τίποτα ...

Μια εξαιρετική προσέγγιση -εργασία σε μια μέγιστη αλήθεια της πίστης μας .

Ευχαριστούμε ολόψυχα τον αδερφό μας Γ... που μας την έστειλε ....καλή σου δύναμη αδερφέ ...

Αγαπημένοι μου Φίλοι, Όλοι λίγο πολύ έχουμε αναρωτηθεί, έχουμε διαλεχθεί , έχουμε καταθέσει μια ερμηνευτική προσέγγιση για το τι είναι αγάπη, πως πρέπει να αγαπάμε ..κλπ. Όλα τα πρακτικά των λαικών μας συζητήσεων όλου του κόσμου να μαζεύαμε, ακόμη και τις απόψεις των φιλοσόφων όλης της ιστορίας σε αυτά να προσθέταμε, το απέραντου μήκους και όγκου αυτό κείμενο, δεν θα μπορούσε να πλησιάσει τον αξεπέραστης αξίας ύμνο της Θείας Αγάπης, το πολυτιμότερο πνευματικό αυτό χάρισμα το οποίο ο Θεόσοφος Απόστολος Παύλος μας περιγράφει με γλαφυρότητα και ιδιαίτερη έμφαση σε μια έξαρση πνευματικής πληρότητας και ζωντανής εμπειρίας του με τον Χριστό, και μας καταθέτει ως αιώνια παρακαταθήκη στην προς Κορινθίους Α 13/ιγ/4-7 επιστολή. 1 Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. μτφ. Εάν υποθέσωμεν, ότι ομιλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπην, έγινα όμοιος προς τον άψυχον χαλκόν, πού βουίζει, όταν τον κτυπούν, ή προς τό κύμβαλον, πού βγάζει θορυβώδη και χωρίς σημασίαν ήχον. 2 και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί.

μτφ. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και εάν γνωρίζω όλα τα μυστικά σχέδια των βουλών του θεού και έχω όλην την γνώσιν, πού ημπορεί να απόκτηση ο άνθρωπος, και εάν έχω κάθε βαθμόν πίστεως, ώστε να μεταθέτω και βουνά ακόμη, δεν έχω όμως αγάπην, δεν είμαι τίποτε. 3 και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντα μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.

μτφ. Και εάν διαθέσω όλα τα υπάρχοντα μου δια να θρέψω με ψωμιά τους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου δια να καώ, δεν έχω όμως αγάπην, δεν ωφελούμαι τίποτε από τας θυσίας αυτάς. 4 Ή αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, ή αγάπη ου ζηλοί, ή αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται,

μτφ. Εκείνος, που έχει την αγάπην, είναι μεγαλόψυχος, ανεκτικός και με πλατειά καρδιά, γίνεται ευεργετικός και ωφέλιμος· ή αγάπη δεν φθονεί, ή αγάπη δεν ξιππάζεται και δεν φέρεται με αλαζονείαν και προπέτειαν· δεν φουσκώνει από οίησιν και υπερηφάνειαν· 5 ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, μτφ.δεν πράττει τίποτε το άσχημον, δεν ζητεί τα ιδικά της συμφέροντα, δεν ερεθίζεται από θυμόν και οργήν, δεν σκέπτεται ποτέ κακόν κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακόν πού έπαθε από αυτόν. 6 ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία

μτφ.Δεν χαίρει, όταν βλέπει να γίνεται κάτι άδικον, χαίρει δε όταν βλέπει την αλήθειαν να επικρατεί. 7 πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει.

μτφ. Σκεπάζει όλας τας ελλείψεις του πλησίον και δεν τον διαπομπεύει δι' αυτάς· σχηματίζει ευμενή πεποίθησιν υπέρ του αγαπωμένου εις όλα· και όταν ευρίσκεται ενώπιον παρεκτροπών του πλησίον ελπίζει, ότι από όλας αυτάς θα διορθωθεί ούτος· εις όλα δεικνύει υπομονήν δια τον πλησίον. 8 η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται.

μτφ. Ή αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, αλλά μένει πάντοτε βεβαία και ισχυρά, ακόμη και μετά τον θάνατον μας. Είτε προφητείαι υπάρχουν τώρα ως χαρίσματα του Πνεύματος, θα καταργηθούν· είτε χαρίσματα γλώσσών υπάρχουν, και αυτά θα παύσουν· είτε γνώσις υπάρχει, θα καταργηθή και αυτή. 9 εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν.

μτφ. θα καταργηθούν όλα αυτά εις την μέλλουσαν ζωήν. Διότι τώρα μερικώς και ατελώς γνωρίζομεν και μερικώς προφητεύομεν. Εις τον βίον αυτόν η γνώση μας είναι περιορισμένη και οι προφήται μέρος μόνον των μυστηρίων της Θείας σοφίας μας αποκαλύπτουν. 10 όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται.

μτφ. όταν δε εις τον μέλλοντα βίον έλθη το τέλειον και μας δωθεί η τέλειαν γνώσις, τότε το μερικόν και ατελέςθα καταργηθή. 11 ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου.

μτφ. Αυτό δε που σας γράφω θα το καταλάβετε καλύτερα με το εξής παράδειγμα: Όταν ήμην νήπιον, ως νήπιον ωμίλουν, ως νήπιον εσκεπτόμην, ως νήπιον έκρινα και εσυλλογιζόμην. Όταν όμως έγινα άνδρας, κατήργησα πλέον εκείνα τα νηπιώδη. Δεν ομιλώ πλέον σαν νήπιον, η σκέψις μου δε και ο συλλογισμός μου είναι τώρα ώριμα και ανδρικά. Κατ’αναλογίαν ημπορείτε να σχηματίσετε κάποιαν ιδέαν δια την γνώσην και την άλλη τελειότητα, που θα μας δοθή εις την άλλην ζωήν. 12 βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην.

μτφ. Διότι τώρα βλέπομεν σαν εις μετάλλινον καθρέπτην θαμπά και τόσον ατελώς, ώστε μας μένουν πολλά αινίγματα που δεν ημπορούμεν να τα εξηγήσωμεν.Τότε όμως θα ίδωμεν κατ’ευθείαν πρόσωπον με πρόσωπον. Τώρα γνωρίζω μόνον ένα μέρος της αλήθειας. Τότε όμως θα λάβων τόσο τέλειαν γνώσιν, όσον τέλεια με εγνώριζεν ο παντογνώστης Κύριος, όταν ενεργούσε την επιστροφήν μου και με εκαλούσεν εις το αποστολικόν αξίωμα. 13 νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη. μτφ.Αυτά θα γίνουν εις την μέλλουσαν ζωήν. Τώρα δε εις την παρούσην ζωήν μένουν ή πίστις, η ελπίς, και η αγάπη, αυτά τα τρία. Μεγαλυτέρα δε από αυτά είναι η αγάπη. Μια πιο αναλυτική και συγχρόνως απλή ανάλυση των στίχων της παραπάνω επιστολής σε απλή δημοτική γλώσσα... Το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε ότι η αγάπη κάνει είναι ότι μακροθυμεί. Το ρήμα "μακροθυμώ" είναι σύνθετη λέξη από το "μακρύς" και "θυμός". "Μακροθυμώ" λοιπόν σημαίνει "καθυστερώ πολύ πριν να θυμώσω" και είναι το αντίθετο του "ευέξαπτος". Το "μακροθυμώ" έχει περισσότερο την έννοια του είμαι υπομονετικός με τους ανθρώπους παρά του είμαι υπομονετικός με τις καταστάσεις. Για το τελευταίο υπάρχει μια άλλη λέξη το "υπομένω". Η αγάπη επομένως δεν θυμώνει γρήγορα με τους ανθρώπους, δεν είναι ευέξαπτη, αλλά αντέχει υπομονετικά. Κάτι άλλο που η αγάπη κάνει είναι ότι "χρηστεύται". "Xρηστεύομαι" σημαίνει συμπεριφέρομαι ως "χρηστός", δηλαδή είμαι καλός, ήπιος, μαλακός, καλοκάγαθος ακόμα και αν έχω να αντιμετωπίσω αχαριστία. Η αγάπη ού ζηλεί, δηλαδή δεν φθονεί δεν ζηλεύει. Η πηγή του φθόνου και της ζήλιας είναι η σάρκα, η παλιά φύση. Όταν υπάρχει φθόνος, τότε είσαι ευτυχισμένος όταν υποφέρω και υποφέρεις. Σε αντίθεση, και αφού η αγάπη δεν φθονεί, όταν αγαπάς είσαι ευτυχισμένος όταν είμαι ευτυχισμένος και υποφέρεις μαζί μου όταν υποφέρω. Κάτι άλλο που η αγάπη δεν κάνει είναι να "περπερεύται", δηλαδή να καυχάται να "κοκορεύεται". Είναι αυτό το είδος συμπεριφοράς που λέει συνέχεια "εγώ έκανα, εγώ έχω, εγώ θα φτιάξω, εγώ εκείνο, εγώ το άλλο,....." Η λέξη "εγώ" χρησιμοποιείται πολύ συχνά από ένα άνθρωπο που "περπερεύται". Επίσης εμείς σαν χριστιανοί κάνουμε μερικές φορές το ίδιο πράγμα. Λέμε: "εγώ έκανα αυτό και εκείνο για τον Κύριο", "εγώ προσευχήθηκα τόσο πολύ", "εγώ ξόδεψα παρά πολύ χρόνο στην μελέτη της Βίβλου σήμερα", "εγώ ξέρω αυτό και το άλλο από την Βίβλο" εννοώντας ότι είμαι πιο καλύτερος από σένα που πιθανόν δεν έκανες "τόσα πολλά". Εντούτοις, όταν έχουμε αγάπη δεν καυχιόμαστε, γιατί γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μας κάνει διαφορετικούς από οποιονδήποτε άλλον αδελφό ή αδελφή στο σώμα του Χριστού. Καθετί που έχουμε μας δόθηκε από τον Κύριο. Το λάβαμε, δεν το πετύχαμε μόνοι μας. Γι'αυτό ακριβώς δεν έχουμε κανένα λόγο να καυχόμαστε σε οτιδήποτε ή σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από τον Κύριο. Κάτι άλλο που η αγάπη δεν κάνει είναι ότι δεν "φυσιούται". Κατά κυριολεξία το ρήμα "φισιόω" που χρησιμοποιείται εδώ σημαίνει "φουσκώνω, φυσάω", χρησιμοποιείται μεταφορικά με την έννοια του υπερηφανεύομαι, φουσκώνω από περηφάνια. Η απλή εγκεφαλική γνώση φουσκώνει. Δεν μελετάμε την Γραφή για να κερδίσουμε εγκεφαλική γνώση αλλά για να γνωρίσουμε τον Θεό που αποκαλύπτει τον εαυτό του σ'αυτήν. Μάλιστα, αν η γνώση της Γραφής παραμείνει απλή εγκεφαλική γνώση και δεν συνοδευτεί από αγάπη τότε το αποτέλεσμα θα είναι να φέρει φούσκωμα, περηφάνια, δηλαδη το ακριβως αντιθετο της αγάπης. Κάτι άλλο που η αγάπη δεν κάνει είναι να ασχημονεί. "Ασχημονέω" σημαίνει "συμπεριφέρομαι απρεπώς, δε έχω την πρέπουσα συμπεριφορά, δρω ηθικώς άσχημα". Το λάθος της ομοφυλοφιλίας αποκαλείτε "ασχημοσύνη" (το προιον του "ασχημονέω"). Η αγάπη επομένως δεν συμπεριφέρεται με απρεπή τρόπο, και όταν μια τέτοια συμπεριφορά παρατηρήται δεν προέρχεται παρά από τον παλιό άνθρωπο. Κάτι άλλο που η αγάπη επίσης δεν κάνει είναι να ζητά "τα εαυτής". Υπάρχουν αρκετά μέρη στην Βίβλο που μας λένε να μην ζητάμε τα δικά μας, δηλαδή αυτά που έχουν να κάνουν με το άτομο μας. Όταν περπατάμε με αγάπη δεν επιζητούμε να ικανοποιήσουμε το άτομο μας, θέτοντας το σαν το κέντρο των δραστηριοτήτων μας. Σε αντίθεση υπηρετώντας τον Θεό με αγάπη, επιζητούμε να ικανοποιήσουμε, να ευλογήσουμε τους άλλους αδερφούς μας. Αυτό ακριβώς έκανε ο Ιησούς Χριστός για μας. Υπηρέτησε τον Θεό με αγάπη και δεν κοίταξε τα του ατόμου του. Γι'αυτό και δέχτηκε να υποστεί το μαρτύριο του σταυρού. Ο Ιησούς εξαιτίας της αγάπης που είχε για μας, άδειασε, εκκένωσε, τον εαυτό του, το άτομο του, και πήγε στον σταυρό για το χατίρι μας. Μήπως όμως πήγε χαμένος ή έκανε τζάμπα κόπο; ΟΧΙ. Αντίθετα επειδή το έκανε αυτό ("ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ" όπως λέει το κείμενο) "ο Θεός ΥΠΕΡΥΨΩΣΕΝ αυτόν". Όταν αγαπάμε βάζουμε το άτομο μας σε δεύτερη μοίρα και τους αδερφούς μας στο σώμα του Χριστού σε πρώτη. Το αποτέλεσμα δεν είναι ατομικό χάσιμο αλλά πλήθος από αμοιβές στον ουρανό και εδώ. Κάτι άλλο που η αγάπη δεν κάνει είναι ότι δεν παροξύνεται. Το ρήμα "παροξύνω" σημαίνει "ακονίζω τροχίζοντας πάνω σε κάτι, προτρέπω, παροργίζω". Το αντίστοιχο ουσιαστικό είναι η λέξη "παροξυσμός". Όταν αγαπάμε λοιπόν δεν παροξυνόμαστε. Επομένως ο παροξυσμός, ο θυμός, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να συνυπάρχει με ειλικρινή αγάπη, αφού είναι αντίθετος προς αυτήν. H αγάπη δεν λογαριάζει το κακό. Με αλλά λόγια η αγάπη δεν μετρά δεν υπολογίζει το κακό που μπορεί να τις έχει γίνει. Δεν κρατάει ανοιχτούς λογαριασμούς όπως λέμε. Αντίθετα ξεχνά γρήγορα και μόνιμα τα κακά τα οποία μπορεί να τις έχουν γίνει. Μερικές φορές οι άνθρωποι του κόσμου, δουλεύουν για χρόνια σχεδιάζοντας πως θα εκδικηθούν εκείνους που τους έχουν βλάψει. Εντούτοις, όταν κάποιος περπατά με την νέα φύση, όταν περπατά με αγάπη, τότε δεν κρατάει τα "δεφτέρια" ανοιχτά, φυλώντας το μανιάτικο όπως λέμε, αλλά ξεχνά και κοιτά μπροστά. Η αγάπη δεν χαίρεται με την αδικία. Η λέξη "αδικία" σημαίνει "αυτό το οποίο δεν είναι σε συμφωνία με το σωστό, αυτό που δεν έπρεπε να είναι εξαιτίας αποκεκαλυμένης αλήθειας, το λάθος. Κάθε τι που δεν είναι σε συμφωνία με την αλήθεια είναι αδικία. Και αφού από το κατά Ιωάννη 17/ιζ/17 γνωρίζουμε ότι η αλήθεια είναι ο Λόγος του Θεού, οτιδήποτε είναι ενάντια σ'αυτόν τον Λόγο είναι αδικία. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με αυτό το απόσπασμα, η αγάπη χαίρεται με την αλήθεια, τον Λόγο του Θεού, και όχι με ότι είναι ενάντια της και το οποίο είναι αδικία. Περνώντας στα τελευταία τέσσερα πράγματα που η αγάπη κάνει διαβάζουμε ότι τα "στέγει" όλα. Μέσω της αγάπης που τα πάντα στέγει, υποφέρει, ανέχεται, ο Παύλος και οι συνοδοί του υπέφεραν τα πάντα για χάρη του ευαγγελίου του Χριστού. Κάτι άλλο που η αγάπη κάνει είναι να πιστεύει τα πάντα. Βιβλικά πίστη σημαίνει πιστεύω ότι ο γραπτός ορθοτομημένος Λόγος του Θεού λέει καθώς επίσης και ότι ο Θεός λέει μέσω των φανερώσεων του αγίου πνεύματος. Η αγάπη επομένως πιστεύει όλα όσα ο Θεός λέει στον γραπτό ορθοτομημένο Λόγο του και στις φανερώσεις του αγίου πνεύματος. Κάτι άλλο που ο Λόγος του Θεού μας λέει ότι η αγάπη κάνει είναι ότι ελπίζει τα πάντα. Ξανά η λέξη "πάντα" θα πρέπει να παίρνεται μέσα στο γενικότερο πλαίσιο του Λόγου του Θεού. Όπως με την πίστη ετσι και με την ελπίδα η αναφορά είναι σε εκείνα τα πράγματα τα οποία ο Θεός έχει ορίσει σαν μελλοντικές πραγματικότητες. Η αγάπη επομένως ελπίζει όλα όσα έχουνε οριστεί από τον Θεό σαν μελλοντικές πραγματικότητες. Τέλος μαθαίνουμε ότι η αγάπη υπομένει τα πάντα. Η σημασία του ρήματος "υπομένω" είναι όμοια με εκείνη του "μακροθυμέω" το οποίο συναντήσαμε προηγουμένως. Η διαφορά τους είναι ότι "ενώ το "υπομένω" αναφέρεται στην αντίδραση κάποιου απέναντι στις καταστάσεις, δηλώνοντας καρτερικότητα στις δυσκολίες, το "μακροθυμέω" αναφέρεται στην αντίδραση κάποιου απέναντι στους ανθρώπους, δηλώνοντας μια υπομονετική ανοχή λαθών ή ακόμη προκλητικών συμπεριφορών άλλων χωρίς αντεκδίκηση" Η αγάπη επομένως, πέρα από πολύ υπομονετική απέναντι στους άλλους και τις αδυναμίες τους ("μακροθυμέω") είναι επίσης πολύ υπομονετική απέναντι στις καταστάσεις και δυσκολίες ("υπομένω"). Περιμένει με υπομονή χωρίς να καταρρέει στις δυσκολίες. Τελειώνοντας, είδαμε ότι η αγάπη είναι ένα προϊόν του περπατήματος με την νέα φύση, δηλαδή παράγεται καθώς βάζουμε στο μυαλό μας και χρησιμοποιούμε όλα τα πράγματα που ο Λόγος του Θεού λέει ότι είμαστε και μπορούμε να κάνουμε. Ποτέ η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει. Στην γνώση και την τήρηση της εντολής για αγάπη βρίσκεται και το αιώνιο μέλλον μας. Η αγάπη με τη βαθύτερη υπαρξιακή έννοια και όχι αυτή που καταφέρνουμε ελλιπώς να εκφράζουμε στην κατακερματισμένη καθημερινότητά μας. Χαίρετε εν Παντί Πάντοτε! Γ.